Αμερικανοί και Ρώσοι συναντήθηκαν στη Σαουδική Αραβία για συνομιλίες σχετικά με μια ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία, από την οποία έλειπαν οι Ουκρανοί εκπρόσωποι, αλλά και η ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία.
Σε μια στιγμή βαθιάς γεωπολιτικής αβεβαιότητας, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι έκανε μια καυστική αξιολόγηση των αμυντικών δυνατοτήτων της Ευρώπης: «Αδύναμη».
«Η ετοιμότητα έχει αυξηθεί», παραδέχτηκε, αλλά από την άποψη της καθαρής δύναμης, «ο αριθμός των στρατευμάτων μάχης, ο στόλος, η αεροπορία, τα drones… Ειλικρινά πιστεύω ότι η Ευρώπη είναι αδύναμη σήμερα», είπε.
Ήταν μια ωμή παρατήρηση, αλλά όπως αναλύει το TRT World, προκάλεσε ένα σχετικό ερώτημα: Πώς η Ευρώπη, κάποτε κυρίαρχη δύναμη στις παγκόσμιες υποθέσεις, έφτασε σε αυτό το σημείο;
- Στην ανάλυση που δημοσιεύτηκε στην αγγλόφωνη διεθνή έκδοση του τουρκικού κρατικού καναλιού TRT, επιχειρείται να δοθεί μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα:
Για αιώνες, οι ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες πρόβαλαν τη δύναμή τους σε ολόκληρο τον κόσμο, ασκώντας άμεσο ή έμμεσο έλεγχο στο 84% του κόσμου, ασκώντας επιρροή σε εκείνες τις περιοχές όπου δεν κυβερνούσε άμεσα.
Σήμερα, αυτή η επιρροή έχει εξασθενίσει. Έχει αντικατασταθεί από ένα μοτίβο αδράνειας, δισταγμού και μιας συνεξαρτώμενης εξάρτησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990, Συρία τη δεκαετία του 2010 και ο εν εξελίξει πόλεμος στην Ουκρανία, ξανά και ξανά, η Ευρώπη αγωνίστηκε να επιβληθεί, συχνά περιμένοντας την Ουάσιγκτον να παρέμβει.
Η απάντησή της στη σύγκρουση Ισραήλ–Παλαιστίνης ήταν παρομοίως ασύνδετη και καθώς η διοίκηση Τραμπ 2.0 αναλαμβάνει την ευθύνη και τη δράση σε όλο τον κόσμο, η Ευρώπη βρίσκεται και πάλι προετοιμασμένη για αβεβαιότητα.
Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι μόνο γιατί η Ευρώπη είναι αδύναμη, αλλά αν πρόκειται για αδύναμη βούληση, καινοτομία, συνεξάρτηση από την Ουάσιγκτον ή κάτι πιο διαρθρωτικό;
Το δίλημμα του αερίου
Μια απάντηση βρίσκεται στην ενέργεια. Παρ΄όλα τα ζητήματα της Ευρώπης με τη Ρωσία, εξακολουθεί να λαμβάνει σχεδόν το 20% του υγροποιημένου φυσικού αερίου της από τη Μόσχα και οι προσπάθειες να «απογαλακτιστεί» εντελώς δεν απέδωσαν τους αναμενόμενους καρπούς.
Τις τελευταίες έξι δεκαετίες, η Ευρώπη αύξησε σταθερά την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο, χτίζοντας ένα περίπλοκο δίκτυο αγωγών που τελικά ανάγκασε την Ευρώπη να βρεθεί σε δύσκολη θέση όταν ξεκίνησε η ρωσο-ουκρανική σύγκρουση.
Καθώς ο πόλεμος κλιμακωνόταν, η Ευρώπη βρέθηκε μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης: Επιβάλλοντας κυρώσεις στη χώρα που προμήθευε την ενέργειά της, ενώ κατέβαλε περίπου 204 δισεκατομμύρια ευρώ για ρωσικό αέριο.
Ο αγωγός Nord Stream, κάποτε σύμβολο του οικονομικού πραγματισμού, έγινε γεωπολιτική θηλιά.
Η οικονομία της Ευρώπης έχει αναμφίβολα πληγεί από έναν επιπλέον παράγοντα. Η επιβράδυνση που προκλήθηκε από την πανδημία Covid-19 ήταν σημαντική, αλλά η πρόσθετη ένταση της ενεργειακής αβεβαιότητας έχει απλώς βαθύνει το δίλημμα της Ευρώπης.
Η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2024, κατά 1,1% στην Ευρωζώνη και 0,8% στην ευρύτερη ΕΕ.
Euro area #IndustrialProduction down by 1.1% in December 2024 over November 2024, -2.0% over December 2023 https://t.co/SOX8w1IWUr pic.twitter.com/Zu1ewS8jaa
— EU_Eurostat (@EU_Eurostat) February 13, 2025
Έπληξε άμεσα τους Ευρωπαίους πολίτες, που τώρα έχουν επωμιστεί τις υψηλότερες τιμές καταναλωτή που φέρνει το ακριβότερο φυσικό αέριο, τσακίζοντας τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών και τροφοδοτώντας τη δυσαρέσκεια. Οι οικονομικές συνέπειες ήταν σοβαρές.
Επισφάλεια της ενιαίας αγοράς
Έπειτα, υπάρχει η έλλειψη οικονομικής συνοχής, η οποία τροφοδοτείται από τον μύθο της ενιαίας αγοράς: εξαιρετική στα χαρτιά, αλλά δύσκολη στην Ευρώπη.
Στα χαρτιά, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να υπερηφανεύεται για μια ενιαία αγορά, μια απρόσκοπτη ροή αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και ανθρώπων. Στην πραγματικότητα όμως, οι εθνικές πολιτικές και τα γραφειοκρατικά εμπόδια πνίγουν αυτή την υπόσχεση.
Όπως έγραψαν οι Erik Jones και Matthias Matthijs στο Foreign Affairs:
«Οι εθνικοί κανόνες σχετικά με τη φορολογία εισοδήματος, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, την απορρόφηση κινδύνου και τις διαδικασίες πτώχευσης καθιστούν μη ελκυστικό για τους επενδυτές να βλέπουν πέρα από τα σύνορα των χωρών τους στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος των αποταμιεύσεων της Ευρώπης είτε παραμένει αδρανές στις εγχώριες τράπεζες είτε κυνηγά υψηλότερες αποδόσεις στις βαθύτερες, πιο ρευστοποιήσιμες κεφαλαιαγορές στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Η οικονομική στασιμότητα συνοδεύεται από υστέρηση στην καινοτομία και την τεχνολογία. Ενώ εξακολουθεί να είναι μια κινητήρια δύναμη στον αυτοματισμό και την εκβιομηχάνιση, η Γηραιά ήπειρος δεν ταιριάζει με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το σπίτι της Τεχνητής Νοημοσύνης, της ρομποτικής και της Μεγάλης Τεχνολογίας.
Μετά από αιώνες αποικισμού και εξαγωγής πλούτου από τον κόσμο, η Ευρώπη αγωνίζεται τώρα να βρει πολιτικό, οικονομικό και ασφαλές έρεισμα και μερικοί μπορεί να υποστηρίξουν, τη συνάφεια, σε έναν ταχέως αναπτυσσόμενο κόσμο και μια μεταβαλλόμενη παγκόσμια οικονομία.
Για την Ουάσιγκτον, αυτή η έλλειψη του επείγοντος δεν πέρασε απαρατήρητη. Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς επέπληξε τους Ευρωπαίους στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου λέγοντας: «Πιστεύουμε επίσης ότι είναι σημαντικό τα επόμενα χρόνια η Ευρώπη να προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό για να εξασφαλίσει τη δική της άμυνα».
Σηματοδοτεί αυτό ότι η υπομονή των ΗΠΑ με την Ευρώπη εξαντλείται;
Μειούμενος ρόλος στην παγκόσμια ασφάλεια
Η ευρωπαϊκή αμφιθυμία και αδράνεια έχουν διαδραματιστεί σε εμπόλεμες ζώνες κατά τη διάρκεια των δεκαετιών.
Οι πόλεμοι της Γιουγκοσλαβίας της δεκαετίας του 1990. Η συριακή κρίση. Οι επανειλημμένες αποτυχίες να μεσολαβήσουν για την ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης ή ακόμα και το πώς να αντιμετωπιστεί η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Η υπογράμμιση αυτής της αδυναμίας ήταν η συνεξαρτώμενη σχέση της με τις ΗΠΑ, με την Ουάσιγκτον να σώζει εύκολα την ήπειρο από τα προβλήματα σε μεγάλο μέρος της σύγχρονης ιστορίας με πρωτοβουλίες όπως το Σχέδιο Μάρσαλ.
Επίσης, υπάρχουν και οι διχασμοί για τη διαχείριση του θέματος της Ρωσίας. Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος ακριβώς εντός των συνόρων της Ευρώπης, έχει διχάσει την ήπειρο ως προς τις στρατηγικές της απαντήσεις, αλλά την έχει καταστήσει επίσης έναν αβέβαιο και διστακτικό εταίρο για την Ουκρανία.
Ακόμη και εντός του ΝΑΤΟ, τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν συχνά δυσκολευτεί να ευθυγραμμιστούν με τη στρατηγική, πόσο μάλλον με τις στρατιωτικές δαπάνες. Ο Τραμπ έχει θέσει ως στόχο να τιμωρήσει την Ευρώπη για τις χαμηλές αμυντικές της δαπάνες στο ΝΑΤΟ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη απλώς δεν μπορεί να το αντέξει οικονομικά.
Καθώς η Γερμανία πάσχιζε να στείλει άρματα μάχης Leopard 2 στην Ουκρανία, το Κίεβο αναγκάστηκε να στηριχτεί πολύ «στους ώμους» των ΗΠΑ, ένα ευρωπαϊκό μοτίβο που συνέβαλε στον αποκλεισμό της Ευρώπης κατά τις διαπραγματεύσεις της με τη Ρωσία.
Η κυβέρνηση Τραμπ έχει συχνά παρακάμψει εντελώς την Ευρώπη στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, όπως φάνηκε και στην τελευταία πίεση της Ουάσιγκτον για μια ειρηνευτική σύνοδο στη Σαουδική Αραβία, με εμφανή έλλειψη ευρωπαϊκής εκπροσώπησης.
Ο στρατηγός Κιθ Κέλογκ, ειδικός απεσταλμένος του Αμερικανού Προέδρου για την Ουκρανία και τη Ρωσία ήταν διπλωματικός στα όσα είπε: «Δεν νομίζω ότι είναι λογικό και εφικτό να κάθονται όλοι στο τραπέζι». Αυτό που εννοούσε όμως ήταν: Η παρουσία της Ευρώπης δεν είναι απαραίτητη.
Αυτό επαναφέρει το σχόλιο του Ζελένσκι, ότι η άμυνα της Ευρώπης είναι αδύναμη. Και πουθενά αυτό δεν είναι πιο εμφανές όσο στην Ουκρανία.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποκάλυψε τα τρωτά σημεία της Ευρώπης: Μια υποτονική οικονομία, μια κατακερματισμένη αμυντική βιομηχανία και μειωμένη παραγωγή.
Τα πρόσφατα παγκόσμια γεγονότα, η φθίνουσα οικονομική ανάπτυξη και μια σειρά αμφισβητήσιμων επιλογών έχουν φέρει την Ευρώπη σε πολύ δύσκολη θέση.
Η Γηραιά ήπειρος είτε θα εκλάβει αυτή τη στιγμή ως «καμπανάκι», είτε θα χαθεί στη γεωπολιτική ασημαντότητα.
*Image by Gerd Altmann from Pixabay
Δείτε επίσης:
- Η Ευρώπη που αδρανεί
- Πώς οι Ευρωπαίοι κάνουν τα στραβά μάτια στην παραβίαση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας
- Ο Ντράγκι εκπέμπει SOS προς τους άβουλους ηγέτες της Ε.Ε.
- Επίθεση Βανς στους Ευρωπαίους και για τους μετανάστες – Τα «γαλλικά» του αντιπροέδρου των ΗΠΑ
- Ποιοι πιέζουν την Ευρώπη να συνεχίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία; – Ο χορός των 3 τρισεκατομμυρίων
- Η νέα Ευρώπη του… Τραμπ
- Η αξιολύπητη Ευρώπη και ο στρουθοκαμηλισμός της Ελλάδας
- Διχασμένη η Ευρώπη για την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία
Μη φοβάστε θα μας σώσει ο ζαβοκούλης και η Φον Ντερ Άλιεν.
Με τέτοιους λεχρίτες που έχουν κατσικωθεί στις καρέκλες μια χαρά είμαστε, δείτε φάτσες και ονόματα και ιδιαιτερότητες για να μην το πω διαφορετικά.
Η οικονομική ελιτ πολύ καλά κρυμμένη και καμουφλαρισμένη πίσω από αριστερίστικη ρητορική και ψευτοανθρωπιστική και πράσινη ψευτοοικολογική ιδεολογία προωθεί τα συμφέροντα της ύπουλα στους πολίτες της ΕΕ που βρίσκονται εδώ και δεκαετίες σε ιδεολογική σύγχυση και έχουν μπερδέψει στο μυαλό τους όλες τις κοινωνιολογικές και πολίτικες έννοιες από ένα σαθρό για να μη γράψω βρώμικο εκπαιδευτικό σύστημα που δημιούργησε αυτή η ελίτ για να τους εκμεταλλεύεται χωρίς να καταλαβαίνουν το πόσο ανόητα θύματα είναι και να αισθάνονται μάλιστα πολύ υπερήφανοι για αυτό.
Η ΕΕ κατέληξε στα χέρια των γερμανικών φύλων μια τεράστια φυλακή εθνών και οικονομιών, και η προπαγάνδα τους πείθει του ανόητους πολίτες να μη βλέπουν τα κάγκελα της και να χαίρονται με αλαζονεία σα γύφτικα σκεπάρνια.
Μπορεί να μην κάνουμε παιδιά αλλά έχουμε σκυλιά, μπορεί να μην έχουμε νέες οικογένειες αλλά έχουμε παντρεμένους λοατκι, μπορεί να μη δημιουργούμε συνθήκες να παντρεύονται οι γηγενείς εισάγουμε όμως ισλαμιστές για το συνταξιοδοτικό δημογραφικό πρόβλημα που δημιουργήσαμε, κοροϊδεύουμε τους Αμερικάνους που όμως η λέξη έθνος ακούγετε πιο πολύ πιο συχνά από το στόμα τους παρά από εμάς τους αριστερούληδες προοδευτικούς, βλέπουμε παντού ναζιστικούς χαιρετισμούς και δε είμαστε ικανοί να δούμε την κατοχή που ζούμε εμείς οι ίδιοι, ζώντας ο ένας πατώντας τη ζωή του άλλου!
Υπογράφουν κάτι ξόανα συμφωνίες για αγορές αγροτικών προϊόντων εκτός ΕΕ και κάνουν του ειδικούς της διεθνούς διπλωματίας και οικονομίας σε κάτι αποχαυνωμένους χαζοχαρούμενους αριστερούς (τύπου vegan) με την οικολογία και τη κλιματική αλλαγή που τρώνε εισαγόμενα από τρίτες χώρες φρούτα και λαχανικά πνιγμένα από απαγορευμένα δηλητήρια από την ίδια την ΕΕ!!!
Γίναμε λοιπόν καρναβάλια στο διεθνές πολιτικό σκηνικό με αυτούς που εξυπηρετούν όλα τα παραπάνω.
Δε θα πρέπει λοιπόν να μας φταίνε οι άλλοι …. οι φασίστες… αλλά οι δικοί μας αριστεροκομμουνιστές διεθνιστές που γίνανε χρήσιμοι ηλίθιοι της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής οικονομικής ελίτ και δυστυχώς παρασύρουν κυρίως τους νέους ως πρόβατα στη σφαγή στη εκμετάλλευση των καρτέλ που κυνηγούσαν και έκραζαν από τον προηγούμενο αιώνα.
Ζήτω το ευρώ ….Ζήτω η φορντελλαινεεν
ΑΚΡΙΒΩΣ.
Μια δρακα ανικανων, ασημαντων, και διεφθαρμενων μεχρι το μεδουλι ηγειται της ΕΕ.Ικανοι μονο για να ασχολουνται με τα χαρτινα καλαμακια καταστρεφουν την Ευρωπαϊκη οικονομια για χαρη ποικιλωνυμων συμφεροντων και ιδεοληπτικων νεοφιλελευθερων γραφειοκρατων.