Τη στιγμή που τη σειρά του Alpha «Ελα στη θέση μου» παρακολουθούν πάνω από 1.307.000 τηλεθεατές με 19,3% τηλεθέαση στο γενικό σύνολο καθημερινά στις 20.50, η Μυριέλλα Κουρεντή χαίρεται την αποδοχή του τηλεοπτικού κοινού, ενώ παράλληλα προετοιμάζεται για την καλοκαιρινή θεατρική της περιοδεία ανά την Ελλάδα με τη σπαρταριστή κωμωδία «Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν μιλάω» με τους Σπύρο Πούλη, Σπύρο Σπαντίδα, Σταύρο Νικολαΐδη.
Το «ENJOY» και η Μαρία Ανδρέου συνομίλησε με την πανέμορφη ηθοποιό και μέσα από όλη αυτή την όμορφη συζήτηση η Μυριέλλα στόχευσε στην καρδιά μας. Η ίδια μας είπε ότι δεν βάζει ταμπέλες στους ανθρώπους και της αρέσει να επικοινωνεί μαζί τους, ότι το χρήμα παίζει για εκείνη δευτερεύουσα σημασία, ότι στην καραντίνα φοβήθηκε αρχικά, αλλά βγήκε πιο δυνατή…
Με αφορμή τη θεατρική παράσταση του καλοκαιριού με την οποία θα έρθει σε επαφή με το θεατρόφιλο κοινό της περιφέρειας, τονίζει -δανειζόμενη τον τίτλο του έργου- ότι ακούμε και βλέπουμε με την ψυχή και ότι αυτό που φοβάται περισσότερο μην της συμβεί είναι η συναισθηματική αναπηρία! Τέλος, μιλώντας για τη συμμετοχή της στο πρώτο «Just the two of us», όπου πήρε και τη νίκη, μας αποκάλυψε: «Εκείνη την περίοδο, αντί να αρπάξω την ευκαιρία, τις αρνήθηκα όλες και έκανα μια δημιουργική παύση και επέστρεψα ύστερα πιο σίγουρη για το τι θέλω να κάνω στον χώρο».
Μυριέλλα, δανειζόμενη τον τίτλο της σειράς «Ελα στη θέση μου», πόσο συχνά μπαίνεις στη θέση των άλλων;
Ακριβώς αυτός είναι ένας από τους λόγους που έγινα ηθοποιός. Από πολύ μικρή λειτουργώ κατ’ αυτόν τον τρόπο. Λατρεύω τους ανθρώπους, μου αρέσει να τους παρατηρώ, να τους αναλύω, να επικοινωνώ μαζί τους. Γι’ αυτό και δεν θυμάμαι να έχω βάλει ποτέ ταμπέλα σε κάποιον άνθρωπο ή να έχω πει «δεν του μιλάω» ή «δεν μου ταιριάζει». Βρίσκω πάντοτε ενδιαφέρον και μου έχει βγει σε καλό. Μαθαίνεις πολλά για τη ζωή, για τον εαυτό σου, αποκτάς μια πιο σφαιρική αντίληψη των πάντων και αντιλαμβάνεσαι πως είναι επιλογή σου αν θα νοιάζεσαι για το σύνολο ή όχι.
Τι κοινά έχεις με τη Μαρίνα, την ηρωίδα που υποδύεσαι στη σειρά του Alpha; Αγωνίζεσαι και προσπαθείς, όταν αγαπάς;
Πάντοτε αγωνίζομαι και προσπαθώ για τους αγαπημένους μου και θα συνεχίσω να το κάνω, γιατί έτσι νιώθω ολοκλήρωση και αρμονία μέσα μου. Είναι μοτίβο και στη φύση -το οποίο κάπου στην πορεία το χάσαμε-, άρα και φυσική ορμή μας, να προστατεύουμε τους δικούς μας, όπως και τους πιο αδύναμους. Η Μαρίνα, λοιπόν, κι εγώ είμαστε πολύ όμοιες, με κάποιες μικρές διαφορές. Η ορμή της είναι πολύ αληθινή, αλλά δεν την ωριμάζει. Την κάνει να είναι ένας άνθρωπος «για πάντα παιδί», με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του. Κάτι που είμαι -κατά πολύ- κι εγώ, αλλά με τη διαφορά ότι προσπαθώ συνειδητά να μάθω πώς να φέρνω περισσότερη ισορροπία, για να δημιουργείται πάντα κάτι καλό στο περιβάλλοντα χώρο όπου βρίσκομαι.
Το πετυχαίνεις αυτό πάντα;
Όχι πάντα, αλλά συνειδητά το προσπαθώ. Μετά την καραντίνα έγινε ανάγκη μου.
Τι αγάπησες περισσότερο στη Μαρίνα; Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα της;
Την εγκαρδιότητά της, τη γενναιότητά της και την ανιδιοτέλειά της.
Σου έχει τύχει να έχεις ανταγωνισμό για έναν άνδρα;
Ναι, σε μικρότερη ηλικία. Δεν ήταν ωραίο εν τέλει, κατέληξα στο ότι ήταν χαζό, ειδικά από μέρους μου, και το σταμάτησα μια για πάντα.
Τι σου λέει έξω στον δρόμο ο κόσμος όταν σε βλέπει;
Είναι απίστευτη η αγάπη που παίρνω από τον κόσμο όλα αυτά τα χρόνια. Μου αρέσει το ότι, αν και ακούω όμορφα λόγια, δεν εστιάζουν μόνο στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά επιμένουν πως τους αρέσω πολύ ως ηθοποιός. Αναγνωρίζουν, επίσης, ότι κατά καιρούς έχω παίξει πολύ διαφορετικούς ρόλους, γεγονός το οποίο είναι επίσης πολύ σημαντικό για μένα, γιατί έχει γίνει με σκέψη.
Η σειρά έχει τεράστια αποδοχή για τέσσερις σεζόν. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η μεγάλη και μακροχρόνια επιτυχία τού «Ελα στη θέση μου»; Ποια η συνταγή της επιτυχίας του;
Οφείλεται στους πολύ ικανούς σκηνοθέτες, ηθοποιούς, συνεργεία, παραγωγή και, φυσικά, στο κανάλι για τη στήριξη και την πολύ καλή προώθηση που κάνει συνεχώς και πάντοτε για τις σειρές του. Επίσης, οι ήρωες της σειράς είναι όλοι πολύ ξεχωριστοί, αλλά ταυτόχρονα εύκολα θα τους χαρακτήριζες «ανθρώπους της διπλανής πόρτας».
Η σειρά εστιάζει πολύ στις ανατροπές της ζωής και μας θυμίζει πολύ και την πραγματικότητα των δέκα ετών με τα Μνημόνια και την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Πόσο εύκολο είναι να γίνει κανείς από ευκατάστατος φτωχός;
Πολύ εύκολο. Ολα είναι θέμα ισορροπιών, σωστής διαχείρισης και επενδύσεων.
Όταν γύρω μας υπάρχει όλο αυτό το ζοφερό τοπίο, από ποιες αξίες και σταθερές κρατιέσαι για να μην καταρρεύσεις;
Με βοηθούν η αγάπη, η πίστη στον εαυτό μου και στους αγαπημένους μου, καθώς και οι πράξεις ηρωισμού και γενναιότητας κάποιων ανθρώπων με υψηλή ενσυναίσθηση.
Τι ρόλο παίζει στη ζωή σου το χρήμα;
Παρότι ζούμε σε μια υλιστική εποχή, το χρήμα, όπως και κάθε άλλη μορφή ύλης που μπορεί να μας προσφέρει μικρή ικανοποίηση, προσπαθώ να είναι δευτερεύουσας σημασίας για εμένα. Επιδιώκω πρωταρχικός στόχος μου σε αυτή την «πραγματικότητα» να είναι η αυτοπαρατήρηση, η αυτοβελτίωση, η αυτοσυγκέντρωση και η χαλιναγώγηση των σκέψεών μου. Επιθυμώ η πορεία μου στη «ζωή» να είναι εξελικτική, γεμάτη εμπειρίες και ιστορίες.
Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό στην τηλεόραση; Από τα «Κλεμμένα όνειρα» στην «Παρθένα Ζωή» και τώρα στο «Ελα στη θέση μου»; Ωραίες δουλειές και τόσο διαφορετικοί ρόλοι…
Ενδιάμεσα της «Παρθένας Ζωής» και του «Ελα στη θέση μου» υπήρξαν η «Ελεύθερη σχέση» και άλλες δουλειές, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, γιατί αυτός ήταν εξαρχής συνειδητά ένας από τους στόχους μου ως ηθοποιού. Να περάσω μέσα από διαφορετικούς ρόλους κι έτσι να μάθω τη δουλειά όσο το δυνατόν καλύτερα μπορώ. Δηλαδή, πάω κι εκεί όπου δεν νιώθω ασφάλεια και σιγουριά. Εκεί μαθαίνω περισσότερα συνήθως. Τυχερή νιώθω σίγουρα, αλλά νιώθω και μια υγιή ικανοποίηση για όσα έχω πετύχει.
Ζεις αποκλειστικά και μόνο από την τηλεόραση και το θέατρο; Εμεινες ποτέ άνεργη; Εχεις κάνει άλλες δουλειές;
Τώρα, ναι, ζω μόνο από το επάγγελμα του ηθοποιού. Εχω μείνει άνεργη και έχω κάνει κι άλλες δουλειές, και αν χρειαστεί, ασχολούμαι ξανά με κάτι άλλο. Προσαρμόζομαι εύκολα, οπότε δεν με φοβάμαι.
Με την αναγνωρισιμότητα πώς τα πας;
Δεν με αφορά ιδιαίτερα. Είναι φυσικό επακόλουθο της δουλειάς μου, αλλά μέχρι εκεί.
Πώς δεν καβάλησες πότε καλάμι; Πέρασες ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα και πώς τα προσπέρασες;
Το να καβαλήσει κανείς το καλάμι ή να έχει έπαρση νομίζω ότι είναι έλλειψη συγκεκριμένης αγωγής ή εκπαίδευσης. Δεν είχα ποτέ τέτοια ερεθίσματα ή τέτοιες προσλαμβάνουσες. Πέρασα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα άλλων ειδών και δεν τα προσπέρασα. Προσπάθησα να τα λύσω.
Μυριέλλα, πώς ήταν τα πράγματα στην καραντίνα για σένα; Τι σου έλειψε πιο πολύ; Φοβήθηκες; Πώς το πέρασες το lockdοwn;
Τον πρώτο μήνα πέρασα πολύ δύσκολα. Στην αρχή νόμιζα ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία μου και, επηρεασμένη από όλο αυτό το άγνωστο, την απραξία και την απώλεια της καθημερινής ρουτίνας, ένιωσα πολλές φορές να φτάνω στα όριά μου και να μην ξέρω τι να κάνω. Το έριξα στο φαγητό και στο ξενύχτι, εννοώ ότι δεν κοιμόμουν πριν βγει ο ήλιος, και όλα αυτά από το άγχος της αβεβαιότητας. Τον δεύτερο μήνα πέρασα πολύ καλύτερα. Αποφάσισα πως δεν είχε κανένα νόημα να φοβάμαι και να αγχώνομαι, πως δεν μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη έκανα. Κι έτσι άρχισα να διαβάζω βιβλία που ήθελα και δεν προλάβαινα παλιότερα, να βλέπω ντοκιμαντέρ, να τρώω σωστά και να ξεπερνάω όλο και περισσότερο το σοκ που είχαμε υποστεί όλοι. Αδυνάτισα και γύρισα μετά πιο δυνατή από πριν.
Πώς είδες το «Μένουμε σπίτι»; Θεωρείς ότι απέδωσε στην Ελλάδα;
Μια χαρά το είδα. Και χάρηκα πολύ που απέδωσε! Το «μετά την καραντίνα βγαίνω και κάνω λες και δεν υπήρξε ποτέ» δεν έχω αντιληφθεί ακόμα γιατί γίνεται…
Γιατί επιλέξατε να κάνετε περιοδεία με την κωμωδία «Δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλάω»;
Το συγκεκριμένο θεατρικό το είχα δει πρώτη φορά στην πρώτη παράσταση που ανέβηκε το 1997 και θυμάμαι από τότε να με φαντάζομαι στον ρόλο της Ελπίδας. Επίσης η συνεργασία μου με τον Σπύρο Πούλη, τον Σπύρο Σπαντίδα και τον Σταύρο Νικολαΐδη είναι από τις πιο απολαυστικές και τις πιο χαρούμενες που έχω κάνει. Εχουμε καλή χημεία και αυτό κάνει τον χρόνο να περνάει δημιουργικά. Παίρνω πολλά στις πρόβες από τη σχέση μου μαζί τους. Έρχεται λοιπόν όλο αυτό να κουμπώσει πάνω σε αυτή την περίοδο και στην ανάγκη, έπειτα από όλο αυτό το δράμα, να προσφέρω γέλιο και χαρά σε οποιονδήποτε μπορώ. Θέλω να ευχαριστήσω τους συμπρωταγωνιστές μου που με εμπιστεύτηκαν, την παραγωγή μας και τον βοηθό μας, τον Γιώργο Ζώη.
Σε ποιες πόλεις θα πάτε; Πώς θα λειτουργήσει όλο αυτό; Με 40% πληρότητα στα θέατρα;
Θα πάμε Κρήτη, Ήπειρο, σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας. Το πρόγραμμα, λόγω των συνθηκών, συνεχώς μεταβάλλεται.
Πρέπει ο άνθρωπος κάποιες φορές να κάνει ότι δεν ακούει, δεν βλέπει ή να μη μιλάει;
Μα, κανείς δεν ακούει, δεν βλέπει και δεν μιλάει με τον ίδιο τρόπο. Και ούτε αντιλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα. Αρα πάντα έχεις να πάρεις κάτι διαφορετικό.
Εσύ είσαι άνθρωπος που το κάνεις αυτό ή μιλάς γιατί είσαι ευθύς, δίκαιη, αληθινή;
Και βλέπω και ακούω και μιλάω πολλές φορές περισσότερο από όσο πρέπει, αλλά προσπαθώ να κάνω ό,τι μπορώ για να έχω καθαρή συνείδηση και ό,τι μου φέρνει ισορροπία.
Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν τις ισορροπίες ή τη διπλωματία… Χρειάζονται και οι συμβιβασμοί;
Όλα χρειάζονται και όλα δεν χρειάζονται. Είναι ανάλογα τη συνθήκη της στιγμής.
Τελικά, βλέπουμε με τα μάτια, ακούμε με τα αυτιά, μιλάμε με τη γλώσσα ή όλα αυτά γίνονται με τον νου, την ψυχή, την καρδιά και την αγάπη;
Ψυχή. Από εκεί πρέπει να ξεκινάνε και να καταλήγουν όλα.
Μπορεί μια αναπηρία να μας ανακόψει από τη ζωή ή ο άνθρωπος αγαπιέται με τις χαρές του και το μειονέκτημά του μπορεί να γίνει πλεονέκτημα; Μήπως τελικά ανάπηρος είναι ο εγωιστής άνθρωπος που είναι ανίκανος να αγαπήσει και όχι αυτός που έχει μια σωματική αναπηρία;
Έχοντας συνυπάρξει στη ζωή μου κατά καιρούς με πανέμορφους ανθρώπους με σωματικές αλλά και άλλων ειδών αναπηρίες, η αναπηρία που φοβάμαι περισσότερο είναι η συναισθηματική αναπηρία. Να μην αντιλαμβάνεσαι τι σου συμβαίνει συναισθηματικά ανά πάσα ώρα και στιγμή και γιατί.
Φέτος προβλήθηκαν εξαιρετικές σειρές, από το «Κόκκινο ποτάμι» για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού μέχρι τις «Αγριες μέλισσες». Πρόλαβες να τις παρακολουθήσεις;
Παρακολουθώ όποτε προλαβαίνω, για να έχω μια συνολική εικόνα τού τι συμβαίνει. Χαίρομαι που δόθηκε ξανά η ευκαιρία, έπειτα από καιρό, να δούμε τη μυθοπλασία σε ένα πολύ διαφορετικό πλαίσιο, αλλά και γιατί βγήκαν πολύ καλοί νέοι ηθοποιοί που αγάπησε ο κόσμος.
Το φετινό «Just the two of us» το βλέπεις; Ποιο ζευγάρι σού αρέσει; Το σόου αυτό σε καθιέρωσε στις καρδιές του κόσμου. Σου έδωσε ευκαιρίες;
Μου έδωσε αρκετά εφόδια ως εμπειρία και αρκετές ευκαιρίες, τότε όμως ήμουν πιο μικρή και λιγότερο σίγουρη για τις επιλογές μου. Εκείνη την περίοδο, αντί να αρπάξω τις ευκαιρίες, τις αρνήθηκα όλες, κάνοντας μια δημιουργική παύση, η οποία με ωρίμασε, γέμισα τις μπαταρίες μου, ξεκαθάρισα τα κίνητρά μου και επέστρεψα πιο σίγουρη πίσω στον χώρο. Το φετινό «Just the two of us» το έχω δει λίγες φορές. Δεν μου θυμίζει τη δική μου εμπειρία. Είναι αρκετά διαφορετικό.
Τι έχεις να πεις για όλα αυτά τα ριάλιτι επιβίωσης, μόδας, μοντέλων, μαγειρικής, τηλεπροξενιών και πλέον και εγκλεισμού; Ξανά ο «Μεγάλος Αδερφός» στην οθόνη μας… Γιατί τόσες χιλιάδες αιτήσεις από νέες και νέους; Τι ζητούν οι παίκτες; Γιατί τα βλέπουν οι τηλεθεατές;
Είναι προφανής η ανάγκη των τηλεθεατών να ψυχαγωγούνται, για να σταματήσουν να σκέφτονται και να αναλύουν τα προβλήματά τους. Κάθε εποχή ορίζει και το μέσο, αλλά και τον τρόπο. Γι’ αυτό βλέπουμε κάποια να πετυχαίνουν και να παίζονται για χρόνια και άλλα να σταματάνε. Ζούμε σε χρόνια συνεχούς ανταλλαγής πληροφοριών, παραπληροφοριών και αστείρευτων πηγών γνώσεων, οι οποίες μερικές φορές μας αποπροσανατολίζουν. Ζούμε σε έναν κόσμο σε σύγχυση και χρειάζεται μια παύση ο νους μας. Οπότε είναι κατανοητό σε εμένα, γιατί βλέπει ο κόσμος τα προγράμματα αυτού του ύφους. Κάποια τα βλέπω κι εγώ – ειδικά αυτά της μαγειρικής.
Από πού μπορούμε να αντλήσουμε αισιοδοξία;
Μπορούμε να την αντλήσουμε ο ένας απ’ τον άλλον με πράξεις αγάπης. Να την αντλήσουμε από την ομορφιά που μας περιτριγυρίζει και πολλές φορές το ξεχνάμε. Να την αντλήσουμε από δημιουργικές πράξεις που θα κάνουμε για εμάς και για τους γύρω μας. Να την αντλήσουμε από μέσα μας.
Θα κάνεις καθόλου διακοπές; Τι σημαίνει καλοκαίρι για σένα; Η ιδανική εικόνα καλοκαιριού;
Καλοκαίρι σημαίνει Ελλάδα, σημαίνει τιρκουάζ νερά, ορίζοντες με ηλιοβασιλέματα. Ιδανική εικόνα για εμένα: αιώρα, θάλασσα μπροστά, μουσική της φύσης, σκιά δέντρου και θαλασσοπούλια να πετάνε ξυστά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
