Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται το Πυροβολικό Μάχης του Ελληνικού Στρατού, καθώς η υπερδεκαετής υποχρηματοδότηση λόγω των Μνημονίων και στη συνέχεια οι ανορθολογικές προτεραιότητες στην υλοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων μετά την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια καθυστέρησαν σε σημαντικό βαθμό την αναβάθμιση του Οπλου. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι τόσο σε Ουκρανία όσο και σε Γάζα / Λίβανο, παρά τη ριζικά διαφορετική φύση των δύο συρράξεων, ο κυρίαρχος ρόλος του έχει επαναβεβαιωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας.
- Του Περικλή Ζορζοβίλη
Σήμερα, ποσοτικά, το ελληνικό Πυροβολικό Μάχης αποτελεί εντυπωσιακή δύναμη, σε σύγκριση με τη συντριπτική πλειονότητα των χερσαίων δυνάμεων του NATO και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς, σύμφωνα με ανοικτές πηγές, διαθέτει σε υπηρεσία:
α) Συμβατικό Πυροβολικό
– 420 αυτοκινούμενα (Α/Κ) οβιδοβόλα της οικογενείας M109, ερπυστριοφόρα, αμερικανικής προέλευσης και κατασκευής, διαμετρήματος 155 χλστ., που ανήκουν σε πέντε εκδόσεις (M109A1B, M109A2, M109A3GEA1, M109A3GEA2 και M109A5). Η έκδοση M109A1B άρχισε να εντάσσεται σε υπηρεσία το 1977, ενώ η M109A5, το 1999. Μεγάλος αριθμός οβιδοβόλων, 51 M109A3GEA1 και 223 M109A3GEA2, αποκτήθηκαν από τα αποθέματα του στρατού της Γερμανίας έναντι συμβολικού τιμήματος (130.000 ευρώ και 76.000 ευρώ ανά μονάδα αντίστοιχα) και εντάχθηκαν σε υπηρεσία το 2000 και το 2011 αντίστοιχα.
– 24 Α/Κ οβιδοβόλα τύπου PzH-2000GR, ερπυστριοφόρα, γερμανικής προέλευσης και κατασκευής, διαμετρήματος 155 χλστ., που η προμήθειά τους έγινε με την ύψους 188.008.928,98 ευρώ σύμβαση 017A/01.
– 125 Α/Κ οβιδοβόλα τύπου M110A2, ερπυστριοφόρα, αμερικανικής προέλευσης και κατασκευής, διαμετρήματος 203 χλστ. (8 ιντσών).
– 75 ρυμουλκούμενα (Ρ/Κ) οβιδοβόλα τύπου M114A1, διαμετρήματος 155 χλστ.
– 19 Ρ/Κ οβιδοβόλα M59 Pack, διαμετρήματος 105 χλστ., ιταλικής προέλευσης και κατασκευής, που η προμήθειά τους έγινε το 1972 για την υποστήριξη των Δυνάμεων Πεζοναυτών.
– 178 R/K οβιδοβόλα τύπου M101A1, διαμετρήματος 105 χλστ.
β) Πυραυλικό Πυροβολικό
– 36 Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ) τύπου M270A0 MLRS (Multiple Launch Rocket System), διαμετρήματος 227 χιλ., ερπυστριοφόροι, αμερικανικής προέλευσης και κατασκευής, που η προμήθειά τους έγινε τη δεκαετία του 1990 με διακρατική σύμβαση (FMS: στρατιωτικές πωλήσεις αλλοδαπής) με τις ΗΠΑ, με τα πυρομαχικά τους (ρουκέτες και κατευθυνόμενα βλήματα εδάφους – εδάφους MGM140 ATACMS M39 Block I) με δυνατότητα προσβολής στόχων σε βεληνεκή από 10 έως 165 χλμ.
– 111 ΠΕΠ τύπου RM-70, τροχοφόροι, τσεχοσλοβακικής προέλευσης και κατασκευής, που αποκτήθηκαν περί τα μέσα της δεκαετίας του 1990 από τα αποθέματα του στρατού της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, στο πλαίσιο της υπογραφής της συνθήκης για τις συμβατικές δυνάμεις στην Ευρώπη (CFE: Conventional Forces in Europe), μαζί με μεγάλη ποσότητα πυρομαχικών (ρουκέτες διαμετρήματος 122 χλστ.).
Στην τελική ευθεία τέσσερα εξοπλιστικά προγράμματα
Σύμφωνα με πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας», στον υπό τελική οριστικοποίηση, δωδεκαετούς διάρκειας, Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών (ΜΠΑΕ) για την περίοδο 2024-2035 που έχει καταρτιστεί από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμυνας (ΓΕΕΘΑ) περιλαμβάνονται τέσσερα προγράμματα που αφορούν την αναβάθμιση του Πυροβολικού Μάχης:
– Αναβάθμιση Πυραυλικού Πυροβολικού (προμήθεια ΠΕΠ) με προϋπολογισμό 320 εκατ. ευρώ. Στο προσεχές μέλλον πρόκειται να εισαχθεί για γνωμοδότηση στην Ειδική Διαρκή Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων & Συμβάσεων της Βουλής, και αφορά την προμήθεια αριθμού ΠΕΠ του τύπου PULS, κατασκευής της ισραηλινής Elbit Systems, που έχουν δυνατότητα εκτόξευσης ποικιλίας ρουκετών διαφόρων διαμετρημάτων, βλημάτων πλεύσης (cruise), τακτικών βαλλιστικών βλημάτων και περιφερόμενων πυρομαχικών σε βεληνεκή από 35 έως και 300 χλμ. Η προμήθεια των ΠΕΠ PULS σηματοδοτεί την εγκατάλειψη του προγράμματος εκσυγχρονισμού των 36 ΠΕΠ τύπου M270A0 MLRS (*) με νομοτελειακή συνέπεια τη δρομολόγηση του παροπλισμού τους.
– Προμήθεια κατευθυνόμενων βλημάτων εδάφους – εδάφους με προϋπολογισμό 204 εκατ. ευρώ, για τους ΠΕΠ PULS.
– Αναβάθμιση Πυραυλικού Πυροβολικού, συγκεκριμένα 111 ΠΕΠ τύπου RM-70, με προϋπολογισμό 88,8 εκατ. ευρώ και διάρκεια υλοποίησης τα πέντε έτη.
– Αναβάθμιση των διαθέσιμων ρουκετών διαμετρήματος 122 χλστ. για τους ΠΕΠ RM-70, προϋπολογισμού 87.912.500 ευρώ και με διάρκεια υλοποίησης τα πέντε έτη. Για την ενεργοποίηση των δύο τελευταίων προγραμμάτων γνωμοδότησε θετικά η Ειδική Διαρκής Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων & Συμβάσεων της Βουλής στη συνεδρίαση της 22ας Ιουνίου 2022.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ (*): Στις 23 Οκτωβρίου 2023 η αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή γνωμοδότησε για την υλοποίηση προγράμματος κόστους 1.081.860.000 ευρώ που αφορούσε εκσυγχρονισμό των 24 από τους 36 ΠΕΠ M270A0 και την προμήθεια πυραύλων GMLRS με βεληνεκές έως 70 χλμ. και GMLRS-ER (Extended Range) με βεληνεκές έως 150 χλμ.
Ο φτωχός συγγενής της δύναμης κρούσης
Σήμερα το συμβατικό Πυροβολικό Μάχης αποτελείται σε συντριπτικό ποσοστό από μέσα παλαιότερης τεχνολογικής γενεάς, τα οποία στις δεκαετίες που βρίσκονται σε ελληνική υπηρεσία δεν έχουν υποστεί εκσυγχρονισμό ή αναβάθμιση. Δυστυχώς, με βάση τις μέχρις στιγμής διαθέσιμες πληροφορίες, στο ΜΠΑΕ 2024-2035 δεν περιλαμβάνεται χρηματοδότηση για την έστω και μερική ανανέωση του συμβατικού Πυροβολικού Μάχης με την προμήθεια νέων Α/Κ οβιδοβόλων σε σημαντικούς αριθμούς.
Ακόμη και τα νεότερα συστήματα, τα 24 Α/Κ οβιδοβόλα PzH-2000GR, που άρχισαν να παραλαμβάνονται το 2003, έχουν συμπληρώσει 21 χρόνια σε υπηρεσία και είναι πλέον επιτακτική ανάγκη ο εκσυγχρονισμός τους ώστε να αποφευχθεί η απαξίωσή τους. Για αυτό τον σκοπό πρέπει να αξιοποιηθεί η κήρυξη από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Νίκο Δένδια της κατασκευάστριας εταιρίας KNDS-Deutschland (πρώην Krauss-Maffei Wegmann – KMW) ως εκπτώτου από τη σχετική σύμβαση, που επιτρέπει στο Ελληνικό Δημόσιο να διεκδικήσει αποζημιώσεις για τις θετικές και αποθετικές που υπέστη και οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν πηγή χρηματοδότησης για προγράμματα εκσυγχρονισμού του συμβατικού Πυροβολικού.
Σε ό,τι αφορά τον συνολικό στόλο των Α/Κ οβιδοβόλων είναι δυνατή η λελογισμένου κόστους, στοχευμένη, κατανεμημένη σε βάθος χρόνου αναβάθμιση με συστήματα που μπορούν να αναπτυχθούν από την εγχώρια βιομηχανική και τεχνολογική βάση, ώστε το μέγιστο δυνατό ποσοστό της επένδυσης να ανακυκλώνεται στην εθνική οικονομία. Σε αυτή την κατηγορία, μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται:
– Ο εξοπλισμός με συστήματα αυτόματης τάξης και προσανατολισμού ώστε κάθε Α/Κ οβιδοβόλο να μετατραπεί σε αυτόνομη μονάδα πυρός ικανή να εφαρμόζει την τακτική «βάλλω και μετακινούμαι» («shoot & scoot»), που αποτελεί απαράβατο όρο επιβίωσης στο σημερινό πεδίο μάχης.
– Η γενίκευση της χρήσης βαθμιδωτών (modular) γεμισμάτων με αξιοποίηση της παραγωγικής υποδομής που διαθέτει η Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) στο Λαύριο, που θα αποφέρει επιχειρησιακά οφέλη και θα διευκολύνει τις διαδικασίες αποθήκευσης, διαχείρισης και διακίνησης.
– Η περαιτέρω εξέλιξη των συστημάτων διοίκησης και ελέγχου, τακτικού-τεχνικού ελέγχου πυρός («ΔΙΑΣ», «ΗΡΑΚΛΗΣ»), επικοινωνιών και ενδοεπικοινωνιών.
– Η επαύξηση των δυνατοτήτων παρατήρησης – στοχοποίησης από το επίπεδο του ΠΑΠ (Προκεχωρημένος Αξιωματικός Παρατηρητής), που σήμερα διαθέτει εξοπλισμό της δεκαετίας του 1980, ως τη γενίκευση της χρήσης ΣμηΕΑ (Συστημάτων μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών) από τις μονάδες και τις διοικήσεις Πυροβολικού.
– Ο εξοπλισμός των μονάδων Πυροβολικού με συστήματα κατά ΣμηΕΑ (anti-drone).
– Η προμήθεια σύγχρονων πυρομαχικών εκτεταμένου βεληνεκούς, υψηλής ακρίβειας και υψηλής καταστρεπτικότητας, καθώς και η επαύξηση της ακρίβειας των διαθέσιμων πυρομαχικών με την προμήθεια πυροσωλήνων διόρθωσης τροχιάς.
– Η προμήθεια περιφερόμενων πυρομαχικών.
Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία
Να τα βάλουμε στον Έβρο και στα νησιά απέναντι από την Τουρκία ,να γίνονται συχνά βολές και ασκήσεις βαρέως πυροβολικού και όχι να τα καταχωνιασουμε στα μετόπισθεν να σκευρωνουν