Ιστορική αποκάλυψη του Προέδρου Ερντογάν για τα Σεπτεμβριανά

Ο Πρόεδρος Ερντογάν αποκαλύπτει: Θύματα της εσωτερικής διαμάχης των Τούρκων υπήρξαν οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως. Ευρέθησαν το 1955, στην δίνη της αντιπαραθέσεως των κεμαλιστών με την πρώτη εκλεγμένη κυβέρνηση της Τουρκίας που κλιμακώθηκε στα γεγονότα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου, προκειμένου εν συνεχεία το βαθύ κράτος της Τουρκίας να θέσει σε κίνηση τον μηχανισμό του για να ανατρέψει τον πρωθυπουργό Αντνάν Μεντερές, ο οποίος κατόπιν τούτου κατέληξε στην αγχόνη.

• Εφημερίδα Εστία

Τα γνωρίζαμε όλα αυτά. Είναι όμως η πρώτη φορά που τα ακούμε δημόσια από τα χείλη Τούρκου επισήμου. Από τον ίδιο τον Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος Πρόεδρος όμως είχε αναφέρει κατά το παρελθόν, μιλώντας στον τότε Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά την φράση «δεν τα κάναμε εμείς». Εννοούσε ότι τις σφαγές τις έκαναν οι κεμαλιστές και όχι οι ισλαμιστές…

Ο Τούρκος Πρόεδρος βεβαίως, προέβη στην χθεσινή αποκάλυψη σε μια προσπάθεια να ταυτισθεί η πολιτική του με αυτήν του Μεντερές και να προβληθεί σαν συνεχιστής της προσπαθείας εκδημοκρατισμού της Τουρκίας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο επέλεξε την χθεσινή ημέρα, την 64η επέτειο του πραξικοπήματος του 1096 που ανέτρεψε και οδήγησε στην αγχόνη τον Μεντερές για να παρουσιάσει το πολιτικό του σχέδιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος της χώρας.

Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι το έναυσμα για την εκκίνηση του μηχανισμού που οδήγησε στο πραξικόπημα του 1960 δόθηκε με τα Σεπτεμβριανά, το πογκρόμ δηλαδή κατά των Ελλήνων της Τουρκίας στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου του 1955. Είπε κατά λέξιν: «Το κουμπί εκκινήσεως του πραξικοπηματικού μηχανισμού πατήθηκε με τα γεγονότα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου». Θέλησε δε εν συνεχεία να παραλληλίσει το πραξικόπημα του 1960 με αυτό που επεχειρήθη εναντίον του το 2016 και βεβαίως να επιρρίψει στο ακέραιο τις ευθύνες στους κεμαλιστές. Συνεχίζοντας μάλιστα υπεγράμμισε: «Δεν θα ξεχάσουμε τους πραξικοπηματίες και δεν θα τους συγχωρέσουμε, όχι μόνο στα 64 χρόνια, αλλά ακόμη κι αν περάσουν αιώνες». Αυτά είπε από το βήμα εκδηλώσεως που έγινε στο μικρό νησί της Πλάτης των Πριγκιποννήσων, εκεί όπου φυλακίσθηκαν, δικάσθηκαν και εκτελέσθηκαν ο Μεντερές και οι υπουργοί του, Εξωτερικών Φατίν Ρουστού Ζορλού και Οικονομικών Χασάν Πόλατκαν. «Αυτό το έθνος θα θυμάται πάντα τον αείμνηστο Μεντερές και τους συντρόφους του με ευγνωμοσύνη και με κάποια ντροπή που δεν μπόρεσε να αποτρέψει την εκτέλεσή τους». Και αφού έκανε μία εκτενή αναφορά στα στρατιωτικά πραξικοπήματα που ακολούθησαν το 1971, το 1980 και το 1997, ανέφερε: «Είμαστε η κυβέρνησις που έχει υποστεί τις περισσότερες απόπειρες πραξικοπήματος στην πολιτική ιστορία της Τουρκίας. Πιο πρόσφατα, με την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, είχαν τόσο αγριέψει ώστε να στοχεύσουν άμεσα το πρόσωπό μου, την οικογένειά μου, τη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, τον τόπο εκδήλωσης της εθνικής βούλησης, και το ίδιο το αγαπημένο μας έθνος. Όλα αυτά τα έχουμε βιώσει. Εκτός από αυτά, υπήρξαν πολλές μυστικές ή φανερές απόπειρες».

Να θυμίσουμε όμως τα γεγονότα του 1955. Η οικονομική κατάστασις στην Τουρκία ήταν τραγική, όπως άλλωστε είναι και σήμερα. Ο εθνικιστικός πυρετός ανέβαινε. Ένα ανάλογο κλίμα καλλιεργεί και σήμερα ο Ερντογάν παρ’ ότι κάποιοι στην Αθήνα αρνούνται να δουν την πραγματικότητα. Τότε οι Ελληνοκύπριοι διεκδικούσαν την ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα και τούτο ήταν μια καλή αφορμή για τους Τούρκους ηγέτες να αποσπάσουν την κοινή γνώμη από τα προβλήματά της, στρέφοντάς την κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως που ευημερούσαν. Μάλιστα στις 28 Αυγούστου1955 ο Μεντερές ισχυρίσθηκε δημοσίως ότι οι Ελληνοκύπριοι σχεδίαζαν σφαγές Τουρκοκυπρίων. Η αφορμή για την δίωξη του ελληνισμού της Πόλης εδόθη στις 6 Σεπτεμβρίου, με την έκρηξη ενός αυτοσχέδιου μηχανισμού στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης. Ως δράστης συνελήφθη από τις ελληνικές αρχές ο Οκτάι Εγκίν, ένας μουσουλμάνος σπουδαστής από την Κομοτηνή, που αργότερα περιεβλήθη το φωτοστέφανο του ήρωα. Τιμήθηκε στην Τουρκία και διορίσθηκε κυβερνήτης σε επαρχία. Το «κουμπί» είχε πατηθεί. Από την έκρηξη προκλήθηκαν μόνο μικρές ζημίες, αλλά οι τουρκικές εφημερίδες εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός, μεγαλοποιώντας και διαστρεβλώνοντάς το, κατόπιν κυβερνητικών οδηγιών. Πρωτοσέλιδοι τίτλοι, όπως «Έλληνες τρομοκράτες κατέστρεψαν το πατρικό σπίτι του Ατατούρκ» της «Ισταμπούλ Εξπρές» και δημοσίευση μιας σειράς από παραποιημένες φωτογραφίες του συμβάντος, προκάλεσαν «αυθόρμητες» διαδηλώσεις στην Πλατεία Ταξίμ το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Την επομένη οι επιθέσεις επεκτάθηκαν και στην Σμύρνη. Ο απολογισμός ήταν ο θάνατος 16 Ελλήνων και ενός Αρμενίου, τραυματισμοί βιασμοί και καταστροφές, εκκλησιών, σχολείων σπιτιών και καταστημάτων.