Οι αρχαίοι όλα μας τα έχουν πει. Εμείς δεν τους έχουμε δώσει τη σημασία που θα έπρεπε. «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» έλεγαν οι αρχαίοι.
Εμείς επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη και δύο και τρεις και 13 φορές. Στην πανδημία διαπιστώσαμε πόσο επισφαλής κλάδος (και όχι βιομηχανία όπως κάποιοι αδαείς τον ονομάζουν) είναι ο τουρισμός.
Από τότε έπρεπε να καταλάβουμε ότι απαιτείται να αναπτύξουμε κι άλλους κλάδους της οικονομίας, αν θέλουμε η χώρα να έχει ισορροπημένη ανάπτυξη.
Και είχαμε την ευκαιρία να το κάνουμε αξιοποιώντας τις πιστώσεις των ευρωπαϊκών ταμείων. Αλλά όχι. Εμείς πάλι στον τουρισμό τα ρίξαμε όλα. Είπαμε πως αφού η πανδημία πέρασε, είμαστε ασφαλείς. Πως δεν θα ξαναγίνει κάτι τέτοιο.
Βολευόμαστε να είμαστε οι σερβιτόροι των Ευρωπαίων. Βολευόμαστε με τη στασιμότητα. Με τη λογική της ήσσονος προσπάθειας.
Και ναι μεν πανδημία δεν επανήλθε, προέκυψαν όμως οι σεισμοί της Σαντορίνης που μας δείχνουν και πάλι πόσο επισφαλής είναι ο τουρισμός και πόσο ανόητο είναι να έχεις «όλα τα αυγά στο ίδιο καλάθι».
Πηγή: «Το περίπτερο», εφημερίδα «Εστία»
Μας μαθαίνουν να βολευομαστε σαν σερβιτόροι να βάζουμε καθρέπτες στην εύφορη γης μας. Δεν ξέρουν και δεν θέλουν να μας μάθουν κάτι άλλο. Πώς θα γινόταν η Ευρώπη τής Γερμανίας αν δεν έκλειναν οι βιομηχανίες των χωρών και να αγοράζουμε τα προϊόντα που παράγουν με δάνεια και επιδοτήσεις;
Το δυστύχημα είναι ότι αυτοί που δεν βολεύονται φεύγουν για να δημιουργήσουν αλλού.
Είδε κανείς να ιδρώνει το αυτί κανενός;