Η γηραιά ήπειρος δείχνει πλέον σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο τις αρνητικές επιπτώσεις του… προχωρημένου της ηλικίας της και όχι τα θετικά χαρακτηριστικά της μακραίωνης συμμετοχής της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Είναι άβουλη και νωθρή. Διακρίνεται για την αμφιθυμία και τις αγκυλώσεις της. Οι αποφάσεις της δεν καθορίζονται από τη σοφία της αλλά από τις εμμονές ηγετίσκων που πάσχουν από σύνδρομο μεγαλείου.
- η θέση μας/Εφημερίδα «δημοκρατία»
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύονται συνεχώς και στην καθημερινότητα των πολιτών που ζουν σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και σε μεγάλα γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας, όπως είναι ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας. Το μόνο που έχει εισφέρει η Ευρωπαϊκή Ενωση στην τεράστια υπόθεση της ειρήνευσης είναι λόγια πολλά και, ως συνήθως, κούφια. Κι αυτά τα λόγια των Ευρωπαίων ηγετών, που είναι αφορισμοί εναντίον της Ρωσίας, δεν συνοδεύονται από ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την επίτευξη ειρήνης μεταξύ των δύο εμπλεκόμενων μερών.
Οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν ήδη αρχίσει συζητήσεις για το μεταπολεμικό τοπίο στην περιοχή, τις εγγυήσεις ασφαλείας, το μέλλον των περιοχών που έχει καταλάβει ο ρωσικός στρατός καθώς και για τον πλούτο του ουκρανικού υπεδάφους. Τα περισσότερα εκ των προαναφερθέντων θεμάτων συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια της συνάντησης των δύο ανταγωνιστικών υπερδυνάμεων στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συμμετείχε σε αυτή τη συνάντηση και η ηγεσία της αρκείται σε μερικές εκτός τόπου και χρόνου… τηλεδιασκέψεις και με την οργάνωση ταξιδιού της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο Κίεβο την ερχόμενη Δευτέρα. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα πάει στην Ουκρανία για να συναντηθεί με τον Β. Ζελένσκι και να τον στηρίξει, ακριβώς την περίοδο που δέχεται έντονες αμφισβητήσεις και στο εσωτερικό της χώρας του και από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
Φυσικά, ούτε λόγος δεν πρέπει να γίνεται για τη στάση που τηρεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον ρωσοουκρανικό πόλεμο. Ως γνήσιος και πιστός ουραγός των συστημικών δυνάμεων της Ε.Ε. ρητορεύει υπέρ του Ζελένσκι.
Είναι πολύ πιθανό ο πόλεμος κάποια στιγμή να λήξει χωρίς να χρειαστεί να γίνει κάτι από τη γερασμένη και αμήχανη Ευρωπαϊκή Ενωση.