Η διαδρομή του Δημήτρη Κόκοτα στη δισκογραφία ξεκίνησε σχεδόν πριν από 30 χρόνια. Τα φώτα της δημοσιότητας, ωστόσο, υπήρχαν στη ζωή του από τότε που γεννήθηκε, λόγω του πατέρα του, Σταμάτη Κόκοτα, ενός από τους σημαντικότερους τραγουδιστές που έβγαλε η Ελλάδα, ο οποίος «έφυγε» από τη ζωή τον περασμένο Οκτώβριο.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Στις «Εξομολογήσεις» του στη σημερινή «Espresso» ο αγαπημένος καλλιτέχνης αφηγείται την προσωπική του ιστορία, μιλώντας -μεταξύ άλλων- για τα παιδικά του χρόνια, τη δισκογραφική επιστροφή του με νέο κομμάτι του Κώστα Μηλιωτάκη και τις live εμφανίσεις του στο Naval, στο Μικρολίμανο, όπου παρουσιάζει ένα πρόγραμμα γεμάτο με τις επιτυχίες του και τα εμβληματικά «διαμάντια» του αξέχαστου πατέρα του.
Τι εικόνες έρχονται πρώτες στο μυαλό σου από τα παιδικά σου χρόνια;
Ομορφες εικόνες, κυρίως από διακοπές με τους γονείς μου και παιχνίδια στη θάλασσα. Μεγάλωσα στην Κηφισιά, αλλά οι δικοί μου αγαπούσαν πολύ τον Πειραιά. Ετσι, έχω έντονες αναμνήσεις από τις βόλτες μας εκεί, όπως και από τα καλοκαίρια μας που πηγαίναμε διακοπές στη Βουλιαγμένη.
Πώς θα σε περιέγραφες ως έφηβο;
Σίγουρα η ροκ μουσική ήταν αυτή που είχα επιλέξει να ακούω και να παίζω στην κιθάρα την περίοδο της εφηβείας μου, οπότε είχα και την αντίστοιχη εμφάνιση. Επειδή η μουσική έπαιζε πάντοτε σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, τα ακούσματά μου ήταν κατά μία έννοια συνυφασμένα με την προσωπικότητά μου και με τον τρόπο που εκφραζόμουν. Κάποια στιγμή, ωστόσο, μέσα από συζητήσεις που είχα με τον πατέρα μου, μπήκαν στη μουσική μου καθημερινότητα και κομμάτια δικά του, του Ξυλούρη, του Τουρνά.
Θεωρείς πως ήταν μονόδρομος για σένα να ακολουθήσεις τα καλλιτεχνικά βήματα του πατέρα σου;
Τελικά, ναι, αναμφισβήτητα. Αυτό που γυρνούσε πάντα μέσα στο μυαλό μου ήταν η δουλειά του τραγουδιστή, από μικρή ηλικία. Δεν με συγκίνησε ποτέ κάτι άλλο τόσο πολύ όσο αυτό που έκανε ο πατέρας μου, έτσι όπως το ζούσαμε στην καθημερινότητά του. Εκτός του ότι μας έπαιρνε συνέχεια στα μαγαζιά όπου εμφανιζόταν, ακούγονταν διαρκώς μουσικές και μέσα στο σπίτι μας. Φυσικά, ο Σταμάτης Κόκοτας στην καθημερινότητά του ήταν απλά ο πατέρας μου, αλλά δεν έπαυε να υπάρχει τεράστια μουσική επιρροή από εκείνον κάθε στιγμή.
Ποια συμβουλή του θεωρείς την πιο σημαντική και την ακολουθείς μέχρι σήμερα;
Να μη σταματήσω ποτέ να εξελίσσομαι στη μουσική μέσα από τις πρόβες. Αυτή ήταν η σημαντικότερη συμβουλή του. Να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος μέσα από την εξάσκηση, να αντιλαμβάνομαι τα τραγούδια, να μπορώ να τα μαθαίνω στην κιθάρα και να γίνομαι όλο και καλύτερος, πάντα με πολλή δουλειά.
Τα παιδιά σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως ήταν και ο πατέρας σου, αναπόφευκτα συγκρίνονται με τους γονείς τους όταν ακολουθούν τα βήματά τους… Σε προβλημάτισε αυτό;
Ο καλλιτέχνης ούτως ή άλλως πρέπει να αποδεικνύει την αξία του κάθε φορά που τραγουδάει. Εμείς, ωστόσο, είναι σαν να δίνουμε εξετάσεις δύο φορές, αφενός για να δείξουμε πόσο καλοί είμαστε οι ίδιοι στη δουλειά μας και στα τραγούδια που έχουμε επιλέξει, και αφετέρου σε σύγκριση με τους γονείς μας, στην προκειμένη περίπτωση εγώ απέναντι στον τεράστιο Σταμάτη Κόκοτα. Προσωπικά δεν σκέφτηκα ποτέ αυτή τη σύγκριση ούτε με προβλημάτισε αυτό. Αγαπώ πολύ τη δουλειά του πατέρα μου, κατ’ επέκταση και τη δική μου. Δίνω λοιπόν όλο μου το είναι, αφού πρόκειται για κάτι που αγαπώ και είμαι ευγνώμων που του έχει αγαπήσει και ο κόσμος.
Ο πρώτος δίσκος σου, οι «Διαδόσεις», με την υπογραφή του Φοίβου, κυκλοφόρησε το 1994. Ηταν πολύ διαφορετική η δισκογραφία τότε;
Πολύ. Καταρχάς είναι διαφορετικά τα σημερινά ακούσματα σε σχέση με των 90s. Τότε ο κόσμος αγόραζε τα άλμπουμ από το δισκοπωλείο, τώρα κάνουν download τα τραγούδια από τις πλατφόρμες στο διαδίκτυο. Είναι μια άλλη πραγματικότητα. Επίσης υπήρχαν ακόμη long play στη δισκογραφία, δηλαδή δίσκοι βινιλίου. Βέβαια και σήμερα δισκογραφία την αποκαλούμε, απλώς δεν υπάρχουν δίσκοι!
Τότε υπήρχαν και κασέτες.
Βέβαια, και κασέτες, αλλά σε άνθηση ήταν τα CD, τα οποία υπάρχουν μέχρι σήμερα, αλλά τα προτιμούν λίγοι πια λόγω του downloading. Πάντως, την περίοδο που έκανα εγώ τις μεγάλες επιτυχίες μου υπήρχε δυστυχώς το θέμα της λαθραίας διακίνησης των CD, η λεγόμενη «πειρατεία», που έφερε μεγάλη καταστροφή στον κλάδο μας. Δεν μπορούσε κάποιος να σημειώσει ένα ασφαλές νούμερο για τις πωλήσεις. Λέγανε τότε πως οι πωλήσεις από την «πειρατεία» ήταν επί πέντε των πραγματικών.
Με τον Φοίβο κάνατε μαζί τρεις δίσκους, με τεράστιες επιτυχίες. Πως εισέπραξες όλη αυτή τη δημοσιότητα;
Δεν με ξένισε γιατί υπήρχε πάντα η δημοσιότητα στη ζωή μου λόγω του πατέρα μου. Ενιωσα περήφανος με αυτή την επιτυχία, όπως ένιωσε και ο πατέρας μου για μένα. Η επιλογή μου να κάνω τις πρώτες μου δισκογραφικές δουλειές με έναν άγνωστο, τότε, συνθέτη, τον Φοίβο, μου βγήκε σε καλό, αφού η μία επιτυχία διαδέχτηκε την άλλη. Βέβαια και ο Φοίβος έκανε στη συνέχεια τεράστια σουξέ και με πολλούς άλλους καλλιτέχνες – όπως έκανα κι εγώ και με άλλους δημιουργούς. Ξέρεις, η επιτυχία αποτελεί συνδυασμό πραγμάτων, έχει να κάνει με τη μουσική, τον στίχο, τη φωνή και την προσωπικότητα του καλλιτέχνη… Ετσι συνέβη και με μένα, σε προσωπικό και καλλιτεχνικό επίπεδο. Ομως είμαι και θα είμαι πάντα ο γιος του Σταμάτη. Το λέω πολύ περήφανα αυτό, με την έννοια ότι ο Σταμάτης Κόκοτας έκανε μια τεράστια καριέρα, η οποία με «προσγείωνε» και μένα πάντοτε. Δηλαδή το να συγκρίνω τη δική μου επιτυχία με εκείνη του πατέρα μου με έκανε να αυτοπροσδιορίζομαι ξανά…
Μετά τον Φοίβο δούλεψες με τον Νίκο Καρβέλα και τον Γιώργο Θεοφάνους. Τι θυμάσαι από αυτές τις συνεργασίες;
Καταρχάς τα καταπληκτικά τραγούδια τους, την επιτυχία που ήρθε, τις στιγμές στο σπίτι με τον Νίκο Καρβέλα, ο οποίος ως συνθέτης και στιχουργός έφτιαχνε τα τραγούδια μας με την κιθάρα του. Αντίστοιχα και με τον Γιώργο Θεοφάνους θυμάμαι ωραίες στιγμές στο στούντιο, στο άλμπουμ που κάναμε μαζί, που ήταν σε στίχους του Πάνου Φαλάρα. Αναπολώ με νοσταλγία όλες αυτές τις στιγμές. Γενικά έχω ευχαριστηθεί πολύ στη δουλειά μου. Και με τον Κώστα Μηλιωτάκη στο άλμπουμ που ακολούθησε του Θεοφάνους, πάλι σε στίχους του Φαλάρα, είχαμε κάνει την επιτυχία «Ολόψυχα δικός σου». Τώρα, μάλιστα, επαναλαμβάνουμε τη συνεργασία μας με τον Κώστα Μηλιωτάκη με ένα νέο τραγούδι, αυτή φορά σε στίχους του Δημήτρη Τσάφα. Είναι μια μπαλάντα με τίτλο «Τη ζωή μου πήρες» που θα κυκλοφορήσει άμεσα.
Για μια περίοδο απείχες από τα μουσικά δρώμενα. Γιατί ένιωσες αυτή την ανάγκη;
Κάποια στιγμή ασχολήθηκα με τις επιχειρήσεις, που μου «έκλεβαν» πολύ χρόνο, γι’ αυτό απείχα. Το τραγούδι πάντως δεν έλειψε ποτέ από τη ζωή μου. Τραγουδούσα και τότε επιλεκτικά σε κάποιους χώρους. Γενικά η αγάπη για το τραγούδι τα νικάει όλα. Τώρα λοιπόν αποφάσισα να επιστρέψω σε πιο μεγάλους χώρους. Κάθε Σάββατο τραγουδώ στο Naval, ένα πολύ ωραίο μαγαζί στον Πειραιά, δίπλα στη θάλασσα, παρουσιάζοντας εκεί ένα πρόγραμμα με πολλά αγαπημένα τραγούδια, σημερινά και παλιότερα, είτε δικά μου είτε του πατέρα μου. Μαζί μου είναι και η Λιούμπα Ζώρα.
Ποιο είναι το πιο παράξενο περιστατικό που σου έχει συμβεί σε live;
Εχει τύχει να τραγουδώ βράδυ Σαββάτου σε γεμάτο καλοκαιρινό μαγαζί, να έχει πιάσει καταρρακτώδης βροχή και να μη φεύγει κανείς. Μια άλλη φορά είχε κοπεί το ρεύμα για περίπου 45 λεπτά και είχαμε κάνει πρόγραμμα με μπουζούκια, ακουστικές κιθάρες, κλασικό πιάνο και ακορντεόν, μέχρι που αποκαταστάθηκε η ηλεκτροδότηση. Μάλιστα, αυτό που ακούσαμε μετά ήταν ότι το ευχαριστήθηκαν πιο πολύ, γιατί ήταν κάτι ξεχωριστό.
Είχες δύσκολες συνεργασίες στην πορεία σου;
Κάθε συνεργασία είναι και συμβιβασμός. Πιστεύω πως, όταν συμβιβάζονται οι άνθρωποι στη δουλειά, βρίσκουν μια κοινή συνισταμένη και βγαίνει πάντα σε καλό.
Εχεις επιλέξει να κρατάς την προσωπική σου ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ξέρουμε τα βασικά: πως είσαι παντρεμένος εδώ και χρόνια με την αγαπημένη σου Κατερίνα και έχετε μια κορούλα, τη Ριάνα, που είναι 11,5 ετών… Είναι εύκολο να καταφέρεις κάτι τέτοιο;
Δεν μπορώ να πω ότι δυσκολεύτηκα να το καταφέρω. Είναι αρκετά εύκολο, θεωρώ, αρκεί να το θέλει κανείς. Αν δεν πηγαίνεις με την οικογένειά σου εκεί που είναι μαζεμένοι οι φωτογραφικοί φακοί, την κρατάς μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Τόσο απλά! Είναι επιλογή μου να μη βρίσκεται η οικογένειά μου μπροστά στους προβολείς, μια επιλογή που υπερασπίζομαι χρόνια…
Πώς θα σε περιέγραφες ως πατέρα; Είσαι αυστηρός;
Υπάρχει ο διάλογος στην οικογένειά μας και ό,τι θέλουμε να βελτιώσουμε το καταφέρνουμε μέσα από αυτόν. Συζητάμε. Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που είμαι αυστηρός, άλλες φορές θα είναι η γυναίκα μου. Καλό είναι να υπάρχουν όρια στα παιδιά και αυτό πετυχαίνεται μέσα σε ένα λογικό πλαίσιο αυστηρότητας, αλλά και συζήτησης.
