Ο γοητευτικός Γιώργος Καραμίχος ενσαρκώνει με μαεστρία τον σκληροτράχηλο αστυνομικό Δημήτρη Λαϊνά στην επιτυχημένη καθημερινή σειρά «Ήλιος» του ΑΝΤ1. Ο ίδιος μιλά για τον ρόλο του και ανοίγει την καρδιά του στο περιοδικό «Enjoy και τη Μαρία Ανδρέου.
Κύριε Καραμίχο, περίεργα τα φετινά Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά. Κλεισμένοι στα σπίτια μας, με λίγα άτομα στο χριστουγγενιάτικο τραπέζι. Πού θα σας βρουν αυτά τα Χριστούγεννα εν μέσω της πανδημίας του Covid-19 και ποιες σκέψεις κάνετε για όλο αυτό που ζει η γενιά μας;
Φέτος θα γιορτάσουμε σε πολύ κλειστό κύκλο, φυσικά, στην Αθήνα. Λόγω γυρισμάτων και καραντίνας θα εστιάσουμε στα έσω, που δεν είναι καθόλου κακή ιδέα, βέβαια. Η πανδημία είναι μια σπάνια αρνητική εμπειρία, που από εμάς εξαρτάται να την εκμεταλλευτούμε για να της βάλουμε θετικό πρόσημο. Ιστορικά ήδη ξέρουμε ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα επιβιώσουμε. Αρκεί να εστιάσουμε στις ευπαθείς ομάδες, ώστε να έχουμε τις λιγότερες δυνατές απώλειες, κι επίσης να εκμεταλλευτούμε αυτή την εμπειρία για να επιδείξουμε την αγάπη, τη συναίσθηση και τη σύνεση συνολικά ως ανθρώπινο είδος.
Πώς περνάτε στην καραντίνα; Διαβάζετε βιβλία, βλέπετε σειρές;
Η αλήθεια είναι ότι κάνουμε καθημερινά γύρισμα και δεν έχω καταλάβει καραντίνα αυτή τη φορά. Ανυπομονώ να κάνουμε μία εβδομάδα διάλειμμα από το γύρισμα, ώστε να απολαύσουμε την οικογένεια και επιτέλους… να μαγειρέψω! Δεν προλαβαίνω με τα γυρίσματα και μου λείπει.
Ανησυχείτε γι’ αυτή την ασθένεια; Φοβάστε ιδίως για τους γονείς ή τους ηλικιωμένους συγγενείς σας;
Οι γονείς μου είναι στη Βέροια. Ευτυχώς, πολύ προσεκτικοί και ασφαλείς, χάρη στα αδέλφια μου, που ζουν κοντά τους και τους προμηθεύουν τα απαραίτητα από το καλαθάκι στο μπαλκόνι, όπως τον παλιό καιρό. (γέλια) Είναι δύσκολα και κυρίως λόγω της απόστασης. Αλλά μιλάμε καθημερινά στο τηλέφωνο κι επίσης χαίρονται που με βλέπουν στην τηλεόραση κάθε μέρα, οπότε είναι σαν να ζούμε και μαζί με κάποιον τρόπο. Ο γιος μου είναι εδώ και θα γιορτάσουμε μαζί. Η κόρη μου είναι στην Ολλανδία, όπου σπουδάζει. Μου λείπει πολύ, αλλά είναι ευτυχισμένη και δημιουργική, οπότε κάνουμε όλοι υπομονή. Το πρώτο lockdοwn το πέρασα στο Λος Aντζελες, όπου επίσης δούλευα πολύ με τα διαδικτυακά μαθήματα. Ευτυχώς κατάφερα να είμαι δημιουργικός και να εστιάσω στα αναγκαία: οικογένεια, φίλοι, στοργή και Προδέρμ…
Τι θυμάστε από τα παιδικά σας Χριστούγεννα στη Βέροια;
Τα παιδικά μου Χριστούγεννα ήταν γεμάτα ζεστασιά και πολύ φαγητό στη Βέροια. Η κουζίνα της μητέρας μου είναι μαγική, και δεν το λέω μόνο εγώ. Ο,τι και να μαγειρέψει, είναι πεντανόστιμο. Τα πιο αγαπημένα μου Χριστούγεννα ήταν το 2005 στο Παρίσι, με ωραία παρέα και βόλτες στα μουσεία και στην πόλη. Επίσης, και το 2012 στο Λος Αντζελες, όπου με είχε επισκεφθεί και η κόρη μου και περάσαμε υπέροχα με φίλους, χορούς και γλέντια.
Τι εύχεστε μέσα από την καρδιά σας αυτές τις άγιες ημέρες που ο Χριστός ταπεινά γεννιέται σε μια φάτνη;
Εύχομαι υγεία, συνειδητότητα, χαρά και δημιουργικότητα. Και, επιτέλους, να ανοίξουν τα ταξίδια και οι προορισμοί, για να σμίγει ο κόσμος και να εξερευνά.
Θα κάνετε το εμβόλιο για τον Covid-19 ή το σκέφτεστε;
Το σκέφτομαι. Αν δεν είναι απαραίτητο -λόγω κάποιας ευαισθησίας, αν προκύψει-, θα το αποφύγω.
Κύριε Καραμίχο, ζει ένα άλλο είδος πολέμου η γενιά μας – βιοχημικό, οικονομικό. Με ποιες συνέπειες; Ισως φτωχοποίηση; Ηδη στην Ελλάδα έχουμε ζήσει δέκα χρόνια Μνημονίων και, εκεί που πήγαμε να βγάλουμε το κεφάλι έξω, πάλι μακροβούτι…
Διαφορετικό μακροβούτι αυτή τη φορά, γιατί είμαστε στον ίδιο βυθό μαζί με όλο τον πλανήτη. Τα Μνημόνια και η κρίση έφεραν το συναίσθημα του θυμού και της αδικίας, γιατί κάποιοι έφταιγαν για εκείνη τη συμφορά (και, δυστυχώς, οι περισσότεροι την έβγαλαν καθαρή). Στον τωρινό βυθό είμαστε όλοι μαζί κι έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε τον πόνο με όλο τον κόσμο. Οπως και να ανταλλάξουμε και τα μαργαριτάρια που ανακαλύπτει καθένας από εμάς στα δικά του βάθη.
Πώς σας φαίνεται που εδώ και έναν χρόνο τα θέατρα είναι κλειστά;
Το άσχημο δεν είναι μόνο ότι έκλεισαν τα θέατρα. Δυστυχώς, το χειρότερο είναι η απαξία της Πολιτείας και η περιφρόνηση των καλλιτεχνών. Εχοντας τους πλέον ακατάλληλους ανθρώπους στις καίριες θέσεις του πολιτισμού, η τέχνη και η διανόησή μας πάσχουν. Θα πρέπει άμεσα και επιτακτικά οι αρμόδιοι να δώσουν λόγο και έδρα σε ανθρώπους που νοιάζονται για τη δημιουργική έκφραση και αγαπούν την ανθρώπινη φύση. Γιατί είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης η τέχνη. Και χωρίς τέχνη ο άνθρωπος φθίνει, η ψυχή μαραζώνει και το σώμα αρρωσταίνει.
Αλήθεια, ήταν οικονομικοί οι λόγοι που σας ώθησαν να φύγετε στο εξωτερικό και να ξεκινήσετε στην Αμερική μια καριέρα από την αρχή ή ανάγκη σας να ανοίξετε διεθνώς τα φτερά σας καλλιτεχνικά;
Εφυγα επειδή πήρα την υποτροφία Fulbright και πήγα στην Αμερική για μετεκπαίδευση. Ολα τα άλλα προέκυψαν.
Πόσα χρόνια μείνατε έξω; Τι σας έλειψε από την Ελλάδα μας;
Ημουν στην Αμερική από τον Οκτώβριο του 2012, αλλά περνούσα μεγάλα διαστήματα στην Ευρώπη, κυρίως στην Ελλάδα και την Αγγλία. Μου έλειπε το φαγητό, τα τοπία και, φυσικά, οι άνθρωποι που αγαπώ. Αλλά, να πω την αλήθεια, έχω μάθει να είμαι καλά όπου κι αν βρίσκομαι. Η πατρίδα και ό,τι αγαπώ είναι στην καρδιά μου πάντα και παντού.
Πώς κλείσατε δουλειές στο εξωτερικό, όπως στη σειρά «NCIS» του CBS, στο «The Durrells» του ITV, στο «Bulletproof» του BBC; Πήγατε σε σχολή, είχατε μάνατζερ; Ποιοι είναι οι μηχανισμοί στο εξωτερικό;
Πήγα ως μαθητής, όπως είπα, για μετεκπαίδευση στη Σχολή της Στέλα Αντλερ, όπου διδάσκω τώρα. Και οι ακροάσεις όλες έρχονται μέσω του μάνατζερ και της ατζέντισσάς μου. Είναι δύσκολα, γιατί ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Θέλει πολλή προετοιμασία και γενναιοδωρία η διαδικασία της ακρόασης και ποτέ δεν είσαι σίγουρος αν θα σε πάρουν. Συνήθως, λένε, κλείνεις μία δουλειά στις 20 ακροάσεις!
Πώς είναι η ζωή στο Χόλιγουντ; Γνωρίσατε διεθνείς σταρ;
Η ζωή στο Χόλιγουντ είναι όπως παντού, απλώς με περισσότερες προοπτικές. Και προς τα πάνω και προς τα κάτω. Δίπλα στον δρόμο με το κόκκινο χαλί για τα Οσκαρ υπάρχουν εκατοντάδες σκηνές αστέγων. Τα μεγάλα αστέρια συνοδεύονται κι από πολλά τσαλαπατημένα όνειρα. Εχω γνωρίσει πολλούς διάσημους. Οι περισσότεροι είναι πιο φυσιολογικοί από αυτό που θα φανταζόταν ο κόσμος. Εκτός, βέβαια, από αυτούς που αδυνατούν να διαχειριστούν τη διασημότητα. Αυτό όμως συμβαίνει παντού. Ακόμα και στην Ελλάδα, το ψώνιο είναι ψώνιο κι ο αναζητητής αναζητητής. Ακόμα κάνω ακροάσεις στο εξωτερικό.
Εκεί γνωρίσατε και τη μητέρα του γιου σας… Πόσο έχει αλλάξει τη ζωή σας, τα παιδιά σας και πώς θέλετε να δείτε τη Ρεγγίνα και τον Ντιέγκο-Τζον;
Εύχομαι τα παιδιά μου να απολαμβάνουν τη ζωή τους και να τιμούν τις επιλογές τους. Να σέβονται και να ακούν την καρδιά τους και των άλλων.
Πώς σας έγινε η πρόταση από τον ΑΝΤ1 για την απαιτητική καθημερινή σειρά «Ηλιος»; Τι σας έκανε να πείτε «ναι»; Από τον αστυνομικό που υποδυθήκατε στην αμερικανική σειρά «NCIS» στον Ελληνα αστυνομικό Δημήτρη Λαϊνά. Μάλλον σας πάνε τα μυστήρια…
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχω κάνει αρκετούς αστυνόμους πολλών διαφορετικών προδιαγραφών και, ναι, απολαμβάνω τα μυστήρια και την επίλυσή τους. Ισως μου έχει μείνει από τότε που έβλεπα μικρός τη σειρά «Αυτός, αυτή και τα μυστήρια». Η θέση μου στον «Ηλιο» προέκυψε ύστερα από μια πολύ δελεαστική πρόταση που μου έκανε η παραγωγή Πεδίον, η οποία συνδύαζε καλό κείμενο, αξιόλογο καστ και καλό επίπεδο παραγωγής για τα ελληνικά δεδομένα. Είχα ανάγκη να γυρίσω και λίγο στην πατρίδα. Οπότε κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.
Θα διεκδικούσατε τον έρωτα μιας γυναίκας, όπως ο ήρωας που υποδύεστε; Θα καταλήξετε μαζί με την αγαπημένη σας;
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε στοιχεία για να χτίσουμε το παρελθόν των ηρώων, αλλά δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο μέλλον τους. Οπως και στη ζωή. Εύχομαι να είναι μαζί με τη Λήδα ο Δημήτρης, αλλά δεν ξέρω πώς θα εξελιχθούν συναισθηματικά και νοητικά. Οσο για την προσωπική μου ζωή, ναι, θέλω να είμαι ερωτευμένος, αν και όσο μεγαλώνουμε διευρύνεται η έννοια του έρωτα.
Βλέπετε τηλεόραση; Τι σας αρέσει και τι σας εκνευρίζει αφόρητα;
Δεν βλέπω τηλεόραση και αποφεύγω ειδικά τις ειδήσεις. Δεν υπάρχει λόγος να δηλητηριάζουμε τη συνείδησή μας με φόβο και κινδυνοθηρία. Με κουράζει, οπότε αποφεύγω τις κακοτοπιές.
Ποια είναι η γνώμη σας για τον γεμάτο χρυσόσκονη κόσμο της σόουμπιζ;
Οι καλλιτέχνες που θαυμάζω γίνονται σταρ μέσω σκληρής δουλειάς και ενσυναίσθησης. Οι σταρ που εμφανίζονται χωρίς κόπο συνήθως είναι διάτοντες και ίσα που προλαβαίνεις να κάνεις μια ευχή. Κι αυτή χαμένη πάει συνήθως.
Πώς ένας καλλιτέχνης δεν καβαλάει το καλάμι;
Το πρόβλημα, νομίζω, αρχίζει από την προσκόλληση. Αν ταυτιστείς με το όνομα και την καριέρα σου, υπογράφεις συμβόλαιο με τη δυστυχία. Εξαρτάται από την προκόλλησή σου στα αποτελέσματα και στην κρίση των άλλων. Αν εστιάσεις στην εσωτερική ευτυχία, τότε αποφεύγεις και τέτοιου είδους αιμορραγίες.
Πώς καταπολεμά κανείς στην τηλεόραση τον ναρκισσισμό, τη ματαιοδοξία, το άγχος με την τηλεθέαση;
Με το να ρωτάει κάθε μέρα τον εαυτό του πώς ονειρεύεται τα γεράματά του. Με μια περασμένη ομορφιά ή με μια παρούσα ευτυχία;
Για να είναι ένας ηθοποιός πρότυπο στη νέα γενιά, διαβατήριο πρέπει να έχει τη δουλειά του; Η διάρκειά του στον χρόνο είναι κριτήριο;
Η διάρκεια εξαρτάται από τις επιλογές. Οφείλει ένας ηθοποιός να διατηρεί την ελευθερία του ταξιδιού. Κι αυτό εμπεριέχει και την πιθανότητα να μην ασχολείται με αυτή τη δουλειά. Και κάθε μέρα να επιβεβαιώνει την επιλογή του να είναι ηθοποιός ως «φρέσκια» ιδέα. Αλλιώς, και διάρκεια να έχεις, ουσιαστικά δεν είσαι ελεύθερος. Χωρίς ανήσυχο πνεύμα, τελματώνεις.
Σε ποια φάση είναι η ανθρωπότητα σήμερα; Πόλεμοι, τρομοκρατία, θρησκευτικός φανατισμός, προσφυγιά, εμφύλιοι, καταστροφή του περιβάλλοντος… Υπάρχουν άξιοι ηγέτες στην Ελλάδα και παγκοσμίως, με όραμα; Η Ε.Ε. είναι η Ευρώπη της αλληλλεγγύης ή των δύο ταχυτήτων και των Γερμανών; Η Αμερική κάνει μια νέα αρχή χωρίς τον Τραμπ;
Πολλές ανακατατάξεις, αλλά είμαι ηθοποιός κι όχι πολιτικός αναλυτής. Οταν σπούδασα Ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, έμαθα ότι, για να κρίνεις ιστορικά και κοινωνικά ένα γεγονός, θα πρέπει να περάσουν 50 χρόνια. Οπότε, ό,τι και να πούμε τώρα, η αλήθεια θα φανεί (κι αν φανεί) στις επόμενες γενιές. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πολεμάμε για ό,τι θεωρεί καθένας καλύτερο. Κι ο Θεός βοηθός.
Από πού αντλείτε δύναμη καθημερινά;
Από τη μία και μοναδική ζωή που διανύω αυτή τη στιγμή. Θέλω να είμαι κάθε μέρα η καλύτερη πιθανή εκδοχή του εαυτού μου. Για την προσωπική μου χαρά και γι’ αυτή των ανθρώπων γύρω μου. Αυτών που γνωρίζω κι αγαπώ, αλλά και των τυχαίων συναντήσεων, που μπορεί να μετατοπίσουν ακούσια την πορεία των επιλογών μου.
