Συμπληρώνονται δύο μήνες από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία (24.02.2022) και η έκβαση του πολέμου δεν είναι ακόμα ορατή, ούτε και οι συνέπειες των οικονομικών κυρώσεων της Δύσης εναντίον της Ρωσίας.
- Της Κύρας Αδάμ
Η αβεβαιότητα θα πρυτανεύσει και το επόμενο διάστημα, όχι μόνον για την τελική τύχη της Ουκρανίας, αλλά και γι’ αυτήν της Ευρώπης, καθώς τα σχέδια για την επάρκεια σε ενέργεια πέραν των ρωσικών πόρων βρίσκονται ακόμα στον αέρα, οι επισιτιστικοί κίνδυνοι εμφανίζονται στον ορίζοντα και ο ευρωπαϊκός πληθωρισμός βρίσκεται στο 8%.
Το βασικό ερώτημα, που ταλανίζει βαριά την αμερικανική κυβέρνηση και στο οποίο ακόμα δεν έχει δοθεί συγκεκριμένη απάντηση, είναι τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει ο Ρώσος πρόεδρος από εδώ και πέρα, ποια είναι η στρατηγική του, γιατί «κωλυσιεργεί» και «βαδίζει νωχελικά» μέσα στο έδαφος της Ουκρανίας. Με δύο λόγια, πόσο μακριά θα πάει ο πόλεμος
στην Ουκρανία.
Οι ρωσικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία (βλέπε χάρτη) εμφανίζουν μέχρι ώρας μια οικονομία δυνάμεων, δεδομένου ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, όπως έχει ανακοινωθεί επίσημα, μετά το 2014, έχουν εξασφαλισμένες 150 ΗΘΕ (Ημέρες Θεάτρου Επιχειρήσεων), δηλαδή μπορούν να επιχειρούν ανελλιπώς για 150 ημέρες χωρίς να χρειάζεται κανένας ανεφοδιασμός σε ανταλλακτικά, καύσιμα, προσωπικό και άλλες ανάγκες. Στην περίπτωση που τα στοιχεία αυτά δεν έχουν αλλάξει επί τα χείρω, αυτό σημαίνει ότι η Μόσχα έχει στη διάθεσή της άλλες περίπου 90 ημέρες επιχειρήσεων, χωρίς ουσιαστικό πρόβλημα.
Εγείρονται έτσι πολλά ερωτήματα για τις αντοχές της ουκρανικής αντίστασης, τα οπλικά συστήματα και για πόσο χρόνο θα τα παρέχει η Δύση στην Ουκρανία. Και, τελικώς, εγείρεται το θέμα αν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. θα αντισταθούν στην «πρόκληση» και δεν θα στείλουν δυνάμεις τους στην Ουκρανία για μια ολοκληρωτική αναμέτρηση, που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι ίσως είναι ο τελικός στόχος του Πούτιν για ένα ξεκαθάρισμα πολιτικών, οικονομικών και στειρωτικών σχέσεων Ανατολής – Δύσης.
Το Γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (IFRI) σε έκθεσή του αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών ηγεσίας του, ο Βλ. Πούτιν έχει πειστεί σταδιακά ότι η Δύση γενικώς και ειδικά οι ΗΠΑ επιθυμούν να μειώσουν τη διεθνή επιρροή της Ρωσίας, προκειμένου να επιβάλουν τελικώς τις αξίες και τους κανόνες τους στη χώρα αυτή. Η ίδια η
ύπαρξη της Ρωσίας βρίσκεται σε κίνδυνο κατά τη γνώμη του. Ο Πούτιν έχει βάλει στόχο να αντιταχθεί στη διεθνή τάξη, όπως διαμορφώθηκε μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, να αποκαταστήσει το γεωπολιτικό βάρος της Ρωσίας, αντιτιθέμενος κυρίως στην επέκταση των πολυεθνικών ευρωπαϊκών ή ατλαντικών οργανισμών….
Κυρίως ψάχνει να ελέγξει τα σύνορα της Ρωσίας για να συγκροτήσει προστατευτικό ανάχωμα και να απομακρύνει την απειλή… Η επιθυμία του Κιέβου να προσχωρήσει στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ ήταν απαράδεκτη. Θεωρώντας ότι η Ουκρανία είναι μια τεχνητή δημιουργία
των Ρώσων κομμουνιστών και ένα αναπόσπαστο κομμάτι της Ρωσίας, ο Πούτιν θέλει να αναλάβει και να οδηγήσει το Κίεβο πίσω στη Μόσχα…».
Το IFRI εστιάζει την προσοχή του στις ρωσικές αεροπορικές επιχειρήσεις, παρατηρώντας ότι «…οι ρωσικές αεροπορικές επιθέσεις έχουν στόχο στρατιωτικές υποδομές στο σύνολο της ουκρανικής επικράτειας, ενώ οι πολιτικοί στόχοι είναι περιορισμένοι». Επιχειρώντας μια πρώτη εξήγηση για την κατανόηση αυτής της συγκρατημένης ρωσικής στάσης, που παρατηρείται και στις δυνάμεις ξηράς, το IFRI σημειώνει ότι «ο σκοπός είναι να προκληθεί η μικρότερη δυνατή καταστροφή, έτσι ώστε το δυναμικό του μελλοντικού φιλορωσικού κράτους να παραμείνει ανέπαφο ώστε να μπορεί να λειτουργήσει εκ νέου και γρήγορα».
Το ίδιο Ινστιτούτο παρουσιάζει, όμως, και την εκδοχή, η συγκρατημένη ρωσική στάση στις επιχειρήσεις να οφείλεται σε πολλές και βαριές αδυναμίες της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας και στην έλλειψη συντονισμού με τις επίγειες δυνάμεις.
Η δυτική στρατιωτική βοήθεια
Ο Ουκρανός πρόεδρος, απευθυνόμενος στους ηγέτες της Δύσης, ζητά επιτακτικά να αποστείλουν «περισσότερα όπλα στην Ουκρανία» για να αναχαιτίσει τις ρωσικές δυνάμεις.
Οπως αναφέρει το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Ολλανδίας, μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 18 δισ. δολάρια από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ε.Ε. και άλλες χώρες μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας, εκ των οποίων πέντε δισ. δολάρια αφορούν τον στρατιωτικό εξοπλισμό. Η άμεση οικονομική βοήθεια στην ουκρανική κυβέρνηση ανέρχεται σε 2,5 δισ. δολάρια σε μορφή δανείων και εγγυήσεων και 500.000.000 δολάρια σε δωρεάν βοήθεια.
Σε ό,τι αφορά στα 4 δισ. δολάρια για τον στρατιωτικό εξοπλισμό, κανένα ποσό δεν θα φτάσει σε ρευστό στην ουκρανική κυβέρνηση. Ολα αυτά τα ποσά αφορούν την υποστήριξη υλικού που παρέχεται στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ε.Ε. Από αυτά, τα 3,5 δισ. δολάρια οι ΗΠΑ τα έχουν βάλει την άκρη ως προϋπολογισμό για την αντικατάσταση του εξοπλισμού που έχει παραδοθεί και θα παραδοθεί στο μέλλον στην Ουκρανία από το αμερικανικό οπλοστάσιο.
Αυτό περιλαμβάνει χιλιάδες αντιαρματικούς πυραύλους Javelin και πυραύλους Stinger, που οι ΗΠΑ έχουν ήδη παραδώσει, καθώς και επιπρόσθετα 800.000.000 δολάρια επιπρόσθετου πακέτου που θα περιλαμβάνει αντιαρματικά, μικρά όπλα κ.λπ. Ειδικά η Ε.Ε., με μια άνευ προηγουμένου στην ιστορία της κίνηση, συνεισέφερε 500.000.000 δολάρια από το ειδικό κονδύλι του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού (European Peace Facility budget). Τα ποσά αυτά, ωστόσο, θα χρησιμοποιηθούν κατά κύριο λόγο για την επαναχρηματοδότηση στα κράτη-μέλη για όπλα, πυρομαχικά και άλλου είδους στρατιωτική βοήθεια που έχουν ήδη ή σχεδιάζουν να χορηγήσουν στην Ουκρανία.
Το Ολλανδικό Ινστιτούτο σημειώνει, ακόμα, ότι ο πρόεδρος Πούτιν έχει υπαινιχθεί το πραγματικό νόημα αυτής της άμεσης εμπλοκής της Δύσης και έχει απειλήσει ότι οι αποστολές όπλων ή στρατιωτικών προμηθειών θα αποτελέσουν στόχους του ρωσικού
στρατού. Το πραγματικό ερώτημα, πάντως, είναι αν αυτή η αντίληψη για άμεση εμπλοκή θα φτάσει σε σημείο ώστε η Ρωσία να τη χρησιμοποιήσει ως βάσιμη δικαιολογία για άμεση επίθεση εναντίον του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιώντας είτε συμβατικά είτε πυρηνικά μέσα.
Οι οικονομικές κυρώσεις
Οι τραπεζικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ε.Ε. δεν έχουν αποδώσει μέχρι στιγμής στον βαθμό που αναμενόταν. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Σπουδών Πολιτικής (CEPS), στη σχετική ανάλυσή του παρουσιάζει με δύο γραφήματα την κατάσταση. Το CEPS θεωρεί ότι η Ε.Ε. έχει περιθώρια να χτυπήσει σκληρότερα τη Ρωσία και προτείνει μεταξύ άλλων:
- Η Ε.Ε. πρέπει να αποκλείσει όλες τις ρωσικές τράπεζες από τη χρήση του SWIFT και να επεκτείνει τις χρηματοπιστωτικές κυρώσεις στις μεγαλύτερες ρωσικές τράπεζες, όπως τις Sberbank και Gazprom bank, που κατέχουν περίπου το 60% των ρωσικών τραπεζικών αποθεμάτων.
- Για άμεσα και δυσβάστακτα αποτελέσματα, η Ε.Ε. πρέπει να επιβάλει κυρώσεις στη ρωσική ενέργεια. Η Ε.Ε. πρέπει να κόψει τις εισαγωγές πετρελαίου από τη Ρωσία και να επιβάλει ταρίφες στις εισαγωγές αερίου.
- Η Ε.Ε. πρέπει να αυξήσει τις κυρώσεις, σε στενή συνεργασία με τους δυτικούς συμμάχους στην Κίνα και στα άλλα οφσόρ κέντρα, και να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους στην εφαρμογή κυρώσεων στο καθεστώς Πούτιν στη Ρωσία.
Οι απώλειες αμάχων στην Ουκρανία και τη Γιουγκοσλαβία, σύμφωνα με τον ΟΗΕ
- Σύμφωνα με τα επίσημα και αναρτημένα στοιχεία του ΟΗΕ για την Ουκρανία, το διάστημα 24 Φεβρουαρίου – 11 Απριλίου σημειώθηκαν: 1.842 θάνατοι αμάχων και 2.493 τραυματίες.
- Από τους 1.842 αμάχους νεκρούς 474 ήταν άνδρες, 301 γυναίκες, 28 κορίτσια και 50 αγόρια, καθώς και 70 παιδιά και άλλοι 919 ενήλικες με απροσδιόριστο φύλο.
- Από τους 2.493 τραυματίες, 287 ήταν άνδρες, 216 γυναίκες, 49 κορίτσια και 50
αγόρια, καθώς και 134 παιδιά και 1.757 απροσδιόριστοι ενήλικες. - Στις περιοχές που ελέγχονται από τις ουκρανικές Αρχές υπήρξαν 1.566 απώλειες (583 νεκροί και 983 τραυματίες).
- Στις περιοχές που ελέγχονται από τις αυτόνομες δημοκρατίες υπήρξαν 350 απώλειες (73 νεκροί και 277 τραυματίες).
- Σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας, όπως η πόλη του Κιέβου, το Χάρκοβο, το Μικολάιβ, η Οδησσός, το Σούμι Νικολάι κ.ά., οι οποίες βρίσκονταν υπό κυβερνητικό έλεγχο, σημειώθηκαν 1.186 θάνατοι και 1.233 τραυματισμοί.
Αυτός είναι ο θλιβερός και απολύτως καταδικαστέος απολογισμός σε ζωές αμάχων και κυρίως παιδιών στην Ουκρανία. Ομως η δραματική αυτή κατάσταση δεν μπορεί παρά
να συγκριθεί με τις συνολικές απώλειες από τον προηγούμενο μεγάλο πόλεμο του 20ού
αιώνα σε ευρωπαϊκό έδαφος, στη Γιουγκοσλαβία, τον οποίο ολόκληρη η Δύση και τα ΜΜΕ έχουν οριστικώς διαγράψει από τη μνήμη τους.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ: Στον πόλεμο για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, σε μια περιοχή τρεις φορές μικρότερη από την Ουκρανία και σε διάστημα 78 ημερών αεροπορικών επιδρομών και μόνον -χωρίς συμμετοχή νατοϊκών χερσαίων δυνάμεων στο έδαφος της χώρας- επιχείρησαν 1.130 συμμαχικά αεροσκάφη (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε.) με 2.300 αεροπορικές επιδρομές, ρίψη 37.000 βομβών, με καταστροφή 19 νοσοκομείων, 20 κέντρων υγείας, 18 παιδικών σταθμών, 176 θρησκευτικών και πολιτιστικών μνημείων, 2.500 κυβερνητικών κτιρίων (μεταξύ των οποίων και η πρεσβεία της Κίνας), 14 αεροδρομίων, 2 διυλιστηρίων, 14 γεφυρών και όλων των οδικών και σιδηροδρομικών αξόνων.
Οι απώλειες στο διάστημα των 78 ημερών αεροπορικών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία ήταν:
- 25.000 νεκροί άμαχοι.
- 15.000 τραυματίες, εκ των οποίων 2.700 παιδιά.
Ο Ερντογάν έσβησε και έγραψε την ομιλία Ζελένσκι σε ελληνική και κυπριακή Βουλή
Η βιντεοσκοπημένη παράσταση του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι στο ελληνικό και το κυπριακό Κοινοβούλιο ήταν καλά σκηνοθετημένη και πέρασε από 40… τουρκικά κύματα προτού μεταδοθεί.
Σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες διπλωματικές πηγές, οι λόγοι Ζελένσκι (σ.σ.: όπως και όλες οι άλλες βιντεοσκοπημένες εμφανίσεις του Ουκρανού πρόεδρου) προετοιμάζονται και «χτενίζονται» από το επιτελείο του Αμερικανού ΥΠΕΞ Α. Μπλίνκεν, προτού πάρουν το πράσινο φως της μετάδοσης.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του ελληνικού και του κυπριακού Κοινοβουλίου, ο λόγος Ζελένσκι πέρασε και από έναν άλλο έλεγχο, αυτόν της Τουρκίας. Ο Ερντογάν ζήτησε και πέτυχε να έχει αυτός τον τελευταίο λόγο στο κείμενο Ζελένσκι, έτσι ώστε να είναι απολύτως σίγουρος ότι δεν θα υπάρξει καμιά απολύτως αναφορά ή υπονοούμενο στην τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις στη Λευκωσία κυρίως και λιγότερο στην Αθήνα.
Ο Ερντογάν, μάλιστα, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, ξεκαθάρισε στους Μπλίνκεν και Ζελένσκι ότι αν η βιντεοσκοπημένη ομιλία δεν είναι της απολύτου έγκρισής του, τότε η Άγκυρα θα αποσυρθεί από «εγγυήτρια δύναμη» στο Ουκρανικό και δεν θα επιτρέψει άλλες ρωσο-ουκρανικές συναντήσεις στο έδαφος της.
