Να έχεις έναν ηγέτη ο οποίος ανοίγει δρόμους και θάλασσες ειρήνης, με μεγαλύτερη σπουδή ακόμα και από αυτή του επικού Κώστα Σημίτη.
Να είσαι τόσο μεγαλόψυχος, που φτάνεις στο σημείο να ψηφίζεις τον Τούρκο ο οποίος υπέγραψε για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία, επιστολή αμφισβήτησης των ελληνικών νησιών και απαίτησης του μισού Αιγαίου, για επικεφαλής του ΟΑΣΕ.
Να είσαι τόσο γαλαντόμος ώστε να δίνεις 200 εκατομμύρια δημοσίου χρήματος στην εταιρεία του Τούρκου φίλου σου, παρότι αυτός εξοπλίζει τον τουρκικό στρατό.
Να είσαι τόσο τολμηρός, ώστε να φτάνεις στο σημείο να «κρεμάς» έναν γερουσιαστή όπως ο Μενέντες και ολόκληρη την ομογένεια, προκειμένου να δώσεις F – 16 στον Ερντογάν.
Να είσαι τόσο ρηξικέλευθος ώστε να παραβιάζεις την εθνική θέση περί εισβολής και κατοχής και να μιλάς δημοσίως για διαίρεση της Κύπρου…
Να έχεις κάνει τόσες θυσίες για τον Ταγίπ και να έρχεται ένας Δένδιας από το πουθενά και να μιλά για εισβολή και κατοχή!
Δεν μπορώ να σας περιγράψω την οργή του Κυριάκου όταν ενημερώθηκε για τις δηλώσεις του υπουργού άμυνας. Μάτωσε τα χείλη του δαγκώνοντας τα, για να μην απαντήσει ο ίδιος, με τον επικό τρόπο που απάντησε στον Αντώνη Σαμαρά, όταν ο τελευταίος ως πρωθυπουργός τον ενημέρωσε ότι τελικά δεν θα αναλάβει το υπουργείο υγείας, το οποίο αιφνιδιαστικά θα έπαιρνε ο Μάκης Βορίδης: «Αντώνη, έχε χάρη που δεν βρίζω, γιατί αν έβριζα θα σου έλεγα να πας να *****», ήταν τότε τα λόγια του ηγέτη μας…
Ευτυχώς, ο Κυριάκος έχει τέτοιους φίλους, που δεν χρειάστηκε να λερώσει το στόμα του για να απαντήσει στο Νίκο Δένδια. Αντ’ αυτού, ανέλαβε το τουρκικό υπουργείο άμυνας και ο Εθνικός Κήρυκας…
