Ύπουλο διπλό παιχνίδι από Βρετανία και ΕΕ για χάρη του Ερντογάν

Στην ορκωμοσία του ο Τραμπ δεν κάλεσε κανέναν από τους ηγέτες που λειτούργησαν ως φερέφωνα των Δημοκρατικών στο Ουκρανικό.

• Του Βασίλη Γαλούπη – εφημερίδα «δημοκρατία»

Αγνόησε την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τον Κιρ Στάρμερ, πρωθυπουργό της Βρετανίας, τον Σολτς της Γερμανίας, τον Γάλλο Μακρόν κ.ά. Τώρα από το «ευρωπαϊκό μέτωπο υπέρ Ουκρανίας» επιχειρείται μια «αντεπίθεση». Κανείς, όμως, από τους Ευρωπαίους ηγέτες δεν πιστεύει ότι μπορεί να σηκωθεί το βάρος μιας πολεμικής κατά της Ρωσίας χωρίς τις πλάτες των ΗΠΑ.

Η Ε.Ε. δεν μπορεί καν να σηκώσει το βάρος μιας δικής της διαφοροποίησης από τη νέα αμερικανική στρατηγική. Εχει ανάγκη ξανά άλλες δυνάμεις, τούτη τη φορά παραδίδοντας το χτίσιμο της υποτιθέμενης νέας στρατιωτικής αρχιτεκτονικής της σε χώρα εκτός της Ενωσης. Στη «συγγενή» των ΗΠΑ, Βρετανία.

Η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί να ικανοποιεί την Ελλάδα. Η διαχρονική υποκρισία και διπροσωπία της Βρετανίας στο Κυπριακό, αλλά και οι σταθερές πλάτες που κάνει στην Τουρκία δεν μπορούν να αφήνουν ικανοποιημένη τη χώρα μας.

Η Βρετανία του Στάρμερ μπορεί να επιβραβεύει το πλιάτσικο του Ερντογάν σε διαλυμένες χώρες όπως η Συρία, με τους τρομοκράτες φιλότουρκους ηγέτες τύπου Αλ Τζολάνι, τη βία της Αγκυρας απέναντι στους Κούρδους και τις απειλές σε βάρος Ελλάδας – Κύπρου, όμως η χώρα μας δεν είναι δυνατόν να συμφωνεί με τέτοιες συμμαχίες, που πρακτικά δρουν σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων.

Από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής Έκτακτης Ανάγκης στο Λονδίνο για το Ουκρανικό με συμμετοχή των «βασικών» ευρωπαϊκών χωρών του ΝΑΤΟ, συν τον Καναδά, απουσίαζε η Ελλάδα, από τα ελάχιστα κράτη που τηρούν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους απέναντι στη Συμμαχία. Αντίθετα, η Βρετανία και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δέχθηκαν να βρίσκεται εκεί ο μπαμπούλας και ταραξίας της Μεσογείου. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν.

Ο Στάρμερ κρίνει ότι ο Ερντογάν, των εκβιασμών προς την Ευρώπη και των ένοπλων επιθέσεων σε χώρες όπως η Συρία, μπορεί να έχει θέση στο τραπέζι. Ο Φιντάν επιχείρησε να πείσει πως η Τουρκία έχει ρόλο στην ανασυγκρότηση της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης και πως αυτό είναι το όραμα του Ερντογάν. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες το κατάπιαν. Η θέση της Ελλάδας έγινε ακόμα πιο αδύναμη, εξαιτίας των διαχρονικά φοβικών κι επιζήμιων τακτικισμών Μητσοτάκη – Γεραπετρίτη.

Ο ταραξίας της Μεσογείου, ΥΠΕΞ της Τουρκίας έφτασε να κάνει και μαθήματα στους αδύναμους Ευρωπαίους ηγέτες και στον Στάρμερ, που υποδύεται το υποκατάστατο των ΗΠΑ.

«Γίνονται συζητήσεις για το πώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες που επισκέφθηκαν πρόσφατα τις Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να ξανασυναντηθούν και να κάνουν ό,τι μπορούν. Θα υπάρξουν επόμενες συναντήσεις και, από όσο καταλαβαίνουμε, αυτές οι συναντήσεις θα είναι πιο συχνές. Σχεδιάζεται να πραγματοποιούνται συνεδριάσεις σε πιο συχνά διαστήματα, ίσως κάθε δύο ή τρεις εβδομάδες και όχι κάθε δύο ή έξι μήνες» είπε ο Χακάν Φιντάν.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, «είναι πλέον γνωστό ότι η πολιτική που προωθείται στην Αμερική έχει εγείρει κάποια ερωτήματα στους Ευρωπαίους ηγέτες, ειδικά όσον αφορά το θέμα της Ουκρανίας και γενικά την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Αυτό συζητείται ανοιχτά. Θα δούμε όλοι μαζί εάν θα υπάρξει μια ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία και εάν η Ευρώπη θα έχει μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας σε αυτό το πλαίσιο».

Ο Βρετανός πρωθυπουργός εκτίμησε, σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, ότι θα πρέπει να πληρούνται τρεις όροι προκειμένου να επιτευχθεί «βιώσιμη ειρήνη» στην Ουκρανία. Αρχικά μια Ουκρανία «σε ισχυρή θέση για να διαπραγματευτεί», στη συνέχεια «ένα ευρωπαϊκό στοιχείο που θα αφορά τις εγγυήσεις ασφαλείας» καθώς και η «αμερικανική κάλυψη». Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν φαίνεται εφικτό σήμερα κι άμεσα εφαρμοστέο.

Στην πραγματικότητα αυτή η συνάντηση «έκτακτης ανάγκης» στο Λονδίνο αποτελεί μια σειρά από ευχές. Η Γερμανία μπορεί να βλέπει την ανάσα στην ασθμαίνουσα οικονομία της μέσα από την παραγωγή οπλικών συστημάτων υπέρ Ουκρανίας, αλλά η υπόλοιπη Ευρώπη δεν μοιάζει να είναι απολύτως σύμφωνη σε μια τέτοια προοπτική υπέρ Βερολίνου – Λονδίνου και μόνο.

Για τον πρωθυπουργό της Βρετανίας προτεραιότητα φαίνεται σε αυτή τη φάση να είναι η διασφάλιση των ευρωπαϊκών δεσμεύσεων για την υπεράσπιση της Ουκρανίας και η διατήρηση μιας γέφυρας επικοινωνίας μεταξύ Ευρώπης – ΗΠΑ, μετά τη «σύρραξη» μεταξύ Πούτιν – Ζελένσκι.

Ο Τραμπ, όμως, είναι κάθετος πως ο Αμερικανός φορολογούμενος περιμένει μόνο επιστροφή χρημάτων μέσω ουκρανικών σπάνιων γαιών και καμία άλλη επιβάρυνση. Και οι δεσμεύσεις της Ευρώπης είναι συχνά στα λόγια, ειδικά όταν το κόστος είναι δυσβάσταχτο για τους πολίτες, μόλις δυο τρία χρόνια μετά το σοκ της πανδημίας.

Το σχέδιο που σκέφτονται να υποβάλουν στον Τραμπ οι ευρωπαϊκές χώρες, συν την Τουρκία, έχει τέσσερις πυλώνες:

1. Η στρατιωτική βοήθεια θα πρέπει να συνεχίσει να ρέει στην Ουκρανία όσο ο πόλεμος συνεχίζεται και η οικονομική πίεση στη Ρωσία θα πρέπει να αυξηθεί. 2. Η Ουκρανία πρέπει να βρίσκεται στο τραπέζι για οποιεσδήποτε ειρηνευτικές συνομιλίες. 3. Μετά τη σύναψη ειρηνευτικής συμφωνίας η Ευρώπη θα συνεχίσει να ενισχύει τις αμυντικές δυνατότητες της Ουκρανίας. 4. Μια ευρωπαϊκή δύναμη, καθοδηγούμενη από έναν συνασπισμό των «πρόθυμων», θα αναπτυχθεί στην Ουκρανία για να αποτρέψει τη ρωσική επιθετικότητα.

Στην πραγματικότητα, όμως, όταν τέθηκε «προκαταβολικά» από τον Στάρμερ και τον Μακρόν αυτό το σχέδιο στον Τραμπ, εισέπραξαν την απότομη άρνησή του.

ΚΙΡ ΣΤΑΡΜΕΡ

Πρωθυπουργός Ην. Βασιλείου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1962 στο Λονδίνο. Σπούδασε Νομική στο Λιντς, με μεταπτυχιακό στην Οξφόρδη. Το 2008 έγινε διευθυντής Δημόσιας Εισαγγελίας. Εξελέγη στη Βουλή των Κοινοτήτων το 2015 και ο Τζέρεμι Κόρμπιν τον όρισε ως σκιώδη υπουργό Μετανάστευσης. Μετά την ήττα του Εργατικού Κόμματος το 2019 εξελέγη νέος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος. Θεωρείται από τα μετριοπαθή στελέχη του κόμματός του. Υπηρετεί ως πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου από τις 5 Ιουλίου 2024 και ως ηγέτης του Εργατικού Κόμματος από τον Απρίλιο του 2020.