Στις 4 Ιουλίου 1994, οι «New York Times» είχαν πρωτοσέλιδο τον Κέβιν Μίτνικ, με τίτλο ότι ο πιο καταζητούμενος χάκερ του κυβερνοχώρου διέφυγε τη δίωξη του FBI. Η είδηση αφορούσε τον τότε 31χρονο προγραμματιστή ηλεκτρονικών υπολογιστών, που συνδύαζε τις τεχνικές ικανότητες με ένα τεράστιο ταλέντο στην εξαπάτηση. Μέχρι την Κυριακή, που έφυγε από τη ζωή, παρέμενε μπροστά από κάθε σύστημα ασφαλείας.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ο Μίτνικ έμεινε στην Ιστορία για ένα από τα μεγαλύτερα ηλεκτρονικά εγκλήματα της δεκαετίας του 1990. Ηταν υπεύθυνος για την κλοπή χιλιάδων αρχείων δεδομένων και αριθμών πιστωτικών καρτών από υπολογιστές σε όλη τη χώρα. Χρησιμοποίησε τις δεξιότητές του για να μπει στα δίκτυα τηλεφώνου και κινητής τηλεφωνίας της Αμερικής, παραβιάζοντας κυβερνητικά, εταιρικά και πανεπιστημιακά συστήματα υπολογιστών.
Αλλά η πορεία του είχε πολλούς σταθμούς και ρόλους. Από παιδί-θαύμα στους υπολογιστές εξελίχθηκε στον φόβο και τρόμο των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας. Φυλακίστηκε και επέστρεψε «αναμορφωμένος», πουλώντας νόμιμα το ταλέντο του αυτή τη φορά, ως ειδικός συστημάτων ασφαλείας και συγγραφέας.
Μεγαλωμένος σε προάστιο του Λος Αντζελες από τη σερβιτόρα μητέρα του, ο Μίτνικ ήταν πανέξυπνος και ντροπαλός. Γρήγορα ανακάλυψε ότι πίσω από ένα πληκτρολόγιο γινόταν παντοδύναμος και ξεκίνησε να χρησιμοποιεί την ικανότητά του για να διασκεδάζει, κάνοντας φάρσες. Στα 12 είχε καταλάβει πώς να χρησιμοποιεί τζάμπα το λεωφορείο, κοροϊδεύοντας το διατρητικό μηχάνημα με χρησιμοποιημένα εισιτήρια που ψάρευε από έναν κάδο σκουπιδιών.
Ηταν έφηβος όταν για την πλάκα του χρησιμοποίησε έναν υπολογιστή και ένα μόντεμ για να εισβάλει σε έναν υπολογιστή της Διοίκησης Αεράμυνας της Βόρειας Αμερικής, με την -υποτίθεται αδιάτρητη- ασφάλεια στρατιωτικού τύπου, εμπνέοντας το σενάριο για τη διάσημη ταινία του 1983 «War Games». Ως πιτσιρικάς κατάφερε να πάρει τον έλεγχο τριών κεντρικών γραφείων τηλεφωνικών εταιριών στο Μανχάταν και όλων των τηλεφωνικών κέντρων στην Καλιφόρνια. Ετσι, υπέκλεπτε τις κλήσεις και έκανε φάρσες. «Πείραζε» τα τηλέφωνα σπιτιών και κάθε φορά που ο ένοικος σήκωνε το ακουστικό άκουγε ηχογραφημένο μήνυμα που του ζητούσε 25 σεντς.
Στο γυμνάσιο τον τσάκωσαν επειδή χάκαρε τους υπολογιστές της σχολικής περιφέρειας του Λος Αντζελες. Η πρώτη του φασαρία με τον νόμο ήρθε το 1981, όταν συνελήφθη επειδή έκλεψε εγχειρίδια υπολογιστών από μεγάλη τηλεφωνική εταιρία του Λος Αντζελες. Του ασκήθηκε ποινική δίωξη, αλλά δικάστηκε ως ανήλικος. Εναν χρόνο αργότερα συνελήφθη να εισβάλλει σε υπολογιστές στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας και φυλακίστηκε για έξι μήνες.
Για μήνες κατάφερνε να διαβάζει κρυφά το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο των υπαλλήλων ασφαλείας υπολογιστών της MCI, της δεύτερης μεγαλύτερης τηλεφωνικής εταιρίας των ΗΠΑ τότε. Μάθαινε έτσι πώς προστατεύονταν οι υπολογιστές και ο τηλεφωνικός εξοπλισμός τους. Αξιωματούχοι της εταιρίας τον κατηγόρησαν αργότερα ότι προκάλεσε ζημιά 4.000.000 δολαρίων στις λειτουργίες υπολογιστών τους.
Ηταν το 1994 όταν οι ερευνητές του FBI τον «αναβάθμισαν» στον «πιο καταζητούμενο χάκερ υπολογιστών στον κόσμο». Εκείνη τη χρονιά αποκαλύφθηκε ότι ο Μίτνικ είχε υποκλέψει λογισμικό και δεδομένα από τους μισούς κορυφαίους κατασκευαστές κινητών τηλεφώνων στον πλανήτη, πείθοντας αφελείς υπαλλήλους να του δώσουν κωδικούς πρόσβασης για τους υπολογιστές τους. Μπόρεσε έτσι να εισβάλει στα άδυτα των μεγαλύτερων πολυεθνικών επικοινωνίας, αφού το λογισμικό κάθε εταιρίας αποτελεί και το ιερό δισκοπότηρο που πρέπει πάση θυσία να παραμένει μυστικό για τους ανταγωνιστές της. Η κυβερνοεπίθεση του Μίτνικ έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια των δικτύων κινητής τηλεφωνίας, την ίδια εποχή που οι εταιρίες διαφήμιζαν ότι θα προσφέρουν νέα επίπεδα προστασίας.
Tαλέντο στην κοινωνική πειθώ και τη χειραγώγηση
Αυτό που έκανε τον Μίτνικ ξεχωριστό στον κόσμο των χάκερ κι έναν μεγάλο δημόσιο κίνδυνο ήταν το ταλέντο του στην κοινωνική πειθώ και τη χειραγώγηση. Υποδυόταν το στέλεχος εταιρίας και έπειθε διά τηλεφώνου ανυποψίαστους υπαλλήλους να του δώσουν κωδικούς πρόσβασης και απόρρητες πληροφορίες. Μετά συνδεόταν από τον προσωπικό του υπολογιστή και ένα modem στον κεντρικό υπολογιστή της εταιρίας και, έχοντας γνώση πια της λειτουργίας των συστημάτων, έπαιρνε ολοκληρωτικά τον έλεγχο.
Ομως, το FBI ποτέ δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Μίτνικ χρησιμοποιούσε τις παράνομες δεξιότητές του για να βγάλει χρήματα. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI δήλωναν αβέβαια για τα κίνητρά του. Πάντως, τον έτρεμαν και τον θεωρούσαν «μεγάλο πονοκέφαλο».
Τον Νοέμβριο του 1992, τα ίχνη του Μίτνικ χάθηκαν. Το FBI τον αναζητούσε μανιωδώς χωρίς αποτέλεσμα. Επειτα κατάλαβε ότι ο Μίτνικ υπέκλεπτε τις κλήσεις των πρακτόρων της υπηρεσίας και χρησιμοποιούσε ομοσπονδιακούς κώδικες πρόσβασης για να αποκτήσει άδειες οδήγησης και άλλα στοιχεία, ώστε να βγάζει πλαστές ταυτότητες.
Μια άλλη φορά επαναπρογραμμάτισε όλο το τηλεφωνικό δίκτυο του Λος Αντζελες για να παραπλανήσει τους ομοσπονδιακούς πράκτορες που προσπαθούσαν να εντοπίσουν την κλήση του. Νομίζοντας ότι τον ανακάλυψαν, εισέβαλαν στο σπίτι ενός ανυποψίαστου μετανάστη από τη Μέση Ανατολή που απλά έβλεπε τηλεόραση.
Ο χάκερ που «τρομοκρατούσε» για δεκαετίες τις ΗΠΑ πέθανε από καρκίνο στο πάγκρεας, στα 59 του. Θα μπορούσε να έχει βγάλει εκατοντάδες εκατομμύρια πουλώντας τα κλεμμένα δεδομένα και λογισμικά, όμως -και παρά το γεγονός ότι φυλακίστηκε- ουδέποτε κατηγορήθηκε για παράνομα κέρδη. Ισως, τελικά, τον διασκέδαζε περισσότερο να σπάει πλάκα «ξεκλειδώνοντας» τα πιο θωρακισμένα συστήματα ασφαλείας στον πλανήτη…
Βιογραφικό
Αμερικανός προγραμματιστής και χάκερ
Γεννήθηκε το 1963 στην Καλιφόρνια. Μετά το σχολείο γράφτηκε στο Κολέγιο Pierce του Λος Αντζελες. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως ρεσεψιονίστ. Είχε για χρόνια παράνομη δραστηριότητα ως χάκερ. Παράλληλα, εκτιμάται ότι δούλευε μυστικά και σε εταιρίες υπολογιστών ως προγραμματιστής, με πλαστά στοιχεία ταυτότητας. Το 1995 φυλακίστηκε για πέντε χρόνια, κατηγορούμενος για εκτεταμένο χάκινγκ. Ο δικαστής τον έβαλε σε απομόνωση 8 μήνες, φοβούμενος ότι «θα μπορούσε να ξεκινήσει πυρηνικό πόλεμο χακάροντας το μόντεμ της NORAD, της Διοίκησης Αεροδιαστημικής Αμυνας των ΗΠΑ, από καρτοτηλέφωνο στη φυλακή». Μετά την αποφυλάκισή του, το 2000, ο Μίτνικ έγινε αμειβόμενος σύμβουλος Ασφαλείας σε εταιρίες και κυβερνητικούς φορείς. Πέθανε στις 16 Ιουλίου. Η σύζυγός του είναι έγκυος στο πρώτο τους παιδί.
