Αντιφρονούντες Αζέροι δημοσιογράφοι και πολιτικοί ακτιβιστές δέχονται βίαιες επιθέσεις στους δρόμους των δυτικών χωρών για την αντίθεσή τους στην κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, του οποίου ο Πρόεδρος, Ιλχάμ Αλίεφ, καταστέλλει ανελέητα την ελευθερία του λόγου και την ελευθερία του Τύπου. Αυτοί οι ακτιβιστές και οι δημοσιογράφοι υπόκεινται σε απειλές θανάτου και άλλες τακτικές εκφοβισμού. Πράγματι, κάποιοι έχασαν τη ζωή τους σε «ύποπτες» συνθήκες.
Σε αυτό το πλαίσιο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την δολοφονία της ηρωίδας Μαλτέζας δημοσιογράφου Δάφνη Καρουάνα Γκαλιθία, η οποία δολοφονήθηκε στη Μάλτα, μπροστά στο παιδί της, λίγες εβδομάδες μετά την αποκάλυψη της για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος από το Αζερμπαϊτζάν το οποίο κατέληγε σε τσέπες δυτικών αξιωματούχων. Ένα τεράστιο σκάνδαλο το οποίο περιέργως ακόμα δεν έχει διερευνηθεί από την κομισιόν.
Ένας από αυτούς τους δημοσιογράφους είναι ο Μαχάμαντ Μιρζαλί με έδρα τη Γαλλία, ο οποίος είπε ότι κατά τη διάρκεια μιας από τις επιθέσεις εις βάρος του, οι επιτιθέμενοί του προσπάθησαν να του κόψουν τη γλώσσα.
Η Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων (CPJ) ανέφερε στις 16 Μαρτίου 2021 ότι ο Mirzali μαχαιρώθηκε τουλάχιστον 16 φορές σε επίθεση με μαχαίρι στη Γαλλία:
Στις 14 Μαρτίου, ο Mirzali, ο οποίος διευθύνει το κανάλι του YouTube Made in Azerbaijan, περπατούσε στο κέντρο της Ναντ, την πόλη στη δυτική Γαλλία όπου ζει εξόριστος, όταν έξι άνδρες τον πλησίασαν και άρχισαν να τον γρονθοκοπούν και να τον μαχαιρώνουν στα χέρια, τα πόδια, στον λαιμός και το πρόσωπο, σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδήσεων σε ΜΜΕ με επίκεντρο τον Καύκασο και το Αζερμπαϊτζάν.
Αυτή δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία επίθεση στην οποία υποβλήθηκε ο Μιρζαλί. Σύμφωνα με έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF), η γαλλική αστυνομία συνέλαβε δύο ύποπτους δολοφόνους στις 12 Ιουνίου 2022 σε έναν αυτοκινητόδρομο που πήγαιναν να δολοφονήσουν τον Mirzali.
«Όλα φαίνεται να δείχνουν ότι αυτή ήταν μια ακόμη απόπειρα δολοφονίας του Μαχάμαντ Μιρζαλί, η τρίτη απόπειρα, εξίσου τρομακτική με τις δύο προηγούμενες», δήλωσε η Jeanne Cavelier, επικεφαλής του γραφείου της RSF για την Ανατολική Ευρώπη και την Κεντρική Ασία. «Εστάλη ομάδα δολοφόνων από το εξωτερικό για να στοχεύσει έναν μπλόγκερ στον οποίο δόθηκε πολιτικό άσυλο στη Γαλλία λόγω της κριτικής του στον Ιλχάμ Αλίεφ. Αυτή η υπόθεση πρέπει να αντιμετωπιστεί στο ανώτατο κρατικό επίπεδο».
Σε συνέντευξή του στο Providence, ο Mirzali είπε ότι έφυγε από το Αζερμπαϊτζάν το 2016 λόγω της πίεσης και των βασανιστηρίων στα οποία υπέστη στη χώρα. «Ήμουν φυλακισμένος για 20 ημέρες στο Αζερμπαϊτζάν λόγω των πολιτικών μου δραστηριοτήτων», δήλωσε. «Με συνέλαβε η αστυνομία και με βασάνισαν πολλές φορές. Γι’ αυτό άφησα τη χώρα μου και εγκαταστάθηκα στη Γαλλία».
Ο Mirzali λέει ότι δεν έχει βρει την ασφάλεια που χρειάζεται ούτε στη Γαλλία:
Εξακολουθώ να λαμβάνω καθημερινά απειλητικά μηνύματα από την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν. Κάνουν μαζική προπαγάνδα εναντίον μου στην τηλεόραση του Αζερμπαϊτζάν. Με κατηγορούν ότι συνεργάζομαι με τους Αρμένιους. Έχουν προσπαθήσει να με σκοτώσουν πέντε φορές.
Η γαλλική κυβέρνηση με κρατά υπό την προστασία της αστυνομίας προς το παρόν. Βοηθούν όσο μπορούν. Αλλά η γαλλική κυβέρνηση είναι εντελώς σιωπηλή απέναντι στις ενέργειες του Αζερμπαϊτζάν που με στοχοποιούν. Η αλήθεια είναι ότι δεν αισθάνομαι ασφαλής στη Γαλλία. Αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο. Γι’ αυτό θα φύγω μια μέρα από τη Γαλλία.
Στις 17 Ιουνίου 2022, σε μια άλλη γαλλική πόλη, τη Mulhouse. Ο πολιτικός ακτιβιστής του Αζερμπαϊτζάν Βιντάντι Ισκεντέροφ δέχθηκε επίθεση και μαχαιρώθηκε. Ο Iskenderov, επικεφαλής της ΜΚΟ «Βοήθεια στην υπεράσπιση της δημοκρατίας», είπε ότι πιστεύει ότι το περιστατικό έλαβε χώρα με την υποστήριξη των αρχών του Αζερμπαϊτζάν.
Ένας άλλος επικριτής της κυβέρνησης του Αζερμπαϊτζάν, ο Manaf Jalilzade, δέχτηκε βάναυση επίθεση και παραλίγο να δολοφονηθεί στην Ελβετία τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.
Σε συνέντευξή του στο Providence, ο Jalilzade είπε ότι έφυγε από το Αζερμπαϊτζάν το 2017, όπου εργάστηκε ως ανώτατος στρατιωτικός διοικητής.
Απολύθηκα από τη δουλειά μου επειδή επέκρινα την κυβέρνηση και τον πρόεδρο Αλίεφ. Ήθελαν να με φυλακίσουν, οπότε έπρεπε να δραπετεύσω από τη χώρα. Από τότε που ήρθα στην Ευρώπη, συνέχισα να ασχολούμαι με τα πολιτικά μου σχόλια και έχουν υποβληθεί αγωγές εναντίον μου στη χώρα μου.
Το καθεστώς Αλίεφ με στοχοποιεί επειδή έχω αποκαλύψει όλες τις βρώμικες πράξεις τους στο κοινό και επειδή είπα την αλήθεια στον λαό. Δεν έχουν στοχοποιήσει μόνο εμένα αλλά και την οικογένειά μου πολλές φορές. ο αδερφός μου ήταν φυλακισμένος για ένα μήνα.
Στις 30 Απριλίου, τρία άτομα που έστειλε ο Αλίεφ με χτύπησαν μπροστά στο σπίτι μου στην Ελβετία και μου έσπασαν μύτη και δόντια. Και είπαν: «Αν δεν ζητήσεις συγγνώμη από τη γυναίκα του Αλίεφ και αν συνεχίσεις να μιλάς εναντίον του Αλίεφ και της οικογένειάς του, θα σε σκοτώσουμε».
Ακόμα δέχομαι απειλές. Δεν αισθάνομαι ασφαλής σε αυτή τη χώρα γιατί δεν έχουν γίνει σοβαρά βήματα για την προστασία της ζωής μου. Μάλιστα, η υπόθεση δολοφονίας που σχετίζεται με την επίθεση εναντίον μου έκλεισε σε λιγότερο από ένα μήνα.
Ο Τζαλιλζάντε πρόσθεσε ότι ακόμη και μετά την μετακίνηση των αντιφρονούντων Αζέρων στην Ευρώπη, μηνύονται από τα εκεί δικαστήρια μετά από οδηγίες του καθεστώτος Αλίεφ. Ο πολιτικός μπλόγκερ Orkhan Aghayev, ο οποίος ζει στη Γερμανία, για παράδειγμα, δέχθηκε επίθεση τον Φεβρουάριο του 2021. Τραυματίστηκε σοβαρά και νοσηλεύτηκε. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δράστες μιλούσαν τουρκικά. Τον Αύγουστο, ο Αλίεφ μήνυσε τον μπλόγκερ σε γερμανικό δικαστήριο.
«Η SOCAR (η Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου του Αζερμπαϊτζάν) οδήγησε εμένα και τον μπλόγκερ Süleyman Süleymanlı, ο οποίος ζει επίσης στην Ελβετία, στο δικαστήριο εδώ», είπε ο Jalilzade. «Οι Αζέροι αντιφρονούντες, ο Elvin Isayev και ο Maqsud Mahmudov, απελάθηκαν επίσης από την Ουκρανία στο Αζερμπαϊτζάν, όπου τους επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης».
«Το καθεστώς Αλίεφ κάνει τα πάντα για να μας απελάσει στο Αζερμπαϊτζάν», πρόσθεσε ο Τζαλιλζάντε.
Έχουν βάλει ακόμη και την Ιντερπόλ να εκδώσει Κόκκινη Ανακοίνωση για να μας εντοπίσει και να μας συλλάβει. Το καθεστώς Αλίεφ ξοδεύει εκατομμύρια ευρώ για να φιμώσει τους αντιπάλους του στο εξωτερικό.
Πολλές ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο, ωστόσο, κλείνουν τα μάτια στα εγκλήματα του Αλίεφ. Τραγικά, φαίνεται ότι το καθεστώς Αλίεφ έχει αγοράσει τόσους πολλούς ανθρώπους στη Δύση με τα χρήματά τους και το φυσικό αέριο τους. Αλλά εμείς, οι Αζερμπαϊτζάνοι, παλεύουμε για τη δημοκρατία ενάντια στη δικτατορία του Αλίεφ παρ’ όλους τους κινδύνους.
Το Ινστιτούτο για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία, με επικεφαλής τους Αζέρους ακτιβιστές στην Ολλανδία, Leyla Yunus και Arif Yunus, σημείωσε σε δήλωση του 2020 ότι ενημερώθηκαν για «εμπιστευτικές πληροφορίες από το Μπακού [πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν] σχετικά με τα σχέδια εξουδετέρωσης των πιο ενεργών επικριτών του καθεστώτος που ζει στη Δύση» και μια λίστα με άτομα που σχεδίαζε να στοχεύσει το Αζερμπαϊτζάν:
Ως αποτέλεσμα βίαιων διώξεων, πολλοί ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών, ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Αζερμπαϊτζάν από φόβο για τη σωματική τους ακεραιότητα. Πρόσφατα ο δικτάτορας του Αζερμπαϊτζάν έχει επεκτείνει τον τρόμο του εναντίον των επικριτών του στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες… Γράφουμε αυτήν την έκκληση με την ελπίδα να αποτρέψουμε νέες απόπειρες δολοφονίας των ομοϊδεατών μας, συναδέλφων και φίλων μας.
Ο Αζέρος μπλόγκερ Gabil Mammadov, ο οποίος ζει στη Γερμανία, δέχτηκε επίθεση και ξυλοκοπήθηκε άγρια τον Ιανουάριο του 2020 από «άγνωστα άτομα» που έκαναν χρήση δακρυγόνων εναντίον του, πρόσθεσε η δήλωση.
Η Αζέρη δημοσιογράφος Sevinc Osmanqizi με έδρα τις ΗΠΑ, η οποία αντιμετωπίζει συχνά παρενοχλήσεις και απειλές λόγω της δουλειάς της, είπε ότι το 2020 παραλίγο να έχει ένα τροχαίο ατύχημα. Πίστευε ότι προκλήθηκε από δολοφόνους που συνδέονται με την κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν που είχαν σαμποτάρει τα ελαστικά του αυτοκινήτου της.
Κάποιοι αντιφρονούντες Αζέροι έχασαν τη ζωή τους κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Ένας Αζέρος πολιτικός πρόσφυγας που ζει στο Βέλγιο, ο Vugar Rza, εξαφανίστηκε τον Δεκέμβριο του 2020. Το σώμα του βρέθηκε σε ένα ποτάμι 15 ημέρες αργότερα, στις 18 Ιανουαρίου 2021.
Ο ακτιβιστής της αντιπολίτευσης και πρώην κρατούμενος συνείδησης, Bayram Mammadov, βρέθηκε νεκρός στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας τον Μάιο του 2021. Ο Mammadov εξαφανίστηκε στις 2 Μαΐου και στις 4 Μαΐου η τουρκική αστυνομία ενημέρωσε τους φίλους του ότι πνίγηκε. Ο Mammadov είχε συλληφθεί στο παρελθόν στο Αζερμπαϊτζάν αφού έγραψε τις λέξεις «Happy Slave Day» σε ένα άγαλμα του πρώην προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Heydar Aliyev.
Ο δημοσιογράφος Huseyn Bakixanov πέθανε αφού φέρεται να «έπεσε» από τη στέγη ενός ξενοδοχείου στην πόλη Τιφλίδα στη Γεωργία τον Ιούλιο του 2021.
Οι Αζέροι δημοσιογράφοι έχουν επίσης πέσει θύματα απαγωγών στα χέρια της κυβέρνησής τους. Ο Afgan Mukhtarli, δημοσιογράφος από το Αζερμπαϊτζάν και πρώην πολιτικός κρατούμενος, απήχθη στην πρωτεύουσα της Γεωργίας, την Τιφλίδα, το 2017 και στη συνέχεια μεταφέρθηκε παράνομα πέρα από τα σύνορα στο Αζερμπαϊτζάν, όπου συνελήφθη και φυλακίστηκε.
Σε ένα άρθρο του 2021, ο Ganimat Zaidov (Zahid), συντάκτης της αζέρικης αντιπολιτευόμενης εφημερίδας Azadlig και κάτοικος Γαλλίας, περιέγραψε τις λεπτομέρειες αυτού που είπε ότι ήταν «προφανές σχέδιο δολοφονίας» από το Αζερμπαϊτζάν εναντίον τριών εξόριστων Αζέρων δημοσιογράφων, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου. Ο Zaidov συνελήφθη το 2007 στο Αζερμπαϊτζάν και καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση. Είπε ότι έπρεπε να πάρει την οικογένειά του έξω από τη χώρα το 2011 λόγω των απειλών που δέχθηκε.
Το Αζερμπαϊτζάν είναι μια βάναυση δικτατορία που φιμώνει την αντιπολίτευση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Πώς αντιδρά η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση στον επίσημο ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η ΕΕ και το Αζερμπαϊτζάν «ενισχύουν τις διμερείς σχέσεις σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής συνεργασίας, της οικονομικής διαφοροποίησης, των επενδύσεων και του εμπορίου». Τον Ιούλιο, η ΕΕ υπέγραψε συμφωνία με το Αζερμπαϊτζάν για τον διπλασιασμό των εισαγωγών φυσικού αερίου έως το 2027.
Οι Αζέροι αντιφρονούντες, ωστόσο, παρά την πολύ πραγματική απειλή κατά της ζωής τους, εξακολουθούν να στέκονται με θάρρος ενάντια στη δικτατορία του Αζερμπαϊτζάν.
Θα αναγνωρίσουν επιτέλους τα στελέχη της ΕΕ αυτές τις πραγματικότητες, θα δείξουν θάρρος εκπροσωπώντας τα συμφέροντα των διωκόμενων μειονοτήτων και θα σταθούν με πεποίθηση ενάντια στους καταπιεστές τους;
Uzay Bulut
