Το σκηνικό στην Τουρκία, μετά την έκβαση στις επαναληπτικές προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στη χώρα την περασμένη Κυριακή (28/5), δεν αλλάζει… φαινομενικά! Αυτό που αλλάζει είναι η παντοδύναμη πλέον παρουσία του Ταγίπ Ερντογάν στην πολιτική ζωή της Τουρκίας.
- Από τον Νικ. Σταρουλάκι
Υγιής ή ασθενής, ο επί 20 έτη κυρίαρχος στα πολιτικά πράγματα αφήνει πλέον διαυγή τη σφραγίδα του στην ιστορική πορεία της χώρας του, υπερφαλαγγίζοντας, ενδεχομένως, και το μέχρι τώρα πολιτικό είδωλο της Τουρκίας, τον Κεμάλ Ατατούρκ. Το «φαινόμενο» Ερντογάν απηχεί παραλλήλως την τάση που ο ίδιος καλλιέργησε στον τουρκικό λαό, να θεωρεί τη χώρα όπου ζει ως την de facto περιφερειακή δύναμη, ενώπιον της οποίας όλες οι χώρες της περιοχής οφείλουν να υποκλιθούν.
Στην εικόνα της νέας Τουρκίας την οποία διαμόρφωσε τα προηγούμενα χρόνια ο επανεκλεγείς πρόεδρος, δέον να προστεθεί η στρατιωτική ισχύς… Κατά τη διάρκεια της κηδεμονίας Ερντογάν, η διακυβέρνηση του Τούρκου προέδρου δεν στόχευσε ασφαλώς στην οικονομική ευρωστία της χώρας του.
Με κάθε κόστος, στόχευσε στην ενδυνάμωση του αποτυπώματος της Τουρκίας στο διεθνές στερέωμα. Κάθε έργο που σχεδίασε και πραγματοποίησε ήταν ενταγμένο στη λογική της «νέας ισχυρής Τουρκίας» των 100 χρόνων από τη δημιουργία της. Από το νέο διεθνές αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης μέχρι τους πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Ακουγιου και από την οικοδόμηση του νέου προεδρικού μεγάρου (ανεξάρτητα από την αισθητική άποψη του καθενός) μέχρι τη ναυπήγηση μεγάλης κλίμακας ναυτικών μονάδων, ο Τούρκος πρόεδρος φρόντισε και θα συνεχίσει να φροντίζει να εδραιώσει το αποτύπωμα μιας πανίσχυρης στρατιωτικής δύναμης εναντίον της οποίας ουδείς θα διανοείται να κινηθεί… Και τα μηνύματα προς την Αθήνα, σαφή!
Τη νίκη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών ανακοίνωσε ο επικεφαλής της ανώτατης εκλογικής επιτροπής της Τουρκίας, αναφέροντας ότι με καταμετρημένο σχεδόν το σύνολο των ψήφων (στις 10.30 το βράδυ της Κυριακής στην Τουρκία των 80.000.000) ο Τ. Ερντογάν επανεκλέγεται λαμβάνοντας ποσοστό 52,14%, έναντι 47,86% που συγκέντρωσε ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Η διαφορά μεταξύ των δύο διεκδικητών της προεδρίας ήταν, σύμφωνα με τον επικεφαλής της επιτροπής, 2.000.000 ψήφοι. Να σημειωθεί ότι η Ν.Δ. στις εκλογές της 21ης Μαΐου έλαβε σε σύνολο λιγότερες από 2.500.000 ψήφους.
Προβάδισμα στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έδιναν εδώ και αρκετές ημέρες διεθνή ινστιτούτα ανάλυσης, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα του πρώτου γύρου. Το αποτέλεσμα εξέπληξε αρκετά ΜΜΕ στην Ελλάδα, που είχαν «ψηθεί» ότι η τουρκική συνασπισμένη αντιπολίτευση των διαφόρων Κιλιντζάρογλου, Ιμάμογλου κ.λπ. θα είναι προτιμότερη για τα ελληνικά συμφέροντα.
Η εκλογική διαδικασία διεξήχθη χωρίς προβλήματα. Οι «πεινασμένοι» Τούρκοι ψηφοφόροι κλήθηκαν να αποφασίσουν αν ο Τ. Ερντογάν παραμείνει στην εξουσία έπειτα από 20 χρόνια ή θα αποστρατευτεί με την εκλογή μιας πολυδιασπασμένης αντιπολίτευσης. Και ψήφισαν «πατάτες, κρεμμύδια και Ερντογάν».
Και σε αυτόν, τον δεύτερο, γύρο σημαντικό ρόλο έπαιξε η μεγάλη συμμετοχή των ψηφοφόρων. Περισσότεροι από 60.000.000 πολίτες κλήθηκαν να ψηφίσουν. Υπενθυμίζεται ότι η συμμετοχή στον πρώτο γύρο άγγιξε το εντυπωσιακό ποσοστό του 88,8%, με τον Ερντογάν να προηγείται κατά 2.500.000 ψήφους.
Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα των «χορτασμένων» Ευρωπαίων πολιτών μόλις έφθασε το 61%. Η συμμετοχή δείχνει και την καλλιεργημένη ευαισθησία των πολιτών για το μέλλον της χώρας τους ή, αντίστοιχα, την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζουν τα κοινά προβλήματα, χωρίς όραμα, σχέδιο και προοπτική. Κάποιοι νομίζουν ότι τα μεγέθη αυτά δεν αξιολογούνται από την τουρκική εξουσία…
Και οι δύο υποψήφιοι «στόχευσαν» στους 8.000.000 ψηφοφόρους που δεν ψήφισαν στον πρώτο γύρο. Αν και η συμμετοχή δεν μετεβλήθη άρδην (έπεσε κατάτι), αυτό δεν επηρέασε τα ποιοτικά στοιχεία της διαδικασίας. Η Τουρκία παρουσιάστηκε από τους επαΐοντες ως βαθιά πολωμένη χώρα, που βλέπει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να βασίζεται κυρίως στο συναισθηματικό μήνυμα που εξέπεμπε ολόκληρο το τελευταίο διάστημα, γεγονός το οποίο, μάλιστα, παρουσιάστηκε ως μειονέκτημα του Τούρκου προέδρου, καθώς απευθυνόταν στην εξασφάλιση των ψήφων θρησκόληπτων συντηρητικών και εθνικιστικών στρωμάτων της τουρκικής κοινωνίας. Μάλλον δεν ήταν οι μόνοι που τον αποδέχονταν.
Αντίθετα, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου απευθυνόταν σε ένα διαφορετικό κοινό, λιγότερο συντηρητικό, περισσότερο ευρωπαϊκό, με το οποίο η Αθήνα δήθεν θα μπορούσε να συνεννοηθεί καλύτερα.
Επί ημέρες οι δύο άνδρες αντάλλαζαν ύβρεις για το θεαθήναι. Ο Κιλιτσντάρογλου κατηγορούσε τον Ερντογάν για δειλία (σ.σ.: ποια δειλία;) και ο Ερντογάν τον αντίπαλό του ότι βρισκόταν στο πλευρό των «τρομοκρατών», αναφερόμενος, προφανώς, στους Κούρδους του ΡΚΚ, ενώ επίσης σκιαγραφούσε ως προφίλ της αντιπολίτευσης το γεγονός ότι πρόκειται να παραδώσουν την Τουρκία στη Δύση. Η αντιπολίτευση απαντούσε με βάση το κυρίαρχο ζήτημα της Τουρκίας – την οικονομική κρίση, η οποία μάλλον δεν άγγιξε τις προθέσεις των ψηφοφόρων.
Η Τουρκία ετοιμάζεται πυρετωδώς για πόλεμο, εάν και όποτε το κρίνει. Ναυπηγεί μείζονα αποβατικά σκάφη, κατασκευάζει τρομακτικό στόλο από drones ώστε σε πιθανή σύγκρουση να περιορίσει τον φόρο αίματος, πραγματοποιεί συνεχείς δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων, οι οποίες συνοδεύονται με ευθείες απειλές, καθώς, όπως λέει ο Ερντογάν, τα όπλα αυτά μπορούν να πλήξουν ακόμα και την Αθήνα, και εξοπλίζει τις ένοπλες δυνάμεις με εγχώρια μέσα και οπλικά συστήματα, σύμφωνα με το δόγμα «τα πάντα από τουρκικά χέρια».
Η Τουρκία διαρκώς εξοπλίζεται για να στηρίξει το επινόημα-δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», το οποίο ο πρώην πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε ευθέως σε μία από τις προεκλογικές συνεντεύξεις του «απειλή» για την Ελλάδα.
Ο Τούρκος πρόεδρος είχε δώσει σχετικές εντολές να είναι ήδη από την προεκλογική περίοδο έτοιμα, ώστε να παρουσιαστούν στους ψηφοφόρους, εμβληματικά έργα, όπως ο πρώτος από τους τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας του Ακουγιου, το λεγόμενο «αεροπλανοφόρο», αλλά στην πραγματικότητα σκάφος πολλαπλών αποστολών (αποβάσεων) «Anadolu» (εναντίον ποίων, αλήθεια;), ο βαλλιστικός πύραυλος Tayfun, το τουρκικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο TOGG T10X, το αεροσκάφος πέμπτης γενιάς TF-X, και πολλά ακόμα έργα υποδομών.
Σε επίπεδο συναισθημάτων ο Τ. Ερντογάν «απέδωσε» στη μουσουλμανική λατρεία τον Σεπτό Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, γεγονός που η τουρκική κοινωνία υποδέχθηκε μετά βαΐων και κλάδων. Ωστόσο, η Τουρκία του υπέρμετρου πληθωρισμού, του «πεινασμένου» λαού και της μονοκρατορίας Ερντογάν εξαγγέλλει και ξεκινά έργα, τα τελειώνει και τα «μοστράρει» στο κοινό, την ώρα που η Ελλάδα αγωνιά δύο δεκαετίες για να ολοκληρώσει το «σύστημα τηλεδιοίκησης» στο δίκτυο σιδηροδρόμων…
«Anadolu»: Το… παραλίγο αεροπλανοφόρο του σουλτάνου
Το νέο απόκτημα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, το σκάφος πολλαπλών ρόλων «Anadolu», συνιστά όπλο που στρέφεται ευθέως εναντίον της Ελλάδος. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στην περιοχή εναντίον της οποίας η Τουρκία να μπορεί να χρησιμοποιήσει αποβατικά σκάφη παρά μόνον εναντίον της Ελλάδας.
Το σκάφος δεν είναι αεροπλανοφόρο, αλλά μπορεί να φιλοξενεί επιθετικά κυρίως drones, που αποτελούν την αιχμή του δόρατος της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας. Σε πιθανή αποβατική ενέργεια τα drones θα επιχειρήσουν διασφαλίζοντας το έδαφος που απαιτείται αρχικά σε μία αποβατική ενέργεια χωρίς την παραμικρή πιθανότητα κατάθεσης φόρου αίματος. Εν συνεχεία από τα σπλάχνα του θα ξεχυθούν προς την ακτή δεκάδες μικρότερα αποβατικά σκάφη, δημιουργώντας τη σχετική υπεροπλία για να ολοκληρώσουν την επιχείρηση με επιτυχία.
Θυμίζουμε ότι όταν ο Τ. Ερντογάν ξεστόμισε την περίφημη φράση «θα έρθουμε νύχτα», η αντιπολίτευση και μέχρι χθες αντίπαλος του Τούρκου προέδρου για το προεδρικό αξίωμα απάντησε «γιατί λες και δεν το κάνεις;» Στις αρχές Μαΐου (2/5) το «Anadolu» πέρασε από τα Στενά των Δαρδανελλίων καταπλέοντας στη Σμύρνη. Τις προηγούμενες ημέρες, το εντυπωσιακό πλοίο, που βασίστηκε σε ισπανικά σχέδια, ήταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης, ανοικτό στους επισκέπτες, καθώς αποτελούσε «σημείο αναφοράς» της προεκλογικής εκστρατείας του Τ. Ερτνογάν και εμβληματικό εργαλείο προβολής ισχύος της Τουρκίας και του τουρκικού πολεμικού ναυτικού.
Μάλιστα, ο Ερντογάν δεν το έκρυψε. Ευρισκόμενος στη Σμύρνη, στην εκεί προεκλογική του ομιλία αναφέρθηκε ανοικτά στην παρουσία του «Anadolu» στο λιμάνι της πόλης, λέγοντας πως κρατήθηκε η τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές ώστε το πλοίο να βρίσκεται στο λιμάνι της πόλης (σ.σ.: από εκεί που, όπως έχει αναφέρει σε άλλη ομιλία του, «οι Τούρκοι έριξαν τους Ελληνες στη θάλασσα»). Σημείωσε δε αορίστως πως η παρουσία του «Anadolu» στη Σμύρνη «στέλνει μήνυμα», χωρίς να διευκρινίσει, ωστόσο, ούτε ποιο είναι το μήνυμα ούτε τον αποδέκτη του, αλλά χωρίς να χρειάζεται κόπος για να αντιληφθούν, όσοι πρέπει, ποιους εννοούσε. Το θέμα είναι να αντιλαμβάνονται και όχι απλώς να ακροώνται…
Μαχητικό 5ης γενιάς TF-X: Το παρουσίασε κι ας μην πετάει
Παράλληλα, το πρώτο αεροσκάφος 5ης γενιάς TF-X είναι γεγονός, ακόμα και εάν δεν πετάει… Παραμονές εκλογών ο Τ. Ερντογάν μπήκε στο πιλοτήριο του νέου αεροσκάφους και η εικόνα έκανε τον γύρο της Τουρκίας. Πετάει, δεν πετάει το KAAN, όπως ονομάστηκε το πρώτο αεροσκάφος, πρόσθεσε ακόμα περισσότερους πόντους στο ηγεμονικό προφίλ της Τουρκίας.
Το όνομα του αεροσκάφους ΚΑΑΝ δόθηκε από τον κυβερνητικό εταίρο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, τον ηγέτη του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) της Τουρκίας, και αποτελεί έναν ιστορικό τίτλο που χρησιμοποιείται από τους ηγεμόνες τουρκικών ή και μογγολικών κρατών.
Ταυτόχρονα το πρώτο τουρκικό, αμιγώς ηλεκτρικό SUV είναι άμεσα διαθέσιμο στη χώρα παραγωγής του, με τιμή εκκίνησης τις 953.000 τουρκικές λίρες, δηλαδή περίπου 48.000 ευρώ. Το όχημα χαρακτηρίστηκε ήδη ως το «αυτοκίνητο του λαού», ωστόσο κανείς μικρομεσαίος Τούρκος πολίτης δεν μπορεί να το αποκτήσει, ειδικά αυτή την εποχή, όπου ο πληθωρισμός έχει εκτοξευτεί στα ύψη. Τον περασμένο Νοέμβριο ο Ταγίπ Ερντογάν εγκαινίασε τις εγκαταστάσεις της TOGG (Turkey’s Automobile Joint Venture Group) στην Προύσα και έκανε την παρθενική βόλτα του με το πρώτο τουρκικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο.
Σε όλες αυτές τις επιδείξεις ισχύος τα σχόλια από ελληνικής πλευράς ήταν από υποτιμητικά έως σαρκαστικά. Το «αεροπλάνο που δεν πετάει», το αυτοκίνητο που δεν μπορεί να αγοραστεί, το πλοίο που δεν είναι έτοιμο και ό,τι άλλο μπορεί να επινοήσει ένας βλαμμένος εγκέφαλος όταν διαπιστώνει τη διαφορά κλάσης με κάποιον ανταγωνιστή του.
Στο κλίμα αυτό, η Αθήνα συνεχίζει να θεωρεί ότι με την επίκληση του διαλόγου «θα βάλει τις γάτες της Τουρκίας να κλαίνε…». Γλείφει τα πόδια του «σουλτάνου» που την αντιμετωπίζει σαν μύγα στο ρουθούνι του…
Στις 23 Μαΐου η Τουρκία πραγματοποίησε και τρίτη δοκιμή βαλλιστικού πυραύλου. O βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς μπορεί να πλήξει στόχο σε απόσταση 561 χιλιομέτρων (!) σε 456 δευτερόλεπτα.
Το μήνυμα της νίκης
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω καθέναν από τους ανθρώπους που εργάζονται με θυσίες στα εκλογικά κέντρα από τις πρώτες πρωινές ώρες. Καλώ όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μου να προστατεύσουν τις κάλπες μέχρι την οριστικοποίηση των αποτελεσμάτων. Τώρα είναι η ώρα να προστατεύσουμε τη θέληση του έθνους μας μέχρι την τελευταία στιγμή», ήταν το πρώτο μήνυμα του Τούρκου προέδρου μετά το κλείσιμο της κάλπης.
Το μήνυμά του έφθασε στην Αθήνα. Από εδώ και εμπρός αρχίζουν τα δύσκολα. Το «πλαίσιο» του διαλόγου, η μέση γραμμή στο Αιγαίο, η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, το τουρκολιβυκό μνημόνιο, οι γκρίζες ζώνες και η «Γαλάζια Πατρίδα» θα τεθούν στο επίκεντρο υποχρεωτικά γιατί το επιθυμεί η ισχυρή Τουρκία, σε αντίθεση με την πολυκομματική Ελλάδα όπου ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του χωρίς κόστος και το κυριότερο, χωρίς τιμωρία…
