Οι διευθυντές των βιοεργαστηρίων της Αμερικής έχουν παραδεχθεί εκατοντάδες επικίνδυνα ατυχήματα τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αλλά ακόμη και περιστατικά που αφορούν έκθεση σε θανατηφόρους ιούς έχουν κρατηθεί εκτός δημόσιας θέας, αποκάλυψε έρευνα του «The Intercept».
«Οι άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους ότι τα εργαστηριακά ατυχήματα είναι πολύ, πολύ σπάνια και αν συμβούν, συμβαίνουν μόνο στα λιγότερο καλά οργανωμένα εργαστήρια στο εξωτερικό», δήλωσε ο μοριακός βιολόγος του Πανεπιστημίου Rutgers, Richard Ebright και πρόσθεσε: «Αυτό απλά δεν είναι αλήθεια».
Η λανθασμένη αντίληψη του κοινού θα μπορούσε να πηγάζει από το γεγονός ότι, όπως διαπίστωσε το «The Intercept», οι Αμερικανοί δεν ακούν για ατυχήματα βιοεργαστηρίων στις ΗΠΑ.
Η ιστοσελίδα έλαβε περισσότερες από 5.500 σελίδες εργαστηριακών αναφορών περιστατικών από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (NIH), αναγκάζοντας την υπηρεσία να δημοσιοποιήσει τα έγγραφα μέσω ενός αιτήματος για το Freedom of Information Act.
Πολλά εργαστηριακά ατυχήματα αναφέρονται στο NIH, τον μεγαλύτερο χρηματοδότη βιοϊατρικής έρευνας στον κόσμο, αλλά ο οργανισμός δεν διαβιβάζει τις πληροφορίες στο κοινό, ακόμη και σε περιπτώσεις που αφορούν βιοεργαστήρια Επιπέδου 3 και Επιπέδου 4.
When lab accidents happen, “They don’t put it in the local newspaper,” said @nymedcollege’s Stuart Newman.
“But because it’s all handled quietly, the general public isn’t aware of the frequency of incidents like this — or even that they exist.” https://t.co/k2uib2H8Dc
— The Intercept (@theintercept) November 3, 2022
Ένα τέτοιο περιστατικό συνέβη το 2016, όταν μια μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις, τρύπησε κατά λάθος το δάχτυλό της με μια βελόνα αφού έκανε ένεση σε ένα ποντίκι με ένα ανασυνδυασμένο στέλεχος του ιού Chikungunya, ανέφερε το The Intercept. Η φοιτήτρια δεν είπε στον προϊστάμενό της για το ατύχημα, παρά μόνο αφού αρρώστησε και αναζήτησε θεραπεία στα επείγοντα περιστατικά του τοπικού νοσοκομείου.
Το Πανεπιστήμιο αποκάλυψε το ατύχημα και τη μόλυνση στο NIH, όπου η αναφορά κρατήθηκε κρυφή, μέχρι που τηλεφώνησε εκεί το «The Intercept» έξι χρόνια αργότερα.
«Αυτή δεν είναι καλή κατάσταση», είπε ο Scott Weaver, ανοσολόγος του Πανεπιστημίου του Τέξας και ειδικός στο Chikungunya. «Αν αυτό το άτομο ήξερε ότι είχε μια βελόνα και ότι δούλευαν με την Chikungunya, θα έπρεπε να το είχε αναφέρει αμέσως. Και στη συνέχεια, όποιοι άνθρωποι της υγειονομικής περίθαλψης το έβλεπαν, θα έπρεπε να είχαν αναγνωρίσει ότι υπήρχε ένας πολύ μικρός – αλλά όχι μηδενικός – κίνδυνος μετάδοσης του ιού».
Το περιστατικό Chikungunya του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον ήταν μεταξύ των πέντε τραυματισμών με βελόνα που αναφέρθηκαν εκεί, παρά το γεγονός ότι το εργαστήριό του ήταν μια εγκατάσταση επιπέδου 3, όπου οι ερευνητές φορούν διπλά στρώματα προστατευτικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων δύο ζευγαριών γαντιών.
Η έρευνα του «Intercept» βρήκε ένα ευρύ φάσμα άλλων ατυχημάτων σε βιολογικά εργαστήρια σε μια περίοδο 18 ετών.
Για παράδειγμα, το 2018, ένας ερευνητής της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) στο Μέριλαντ, προσβλήθηκε από MRSA (σ.σ. χρυσίζων σταφυλόκοκκος ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη) μετά από εργασία με τα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια.
Το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας ανέφερε πέντε αποδράσεις ποντικιών εργαστηρίου το 2013 και το 2014. Τουλάχιστον ένα από τα τρωκτικά είχε μολυνθεί με SARS.