«Η δημοκρατία είναι σαν ένα τρένο. Όταν φτάσεις στον προορισμό σου, κατεβαίνεις». Αυτή την ανατριχιαστική δήλωση είχε κάνει στις αρχές της πολιτικής καριέρας του ο Ταγίπ Ερντογάν. Σήμερα, χρόνια έπειτα από αυτή την ξεκάθαρη δήλωση προθέσεων και έχοντας επιτύχει τον στόχο του εντός της Τουρκίας, ο Ερντογάν επιχειρεί να εξαγάγει τη στρατηγική του περί εγκατάλειψης της δημοκρατίας και στο εξωτερικό.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Η μήνυση του Ερντογάν κατά της «δημοκρατίας» είναι μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι επιχειρεί, με απύθμενο θράσος, να οδηγήσει ακόμα και τους Έλληνες δημοσιογράφους να αυτολογοκρίνονται, όταν γράφουν γι’ αυτόν. Το ίδιο έχει προσπαθήσει κι αλλού με διάφορους τρόπους.
Διαβάστε ακόμα: Παρέμβαση – κόλαφος της κ. Βασιλικής Θάνου για την μήνυση Ερντογάν κατά της εφημερίδας «Δημοκρατία»
Ωστόσο, αυτό που καταφέρνει ο Ερντογάν είναι να έχει μετατραπεί σε έναν απωθητικό και επικίνδυνο δικτάτορα όσον αφορά την εικόνα του στο εξωτερικό, με διαρκές μπούλινγκ προς πάσα κατεύθυνση, ενώ στο εσωτερικό της χώρας του η δημοσκοπική δυναμική του είναι υπό κατάρρευση.
Κατ’ ουσίαν, η μεταμόρφωση της Τουρκίας σε ένα ιδιότυπο «σουλτανάτο του Ερντογάν» έχει ολοκληρωθεί. Τα δικαστήρια, η αστυνομία, οι υπηρεσίες πληροφοριών, τα τζαμιά, τα δημόσια συστήματα εκπαίδευσης και υγείας, τα μέσα ενημέρωσης, η ελευθερία έκφρασης κάθε Τούρκου πολίτη υπόκεινται στον απόλυτο έλεγχο του Ερντογάν. Με χιλιάδες εκκαθαρίσεις και φυλακίσεις αντιπάλων.
Αλλά το μακρύ χέρι του Τούρκου προέδρου δεν σταματά εκεί. Τις ίδιες δικτατορικές πρακτικές των ποινικών διώξεων, φυλακίσεων, απαγωγών και τρομοκρατίας που χρησιμοποιεί στο εσωτερικό επιχειρεί πια και σε άλλα κράτη, επιδεικνύοντας πλήρη αδιαφορία για την εθνική τους κυριαρχία και τη διεθνή νομοθεσία.
«Ο πρόεδρος έβγαλε άδεια να σκοτώνει»
Σε περσινή της έκθεση η Τurkey Tribunal, η οργάνωση για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, τονίζει ότι οι τουρκικές Αρχές απάγουν ολοένα και περισσότερους αντιπάλους της κυβέρνησης, εντός και εκτός της χώρας. Όλο και πιο συχνά βασανίζουν αντιφρονούντες, αφού τους μεταφέρουν σε μυστικές τοποθεσίες.
Μετά την απαγωγή οι αντίπαλοι «εξαφανίζονται από τα… ραντάρ και το πού βρίσκονται είναι εντελώς άγνωστο για τους συγγενείς τους» αναφέρεται στην έκθεση. Το χρονικό διάστημα εξαφανίσεων λόγω απαγωγών κυμαίνεται από έναν μήνα έως δύο χρόνια. Κάποιοι, όμως, δεν επανεμφανίζονται ποτέ.
Το παραδέχονται
Η τουρκική κυβέρνηση έχει παραδεχτεί δημόσια ότι απήγαγε πάνω από 100 άτομα σε χώρες του εξωτερικού. Η εκστρατεία του εκφοβισμού, της παρενόχλησης, της έκδοσης και της απαγωγής έχει επεκταθεί σε οποιονδήποτε κρίνεται εχθρικός προς την κυβέρνηση στην Άγκυρα.
Τον Ιούλιο του 2020 τα Ηνωμένα Έθνη αποκάλυψαν ότι η Τουρκία υπέγραψε μυστικές συμφωνίες με την Αλβανία, το Αζερμπαϊτζάν, την Καμπότζη και την Γκαμπόν για τη διεξαγωγή εξωεδαφικών απαγωγών φερόμενων ως αντιφρονούντων. Οι απαχθέντες «υπόκεινται συχνά σε εξαναγκασμό, βασανιστήρια και εξευτελιστική μεταχείριση με σκοπό τη λήψη συγκατάθεσης για οικειοθελή επιστροφή και την απόσπαση ομολογιών που θα οδηγούσαν σε ποινική δίωξη κατά την άφιξή τους στην Τουρκία» ανέφερε ο ΟΗΕ σε επιστολή του.
Μολδαβία, Κόσοβο
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε απερίφραστα τις Αρχές της Μολδαβίας για τη συναίνεση και τη βοήθειά τους το 2018 στην απαγωγή πέντε Τούρκων υπηκόων που ο Ερντογάν θεωρούσε γκιουλενιστές. Τους έβαλαν σε ειδικό αεροπλάνο για την Τουρκία σε μια κοινή επιχείρηση μεταξύ τουρκικών και μολδαβικών υπηρεσιών πληροφοριών.
Τον Μάρτιο του 2018 έξι Τούρκοι εκπαιδευτικοί που εργάζονταν σε σχολεία στο Κόσοβο απήχθησαν και, σύμφωνα με τους συγγενείς τους, βασανίστηκαν κατά τη διάρκεια της πτήσης τους με ιδιωτικό τζετ πίσω στην Τουρκία. Ως αποτέλεσμα, ο πρώην αρχηγός πληροφοριών του Κοσόβου μαζί με έναν ανώτατο αστυνομικό των συνόρων και έναν ανώτερο αξιωματούχο του υπουργείου Εσωτερικών κατηγορήθηκαν τον Φεβρουάριο του 2021 για κατάχρηση εξουσίας.
Η Washington Post δημοσίευσε τον Δεκέμβριο του 2019 άρθρο με τίτλο «Ο πρόεδρος Ερντογάν έβγαλε άδεια να σκοτώνει». Το άρθρο αναφερόταν στο πρόγραμμα απαγωγών του Ερντογάν σε ξένες χώρες και στις «ευρέως διαδεδομένες εικασίες ότι η Άγκυρα σχεδιάζει δολοφονίες αντιφρονούντων στο εξωτερικό».
«Μπορεί ήδη να έχει διαπράξει κάποιες δολοφονίες», συνέχιζε η εφημερίδα, «με την πιο διαβόητη να είναι η δολοφονία τριών γυναικών μελών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), οι οποίες πυροβολήθηκαν στο κεφάλι στο Γραφείο Πληροφοριών του Κουρδιστάν στο κέντρο του Παρισιού το 2013».
Το άρθρο κατέληγε συμπεραίνοντας ότι «ο αυξανόμενος αριθμός απαγωγών και η ανοιχτή αναγνώριση μιας πολιτικής στοχευμένων δολοφονιών υποδηλώνουν ότι ο Ερντογάν ετοιμάζεται να γίνει ακόμη πιο επιθετικός στη μεταχείριση των εχθρών του στο εξωτερικό».
«Bild»: «Μας έστειλε φονιάδες ο Ερντογάν;»
Στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας συνελήφθη στις 18 Σεπτεμβρίου ένας Τούρκος με το όνομα Αλί Ντ., στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν πλαστά διαβατήρια, όπλο, 200 σφαίρες και λίστα με ονόματα ατόμων που η Τουρκία θεωρεί γκιουλενιστές. Οι Γερμανοί εισαγγελείς εκτίμησαν ότι ο συλληφθείς ενεργούσε για λογαριασμό της MIT και πως προέκυψαν επαρκή στοιχεία για να ερευνηθεί ως υπόθεση αντικατασκοπίας. «Έστειλε ο Ταγίπ Ερντογάν στη Γερμανία δολοφόνο για να σκοτώσει αντικαθεστωτικούς;» διερωτάται η Bild στον τίτλο της.
Τον Οκτώβριο αποκαλύφθηκε ότι η τουρκική πρεσβεία στο Λονδίνο κατασκοπεύει Τούρκους πολίτες στο Ηνωμένο Βασίλειο και διαβιβάζει την παράνομη λίστα με τα προφίλ στην Άγκυρα, η οποία οδήγησε στην έναρξη αβάσιμων δικαστικών διαδικασιών εναντίον τους, όπως ανέφερε το Nordic Monitor, επικαλούμενο επίσημα έγγραφα.
Το 2105 Ελβετοί εισαγγελείς εξέδωσαν εντάλματα σύλληψης για δύο αξιωματούχους της τουρκικής πρεσβείας για απόπειρα απαγωγής Τουρκοελβετού επιχειρηματία που ασκούσε κριτική στο καθεστώς Ερντογάν.
Όσον αφορά τη χώρα μας, η αποκάλυψη του κυκλώματος κατασκοπίας στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου τον περασμένο Δεκέμβριο, με τη σύλληψη του γραμματέα του τουρκικού προξενείου στη Ρόδο και του συνεργού του που μάζευαν στοιχεία για τις κινήσεις των ελληνικών δυνάμεων στο Καστελλόριζο, είναι μόνο ένα από τα περιστατικά που έχουν απασχολήσει τις ελληνικές Αρχές.
Για το διάστημα 2018-2019 είδαν το φως της δημοσιότητας αποκαλύψεις ότι πράκτορες της ΜΙΤ πραγματοποίησαν μυστικές επιχειρήσεις για να συγκεντρώσουν ή να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία οπαδών του Φετουλάχ Γκιουλέν, που έμεναν σε κέντρα υποδοχής προσφύγων στην Ελλάδα.
Ολόκληρος ο Τύπος έχει μετατραπεί σε κυβερνητικό φερέφωνο
Με το σύνολο του κυρίαρχου Τύπου στην Τουρκία να είναι πλέον στα χέρια των φίλων του Ερντογάν ή επιχειρηματιών που εξαρτώνται από την κυβέρνησή του για μεγάλα συμβόλαια, ο Τούρκος πρόεδρος ελέγχει σήμερα όλο το μιντιακό τοπίο της χώρας.
Το συστηματικό και ανελέητο κυνηγητό του στα τουρκικά ΜΜΕ περιελάμβανε επιβολές εξοντωτικών προστίμων σε μιντιακούς ομίλους, αλλαγές ιδιοκτησιακών καθεστώτων, καθεστώς επιτροπείας, νομικές διώξεις, τρομοκράτηση, απειλές, λιντσαρίσματα κατά εφημερίδων και δημοσιογράφων. Ετσι ο Ερντογάν κατάφερε στο τέλος να σιγήσει κάθε φωνή στοιχειώδους κριτικής. Ολόκληρος ο Τύπος έχει μετατραπεί σε κυβερνητικό φερέφωνο.
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που «άλωσε» τον όμιλο Dogan, τον μεγαλύτερο μιντιακό όμιλο της Τουρκίας, που ήλεγχε τα μισά ΜΜΕ της χώρας. Σε αυτόν ανήκαν η εφημερίδα «Hurriyet», τα τηλεοπτικά δίκτυα CNN Turk, Turk Kanal D κ.ά.
O Dogan βρέθηκε για πρώτη φορά στο στόχαστρο του Ερντογάν το 2009, όταν στον όμιλο επιβλήθηκε ένα τεράστιο πρόστιμο 2,5 δισ. δολ., ποσό που αντιστοιχούσε στο 75% της αξίας του Dogan. Θεωρήθηκε τότε ότι το πρόστιμο ήταν ουσιαστικά η τιμωρία του ομίλου επειδή ασκούσε κριτική στον τότε πρωθυπουργό Ερντογάν.
Ηταν η περίοδος που άρχισαν να εκδηλώνονται οι πρώτες σοβαρές ανησυχίες για τα σχέδια του Ερντογάν όσον αφορά την ελευθεροτυπία στη χώρα. Μετά την επιβολή του εξοντωτικού προστίμου ο Dogan αναγκάστηκε να πουλήσει δύο από τις εφημερίδες του, τη «Milliyet» και τη «Vatan», στον φιλοκυβερνητικό επιχειρηματικό όμιλο Demiroren Holding.
«Σε στενοχώρησα, αφεντικό;»
Σύμφωνα με τους New York Times, το 2014, σε μια τηλεφωνική συνομιλία που διέρρευσε μεταξύ του Ντεμιρορέν, ιδιοκτήτη της Demiroren Holding, και του Ερντογάν, ο Ντεμιρορέν ακούστηκε να ζητά συγγνώμη για ένα άρθρο στην εφημερίδα «Milliyet». «Σε στενοχώρησα, αφεντικό;» ακούστηκε να λέει ο Ντεμιρορέν κλαίγοντας, καθώς ο Ερντογάν τον επέπληξε για ένα άρθρο του.
Οι πιέσεις και οι διώξεις εντάθηκαν τα επόμενα χρόνια. Το 2016 από τα 40 μεγαλύτερα ειδησεογραφικά κανάλια της Τουρκίας μόνο τρία είχαν απομείνει που άντεχαν και τηρούσαν κάποια κριτική στάση απέναντι στην κυβέρνηση Ερντογάν.
Το 2018 το τελευταίο «μεγάλο οχυρό» στο μιντιακό τοπίο της χώρας, ο όμιλος Dogan, «έπεσε». Πουλήθηκε τελικά στον φιλοκυβερνητικό Demiroren Holding.
Εν όψει και των εκλογών του 2019, τα τουρκικά ΜΜΕ είχαν πια όλα μια φωνή, αυτή του Ερντογάν. «Αυτή η πώληση σημαίνει τον θάνατο του πλουραλισμού και της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης της Τουρκίας» δήλωσε τότε ο Ερόλ Οντέρογλου, εκπρόσωπος της Τουρκίας για τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα.
Τρομοκρατεί πολίτες στα social media
Το μοναδικό «καταφύγιο» που απέμενε στην Τουρκία για την έκφραση διαφωνίας ήταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά ο Ερντογάν εισβάλλει τώρα και σε αυτό το καταφύγιο. Η κυβέρνησή του επιχειρεί να καταστήσει τη δημοσίευση «παραπληροφόρησης» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγκλημα που τιμωρείται με έως πέντε χρόνια φυλάκιση. Μόλις ο Ερντογάν δαμάσει και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ουσιαστικά η ελεύθερη ροή πληροφοριών θα σταματήσει.
Πέρυσι η Τουρκία εισήγαγε ένα σύστημα που επιτρέπει τη μόνιμη διαγραφή ορισμένων πληροφοριών από το ίντερνετ. Μέχρι το τέλος του 2020 σχεδόν 40.000 αναφορές ειδήσεων είχαν αποκλειστεί ή αφαιρεθεί από τον ιστό με δικαστική απόφαση. Σε αυτές περιλαμβάνονται ειδήσεις και άρθρα που δεν συμφέρουν τον «σουλτάνο», όπως υπόθεση διαγωνισμού που εξασφάλισε φίλος του γιου του Ερντογάν, θέμα για σύμβουλο του Ερντογάν που πλαστογράφησε το απολυτήριο γυμνασίου, ειδήσεις για τα πανάκριβα ρούχα και αξεσουάρ της συζύγου του Τούρκου προέδρου κ.λπ.
Με τον νόμο που ενέκρινε το τουρκικό Κοινοβούλιο στις 29 Ιουλίου 2020 εξαναγκάζει τους γίγαντες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εταιρίες όπως η Facebook και το Twitter, να συμμορφωθούν με τα τουρκικά αιτήματα για κατάργηση περιεχομένου. Διαφορετικά, θα αντιμετωπίσουν απαγορεύσεις στη διαφήμιση, πρόστιμα έως και 6.000.000 δολαρίων και τελικά περικοπές εύρους ζώνης έως και 90%, γεγονός που θα τα καταστήσει άχρηστα. Η Τουρκία μπλοκάρει ήδη 400.000 ιστότοπους και προωθεί στο twitter περισσότερα αιτήματα αναίρεσης περιεχομένου από κάθε άλλη χώρα.
Οπλισμένος με τους νέους του νόμους και ένα πλήρως ελεγχόμενο από τον ίδιο δικαστικό σύστημα, ο Ερντογάν φροντίζει να αφαιρέσει οποιοδήποτε υλικό τον ενοχλεί πολιτικά, ακόμα και παλιές αναρτήσεις, εξαφανίζοντας άρθρα από τα αρχεία, προσπαθώντας, δηλαδή, να διαγράψει το παρελθόν.
Το 65% των Τούρκων πολιτών, σύμφωνα με την περσινή έκθεση του Ινστιτούτου Reuters, φοβάται να εκφράσει τις πολιτικές του απόψεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γιατί «θα μπει σε μπελάδες».
Βασανιστήρια μέχρι θανάτου στις τουρκικές φυλακές
Το «θολό» πραξικόπημα του 2016 έδωσε στον Ερντογάν την καλύτερη δικαιολογία για να αγνοήσει πλήρως τους ισχύοντες τουρκικούς αλλά και διεθνείς νόμους, όπως η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υπό το βολικό πρόσχημα της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Ο «σουλτάνος» επιδόθηκε σε ένα φρενήρες κυνήγι μαγισσών πρωτοφανούς έντασης.
Συνολικά διεξήχθησαν έρευνες κατά 610.000 ατόμων. Ο αριθμός αυτών που συνελήφθησαν τελικά από τις έρευνες ξεπέρασε τους 160.000.
Αυτή τη στιγμή περίπου 63.000 πολιτικοί αντίπαλοι είναι φυλακισμένοι. Συνολικά 780 παιδιά βρίσκονται μέσα στις τουρκικές φυλακές, ενώ 6.021 ακαδημαϊκοί εκδιώχθηκαν από τα πανεπιστήμιά τους και 3.003 σχολεία έκλεισαν. Εκατομμύρια βιβλία κάηκαν.
Περίπου 200 ΜΜΕ είτε έκλεισαν είτε φιμώθηκαν, αφού μετατράπηκαν σε φιλοκυβερνητικά φερέφωνα, ενώ 161 δημοσιογράφοι φυλακίστηκαν. Οι άδειες 1.539 δικηγόρων βρίσκονται υπό εξέταση και από αυτούς οι 580 βρίσκονται ήδη στη φυλακή. Εντεκα άνθρωποι πέθαναν υπό σύλληψη ή κατά τη διάρκεια της ανάκρισης και 93 κρατούμενοι σκοτώθηκαν από βασανιστήρια και κακομεταχείριση.
Ακόμα και οι αριθμοί των τελευταίων μηνών τρομάζουν. Μόνο το διάστημα μεταξύ Ιουλίου – Αυγούστου – Σεπτεμβρίου 2021 205 δημοσιογράφοι (Τούρκοι αλλά και Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων και των Γάλλων συντακτών του «Charlie Hebdo») δικάστηκαν και αντιμετώπισαν την απειλή φυλάκισης για 21 διαφορετικά αδικήματα. Από αυτούς, οι 17 αντιμετώπισαν την κατηγορία της «προσβολής του προέδρου της Τουρκίας» και απειλήθηκαν με συνολικά 84 χρόνια φυλάκισης στην Τουρκία. Σε αυτή τη μαύρη λίστα διώξεων από τον Ερντογάν προστέθηκε και η «δημοκρατία».
Νεκρός αρχισυντάκτης
Την περίοδο Ιουλίου – Σεπτεμβρίου 2021 τουλάχιστον 29 δημοσιογράφοι δέχτηκαν σωματική επίθεση από Αρχές επιβολής του νόμου ή τρίτα πρόσωπα, ενώ κάλυπταν δικαστικές υποθέσεις, ειδήσεις και δηλώσεις Τύπου.
Ο Αϊντίν Τας, ο αρχισυντάκτης της τουρκικής έκδοσης του πρακτορείου ειδήσεων Kırım, βρέθηκε νεκρός στο γραφείο του πρακτορείου στην Αγκυρα. Το περιστατικό θεωρήθηκε ύποπτο από τους συναδέλφους του και ορισμένους δημοσιογραφικούς οργανισμούς.
Συμπαράσταση και παραφωνίες στη «δίωξη» της «δημοκρατίας»
Δεν είναι συνηθισμένο γεγονός -για την ακρίβεια είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει- ο πρόεδρος ενός ξένου κράτους να επιδιώκει την καταδίκη μιας ελληνικής εφημερίδας και τεσσάρων δημοσιογράφων της, καταθέτοντας μήνυση εναντίον τους για εξύβριση. Το έκανε ο Tούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν εναντίον της «δημοκρατίας» για παλαιότερο δημοσίευμα.
Το κλείσιμο εφημερίδων, οι διώξεις και οι φυλακίσεις δημοσιογράφων από τον ίδιο τον Ερντογάν στην Τουρκία είναι συνηθισμένο φαινόμενο και προφανώς θεώρησε ότι μπορεί να κάνει το ίδιο και στην Ελλάδα…
Ωστόσο, είναι φανερό και προκύπτει από το ίδιο το κείμενο της μήνυσης ότι παράλληλοι στόχοι του Τούρκου προέδρου ήταν:
- Να προβάλει και διά της νομικής οδού τις ανιστόρητες και απαράδεκτες επιδιώξεις του στο Αιγαίο, υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία έχει συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο και στη «θάλασσα των νησιών», όπως ονομάζει το Αιγαίο.
- Να φιμώσει τη «δημοκρατία», γιατί στέκεται εμπόδιο στις απαράδεκτες και ανιστόρητες διεκδικήσεις του. Το λέει καθαρά στη μήνυση: «Ο στόχος της απεχθούς πράξης δεν είναι μονάχα το πρόσωπο του προέδρου μας. Είναι επίσης και τα μεγάλα συμφέροντα του έθνους μας, που τα υπερασπίζεται σταθερά ο πρόεδρός μας στην ανατολική Μεσόγειο και τη “θάλασσα των νησιών”».
Τείχος στήριξης
Μπροστά σε αυτή τη θρασύτατη και πρωτοφανή στα ελληνικά χρονικά μήνυση στήθηκε ένα τείχος ευρείας στήριξης της εφημερίδας από τα πολιτικά κόμματα, βουλευτές και πολιτικά στελέχη, και απλούς πολίτες.
Όμως, υπήρξαν δυστυχώς τρεις παραφωνίες:
Πλην του προέδρου της Ελληνικής Λύσης Κυριάκου Βελόπουλου κανείς άλλος πολιτικός αρχηγός (πόσο μάλλον ο πρωθυπουργός) δεν θεώρησε το γεγονός αυτό, που άπτεται και των εθνικών μας συμφερόντων, σημαντικό για να πάρει θέση. Ούτε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος περιόδευσε στη Θράκη και θα μπορούσε να αναφερθεί, ούτε κανείς από τους έξι επίδοξους διαδόχους της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά.
Απορροφημένοι προφανώς από την προεκλογική εκστρατεία τους, αντί να εκφράσουν τη στήριξή τους σε μια εφημερίδα που διώκεται γιατί προασπίζει τα εθνικά μας θέματα, θεώρησαν πιο σημαντικό να τσακώνονται μεταξύ τους για τα ντιμπέιτ, την ψυχαγωγική κάνναβη, το αν θα στηρίξουν την κυβέρνηση για τους ποινικούς κώδικες και ό,τι άλλο.
Ούτε, φυσικά, και ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος πρόσφατα ζήτησε και κοινωνικοποίηση των μέσων ενημέρωσης. Ιδιαίτερη αξία έχει το γεγονός ότι ο Κυριάκος Βελόπουλος έφερε το θέμα και στη Βουλή και με αιχμηρή παρέμβασή του στηλίτευσε το γεγονός ότι, όπως είπε, «το επίσημο ελληνικό κράτος, ο εισαγγελέας, η ελληνική Δικαιοσύνη δέχτηκε την προκλητική μήνυση του Ερντογάν, που αποκαλεί το Αιγαίο ως “θάλασσα των νησιών”».
Η Ένωση Συντακτών
Από αυτό το ηχηρό μήνυμα υπέρ της εφημερίδας και κατά του Τούρκου προέδρου από κόμματα, βουλευτές και πολίτες απουσίασε για τρεις ολόκληρες ημέρες η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και μόλις την Παρασκευή το απόγευμα βρήκε χρόνο να βγάλει ανακοίνωση και να πάρει θέση για το γεγονός ότι διώκονται από την Άγκυρα μια ελληνική εφημερίδα και τέσσερα στελέχη της, που είναι όλα μέλη της ΕΣΗΕΑ, και αφού χρειάστηκε να επισημανθεί από την εφημερίδα η «σιωπή» της σε δύο συνεχή δημοσιεύματα.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται:
«Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ εκφράζει τη συμπαράστασή του στους δημοσιογράφους μέλη της, από την εφημερίδα «δημοκρατία», που βρέθηκαν στο στόχαστρο του Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος τώρα κατέθεσε μήνυση εναντίον τους για δημοσίευμα πριν από ενάμιση χρόνο.
Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια, από ένα σύστημα εξουσίας υπόλογο στη διεθνή δημοσιογραφική κοινότητα, αναπαράγει και οξύνει την ένταση μεταξύ των δύο χωρών και υπονομεύει την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή.
Η ΕΣΗΕΑ διατρανώνει για μία ακόμη φορά την πίστη της στην ελευθεροτυπία και στην ελευθερία της έκφρασης, που προστατεύεται απόλυτα από το Ελληνικό Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις. Και διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι στη χώρα μας, η πολυφωνία και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι αδιαπραγμάτευτα.
Τονίζουμε ότι μηνύσεις τέτοιου είδους δεν φοβίζουν τους Έλληνες δημοσιογράφους και δεν τους αποπροσανατολίζουν από την άσκηση του καθήκοντός τους».
Από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης η συμπαράσταση δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Η ανακοίνωση που εξέδωσε η Εστία Επενδυτική ΜΜΕ Α.Ε. φιλοξενήθηκε σε αρκετά μέσα ενημέρωσης, υπήρξαν όμως και ορισμένα μεγάλα και συστημικά μέσα που με προκλητικό τρόπο δεν ανέφεραν καν την είδηση.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι δηλώσεις συμπαράστασης έκαναν πολλοί βουλευτές και στελέχη από τη Ν.Δ., τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝ.ΑΛ., το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25 και την Ελληνική Λύση.
Οικονόμου: Η ελευθεροτυπία προστατεύεται
Από την κυβέρνηση θέση ξεκάθαρα στο πλευρό της εφημερίδας πήρε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, με δηλώσεις του -και απευθείας στην εφημερίδα και κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών-, λέγοντας τα εξής: «Είναι σαφές ότι στη χώρα μας η ελευθεροτυπία δεν είναι απλώς παράδοση και στοιχείο της κουλτούρας μας. Προστατεύεται συνταγματικά. Αυταρχικές αντιλήψεις που επικρατούν σε άλλους κόσμους, σε άλλα συστήματα που αντιλαμβάνονται τη λειτουργία του Τύπου αλλιώς, στην Ελλάδα δεν μπορεί να γίνονται ανεκτά. Αυτό αφορά συνολικά τη λειτουργία του Τύπου, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για απειλές, για δόγματα αναθεωρητικά και επιθετικά, που η κυβέρνηση, η Ελλάδα, έχει πολλές φορές αποκρούσει και καταγγείλει σε όλα τα φόρα, με κάθε ευκαιρία και σε πολύ υψηλή ένταση».
Ιδιαίτερη σημασία έχουν και όσα μας είπαν διπλωματικές πηγές, σύμφωνα με τις οποίες «η επίκληση του όρου “θάλασσα των νησιών” σχετικά με το Αιγαίο, η οποία έρχεται σε συνέχεια επανειλημμένων αντίστοιχων δηλώσεων Τούρκων αξιωματούχων, επισημαίνεται ότι είναι εντελώς απαράδεκτη και ανυπόστατη. Οποιαδήποτε τέτοια απόπειρα και για οποιαδήποτε χρήση να αναγράφεται το Αιγαίο ως “θάλασσα των νησιών” είναι προφανές σε τι αποσκοπεί κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου. Οφείλουμε, όμως, να καταστήσουμε σαφές ότι κάθε τέτοια απόπειρα πέφτει στο κενό και ουδεμία επίπτωση έχει στην πράξη στο καθεστώς της κυριαρχίας των νησιών στο Αιγαίο, το οποίο έχει διατυπωθεί σε διεθνείς συμβάσεις και το οποίο οφείλει να σέβεται η Τουρκία σε κάθε περίπτωση».
