Του Κώστα Πρώιμου
Με πιάνουν κάτι γέλια αθάνατα! Με την πανανθρώπινη κατάντια μας. Αν και εγώ προσωπικά επειδή πέθανα (κυριολεκτικά) μόλις προχθές και σουλατσάρω ανενόχλητος δεξιά και αριστερά μιας και βρίσκομαι στην αναμονή μέχρι να τακτοποιήσουν το δωμάτιό μου, στους «πάνω ορόφους» ή στο «υπόγειο» (θα σας γελάσω), έχω αρχίσει να το διασκεδάζω.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ