Ελαφρά… παγωμάρα προκάλεσε η απόφαση της νέας διοίκησης του ΟΤΕ να επιστρέψει, αθόρυβα και χωρίς δημοσιότητα, το σύνολο των εγγυητικών επιστολών της Intracom που παρακρατούσε τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια ως «διασφάλιση» για τις αμαρτωλές συμβάσεις με τις ψηφιακές παροχές και τη Siemens. Πρόκειται για τις περιβόητες συμβάσεις εγκατάστασης ψηφιακών κέντρων τηλεφωνίας, που ουσιαστικά έριξαν την τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη και έφεραν ξανά στην εξουσία τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος, παρά τις επικριτικές «κορόνες», τις υπέγραψε πανηγυρικά, υποκύπτοντας στις αφόρητες πιέσεις και στους εκβιασμούς των Γερμανών.
Από τότε, ο ΟΤΕ (που σήμερα ελέγχεται καθ’ ολοκληρίαν από τη γερμανική Deutsche Telecom) βρίσκεται στα δικαστήρια και με τη Siemens και με την Intracom, διεκδικώντας -στη θεωρία- αποζημιώσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ από τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές, που μοιράζονταν τις κρατικές προμήθειες στις τηλεπικοινωνίες για πολλές δεκαετίες.
Η «δημοκρατία» στο πρόσφατο παρελθόν ανέδειξε ότι, πέραν της σκανδαλώδους προγραμματικής σύμβασης 8002 της Siemens με τον ΟΤΕ, ύψους 1 δισ. ευρώ περίπου, η οποία σέρνεται στα δικαστήρια του Μονάχου, με τον ελληνικό οργανισμό να αξιώνει αποζημίωση 68 εκατ. ευρώ, υπήρχαν και οι προαναφερθείσες συμβάσεις του 1993 – μια άλλη σκοτεινή υπόθεση, στην οποία οι δύο εθνικοί εργολάβοι (Siemens και Intracom) ροκάνιζαν την πίτα των τηλεπικοινωνιών με απευθείας αναθέσεις! Η ελληνική Δικαιοσύνη κατάφερνε κάθε φορά, από τη μια σε ό,τι αφορά το ποινικό σκέλος, να απαλλάσσει όλους τους κατηγορουμένους, διαχρονικούς πρωταγωνιστές σε όλα τα σκάνδαλα του ΟΤΕ από το 1988, και, από την άλλη, να μην προχωρά σε αποφάσεις καταλογισμού αποζημιώσεων που θα στενοχωρούσαν τον γερμανικό κολοσσό και την Intracom.
Tο πιο πρόσφατο παράδειγμα στην υπόθεση του 1993 (που, σημειωτέον, δεν έχει παραγραφεί) είναι η πρωτόδικη απόφαση, όπου ο έχων την ευθύνη της δικογραφίας δεν κατέληξε πουθενά -ή μάλλον δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί με την ουσία της υπόθεσης- και την απέρριψε εις βάρος του ΟΤΕ, χωρίς νομική τεκμηρίωση.
Υστερα από αλλεπάλληλα δημοσιεύματα της «δημοκρατίας», που είναι το μόνο μέσο που ευαισθητοποιείται για το συνεχιζόμενο σκάνδαλο, η διοίκηση του ΟΤΕ υποχρεώθηκε να καταθέσει έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης, και το επόμενο διάστημα αναμένεται η σχετική απόφαση της Δικαιοσύνης. Αν ο αρμόδιος δικαστής εξετάσει σοβαρά το νομικό υπόβαθρο των αξιώσεων του ΟΤΕ, είναι βέβαιο ότι θα του επιδικάσει το αιτούμενο ποσό των 28 εκατομμυρίων ευρώ. Ομως, την ίδια ώρα, υπάρχει ένα κενό στις αξιώσεις του οργανισμού έναντι της Intracom.
Οπως προαναφέραμε, επιστράφηκαν στην εταιρία, σχεδόν εν κρυπτώ, οι εγγυητικές επιστολές που αφορούν τη συγκεκριμένη σύμβαση, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του ΟΤΕ ότι θα «κυνηγήσει μέχρι τέλους την υπόθεση για να αποζημιωθεί». Η υπαναχώρηση, βεβαίως, ίσως σχετίζεται με τη… μεταγραφή του μέχρι πρότινος «ισχυρού άνδρα» του ΟΤΕ Μιχάλη Τσαμάζ στην Intracom Defense, ιδίων μετοχικών συμφερόντων με την παλαιότερη Intracom. Kαι το ερώτημα είναι, βεβαίως, αν ο κ. Τσαμάζ, παρότι αποχώρησε, εξακολουθεί να διοικεί τον ΟΤΕ και από τη νέα του θέση, υπαγορεύοντας οδηγίες στο θέμα της νομικής αντιπαράθεσης με την Intracom…
Στο άλλο μέτωπο, εξάλλου, με τη Siemens, φαίνεται ότι η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, μετά την άσκηση αναίρεσης στην απόφαση για επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων των πρωταγωνιστών του σκανδάλου, προχώρησε σε άμεση κλήτευση των πρώην κατηγορουμένων, ορίζοντας την πρώτη δικάσιμο στις 22 Φεβρουαρίου. Αν τελικά πράξει τα αυτονόητα, πιθανότατα θα συμπαρασύρει και την απόφαση που αναμένεται να ληφθεί τους επόμενους μήνες στο αστικό δικαστήριο του Μονάχου για την αξίωση του ΟΤΕ, ύψους αυτή τη φορά 68 εκατ. ευρώ, από τη Siemens. Μια πρώτη ενθαρρυντική ένδειξη προσέφερε η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία δικαίωσε τον ΟΤΕ σε (ανταποδοτική) αγωγή της Intracom κατά του οργανισμού, με την οποία αξίωνε την καταβολή ποινικής ρήτρας 3 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για αμετάκλητη απόφαση, που ίσως ανοίξει τον δρόμο και για τις υπόλοιπες αστικές αξιώσεις κατά της Siemens και της Intracom για τα σκάνδαλα της περιόδου 1993-1998, πιθανώς δε και για τα πιο πρόσφατα «μαύρα ταμεία» του Χριστοφοράκου.
Με ένα τόσο αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην ελληνική κοινωνία και με το κύμα αμφισβήτησης προς την ελληνική Δικαιοσύνη, είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να αποδειχθεί ότι μπορεί ο θεσμός να σταθεί στο ύψος του και να πράξει τα δέοντα απέναντι σε όλες τις σκανδαλώδεις μεθοδεύσεις της γερμανικής πολυεθνικής τα τελευταία 35 χρόνια στην πατρίδα μας. Οι συνολικές αξιώσεις του ΟΤΕ ξεπερνούν τα 100 εκατομμύρια και μπορεί ο οργανισμός να είναι πλέον γερμανικός, πλην όμως είναι εισηγμένος στο ελληνικό Χρηματιστήριο και η διοίκησή του είναι υποχρεωμένη να αναφέρεται σε όλους τους μετόχους – μικρούς και μεγάλους…
Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία
