Οι δύο στόχοι της Ρωσίας για τον τερματισμό του πολέμου

Η Μόσχα ανακοίνωσε τους τελικούς στόχους της στον πόλεμο της Ουκρανίας: Οι περιοχές ανατολικά και δυτικά του ποταμού Δνείπερου, η Κριμαία και η περιοχή της Οδησσού θα ενταχθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία κι εκεί θα σταματήσει ο πόλεμος, σύμφωνα με το τηλεοπτικό διάγγελμα του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αντιπροέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας.

• Από την Κύρα Αδάμ

Η Μόσχα με όλους τους δυνατούς τρόπους αποσαφηνίζει ότι δεν ενδιαφέρεται να κατακτήσει το Κίεβο, ούτε και το υπόλοιπο έδαφος της Ουκρανίας. Οι διαβεβαιώσεις αυτές δεν υποκρύπτουν πιθανή αδυναμία της Ρωσίας να προχωρήσει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του Κιέβου (υπενθυμίζεται ότι στην πρώτη φάση της εισβολής οι ρωσικές δυνάμεις έφτασαν στο Κίεβο και εκεί έβαλαν μόνες φρένο).

Η Μόσχα σχεδιάζει όμως εμφανώς την πραγματική καταστροφή της Ουκρανίας ως περίκλειστου κράτους. Και τούτο διότι στην περίπτωση που και η περιοχή της Οδησσού πέσει στα χέρια των ρωσικών δυνάμεων, ό,τι έχει απομείνει από την Ουκρανία θα καταστεί περίκλειστο κράτος, χωρίς διέξοδο στη Μαύρη Θάλασσα – καμία ουκρανική προσπέλαση στη Μαύρη Θάλασσα δηλαδή «χωρίς οικονομικό οξυγόνο». Η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται να κατακτήσει τη Ουκρανία, αλλά να «αποδώσει» στις δυτικές δυνάμεις ένα κουφάρι κράτους, το οποίο οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. θα πρέπει να αναλάβουν την ανοικοδόμησή του και τη συντήρησή του.

Οι επιχειρήσεις στην Ουκρανία αποδεικνύουν ότι ο στόχος της Ρωσίας είναι διπλός. Ο πρώτος αφορά την απαγόρευση προσπέλασης της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα με την κατάληψη και της Οδησσού. Ο δεύτερος αφορά τη φθορά του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης σε συμβατικά όπλα, τα οποία η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ στέλνουν αφειδώς στην Ουκρανία, δηλαδή το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. κοντεύουν να ξεμείνουν από συμβατικά οπλικά συστήματα.

Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Ρωσία με το οπλοστάσιο που διαθέτει θα μπορούσε σε μία εβδομάδα να προσβάλει τους στόχους High Value Assets (Στόχοι Υψίστης Σημασίας) της Ουκρανίας -αεροδρόμια, λιμάνια, γέφυρες, σιδηρόδρομοι, σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ραντάρ κ.λπ.- και μετά τα ρωσικά στρατεύματα εδάφους ανενόχλητα να καταλάβουν το σύνολο του ουκρανικού εδάφους. Ομως η Ρωσία δεν το έπραξε για τους ανωτέρω λόγους και δεν εφάρμοσε τις αρχές πολέμου.

Αυτό ενισχύεται και από το γεγονός ότι η Ρωσία δεν έχει θέσει εκτός ενέργειας τα αεροδρόμια της Ουκρανίας (High Value Assets), διαφορετικά δεν θα μπορούσαν ουκρανικά Ιλιούσιν – Αντόνοφ να προσγειώνονται στην Ελευσίνα (όπως έγινε την Πέμπτη 14 Μαρτίου) κατά παράβαση του Συντάγματος για υποστήριξη των επιχειρήσεων στην Ουκρανία.

Οι φανερές προθέσεις της Μόσχας να «τελειώνει» με τον πόλεμο στην Ουκρανία με την κατάκτηση της Οδησσού, έχει προκαλέσει συναγερμό κυρίως στις χώρες της Ε.Ε., οι οποίες πολύ δύσκολα μπορούν να αποδεχθούν την αδυναμία των ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων, όχι μόνο να ανακτήσουν τα εδάφη, αλλά και να νικήσουν τη Ρωσία, παρά τον τεράστιο όγκο χρημάτων και οπλικών συστημάτων που έχουν διαθέσει στο Κίεβο.

Οι δυτικές δυνάμεις σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να επιτρέψουν στη Ρωσία να καταλάβει την περιοχή της Οδησσού, με αποτέλεσμα η Μαύρη Θάλασσα να βρεθεί ουσιαστικά υπό τον ρωσικό έλεγχο και παράλληλα να αποτελεί το ευμετάβλητο και άκρως επικίνδυνο θαλάσσιο σύνορο χωρών του ΝΑΤΟ (Ρουμανία, Βουλγαρία, Τουρκία κ.λπ.) με τη Ρωσία. Το σοβαρότερο όμως γεγονός είναι ότι οι ευρωπαϊκές χώρες δεν μπορούν να συγκροτήσουν μια ενιαία γραμμή αντιμετώπισης της επιτιθέμενης Ρωσίας, με διχογνωμίες, αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις που βραδύνουν τη συνολική πολιτική και στρατιωτική απάντηση της Δύσης στη Μόσχα του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Η τύχη της Ουκρανίας και το στοίχημα της ήττας της Ρωσίας στον πόλεμο αυτόν πέφτουν στις πλάτες της Ευρώπης, καθώς το αμερικανικό Κογκρέσο έχει δέσει τα χέρια της κυβέρνησης Μπάιντεν να εξακολουθήσει την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο. Το κενό αυτό έσπευσε αυτοβούλως (;) και αυθορμήτως (; ) να καλύψει ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, ρίχνοντας τη βόμβα για αποστολή ευρωπαϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία (όχι ως ΝΑΤΟ, αλλά μονομερώς).

Η γαλλική αυτή πρόταση προκάλεσε το χάος στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Πρώτος και καλύτερος ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν στον επίσημο ετήσιο λόγο του και εν μέσω προεκλογικής περιόδου έκοψε τον βήχα στον Μακρόν, λέγοντας ότι η Ουκρανία «δεν ζητά Αμερικανούς στρατιώτες. Δεν υπάρχει ούτε ένας Αμερικανός στρατιώτης και είμαι αποφασισμένος να το διατηρήσω αυτό». Ο Μπάιντεν επανέλαβε την έκκλησή του στους Γερουσιαστές λέγοντας: «Η Ουκρανία μπορεί να σταματήσει τη Ρωσία αν σταθούμε δίπλα της και δώσουμε όπλα στην Ουκρανία, που χρειάζεται για την άμυνά της. Αυτό μόνο ζητά η Ουκρανία».

Η «βόμβα» Μακρόν για αποστολή δυνάμεων δίχασε την Ευρώπη!

Πίσω στην Ευρώπη, η «βόμβα» Μακρόν για την αποστολή ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία για την αντιμετώπιση της Ρωσίας σε αυτήν την τελική, όπως φαίνεται, στροφή του πολέμου δεν ένωσε, αντιθέτως σκόρπισε τους Ευρωπαίους και νατοϊκούς συμμάχους.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες απέκλεισαν για την ώρα την αποστολή ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία (μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης), αλλά δεν απέκλεισαν τίποτα για το μέλλον. Η πρόταση Μακρόν δεν εξαντλείται στην αποστολή ευρωπαϊκών χερσαίων δυνάμεων σε ουκρανικό έδαφος και τούτο διότι Ευρωπαίοι στρατιώτες θα διατρέξουν και αυτοί τον τεράστιο κίνδυνο ρωσικών αντεπιθέσεων, με κανένα λογικό και ορατό στοιχείο επιτυχίας.

Η πρόταση Μακρόν στοχεύει στην αποστολή στρατιωτικού προσωπικού με συνοδεία εξοπλισμών, αεροσκαφών, ραντάρ, πυραύλων, τανκ και πλοίων, στο έδαφος της Ουκρανίας – και τούτο διότι αποστολή μόνο στρατιωτικού προσωπικού για να πολεμήσει στο πλευρό των Ουκρανών χωρίς υποστήριξη γαλλικών αεροσκαφών, ραντάρ, βλημάτων, τανκ και πλοίων είναι καταδικασμένη σε αυτοκτονία. Το ίδιο ισχύει και για οποιαδήποτε άλλη χώρα αποφασίσει να στηρίξει την Ουκρανία.

Είναι πρόσφατος ακόμα ο απόηχος από την υποτιμητική για τη Γερμανία ρωσική υποκλοπή συνομιλιών Γερμανών αξιωματούχων για τη χρήση των προηγμένων γερμανικών πυραύλων Taurus (με βεληνεκές που μπορεί να φτάσει τη Μόσχα) εναντίον της στρατηγικής σημασίας γέφυρας του Κερς στην Κριμαία, που τη συνδέει με τα ρωσικά εδάφη. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η υποκλοπή βοήθησε τον καγκελάριο Σολτς να εμμείνει στην άρνησή του να διαθέσει στην Ουκρανία τους πυραύλους Taurus, με το αιτιολογικό ότι οι πύραυλοι αυτοί απαιτούν Γερμανούς χειριστές, επομένως και Γερμανούς στρατιωτικούς επί του εδάφους, και αυτό δεν το επιτρέπει το Βερολίνο, όπως εξήγησε στο γερμανικό Κοινοβούλιο.

Ο καγκελάριος Σολτς παραμένει ιδιαιτέρως επιφυλακτικός στην κατά μέτωπο αντιμετώπιση της Ρωσίας, αν και η γερμανική συνεισφορά στον πόλεμο στην Ουκρανία ανέρχεται σε 17,7 δισ. ευρώ. Το Βερολίνο δείχνει να προτιμά να εστιάσει τις προσπάθειές του στο σχέδιο να καταστεί η Ευρώπη «το φρούριο ασφάλειας» έναντι της Ρωσίας, ενισχύοντας τις αμυντικές δυνάμεις στην Ευρώπη, με τη Γερμανία να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, αντί της απευθείας αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, και εργάζεται για τη δημιουργία «ζώνης στρατιωτικού Σένγκεν» στο ευρωπαϊκό έδαφος.

Αντιθέτως, ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν επιθυμεί τη δημιουργία «της λέσχης των προθύμων» για αποστολή ευρωπαϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία και μέχρι στιγμής έχει στο πλευρό του τις τρεις βαλτικές χώρες (Εσθονία, Λιθουανία Λετονία), με αμφιλεγόμενη τη συμμετοχή της Πολωνίας, με τους εξαγριωμένους Πολωνούς αγρότες να έχουν κλείσει τα σύνορά τους σε ουκρανικά αγροτικά προϊόντα.

Εξυπακούεται ότι η Βρετανία ως νατοϊκή δύναμη βρίσκεται στο πλευρό της Γαλλίας, χωρίς ποτέ να έχει διαψευσθεί από καμιά πλευρά ότι Βρετανοί στρατιωτικοί, όπως και Γάλλοι, βρίσκονται ήδη στο έδαφος της Ουκρανίας για τον χειρισμό αντιστοίχως των βρετανικών και γαλλικών πυραυλικών συστημάτων μέσα στο έδαφος της Ουκρανίας εναντίον ρωσικών στόχων.

Ο τρίτος χρόνος του ρωσοουκρανικού πολέμου αναμένεται να εστιαστεί στη Μαύρη Θάλασσα και κυρίως στην περιοχή της Οδησσού. Στην περίπτωση που η Οδησσός πέσει στα χέρια των ρωσικών δυνάμεων, ο πόλεμος μπορεί να τερματιστεί με κέρδη για τη Ρωσία. Για τις δυτικές δυνάμεις μια τέτοια τροπή είναι απαράδεκτη και ανεπίτρεπτη, γι’ αυτό και προετοιμάζονται για ακόμα μία -ίσως και τελική- αναμέτρηση με τη Ρωσία.

Ο ρόλος που «υφαίνεται» για την Αλεξανδρούπολη

Επειδή θεωρείται βέβαιο ότι η Ρωσία θα εφαρμόσει τις δηλώσεις Μεντέβντεφ για κατάληψη της Οδησσού και για να σιγουρέψει τα εδάφη και από τις δύο πλευρές του Δνείπερου, αυτό οδηγεί σε πλήρη αποκλεισμό και προσπέλαση της Ουκρανίας προς Μαύρη Θάλασσα και Ρουμανία – θα μείνει δηλαδή μόνο η προσπέλαση προς την Πολωνία.

Αυτό θα καταστήσει την Αλεξανδρούπολη κέντρο μεταφοράς εμπορευμάτων από την Ουκρανία με τρένο ή οδικώς μέσω Πολωνίας. Δηλαδή τα ουκρανικά προϊόντα θα φεύγουν με τρένο ή οδικώς από την Ουκρανία μέσω Πολωνίας και θα καταλήγουν στην Αλεξανδρούπολη, απ’ όπου με πλοία θα διανέμονται αναλόγως.

Γεγονός που συνεπάγεται ότι το κόστος των ουκρανικών προϊόντων θα υπερδιπλασιαστεί λόγω κόστους μεταφοράς.