Ακριβώς όπως έκανε με το πρώτο Top Gun το 1986, ο αμερικανικός στρατός έχει στήσει τραπέζια στρατολόγησης έξω από τις προβολές του sequel της δημοφιλούς ταινίας. «Οι συνεργάτες μας σε εθνικό επίπεδο εργάζονται ακούραστα για να επιτύχουν αυτούς τους στόχους και να καλύψουν τις ανάγκες του Αμερικανικού στρατού σε ανθρώπινο δυναμικό. Πιστεύουμε ότι το Top Gun: Maverick σίγουρα θα αυξήσει την ευαισθητοποίηση και θα πρέπει να συμβάλει θετικά στην απόφαση ενός πολίτη να υπηρετήσει στο Ναυτικό». Αυτή ήταν η δήλωση του Dave Benham, εκπροσώπου του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ!
Ο δημοσιογράφος Alan MacLeod του Mint Press News, επικαλούμενος έγγραφα που απέκτησε νόμιμα με αίτημα βασισμένο στο Freedom of Information Act (FOIA), προχωρά ένα βήμα παραπέρα σε ένα άρθρο με τίτλο «Top Gun: Maverick is Military Propaganda. Τα επίσημα έγγραφα το αποδεικνύουν.» Το άρθρο αναφέρει τον Tom Secker, συγγραφέα του National Security Cinema: The Shocking New Evidence of Government Control in Hollywood, (Οι σοκαριστικές αποδείξεις για τον έλεγχο της κυβέρνησης στο Χόλιγουντ) ο οποίος απέκτησε τα έγγραφα πάλι μέσω της FOIA. Η συμφωνία επιτεύχθηκε κατά την παραγωγή της ταινίας το 2018. Με συνυπολογισμένες τις καθυστερήσεις λόγω πανδημίας, η ταινία Top Gun Maverick χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να φτάσει στην οθόνη.
Ο Secker πέτυχε μια συμφωνία μεταξύ του Υπουργείου Άμυνας και της Paramount Pictures, σύμφωνα με την οποία το Πεντάγωνο συμφώνησε να παράσχει στους παραγωγούς του Top Gun πρόσβαση σε διάφορους εξοπλισμούς, τοποθεσίες και προσωπικό, παραχωρώντας παράλληλα την αμέριστη στήριξη του στην παραγωγή.
Σε αντάλλαγμα, επετράπη στο Πεντάγωνο να «διορίσει ένα ανώτερο στέλεχος, αξιωματικό για να επανεξετάσει τη θεματολογία του σεναρίου και να συνδυάσει βασικά σημεία σχετικά με την αεροπορική κοινότητα της Πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ». Επιπλέον, δόθηκε το δικαίωμα στο Πεντάγωνο να αναστείλει τη συνεργασία του σε περίπτωση που το casting των ηθοποιών δεν ήταν σύμφωνο με τους «κανονισμούς της στρατιωτικής υπηρεσίας που διέπουν την ηλικία, το ύψος και το βάρος, τη στολή, την περιποίηση, την εμφάνιση και τα πρότυπα συμπεριφοράς».
Ωστόσο, ορισμένοι έχουν επισημάνει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο, και πιθανώς όχι και τόσο επιλήψιμο. Αυτό ισχύει για κάθε ταινία στην οποία έχει συμμετάσχει το Υπουργείο Εξωτερικών. Από το Lone Survivor έως το Black Hawk Down”, ανέφερε στο Twitter γνωστός Δημοσιογράφος – ερευνητής του Associated Press ο James LaPorta. Άλλοι επεσήμαναν ότι συνειδητοποίησαν ότι η ταινία ήταν προπαγάνδα μόνο από την παρακολούθηση ή την επίγνωσή της, και ότι η FOIA επίσημων εγγράφων δεν ήταν απαραίτητη.
Για άλλη μια φορά, το Top Gun: Maverick είναι σκόπιμα ασαφές σχετικά με τη γεωπολιτική, ποτέ δεν προσδιορίζει τον εχθρό ή τη χώρα όπου λαμβάνει χώρα η τελική αποστολή. Επιπλέον, αυτό το κομμάτι «στρατιωτικής προπαγάνδας» έχει ως ήρωά του έναν πιλότο που συχνά παραβλέπει τις άμεσες εντολές.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μία ταινία έχει μεγάλη αποτελεσματικότητα όταν πρόκειται για δημόσια υποστήριξη σε στρατιωτική επέμβαση, ανεξάρτητα από το πόσο δημοφιλής είναι η ταινία. Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού βγαίνοντας από την αίθουσα προβολής του Top Gun Maverick θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη φαίνονται πολύ ωραία, ενώ λιγότεροι θα βγουν από την ταινία πιστεύοντας ακράδαντα ότι «ήρθε η ώρα να πολεμήσουμε με το Ιράν». Η συμμετοχή του Πενταγώνου στην ταινία πιθανότατα έχει να κάνει περισσότερο με την ενθάρρυνση της πρώτης αντίδρασης παρά της δεύτερης.
Ανεξάρτητα πάντως την αποτελεσματικότητα της ενδεχόμενης προπαγάνδας, κάθε αμερικανική κυβέρνηση προσπαθούσε να χειραγώγηση την κοινή γνώμη των ΗΠΑ πριν από οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση. Κυρίως μέσω των ΜΜΕ, αλλά ουδείς μπορεί να αποκλείσει με βεβαιότητα ότι και το Hollywood δεν τίθεται στην υπηρεσία της προπαγάνδας.
