Ήταν Νοέμβριος του 2019. Πρόσφατα είχε πέσει και είχε σπάσει τη λεκάνη του, κάτι που ακολούθησε μια σειρά από ασθένειες και τραυματισμούς για να θυμίζει σε όλους γύρω του -και στον ίδιο, φαίνεται- ότι, παρά την πνευματική του διαύγεια και το σωματικό του σθένος, ήταν τότε 95 ετών και δεν θα ζούσε για πάντα.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ο θάνατος του Κάρτερ στα 100 του χρόνια έδωσε το έναυσμα για την εξέταση μιας τεράστιας κληρονομιάς: των επιτυχιών και των αποτυχιών της προεδρίας του. Όπως το έργο του για την εξάλειψη των ασθενειών, την ενίσχυση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών ή τη συμμετοχή του σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.
Άφησε πίσω του, όμως, και τη μάχη του απέναντι στην κουλτούρα φόβου για τον θάνατο. Έγραψε περισσότερα βιβλία από οποιονδήποτε άλλον Αμερικανό πρόεδρο για τον θάνατο. Το συζήτησε σε ομιλίες και σε αλληλογραφία με φίλους.
Αυτές οι παρατηρήσεις ήταν προϊόν της χριστιανικής του πίστης. Η οπτική του προήλθε επίσης από τις εμπειρίες του, αφού είδε πολλά από τα στενότερα μέλη της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανομένων όλων των μικρότερων αδερφών του, να πεθαίνουν πριν από αυτόν.Οι απόψεις του διαμορφώθηκαν επίσης από τη δική του προχωρημένη ηλικία. Περιέγραψε την αίσθηση του αναπόφευκτου που επικρατούσε πάνω του και τις προκλήσεις για την υγεία που είχαν συσσωρευτεί, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου που είχε εξαπλωθεί στον εγκέφαλό του.
Εκείνο το κυριακάτικο πρωί του Νοεμβρίου 2019 βρέθηκε στην εκκλησία. Μιλώντας στους άλλους πιστούς είπε ότι δεν πίστευε πως θα επιζούσε για πολύ μετά τη διάγνωση του καρκίνου το 2015. «Υπέθεσα, φυσικά, ότι θα πέθαινα πολύ γρήγορα» είπε στην κατάμεστη εκκλησία. Έζησε άλλα εννέα χρόνια.
Ο Κάρτερ θυμήθηκε τις ανησυχίες που είχε ως νέος, μαθαίνοντας στην εκκλησία για τη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού Χριστού και από τα κηρύγματα του πάστορα για το πώς «όλοι οι πιστοί», όπως το έθεσε, «θα απολάμβαναν κάποια μέρα μια παρόμοια ανάσταση».
«Καθώς μεγάλωνα» έγραψε αργότερα ο Κάρτερ «άρχισα να αναρωτιέμαι αν αυτό θα μπορούσε να είναι αλήθεια». Ανησυχούσε ως αγόρι ότι ακόμη και μια μικρή αμφιβολία θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε μια μοίρα, μεταφέροντάς τον σε μια αιωνιότητα μακριά από την οικογένειά του, ιδιαίτερα τους γονείς του: «Αυτοί οι δύο άνθρωποι ήταν ο πυρήνας της ύπαρξής μου και δεν άντεχα την ιδέα ότι δεν θα ήμουν μαζί τους για πάντα».
Καθώς ωρίμαζε, η πίστη του Κάρτερ σταθεροποιήθηκε και έφτασε να καθορίσει την προσέγγισή του στη ζωή, αλλά και στον θάνατο. Θεωρούσε τον εαυτό του «αναγεννημένο χριστιανό». «Η πίστη σε κάτι είναι ένα κίνητρο όχι για λήθαργο, αλλά για δράση» έγραψε σε ένα από τα βιβλία του. Το 2015, ο Κάρτερ είπε ότι αισθανόταν αδιαθεσία, ενώ παρακολουθούσε τις εκλογές στη Γουιάνα. Όταν επέστρεψε στην Τζόρτζια, οι γιατροί βρήκαν μια μικρή μάζα στο συκώτι του, η οποία αποδείχθηκε κακοήθης. Αφού αφαιρέθηκε η μάζα, οι γιατροί ανακάλυψαν ότι ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί στον εγκέφαλό του. Η πρόγνωση ήταν δυσοίωνη, δεδομένης της ηλικίας του τότε, στα 90 του πια. Όμως, ξεκίνησε ένα επιθετικό θεραπευτικό σχήμα με φάρμακο που είχε εγκριθεί λίγους μήνες πριν. Λίγο καιρό μετά, η θεραπεία έδειχνε να αποδίδει.
Στα τελευταία του χρόνια, ο Κάρτερ είχε γίνει πηγή έμπνευσης για πολλούς, εντυπωσιάζοντας με το πείσμα του να συνεχίζει τη δουλειά του, παρά την ασθένεια και την ηλικία του.
Το αποτύπωμα της θητείας του στον Λευκό Οίκο άφησε τον κόσμο με λιγότερες ανοιχτές πληγές σε σχέση με προκατόχους του ή μεταγενέστερους προέδρους. O Τζίμι Κάρτερ ορκίστηκε πρόεδρος στις 20 Ιανουαρίου 1977. Μία από τις πρώτες πράξεις του ήταν να εκδώσει προεδρικό διάταγμα με το οποίο χορηγούνταν αμνηστία σε όλους τους αρνητές στράτευσης του πολέμου του Βιετνάμ, πολλοί από τους οποίους είχαν καταδικαστεί σε βαριές ποινές κάθειρξης.
Η θητεία του Κάρτερ ήταν περίοδος συνεχιζόμενου πληθωρισμού και ύφεσης, καθώς και ενεργειακής κρίσης. Διέσωσε την Chrysler Corporation, κάνοντας περικοπές στις στρατιωτικές δαπάνες. Οι προκλήσεις που είχε να αντιμετωπίσει ήταν πολλές, και μάλιστα στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου.
Στην εξωτερική πολιτική, ήταν υπέρμαχος της διπλωματικής συνεννόησης για την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Οι προσπάθειες αυτές κατέληξαν στην υπογραφή των Συμφωνιών του Καμπ Ντέιβιντ τον Σεπτέμβριο του 1978 μεταξύ του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μεναχέμ Μπέγκιν και του προέδρου της Αιγύπτου Ανουάρ Σαντάτ. Με αυτές τερματίστηκε η εχθρότητα ανάμεσα σε Αίγυπτο και Ισραήλ, η Αίγυπτος αναγνώρισε επίσημα το Ισραήλ ως κράτος, ενώ το Ισραήλ απέδωσε τη Χερσόνησο του Σινά στην Αίγυπτο, την οποία είχε καταλάβει το 1967 στον Πόλεμο των Έξι Ημερών.
Ωστόσο, η κυβέρνηση του Κάρτερ επέβαλε εμπάργκο στις εισαγωγές σιτηρών από τη Σοβιετική Ένωση και κάλεσε σε μποϊκοτάζ όλων των δυτικών χωρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 που διεξήχθησαν στη Μόσχα, με συνέπεια να φουντώσει ο Ψυχρός Πόλεμος. Ο θάνατός του δημιούργησε ένα κενό στον κόσμο, στην κοινότητά του, στην οικογένειά του, σε πολλούς που τον γνώρισαν κι όσους συνδέθηκαν μαζί του. Πολλοί δικοί του άνθρωποι έλεγαν χθες ότι ο θάνατός του δεν ήταν το τέλος, αλλά μια μετάβαση στην αιώνια ζωή. Αυτό πίστευε και ο ίδιος.
Το βιογραφικό του Τζίμι Κάρτερ
Γεννήθηκε στην Τζόρτζια των ΗΠΑ το 1924 και έφυγε προχθές από τη ζωή. Υπηρέτησε ως 39ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1977 έως το 1981. Ήταν μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος. Το 2002 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για το σύνολο του έργου του με το «Κέντρο Κάρτερ» – ο μόνος πρόεδρος των ΗΠΑ που έλαβε αυτό το βραβείο αφότου άφησε το αξίωμά του.
Προτού γίνει πρόεδρος υπηρέτησε ως αξιωματούχος του Ναυτικού των ΗΠΑ, δύο θητείες ως πολιτειακός γερουσιαστής στην Τζόρτζια (1963-1967) και μία ως κυβερνήτης στην Τζόρτζια (1971-1975). Εγκαθίδρυσε μια εθνική ενεργειακή πολιτική που περιελάμβανε τη διατήρηση, τον έλεγχο των τιμών και τις νέες τεχνολογίες. Στα εξωτερικά ζητήματα, ο Κάρτερ επεδίωξε τις Συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ, τις Συνθήκες της Διώρυγας του Παναμά, τον δεύτερο γύρο των Συνομιλιών Περιορισμού Στρατηγικών Οπλων «SALT II» και επέστρεψε τη ζώνη της Διώρυγας του Παναμά στον Παναμά. Σε όλη την καριέρα του έδινε έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία
Διαβάστε ακόμα:
- Τζίμι Κάρτερ: Ημέρα εθνικού πένθους η 9η Ιανουαρίου – Ηγέτες χωρών αποχαιρετούν τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ
- Τραμπ για τον θάνατο του Τζίμι Κάρτερ: «Όλοι οι Αμερικανοί οφείλουν στον εκλιπόντα ευγνωμοσύνη»
- Τζίμι Κάρτερ: Πέθανε ο 39ος πρόεδρος των ΗΠΑ – Σε ηλικία 100 ετών
