Επιστήμονες στην Ιρλανδία έκαναν μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, εντοπίζοντας έναν νέο τύπο μύκητα που μολύνει τις αράχνες των σπηλαίων και αλλάζει ριζικά τη συμπεριφορά τους. Αυτός ο μύκητας είναι ευρέως γνωστός ως «Μύκητας ζόμπι» και καταλαμβάνει το νευρικό σύστημα των αραχνών, καθιστώντας τες το μέσο πολλαπλασιασμού του.
Μια ομάδα του BBC βρήκε μια αράχνη κολλημένη στο ταβάνι μιας εγκαταλελειμμένης αποθήκης πυρίτιδας στη Βόρεια Ιρλανδία και καλυμμένη με μύκητες. Στις εξετάσεις, διαπιστώθηκε ότι αυτή η αράχνη ήταν η Metellina merianae. Αλλά αυτό που το έκανε πραγματικά ενδιαφέρον ήταν ότι ο μύκητας που βρέθηκε πάνω του ήταν ένα είδος που δεν είχε ταυτοποιηθεί προηγουμένως. Αυτό το νέο είδος μανιταριού ονομάστηκε Gibellula attenboroughii, που πήρε το όνομά του από τον διάσημο φυσιοδίφη David Attenborough .
Ο μηχανισμός του μύκητα «hacking» του εγκεφάλου
Σε επόμενες αποστολές, οι ερευνητές συνάντησαν παρόμοια αξιοθέατα σε άλλες σπηλιές σε όλη την Ιρλανδία. Οι καλυμμένες με μύκητες αράχνες ήταν αισθητές στους τοίχους και την οροφή, μέρος του κύκλου εξάπλωσης του μύκητα. Όταν σαρώθηκε η παλιά επιστημονική βιβλιογραφία, παρατηρήθηκε ότι ορισμένα δείγματα από τα βρετανικά νησιά είχαν επίσης παρόμοιες μολύνσεις.
Αν και ο ακριβής μηχανισμός αυτού του μύκητα δεν είναι γνωστός, οι μολυσμένες αράχνες παρατηρείται να βγαίνουν ξαφνικά σε ανοιχτούς χώρους ενώ συνήθως προτιμούν να κρύβονται. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι ο μύκητας πειράζει το νευρικό σύστημα της αράχνης, οδηγώντας την στα τοιχώματα ή την οροφή της σπηλιάς. Η αράχνη που πεθαίνει εδώ παρέχει ένα εξαιρετικά κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξη του μύκητα.
Καθώς ο μύκητας μεγαλώνει, απελευθερώνει τα σπόριά του στον αέρα και του δίνεται η ευκαιρία να βρει νέα θύματα από τα ρεύματα αέρα στο σπήλαιο. Αυτό φέρνει στο νου τον μύκητα Ophiocordyceps που μολύνει τα μυρμήγκια ή τον μύκητα (Cordyceps) που ζομπιοποιεί τους ανθρώπους στο σενάριο της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς και παιχνιδιού “The Last of Us”.
Ωστόσο, το πώς ακριβώς ο μύκητας χειρίζεται τις αράχνες παραμένει ασαφές. Οι ερευνητές τονίζουν ότι απαιτούνται πιο εις βάθος μελέτες για την κατανόηση των μεταβολιτών που παράγονται από τον μύκητα, καθώς και των επιπτώσεων της μόλυνσης στους πληθυσμούς αράχνης.