Το εφιαλτικό σχέδιο Ζελένσκι οδηγεί σε πυρηνικό πόλεμο!

Η αποκάλυψη του αποκαλούμενου “Σχεδίου Νίκης” του Ουκρανού Προέδρου Ζελένσκι ενέχει σημαντικούς κινδύνους για τη Δύση. Αυτό το σχέδιο φαίνεται φτιαγμένο για να κλιμακώσει τις εντάσεις, ωθώντας το ΝΑΤΟ πιο κοντά σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Ρωσία, ένα σενάριο που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για τη όλο το πλανήτη. Εξετάζοντας τις λεπτομέρειες του σχεδίου, γίνεται σαφές ότι δεν αφορά την ειρήνη ή τη διαπραγμάτευση, αλλά την εντατικοποίηση των εχθροπραξιών και την υπονόμευση κάθε πιθανότητας διπλωματικής λύσης.

1. Πρόσκληση της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ πριν τελειώσει ο πόλεμος:

Η φιλοδοξία του Ζελένσκι να εξασφαλίσει την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ πριν τελειώσει η σύγκρουση αποτελεί άμεση πρόκληση. Για τη Ρωσία, αυτό είναι μια κόκκινη γραμμή, καθώς η επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορά της θεωρείται εδώ και καιρό υπαρξιακή απειλή. Προσκαλώντας την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ενώ ο πόλεμος μαίνεται, η Δύση ουσιαστικά θα ενεργοποιούσε το Άρθρο 5, το οποίο απαιτεί συλλογική άμυνα εάν οποιοδήποτε μέλος δεχτεί επίθεση. Αυτό θα μπορούσε να αναγκάσει το ΝΑΤΟ να εμπλακεί σε πόλεμο με τη Ρωσία, παρασύροντας ολόκληρη τη συμμαχία σε μια επικίνδυνη στρατιωτική αντιπαράθεση με μια πυρηνική δύναμη. Για τη Δύση, οι συνέπειες μιας τέτοιας σύγκρουσης είναι καταστροφικές, τόσο σε ανθρώπινες απώλειες όσο και σε οικονομική σταθερότητα.

2. Διεύρυνση επιχειρήσεων στο ρωσικό έδαφος:

Ένα από τα πιο ανησυχητικά στοιχεία αυτού του σχεδίου είναι η πρόκληση για συνέχιση των ουκρανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στο ρωσικό έδαφος, με άρση των περιορισμών στις επιθέσεις εντός των ρωσικών συνόρων. Η Ουκρανία, με την υποστήριξη των Δυτικών εταίρων, θα στοχεύει ρωσικές στρατιωτικές υποδομές, και ενδεχομένως πολιτικούς στόχους, χρησιμοποιώντας drones, πυραύλους και προηγμένες πληροφορίες από χώρες του ΝΑΤΟ. Η διεύρυνση του πεδίου μάχης αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο κλιμάκωσης, καθώς η Ρωσία πιθανότατα θα απαντήσει με σκληρότερα μέτρα, ενδεχομένως χρησιμοποιώντας πιο καταστροφικά όπλα. Οι δυτικές χώρες που βοηθούν την Ουκρανία σε αυτές τις επιχειρήσεις θα είναι συνεργοί σε άμεσες επιθέσεις κατά της Ρωσίας, αυξάνοντας περαιτέρω την πιθανότητα ρωσικών αντιποίνων κατά των κρατών μελών του ΝΑΤΟ. Η Δύση θα μπορούσε να παρασυρθεί σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Ρωσία, ένα ενδεχόμενο που θα αποσταθεροποιήσει την Ευρώπη και θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνική αντιπαράθεση.

3. Ανάπτυξη πακέτου “μη-πυρηνικής αποτροπής” στο ουκρανικό έδαφος:

Η ανάπτυξη ενός “πακέτου μη-πυρηνικής αποτροπής” στην ουκρανική επικράτεια είναι ένα ακόμη επικίνδυνο στοιχείο. Παρόλο που αυτό μπορεί να ακούγεται λιγότερο επιθετικό από την πυρηνική ανάπτυξη, εξακολουθεί να αποτελεί προκλητική κίνηση που θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει ακόμη περισσότερο την περιοχή. Ένα τέτοιο πακέτο αποτροπής πιθανότατα θα περιλαμβάνει προηγμένα συστήματα πυραύλων, αμυντικές πλατφόρμες αεροπορικής άμυνας και άλλες στρατιωτικές τεχνολογίες που θα στοχεύουν στην αντιμετώπιση των ρωσικών δυνάμεων. Για τη Ρωσία, αυτό θα θεωρηθεί ως στρατιωτικοποίηση των συνόρων της, αυξάνοντας τις πιθανότητες προληπτικών επιθέσεων για την εξουδετέρωση αυτών των απειλών. Επιπλέον, αυτά τα συστήματα όπλων θα μπορούσαν εύκολα να ενσωματωθούν στη στρατιωτική υποδομή του ΝΑΤΟ, καθιστώντας ουσιαστικά την Ουκρανία προκεχωρημένη βάση επιχειρήσεων για το ΝΑΤΟ, εντείνοντας περαιτέρω τις εντάσεις.

4. Ενίσχυση των κυρώσεων και στρατηγικο-οικονομικής ανάπτυξης:

Το σχέδιο του Ζελένσκι να ενισχύσει την ουκρανική οικονομία και να σφίξει περισσότερο τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας είναι ένα ακόμη βήμα προς την παράταση της σύγκρουσης. Αντί να επιδιώξει μια διπλωματική λύση, η Ουκρανία προωθεί έναν βαθύτερο οικονομικό πόλεμο, που αναπόφευκτα θα προκαλέσει σκληρότερα ρωσικά αντίμετρα. Η Δύση, που ήδη παλεύει με τις οικονομικές επιπτώσεις του σημερινού καθεστώτος κυρώσεων – αυξανόμενες τιμές ενέργειας, πληθωρισμό και διαταραχές στην αλυσίδα εφοδιασμού – θα υποφέρει ακόμη περισσότερο. Η Ρωσία, με τους τεράστιους ενεργειακούς της πόρους, θα μπορούσε να απαντήσει κόβοντας περαιτέρω τις προμήθειες φυσικού αερίου στην Ευρώπη ή αξιοποιώντας τις σχέσεις της με μη δυτικές χώρες, δημιουργώντας ένα οικονομικό μπλοκ που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την επιρροή της Δύσης.

5. Μεταπολεμική στρατιωτική ενσωμάτωση:

Η πρόταση του Ζελένσκι για ενσωμάτωση των έμπειρων στρατιωτικών δυνάμεων της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και η αντικατάσταση των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη με ουκρανικά στρατεύματα μπορεί να ακούγεται σαν μια προσπάθεια ενίσχυσης της άμυνας της Ευρώπης. Ωστόσο, αυτή είναι μια συγκαλυμμένη προσπάθεια να εμπλέξει ακόμη περισσότερο την Ουκρανία στη στρατιωτική αρχιτεκτονική του ΝΑΤΟ. Μια τέτοια ενσωμάτωση θα μπορούσε να δει τις ουκρανικές δυνάμεις να λειτουργούν υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ και το αντίστροφο, ουσιαστικά συγχωνεύοντας τον στρατιωτικό μηχανισμό της Ουκρανίας με αυτόν της Δύσης. Αυτό δημιουργεί μια μόνιμη γραμμή αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, εξασφαλίζοντας ότι οποιαδήποτε μελλοντική σύγκρουση θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε πλήρη αντιπαράθεση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Η αντικατάσταση των αμερικανικών στρατευμάτων με Ουκρανούς στρατιώτες είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς σηματοδοτεί μια αλλαγή στη στρατηγική του ΝΑΤΟ, μεταβαίνοντας από την αποτροπή στη ενεργό εμπλοκή με τη Ρωσία, με την Ουκρανία να χρησιμεύει ως το κύριο πεδίο μάχης. Για τη Δύση, αυτό σημαίνει όχι μόνο μια μακροπρόθεσμη στρατιωτική δέσμευση, αλλά και τον κίνδυνο να παρασυρθεί σε μελλοντικούς πολέμους που θα προκληθούν από τις ουκρανικές ενέργειες.

Κρυφοί Κίνδυνοι για τη Δύση:

Τα μυστικά παραρτήματα που παρουσίασε ο Ζελένσκι στους δυτικούς εταίρους του είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά. Αυτά τα αδημοσίευτα στοιχεία πιθανότατα περιλαμβάνουν βαθύτερη στρατιωτική συνεργασία, ανταλλαγή πληροφοριών και πιθανώς ακόμη και μυστικές επιχειρήσεις κατά της Ρωσίας. Διατηρώντας αυτά τα σχέδια μυστικά, ο Ζελένσκι παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι, χρησιμοποιώντας τις δυτικές χώρες ως πιόνια σε μια ευρύτερη στρατηγική για την αποδυνάμωση της Ρωσίας, χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες. Η Δύση, αν εγκρίνει αυτό το σχέδιο, κινδυνεύει να παρασυρθεί σε μια παρατεταμένη σύγκρουση που θα μπορούσε να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Για το ΝΑΤΟ, αυτό θα σήμαινε έναν δαπανηρό και απρόβλεπτο πόλεμο χωρίς σαφές τέλος.