Όπως σας είχα αποκαλύψει, η επικράτηση του Φάμελλου ήταν μία εξαιρετικά ευχάριστη είδηση για το Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά τον Κυριάκο τον Πορθητή. Πρακτικά, η οριακή νίκη Σωκράτους, αφανίζει άλλη μια κοινοβουλευτική «ενόχληση», εξασφαλίζοντας την απόλυτη αταραξία για τον ηγέτη μας. Εξ αριστερών ο Κυριάκος έχει πλέον απέναντι του νερόβραστους πρόεδρος κοινοβουλευτικών ομάδων, ο ένας πιο «φιλόσοφος» από τον άλλο, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Νίκο Ανδρουλάκη, μπροστά σε Φάμελλο και Χαρίτση να φαντάζει Τσε Γκεβάρα, χωρίς την αντίστοιχη μόρφωση.
Η βραδιά όμως έκρυβε και μία αρνητική έκπληξη για τον κυβερνήτη μας. Αυτή η έκπληξη δεν ήταν άλλη από την ενέργεια του Παύλου Πολάκη να αποχωρήσει από την διεκδίκηση, παρότι στην επαναληπτική εκλογή είχε μεγάλες πιθανότητες να είναι αυτός τελικά ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ. Η διαφορά του από τον Φάμελλό ήταν μόλις πέντε μονάδες. Οι υποστηρικτές του είναι Ταλιμπάν και οπωσδήποτε θα ψήφιζαν στον δεύτερο γύρο.
Και όμως, ο αψύς Σφακιανός, έδωσε ένα μάθημα πολιτικού πολιτισμού, που άφησε τον Κυριάκο με γουρλωμένα μάτια. Αυτό διότι στις αντίστοιχες εσωκομματικές εκλογές του 2016, παρότι ο Κυριάκος μας είχε χάσει με 10 μονάδες στο κεφάλι στον πρώτο γύρο, κατέβηκε κανονικά στον δεύτερο και πήρε τις εκλογές! Ποια ενότητά και τρίχες κατσαρές. Κανιβαλισμός, ρεμούλα στην εκλογική διαδικασία, κατέβασμα του διακόπτη και τελικά θρίαμβος Μητσοτάκη.
Ο ηγέτης – ευεργέτης μας λοιπόν εξοργίστηκε διότι με μία κίνηση ο Πολάκης απέδειξε ότι δεν είναι αυτός ο Τάρας Μπούλμπα της πολιτικής, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης…
. . θυμάμαι μια παροιμία που είχε πει η προ-γιαγιά μου
“Σε τούτη δώ τη χώρα παιδί μου, όποιος λέγει την αλήθεια τον διώχνουν απ’ όλα τά χωριά”
Να σημειώσω ότι κανείς και ποτέ δεν ήταν αριστερός στην οικογεινειά μας.
Συγκρίνετε τον Πολάκη με τον Κούλη, ο πρώτος, παρά την τρέλα του είναι ευθύς και ως εκ τούτου εκτίθεται διαρκώς, ο άλλος είναι η προσωποποίηση της μαφίας με κολλαριστούς γιακάδες,