Κλειστά σύνορα για μήνες, αυστηρή ιχνηλάτηση των υπόπτων και ένα γερό σύστημα υγείας με πλεόνασμα νοσηλευτικού προσωπικού έφεραν το «θαύμα» του Πεκίνου που έβαλε τα γυαλιά σε Ευρώπη και Αμερική.
- Από τη Θεανώ Καρούτα
Αποτελεί κοινό τόπο πως στην Ελλάδα υπάρχει η τάση να κοιτάμε τη Δύση με δέος και να δεχόμαστε σχεδόν άκριτα τη δυτική προσέγγιση ως τη μόνη σωστή. Ωστόσο η τρέχουσα παγκόσμια κρίση του νέου κορονοϊού απέδειξε πως κάποιες φορές είναι περισσότερα αυτά που μπορούμε να μάθουμε από την Ανατολή. Και συγκεκριμένα από την Ασία, οι περισσότερες χώρες της οποίας κέρδισαν ουσιαστικά και αληθινά τη μάχη με τον Covid-19.
Χωρίς τυμπανοκρουσίες και πρώιμα διαγγέλματα στο ηλιοβασίλεμα για το θεαθήναι, αλλά με έγκαιρη ανάληψη δράσης από την κεντρική εξουσία, κλειστά σύνορα για μήνες, αυστηρή, συστηματική ιχνηλάτηση των ατόμων που ήλθαν σε επαφή με φορείς ή υπόπτους φορείς, την απομόνωσή τους σε καραντίνα, την αποτελεσματική εκστρατεία ενημέρωσης του κοινού και τα αδιάκοπα τεστ!
Αυτή ακριβώς ήταν η συνταγή που έβγαλε την Κίνα από τον χάρτη της πανδημίας και έκανε τα ΜΜΕ όλου του πλανήτη να αναφέρονται στο «θαύμα» του Πεκίνου. Η χώρα που λοιδορήθηκε από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ για το γεγονός πως διαχειρίστηκε λάθος την πανδημία εξαρχής -καθώς εκεί εντοπίστηκε πρώτη φορά τον περασμένο Δεκέμβριο- όχι μόνο έχει επανέλθει στην προ πανδημίας καθημερινότητά της, αλλά το έκανε και με τον πλέον επιτυχημένο τρόπο.
Η Κίνα μπήκε στον χορό του κορωνοϊού στα τέλη του 2019, όταν κατέγραψε το πρώτο κρούσμα της. Πλέον, και έπειτα από ένα δριμύ ξέσπασμα του ιού, έχει βγει εντελώς από τα ρεπορτάζ που αφορούν την πανδημία. Ολα δείχνουν πως το Πεκίνο χάραξε μια στρατηγική η οποία απέδωσε και έβγαλε την Κίνα από τις 50 πρώτες χώρες στη σχετική λίστα όσον αφορά τον συνολικό αριθμό κρουσμάτων και θανάτων από Covid-19. Η Κίνα βρίσκεται στην 59η θέση σε σύνολο 218 χωρών της λίστας του worldometers.info/coronavirus, με 86.267 κρούσματα και 4.634 θανάτους σε πληθυσμό 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων! Στην ίδια λίστα οι ΗΠΑ είναι πρώτες με 10.448.712 κρούσματα και 244.811 θανάτους και πληθυσμό 331.600.000 κατοίκους!
Μια χώρα λοιπόν με κάτι παραπάνω από 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους, η ίδια χώρα από όπου ξεκίνησε ο εφιάλτης του νέου κορονοϊού, έχει συνολικά λιγότερα κρούσματα από πολύ μικρότερα κράτη, όπως το Ομάν και ο Παναμάς, ενώ δεν συγκρίνεται καν με την απόλυτη αποτυχία των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Tα πρακτικά του ΟΗΕ
Ακόμα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δέχθηκε πόλεμο για τον τρόπο που η Κίνα διαχειρίστηκε το ξέσπασμα της πανδημίας, ενώ συγκέντρωσε και τα πυρά των ΗΠΑ για ειδική μεταχείριση, αποτέλεσμα υποτιθέμενης συνδιαλλαγής του προέδρου του με το Πεκίνο. Τι λένε όμως τα πρακτικά του Οργανισμού Υγείας του ΟΗΕ;
Στα μέσα Φεβρουαρίου, όταν η Κίνα είχε ακόμα τον υψηλότερο αριθμό κρουσμάτων, μια ομάδα γιατρών του ΠΟΥ κατέφθασε στη χώρα στον απόηχο της κριτικής για φημολογούμενη προσπάθεια απόκρυψης πληροφοριών σχετικά με τον θανατηφόρο ιό. Οι επιστήμονες του ΠΟΥ έμειναν άναυδοι όταν είδαν πόσο γρήγορα το σύστημα έκτακτης ανάγκης της Κίνας τέθηκε σε ισχύ. Τα νοσοκομεία, τα οποία ξεχείλιζαν από ασθενείς πριν από λίγες εβδομάδες, ήταν πλέον άδεια.
Την πρώτη ημέρα που έφτασε η ομάδα η Κίνα κατέγραφε 2.478 επιβεβαιωμένα νέα κρούσματα ημερησίως. Την τελευταία ημέρα τους στη χώρα -έπειτα από δύο εβδομάδες- ο αριθμός των κρουσμάτων μειώθηκε στα 409 την ημέρα. «Αντιμέτωπη με έναν άγνωστο ιό, η Κίνα άρχισε ίσως την πιο φιλόδοξη, ευέλικτη και επιθετική προσπάθεια περιορισμού της ασθένειας στην Ιστορία» σημείωσαν οι επιστήμονες στην έκθεσή τους.
Τι έκαναν λοιπόν οι Κινέζοι; Σίγουρα αξιοποίησαν την πρότερη εμπειρία τους από το ξέσπασμα του SARS το 2002-2003. Το 2006, μετά την πανδημία του SARS, ψήφισαν σχετική νομοθεσία για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης υγειονομικής ανάγκης. Και τώρα, στην αρχή της εξάπλωσης του Covid-19, χρησιμοποίησαν όλα τα εργαλεία και τη γνώση που διέθεταν για να ελαχιστοποιήσουν την εξάπλωση της νόσου.
Την ίδια ώρα η Δύση χλεύαζε τα ρομπότ στους δρόμους των κινεζικών πόλεων που συνιστούσαν στους πολίτες να μένουν μέσα και διένειμαν φαγητό για να μειώνουν την ανθρώπινη επαφή. Την ίδια ώρα η Δύση προσπαθούσε -και προσπαθεί ακόμα- να πείσει τους πολίτες της να φορούν μάσκα, να πάψουν να παραβιάζουν τα μέτρα. Λογικό κι επόμενο, αφού προτεραιότητα των κυβερνήσεων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ (πλείστα παραδείγματα) ήταν να ανοίξουν χωρίς κανένα πρόγραμμα τα σύνορα για τους τουρίστες, αποφασίζοντας παράλληλα ημίμετρα στο εσωτερικό με τη δικαιολογία να μην πληγεί η αγορά, την οποία στην πραγματικότητα δεν επιθυμούν να στηρίξουν.
Lockdown διαρκείας με πολύ σκληρά μέτρα
Eνας από κάθε οικογένεια είχε δικαίωμα να βγαίνει κάθε τρεις με τέσσερις ημέρες για να αγοράσει είδη πρώτης ανάγκης
Σύμφωνα με τους αναλυτές, μια παράμετρος της κινέζικης επιτυχίας είναι κι αυτό που στη Δύση θα αποκαλούσαμε «αναλγησία του καθεστώτος». Με τον ιό να κρίνεται ως εξαιρετικά μεταδοτικός και να εξαπλώνεται με αστραπιαία ταχύτητα, οι κινεζικές Αρχές δεν έχασαν λεπτό και εισήγαγαν ένα αυστηρό lockdown, κλείνοντας πόλεις δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε χρονικό διάστημα-ρεκόρ. Η Ουχάν, η περιβόητη πόλη καταγωγής του Covid-19, με τους κάτι περισσότερο από 11.000.000 κατοίκους (ευκόλως εννοούμενος ο συνειρμός), παρέμεινε για περισσότερους από δύο μήνες σε πλήρη αποκλεισμό, όπως και άλλες πόλεις στις οποίες επιβλήθηκαν αυστηρές απαγορεύσεις κυκλοφορίας.
Η καραντίνα, η απαγόρευση κυκλοφορίας, τα μέτρα δεν ήταν αστεία υπόθεση για τους Κινέζους. Μόλις ένας άνθρωπος από κάθε οικογένεια είχε δικαίωμα να βγαίνει κάθε τρεις με τέσσερις ημέρες κι αυτό για να αγοράσει είδη πρώτης ανάγκης. Οι δημόσιες συγκοινωνίες δεν μετατράπηκαν σε εστίες υπερμετάδοσης γιατί η λειτουργία τους ανεστάλη, ενώ οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό που δεν ήταν απαραίτητο στις κλινικές και στα νοσοκομεία -ναι, υπάρχει πλεόνασμα υγειονομικών- βρίσκονταν με βάρδιες στους δρόμους θερμομετρώντας περαστικούς και στη συνέχεια διενεργώντας τεστ.
Οι ειδικοί συμφωνούν πως, πέραν της σοβαρότερης κυβερνητικής προσέγγισης, ρόλο στην επιτυχία έπαιξε και η μεγαλύτερη αίσθηση συλλογικής ευθύνης μεταξύ των Κινέζων. Οι άνθρωποι ακολούθησαν δίχως αντίρρηση τις συμβουλές για τη χρήση μάσκας, ακολουθώντας το παράδειγμα των τοπικών ηγετών. Στον αντίποδα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ακόμα πασχίζουν να επιβάλουν μέτρα τα οποία συγκεκριμένες -και κυρίως γνωστές- ομάδες ανθρώπων παραβιάζουν στο όνομα κάποιων ατομικών ελευθεριών.
