Η είδηση ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ πάσχει από κορονοϊό δεν είναι μία είδηση που αφορά μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντίθετα είναι μια είδηση που πρέπει να σημάνει συναγερμό στην Ελλάδα, τόσο στην πολιτική όσο και την στρατιωτική ηγεσία.
Η ιστορία διδάσκει και είναι αμείλικτη. Σε περίπτωση λοιπόν υποτροπής της υγείας του προέδρου, ειδικά εάν χρειαστεί να νοσηλευθεί, να διασωληνωθεί και να παραμείνει στην εντατική, τότε θα έχουμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση ακυβερνησίας που όμοια της είχαμε ζήσει το τραγικό καλοκαίρι του 1974. Η εκλογική διαδικασία στις ΗΠΑ δεν προκαλεί κενό εξουσίας. Διότι το αμερικανικό κράτος είναι τόσο άρτια δομημένο, που το κογκρέσο και η Γερουσία λειτουργούν αδιάλειπτα ακόμα και κατά την περίοδο παράδοσης – παραλαβής, σε περίπτωση αλλαγής του ένοικου του Λευκού Οίκου.
Η περίπτωση της ασθένειας όμως ενός προέδρου που πιθανό να επιφέρει αδυναμία τέλεσης των καθηκόντων του, δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για τις ΗΠΑ, αλλά όπως έχει δείξει η ιστορία και για την Ελλάδα! Όταν η ακυβερνησία στις Ηνωμένες Πολιτείες συνδυάζεται με κλίμα ανωμαλίας στην περιοχή μας, τότε ο εθνικός κίνδυνος για την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι τεράστιος.
Η ακυβερνησία και ο Αττίλας
Τρανταχτό παράδειγμα τα γεγονότα στην Αμερική το 1974 με το σκάνδαλο Watergate, που οδήγησε στην ανατροπή του νομίμως εκλεγμένου πρόεδρου Νίξον. Εκείνος ο μήνας ακυβερνησίας, όπως παραδέχτηκε μάλιστα και ο σύμβουλος του Οζάλ και πρώην υπουργός Χαλίλ Σιβγκίν μετά από χρόνια, έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να πραγματοποιήσει την εισβολή στην Κύπρο. Εισβολή που ο πρόεδρος Νίξον δεν θα επέτρεπε ποτέ να πραγματοποιηθεί! Αντιθέτως – και περίεργος – ο δαιμόνιος Κίσινγκερ παρέμεινε υπουργός ακόμα και μετά την πτώση του Νίξον και σήμερα όλοι γνωρίζουμε τον ύποπτο ρόλο που διαδραμάτισε στην γενοκτονία της Κύπρου από τους Τούρκους.
Ο Κλίντον και η γενοκτονία των Σέρβων του Κοσόβου
Παρόμοια ήταν η κατάσταση στην διαφαινόμενη ακυβερνησία και καρατόμηση του προέδρου Μπιλ Κλίντον, έπειτα από την αποκάλυψη του σκανδάλου Λεβίνσκι. Ο πρόεδρος Κλίντον παγιδεύτηκε, είπε ψέματα προκειμένου να αποτινάξει από πάνω του το σκάνδαλο, αλλά η Λεβίνσκι και όλο το σύστημα που την στήριζε και προφανώς την υπέθαλψε, είχε κρατήσει τα «αποδεικτικά στοιχεία». Με αποτέλεσμα ο πρόεδρος Κλίντον να φτάσει ένα βήμα πριν την καθαίρεση. Καθαίρεση που πραγματικά θα έπρεπε να έχει συμβεί λόγω της ψευδορκίας του.
Πολλοί τότε, κυρίως οι σέρβοι, ταύτιζαν την δράση της Μαντλίν Ολμπράιτ με αυτή του Κίσινγκερ. Υποστήριζαν ότι ο Κλίντον εκβιάστηκε και μπροστά στον κίνδυνο να ανατραπεί, έδωσε το πράσινο φως για την επέμβαση στο Κοσσυφοπέδιο, που οδήγησε στην γενοκτονία των σέρβων της περιοχής.
Ο παράφρονας Ερντογάν ψάχνει ευκαιρία
Όποιος πιστεύει ότι ο Ερντογάν δεν είναι ικανός να χτυπήσει στρατιωτικά την Ελλάδα, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Ενώ εμείς αναλωνόμαστε σε ανοησίες και ευχολόγια περί διμερούς διαλόγου και κατευνασμού του θηρίου, ο Ερντογάν προετοιμάζεται για πόλεμο. Και έχει αποδείξει ότι κάνει πόλεμο. Πολεμά ήδη ο ίδιος ή μέσω αντιπροσώπων, σε τέσσερα μέτωπα. Τέσσερα μέτωπα που ταυτίζονται με την επέκταση στα προγενεστέρα σύνορα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αρμενία.
Ο ίδιος φυσικά έχει προαναγγείλει την επέκταση και στην λεγόμενη γαλάζια πατρίδα. Δηλαδή στην κυπριακή και ελληνική κυριαρχία. Δεν το κρύβει λοιπόν. Την ώρα που εμείς ψάχνουμε διπλωματικούς διαύλους, ο Ερντογάν ετοιμάζεται για πόλεμο και κυκλώνει την Ελλάδα. Μπορεί το μέτωπο του με τα Σκόπια να έσπασε, παραμένει όμως το μέτωπο με την Αλβανία που έχει καταντήσει τουρκικό στρατόπεδο, όπως και οι χιλιάδες ισλαμιστές που έχουν κατακλύσει τα Ελληνικά νησιά και δύνανται να χρησιμοποιηθούν ως τσέτες στην περίπτωση τουρκικής εισβολής.
Σε περίπτωση ακυβερνησίας λοιπόν των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Ερντογάν ενδέχεται να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά για να προβεί σε θερμό επεισόδιο, η ευρεία πολεμική ενέργεια προκειμένου να δημιουργήσει τετελεσμένα κατά τα πρότυπα της Κύπρου. Η συγκυρία στην οποία ο ανεκδιήγητος Γκουτιέρες επέλεξε να αναρτήσει το παράνομο μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης, ξυπνά τις μαύρες μνήμες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, που έδωσαν το πράσινο φως στην τουρκική εισβολή.
Συμπερασματικά, η Ελλάδα όλο αυτό το διάστημα θα πρέπει να είναι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα. Αυτό φυσικά πάντα πρέπει να συμβαίνει όταν έχεις δίπλα σου την Τουρκία, απλά την συγκεκριμένη περίοδο, δεν υπάρχει περιθώριο για χαλάρωση. Σε όλα τα επίπεδα.
