Με καταγωγή από το Αφγανιστάν και κάνοντας διεθνή καριέρα στην περσική μουσική βιομηχανία, με τραγούδια που σημειώνουν τεράστια επιτυχία στο YouΤube και τον έχουν κάνει γνωστό σε Αφγανιστάν, Ιράν, Τατζικιστάν και Ινδία, ήρθε η ώρα για τον Idriz Sanie να συστηθεί μουσικά και στην Ελλάδα. Ο 30χρονος, που παντρεύει με επιτυχία την περσική με την ελληνική μουσική, «εισβάλει» με το «Κάπου Μόνοι», σε στίχους δικούς του και του Λάζαρου Χατζημελετίου και μουσική του Bujaa Beats!
Η ζωή του Idriz θα μπορούσε να γίνει σενάριο για ταινία, αφού στην πιο τρυφερή ηλικία, στα έξι του χρόνια, το 1995, μαζί με την οικογένειά του (τη μητέρα, τον πατέρα και τα δύο αδέρφια του), λόγω πολέμου, έπρεπε να εγκαταλείψει το Αφγανιστάν για να σωθεί. Πρώτος σταθμός το Πακιστάν, όπου έζησαν έναν χρόνο, και από εκεί στο Τατζικιστάν, για έξι μήνες. Επόμενος σταθμός τους, η Ρωσία, όπου έμειναν δυόμισι χρόνια, και έπειτα βρέθηκαν να ταξιδεύουν ως λαθρομετανάστες προς την Αυστρία για μια καλύτερη ζωή.
Περπατώντας για 11 ολόκληρους μήνες, η ζωή του κινδύνεψε, τα μάτια του είδαν ανθρώπους να πεθαίνουν, βίωσε δύσκολες στιγμές, που μέχρι και σήμερα τον στοιχειώνουν. Ο ίδιος μίλησε στην «Espresso» για όσα βίωσε, το bodybuilding, αλλά και τον αείμνηστο Παντελή Παντελίδη, τον οποίο λατρεύει!
Σύστησέ μας με λίγες λέξεις τον Ιdriz! Τον χαρακτήρα σου, τη ζωή σου, τα όνειρά σου.
Γεννήθηκα στο Αφγανιστάν, αλλά μεγάλωσα στην Αυστρία. Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για τη ζωή μου με λίγες λέξεις. Θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο γι’ αυτήν. Οσον αφορά τον χαρακτήρα μου, πιστεύω πως οτιδήποτε θέλει ο άνθρωπος να πετύχει στη ζωή του και το επιθυμεί με την καρδιά του μπορεί να το καταφέρει. Αυτό είναι το «πιστεύω» μου που με οδήγησε μέχρι εδώ σήμερα, με κινητοποίησε για να πετύχω όλους τους στόχους μου.
Εχεις μία συγκλονιστική ιστορία ζωής. Πώς είναι για ένα παιδί να περπατάει 11 μήνες ως λαθρομετανάστης μαζί με την οικογένειά του για μια καλύτερη ζωή;
Συνήθως αποφεύγω να μιλάω γι’ αυτό το θέμα, καθώς μου φέρνει στο μυαλό κακές αναμνήσεις. Μπορείτε, όμως, να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι αυτό, ειδικά για ένα παιδί 6 ετών, να έχει μια τέτοια εμπειρία. Σκεφτείτε ότι τα άλλα παιδιά σε αυτή την ηλικία το μόνο που σκέφτονται είναι πώς να παίξουν, ενώ εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πώς θα επιβιώσω, χωρίς φαγητό, νερό, ρούχα και στέγη. Περπατώντας μέσα στα βουνά, με τον φόβο ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι κακό σε εμένα ή την οικογένειά μου. Εύχομαι ποτέ κανείς να μη βιώσει αυτή την εμπειρία.
Υπήρξαν στιγμές που φοβηθήκατε για τη ζωή σας;
Κάθε δευτερόλεπτο, κάθε λεπτό, κάθε ώρα, κάθε μέρα για 11 ολόκληρους μήνες.
Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια στην πόλη όπου μεταναστεύσατε και μεγάλωσες. Βίωσες bullying;
Οχι, ευτυχώς δεν το έζησα αυτό. Οταν φτάσαμε στην Αυστρία, εκείνα τα χρόνια ο κόσμος ήταν πιο υποστηρικτικός απ’ ό,τι τώρα. Τώρα που έχουν έρθει περισσότεροι άνθρωποι στην Ευρώπη, δυστυχώς συμβαίνουν κάποια άσχημα γεγονότα και κάποιοι είναι ενάντια στα άσυλα.
Τι σε έκανε πολύ δυνατό και να πατήσεις γερά στα πόδια σου;
Για να είμαι ειλικρινής, τα πράγματα που πέρασα και οι κακές αναμνήσεις που έχω από τον δρόμο από το Αφγανιστάν ως και εδώ που βρίσκομαι σήμερα. Βίωσα στο πετσί μου πώς είναι να υποφέρουν οι άνθρωποι. Είμαι ευγνώμων και πολύ χαρούμενος που επέζησα και νιώθω ευλογημένος που κατάφερα να έχω μία καλύτερη ζωή, με πολλές δυνατότητες. Ολα αυτά μου δίνουν κίνητρο και την ενέργεια να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό κάθε μέρα.
Ο αθλητισμός πότε και πώς μπήκε στη ζωή σου; Εχεις μία παγκόσμια καριέρα στο bodybuilding;
Λατρεύω τον αθλητισμό. Εκανα καράτε για εφτά χρόνια, αλλά ύστερα από ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος έπρεπε να σταματήσω. Ετσι άρχισα τη γυμναστική, ώστε να διατηρώ τη φόρμα μου και να είμαι υγιής. Το 2019 ο αδερφός μου με ανάγκασε να αγωνιστώ γιατί όλοι στο γυμναστήριο με ρωτούσαν γιατί δεν κατέβαινα σε αγώνες λόγω της τέλειας φυσικής μου κατάστασης. Το δοκίμασα και πήρα την 4η θέση. Επειδή, όμως, είμαι πάρα πολύ πεισματάρης και μισώ να χάνω, αποφάσισα να συνεχίσω και να τα δώσω όλα για όλα, μέχρι να πάρω την πρώτη θέση. Μέχρι το 2021 αγωνίστηκα εφτά φορές, καταφέρνοντας να κερδίσω τον ευρωπαϊκό τίτλο, στην Πράγα.
Η αγάπη σου για το τραγούδι πώς γεννήθηκε;
Πάντα μου άρεσε να τραγουδάω. Για εμένα είτε το τραγούδι είτε το να ακούω μουσική είναι κάτι σαν θεραπεία. Η μουσική είναι ζωή. Δεν είμαι πολύ καλός στο να εκφράζομαι με τα λόγια, γι’ αυτό βρήκα να το κάνω τραγουδώντας. Το τραγούδι είναι πηγή ζωής και έκφρασης για εμένα.
Ολοκαίνουργιο τραγούδι, με τίτλο «Κάπου Μόνοι»…
Αυτό το τραγούδι το είχαμε ετοιμάσει εδώ και πάρα πολύ καιρό, αλλά ήταν μόνο στην περσική γλώσσα. Το έβαλα σε πολλούς φίλους μου να το ακούσουν και τους άρεσε τόσο πολύ, που με συμβούλευσαν πώς να γίνει γνωστό διεθνώς. Τελικά αποφάσισα να «παντρέψω» την περσική με την ελληνική γλώσσα, και ιδού το αποτέλεσμα. Εύχομαι να σας αρέσει.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για εσένα να τραγουδήσεις στα ελληνικά;
Μιλάω συνολικά οκτώ γλώσσες και τα ελληνικά που μαθαίνω τώρα είναι η ένατη. Σίγουρα έχω κάποια προβλήματα με την προφορά, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι φυσιολογικό. Το να τραγουδήσω τους στίχους στα ελληνικά μού ήταν εύκολο, η προφορά είναι το πιο δύσκολο.
Τι σε έκανε να θέλεις να τραγουδήσεις και στα ελληνικά;
Αγαπώ την Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι το δεύτερο σπίτι μου. Εχω και κάποιες επιχειρήσεις εδώ, όπως το economo.gr, που έχει να κάνει με αυτοκίνητα, οπότε βρίσκομαι αρκετά συχνά στην Ελλάδα. Μου αρέσει η ελληνική γλώσσα και η μουσική σας, οπότε ήθελα να δοκιμάσω κάτι νέο.
Με ποιαν Ελληνίδα ή Eλληνα τραγουδιστή θα ήθελες να κάνεις ένα ντουέτο;
Με την Εύα Μαντά. Για εμένα είναι η πιο ταλαντούχα γυναίκα τραγουδίστρια που έχω ακούσει ποτέ. Θα με τιμούσε.
Υπάρχει κάποιος Ελληνας τραγουδιστής, που έχεις πρότυπο;
Λατρεύω τον Παντελή Παντελίδη. Ξέρω να τραγουδάω όλα τα τραγούδια του.
