Η σημερινή εμφάνιση του Άδωνι Γεωργιάδη στη βουλή, τροφοδότησε εκ νέου τις φήμες ότι ασκεί κάποιας μορφής πίεση στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Κατά την καθομιλουμένη, ότι «από κάπου τον κρατάει», γι’ αυτό και κάνει κυριολεκτικά ότι θέλει, χωρίς να φοβάται τις συνέπειες.
Η φημολογία αυτή είχε αναπτυχθεί κυρίως όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αφαιρέσει από τον υπουργό ανάπτυξης πλήθος αρμοδιοτήτων, δεν τόλμησε όμως να τον αποπέμψει από την κυβέρνηση. Έτσι, όλοι πίστευαν πως ο κύριος Γεωργιάδης ασκεί κάποιου είδους πίεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να τον διατηρήσει την κυβέρνηση και να ανέχεται πράξεις που πιθανόν δεν θα συγχωρούσε σε κάποιον άλλον υπουργό. Ενδεικτική είναι άλλωστε και η περίπτωση του Χρήστου Ταραντίλη.
Ή αλήθεια όμως είναι τελείως διαφορετική. Ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν «κρατάει» από πουθενά τον πρωθυπουργό. Ούτε ο πρωθυπουργός του έχει κάποια υποχρέωση, λόγω της στήριξης που του προσέφερε κατά την εσωκομματική διαδικασία, όταν και στον δεύτερο γύρο ο Άδωνις Γεωργιάδης στήριξε τον Κυριάκου Μητσοτάκη προκειμένου να γίνει πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, επισύροντας την οργή του Βαγγέλη Μεϊμαράκη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πρόκειται να διώξει τον Άδωνι Γεωργιάδη από την κυβέρνηση, όχι επειδή εκβιάζεται, αλλά διότι πιστεύει πως σε μία τέτοια περίπτωση ο υπουργός ανάπτυξης θα κάνει αυτό που δεν τολμά να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς. Υπάρχει δηλαδή σοβαρή περίπτωση να εκμεταλλευτεί τυχόν αποπομπή του από την κυβέρνηση, προκειμένου να ιδρύσει δικό του κόμμα καθότι διαθέτει την υπόσταση και το απαιτούμενο πανελλαδικό δίκτυο. Κυρίως όμως, διαθέτει την ανάλογη φιλοδοξία.
Ο πρωθυπουργός λοιπόν διατηρώντας τον Άδωνι Γεωργιάδη στην θέση του, ειδικά υπό αυτές τις συνθήκες με τα αρνητικά ρεκόρ ανάπτυξης της νεότερης ιστορίας, τον φθείρει πολιτικά, διότι παρά την πανδημία αυτό που μένει είναι η ρετσινιά του «πλέον αποτυχημένου υπουργού ανάπτυξης από συστάσεως του ελληνικού κράτους».
Χαρακτηρισμός απολύτως άδικος για τον Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος όσες φορές και εάν έχει επιχειρήσει να ανακόψει αυτό το μείγμα πολιτικής που οδηγεί στον φαύλο κύκλο της ύφεσης, έχει προσκρούσει στην κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Από την άλλη όμως, εάν παραιτηθεί, θα χαρακτηριστεί «αποστάτης». Ίσως λοιπόν κι αυτός με τον τρόπο του να προκαλεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τον αποπέμψει ώστε να του λύσει τα χέρια. Γεγονός όμως που δεν πρόκειται να συμβεί. Αφού δεν συνέβη ούτε σήμερα, όπου η φθορά που υπέστη ο ίδιος ο πρωθυπουργός από την συμπεριφορά του υπουργού του, ίσως αποδειχτεί χειρότερη και από αυτή της Πάρνηθας ή της Ικαρίας.