Μια ηχογραφημένη επιθυμία του Δάκη αποκαλύπτεται τρεις μήνες μετά τον θάνατό του. Ο αξέχαστος καλλιτέχνης θα «τραγουδήσει» ξανά απόψε, Παρασκευή 26 Αυγούστου -ανήμερα των γενεθλίων του-, από τη «γειτονιά των αγγέλων», πλημμυρίζοντας με συγκίνηση και αναμνήσεις όλους εκείνους που θα τον ακούσουν.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Ενα ηχητικό ντοκουμέντο με την ξεχωριστή φωνή του λαοφιλούς καλλιτέχνη, ένα πρόγραμμα διάρκειας περίπου 40 λεπτών, που ηχογραφήθηκε σχεδόν εννέα μήνες πριν από τον θάνατο του, πρόκειται να παιχτεί για πρώτη φορά στο κοσμικό ρεστοράν Thalassa, στη Σαρωνίδα.
Ο επί 22 χρόνια στενός φίλος και συνεργάτης του Πάνος Δέρβος, ο οποίος ήταν και ο άνθρωπος που στάθηκε δίπλα του και τον φρόντισε σαν γιος του στα δύσκολα, θα παρουσιάσει στον εν λόγω χώρο το πρόγραμμα «Εις μνήμην», το οποίο επιμελήθηκε για τον Δάκη, που γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου του 1943 και «έφυγε» τον περασμένο Μάιο. Αμέσως μετά το ηχογραφημένο ηχητικό θα ακολουθήσει και live πρόγραμμα αφιερωμένο στον αείμνηστο τραγουδιστή, με τον Πάνο Δέρβο και την Ελενα Περβαινά να ερμηνεύουν μεγάλες επιτυχίες του, από το «Τόσα καλοκαίρια» μέχρι το «Τσάι με λεμόνι».
«Ηταν οκτώ, ίσως και εννιά μήνες προτού πεθάνει ο Δάκης, όταν μου ζήτησε να μπούμε στο στούντιο και να κάνουμε την ηχογράφηση ενός προγράμματος με τραγούδια του διάρκειας περίπου 35 με 40 λεπτών. Ετσι κι έγινε, εγώ έπαιξα μουσική κι εκείνος ερμήνευσε τις επιτυχίες του» αναφέρει ο Πάνος Δέρβος, μιλώντας στην «Espresso» για το παρασκήνιο της δημιουργίας του εν λόγω ηχητικού. Και συνεχίζει:
Θα γινόταν 79 ετών
«Ο Δάκης ήταν ένα υπεύθυνο άτομο, ένας άνθρωπος που προνοούσε πάντα για τα πάντα, όπως είχε προνοήσει ακόμη και για τον θάνατό του. Ηταν άνθρωπος της τακτοποίησης στη ζωή του και επειδή έκανε εκείνη την περίοδο κάποιες συναυλίες με τους Κώστα Μπίγαλη, Μαντώ και Πωλίνα δεν ήθελε να τους “κρεμάσει” σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι στη φωνή του. Ετσι σκέφτηκε να κάνουμε τη συγκεκριμένη ηχογράφηση που θα ακουστεί απόψε. “Αν γίνει κάτι με τη φωνή μου, να μπορώ να εμφανιστώ και να τραγουδήσω full playback το 35λεπτο πρόγραμμα της δικής μου εμφάνισης, να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στους συναδέλφους εξαιτίας μου” μου είχε πει τότε ο ίδιος…».
Αν ζούσε ο Δάκης, θα γινόταν σήμερα 79 ετών. Με αφορμή, λοιπόν, αυτή την επέτειο, ο φίλος και συνεργάτης του αποφάσισε να τιμήσει τη μνήμη του. Ετσι οργάνωσε στο στέκι του, στη Σαρωνίδα, την παράσταση «Εις μνήμην» για τον Δάκη που αγάπησε όλη η Ελλάδα και όχι μόνο. «Αντί για οτιδήποτε άλλο, είπα να παιχτεί για πρώτη φορά αυτό το ηχητικό ντοκουμέντο. Είναι το πρόγραμμα που έκανε εκείνος σε μια οποιαδήποτε συναυλία του. Θα είναι σαν να είναι και ο ίδιος παρόν! Θα είναι δηλαδή, με τη φωνή του. Και έπειτα από αυτό, θα συνεχιστεί το πρόγραμμα με κομμάτια που έλεγε, ως επί το πλείστον με τη δική μου φωνή και της Ελενας, που ήμασταν 22 χρόνια μαζί με τον Δάκη» εξηγεί ο Πάνος Δέρβος, περιγράφοντας κατόπιν πόσο αισθητή είναι η απουσία του Δάκη για τον ίδιο. «Μου λείπει πολύ. Ηταν δικός μου άνθρωπος, ήμασταν συνεργάτες και φίλοι τόσα χρόνια. Επειδή έχουμε κάποια δικά του πράγματα στο σπίτι, κάτι ρούχα του μέσα σε ένα δωμάτιο, όταν ανοίγω το δωμάτιο, βγαίνει η μυρωδιά του και νομίζω πως είναι ακόμη εδώ. Διότι είχε συγκεκριμένη μυρωδιά ο Δάκης, αφού τα τελευταία 30 χρόνια φορούσε μια συγκεκριμένη κολόνια. Τον βλέπω σε φωτογραφίες και στα προγράμματά μου πάντα μου ζητούν τραγούδια του, κάτι που είναι βέβαια πάρα πολύ δύσκολο, διότι ο Δάκης είχε μια ιδιαιτερότητα: δεν μπορούσε κανένας να τον μιμηθεί, ούτε καν οι μίμοι, όπως ο Τάκης Ζαχαράτος. Είχε μια χαρακτηριστική χροιά, που κανείς τους δεν μπορούσε να πετύχει».
Οπως σημειώνει ο Πάνος Δέρβος, για τον Δάκη το τέλος υπήρξε οδυνηρό. «Ηταν πολύ περήφανος άνθρωπος και δεν ήθελε να ταλαιπωρεί τους άλλους. Αυτό ήταν το πρώτο του μέλημα. Για τον εαυτό του, δεν τον ένοιαζε. Μου έλεγε: “Πάνο μου, εγώ τα έχω ζήσει όλα στη ζωή μου. Απλά να μην ταλαιπωρούμαι και να μην ταλαιπωρώ τους ανθρώπους που έχω γύρω μου.” Είχε περάσει και άλλες περιπέτειες με την υγεία του στο παρελθόν, αλλά τις αντιμετώπισε με σθένος. Ηταν ήρεμος και συνειδητοποιημένος τόσο ως ασθενής όσο και ως άνθρωπος. Οταν ανέβαινε στη σκηνή, ειδικά από τότε που διαγνώστηκε με την αρρώστια του, δεν καταλάβαινε ποτέ κανείς ότι είχε κάποιο πρόβλημα. Δεν έδινε το δικαίωμα, ήταν ήρεμη δύναμη» τονίζει ο καλλιτέχνης. «Ο Δάκης ποτέ του δεν κυνήγησε τη δόξα, τη φήμη και το “εγώ” του. Ποτέ! Το είχε πει, άλλωστε, και ο ίδιος σε συνεντεύξεις του ότι “κατά τύχη έγινε, από την καλή του μοίρα”. Δεν πούλησε ποτέ τους συγγενείς, τους φίλους του για τη δόξα. Απεναντίας, άφησε την προοπτική μιας καριέρας στη Γαλλία για να επιστρέψει στην Ελλάδα και να φροντίσει τους γονείς του! Κι όλα αυτά τον έκαναν μοναδικό άνθρωπο, μοναδικό συνεργάτη και μοναδικό καλλιτέχνη».
