Η Άννα Μαρία Λυκουρέζου είναι ένα ζωντανό παράδειγμα «καλής ζωής». Η ίδια είναι πολύ ενεργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να προωθήσει έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής τον οποίο μάλιστα, ακολουθεί πιστά.
Σε πρόσφατη ανάρτησή της είχε ενημερώσει τους διαδικτυακούς της φίλους ότι κατάφερε να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ και τις ουσίες εδώ και 17 χρόνια και πως αυτή της η απόφαση τη βοήθησε για την μετέπειτα της πορεία.
«Ζήσε μια Ζωή καθαρή. Ζήσε μια Ζωή αληθινή. Δεν χρειαζόμαστε πολλά.
17 χρόνια τώρα με ανακαλύπτω, με βελτιώνω, με ορίζω.
Μπορεί αν δεν έμπλεκα να είχα άλλη πορεία.
Αλλά θα είχα την ίδια σοφία? Θα είχα τις ίδιες ευαισθησίες? Θα είχα μάθει τόσα για την Ζωή, για την διατροφή, για την κίνηση…..?
Η Ζωή που έχω διαλέξει είναι μοναχική.
Δεν μπορείς να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που πίνουν είτε αλκοόλ, είτε κάνουν ναρκωτικά. Δυστυχώς οι περισσότεροι κάτι κάνουν. Δυστυχώς δεν είσαι “in” αν δεν κάνεις… Πλήττω με τέτοιες διακρίσεις. Δεν πίνω αλλά κάνω κέφι!
Αλλά δεν θα βγω όπως έβγαινα παλιά… Και αυτό όχι γιατί μεγαλώνω…
Αλλά γιατί θέλω ουσία… Η ουσία είναι να ξυπνάω το πρωί, να είμαι ευγνώμων, να περπατάω, να κάνω διαλογισμό, να κολυμπάω ( ναι και τον χειμώνα! ), να οργανώνω την μέρα μου,να κάνω πράγματα που μου αρέσουν, να μην ενοχλώ κανέναν, να μιλάω σωστά, να επικοινωνώ σωστά, να γελάω, να διαφωνώ, να ηρεμώ, να ζω στην φύση, να διαβάζω, να ακούω μουσική, να βλέπω ντοκιμαντέρ, να χορεύω ( χωρίς σταγόνα αλκοόλ!!), να ακούω…..
Αυτά τα 17 χρόνια καθαρίζοντας από παρέες και ουσίες έχοντας μαζέψει τα κομμάτια μου ξεκινούσα να κάνω κάτι επαγγελματικό, αλλά δυστυχώς πάρα πολλές φορές το σταμάταγα. Δεν είχα μάθει να ολοκληρώνω πράγματα. Και αυτό με έκανε να αλλάζω δραστηριότητες…. Και μέσα στο χάσιμο των ναρκωτικών και όλης αυτής της Ζωής δεν έμαθα να έχω στόχους.. Άργησα να βάζω στόχους.
Από το 2014 που έκανα κάποιες παραγωγές στο θέατρο και έπαιξα, έμαθα να βάζω και να ολοκληρώνω τους στόχους μου. Το χάος μόνο σε εμένα έκανε κακό.
Με διέλυε. Με κούραζε. Το γύρισα. Το έκανα ισορροπία.
Ξέρεις ο καθένας τραβάει τον δικό του δρόμο. Άλλοι ξέρουν από πάντα τι θέλουν. Άλλοι πάλι όχι. Δεν σε ορίζουν αυτά. Η ψυχή σου, οι τρόποι σου, το φέρσιμο σου, τα λόγια σου..
Δεν ήθελα πανεπιστήμιο. Ήθελα να εργαστώ.
Και το έκανα μέχρι που σταμάτησα γιατί έπρεπε το 2003 να με γιατρέψω. Να με κάνω καλά.. Μετά τα πράγματα πήραν άλλη πορεία στην Ζωή μου.. Η Ζωή με πάει αλλού..την ακολουθώ.
Εύχομαι σε ανθρώπους με εξαρτήσεις να ξεφύγουν και να αρχίσουν να ζούνε.
Να αγαπήσουν τον εαυτό τους και την ίδια τους την Ζωή.
Μην ακούτε τι λέει ο κόσμος. Μόνο τους χτύπους της καρδιάς σου.»
Αυτή τη φορά η Άννα Μαρία Λυκουρέζου ήθελε να εξομολογηθεί ότι τον τελευταίο καιρό την ταλαιπωρεί ένα αυτοάνοσο νόσημα από το οποίο πάσχει και σχετίζεται με τα αρθριτικά. Η ίδια μάλιστα αποκαλύπτει ότι η σωστή διατροφή ήταν αυτή που την βοήθησε σε πολλά θέματα υγείας και παρακινεί τον κόσμο να κάνει το ίδιο.
«Πριν δύο μήνες άρχισα να έχω πόνους, στα δάχτυλα των χεριών μου.. Νόμιζα ο,τι κάπου είχα χτυπήσει στην αρχή. Καθώς όμως οι πόνοι δεν περνούσαν πήγα να με δει ολιστικός γιατρός. Δεν πάω σε γιατρούς. Δεν παίρνω φάρμακα. Αντιμετωπίζω τα πάντα ολιστικά. Μου είπε λοιπόν ότι έχω αυτοάνοσο αρθριτικά. Μου είπε επίσης ότι εμφανίστηκε τώρα γιατί με έχει σώσει το γεγονός πως τρέφομαι σωστά.
Έχω δει όλα αυτά τα χρόνια με όλα αυτά που τρώω και δεν τρώω πως με έχω βοηθήσει από αρρώστιες, ιούς, πονοκεφάλους, πόνους κλπ.
Πρωταρχικό ρόλο παίζει η ψυχολογία μας. Οι σκέψεις μας. Οι φόβοι μας. Μετά αναλαμβάνει η διατροφή μας. Το να τρέφεσαι σωστά και καθαρά και συγκεκριμένα έχει πολλά οφέλη. Οικονομία. Συντήρηση βάρους. Ψυχολογία. Αποχή από αρρώστιες.
Τρως σωστά άρα και συγκεκριμένα άρα δεν ψωνίζεις πολλά και καταναλώνεις άμεσα. Συντηρείς το βάρος σου. Και το να συντηρείς το βάρος παίζει ρόλο στο να μην έχεις πόνους σε μέση/γόνατα. Σου φτιάχνει την διάθεση ένα καλό φαγητό. Σε προστατεύει από ιούς και πονοκεφάλους και πόνους στο σώμα και σε πολλά άλλα.
Εμείς είμαστε γιατροί του εαυτού μας. Εμείς γνωρίζουμε τι μας πάει και τι όχι. Ναι κάποιος θα σε καθοδηγήσει κάποιες στιγμές αλλά χρειάζεται να έχεις και εσύ άποψη για σένα.
Πάρα πολύ άνθρωποι γίνονται «βίγκαν» αλλά τρώνε ζάχαρη, γλουτένη. Αυτά είναι πολύ χειρότερα από το κρέας. Το να ταυτοποιήσαι είναι κουτό. Κανείς δεν είναι ίδιος. Δεν ταιριάζει σε όλους αυτή η διατροφή. ( Προσωπικά κατά καιρούς κάνω νηστείες,αλλά συγκεκριμένα.) Χρειάζεται να υπάρχει συνείδηση. Χρειάζεται να καταλάβει ο κόσμος ότι η ζάχαρη και η γλουτένη και τα αγελαδινά προϊόντα είναι αυτά που αρρωσταίνουν τον κόσμο. Σίγουρα και η κατανάλωση κόκκινου κρέατος σε καθημερινή βάση δεν κάνει καλό. Όπως και τα αλλαντικά. Και τα χοιρινά.
Σκεφτείτε πόση οικονομία θα κάνατε αν βγάζατε από την διατροφή σας όλα αυτά. Και πόσο φαγητό δεν θα πετιόταν. Να διαβάζετε τις ετικέτες. Να ενημερώνεστε. Να μαθαίνετε τον εαυτό σας. Μην ακολουθείτε τις μόδες. Τρέφομαι καθαρά και έχω συνείδηση , είναι μαγκιά.»
