Τα παιχνίδια του Ερντογάν με την Ορθοδοξία δεν είναι τωρινά. Στο ελληνικό ΥΠΕΞ η ίδια πάντα δικαιολογία. Ο Ερντογάν, μόνον, απλώς ντοπάρει το κοινό του.
- Από την εφημερίδα Ορθόδοξη ΑΛΗΘΕΙΑ
Για τους ρεαλιστές που έχουν μάτια και βλέπουν η ακριβής περιγραφή είναι: μας έχουν πάρει και το… αντερί οι Τούρκοι. Το ένδυμα κάτω από το εξώρασο, για τους λιγότερο μυημένους στα εκκλησιαστικά.
Η Αγία Σοφία έγινε τζαμί. Η Μονή της Χώρας ομοίως. Ο αρχιδιάκονος του Πατριάρχη έχει εγκλωβιστεί στην Ελλάδα χωρίς άδεια παραμονής. Κατά τ’ άλλα, όλα καλά.
Μπορεί ορισμένοι να διαφωνούν μαζί του σε πολλά. Να συμφωνήσουμε, ωστόσο, σε ένα πράγμα: ο μόνος από τους Ιεράρχες -του Οικουμενικού Θρόνου- που αντέδρασε σε διεθνές επίπεδο για τη Μονή της Χώρας ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος. Όλοι οι άλλοι απλώς… κρύφτηκαν. Άντε οι Μητροπολίτες της Πόλης να κρατάνε αποστάσεις. Κατανοητό σε έναν βαθμό.
Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων Νικήτας από την ασφάλεια του Λονδίνου, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος από το μακρινό Σίδνεϊ γιατί σιώπησαν;
Ο φίλος του Θυατείρων, δικηγόρος Σάκης Κεχαγιόγλου και του Αυστραλίας Αντ. Διαματάρης γιατί δεν τους συμβουλεύουν;
Οι Μητροπολίτες Σουηδίας, Βελγίου κ.λπ. γιατί δεν βγήκαν δημόσια απέναντι στην απόφαση για τη Μονή της Χώρας;
Ορισμένοι υποστηρίζουν πως η διακριτικότητα έναντι στους Τούρκους οφείλεται -για μερικούς- στην ανάγκη τους να εξασφαλίσουν τουρκική υπηκοότητα για τις μελλοντικές τους φιλοδοξίες.
Τομές και… παπαδική διπλωματία
Πέντε χρόνια συμπλήρωσαν από την εκλογή στις θέσεις τους οι Αρχιεπίσκοποι Αμερικής, Θυατείρων και Αυστραλίας. Αναζητώ τις τομές που έκαναν αυτοί οι τρεις Ιεράρχες.
Ο Αμερικής κράτησε ανοικτή τη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού από χρεοκοπία. Παρέδωσε το αμερικάνικο γιοφύρι της Άρτας (τον Ναό του Αγίου Νικολάου στο Μανχάταν). Εσωσε το συνταξιοδοτικό ταμείο των κληρικών των ΗΠΑ. Το μάνατζμεντ, που λένε και στην Αμερική, «το έχει». Αυτό που του λείπει είναι η… παπαδική διπλωματία. Έχει άποψη, τη στηρίζει μέχρι τέλους και γι’ αυτό και κάνει και εχθρούς. Εχθρούς που σηκώνουν θέματα πολλές φορές αστεία. Όπως γιατί δεν ήταν πολύ αυστηρός κατά του Ερντογάν στις αντιδράσεις του για τη Μονή της Χώρας!
Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος, από την άλλη, μέσα στην πενταετία έφτιαξε Επαρχιακή Σύνοδο. Μια τομή που έκανε στην Εκκλησία που ηγείται. Που είχε πολύ λιγότερα προβλήματα από τις ΗΠΑ, σαφώς μικρότερο μέγεθος και μόνο αγκάθι έναν… αρχιεπισκοπικό ανιψιό. Προβλήματα που λύθηκαν.
Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων, με εξαίρεση την αναγόρευση του Σάκη Κεχαγιόγλου σε άρχοντα, δεν έχει να επιδείξει κάποιο άλλο θεάρεστο έργο.
Στήριξη στο Φανάρι
Η περίοδος δεν είναι εύκολη για το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Λίγο η… αβρότητα της ελληνικής κυβέρνησης που εκμεταλλεύεται ο Ερντογάν, λίγο οι κόντρες Γεραπετρίτη – Παπαδοπούλου και τα ανακατέματα στο διπλωματικό σώμα που προκαλούν προβλήματα, σφίγγουν τον κλοιό στον Πατριάρχη.
Καλό είναι οι Ιεράρχες του Φαναρίου να τον πλαισιώσουν, να τον στηρίξουν και να αφήσουν την παπαδική διπλωματία για την ώρα που πρέπει.
Ξέρουν καλά να σιωπούν, άλλωστε το έμαθαν και το έκαναν για αιώνες όταν δούλευαν για τον Οθωμανό, ξεζουμιζοντας τους Ρωμιούς.
Κι άλλωστε οι προπάτορές τους ήταν που προτίμησαν να γίνουν αυτές οι εκκλησιές τζαμιά παρά να ανήκουν στην Ρώμη.