Group therapy από τον Γιώργο Λάγιο σε ένα από τα πλέον εμβληματικά θέατρα της Αθήνας, το «Αλίκη». Ο γνωστός ψυχοθεραπευτής παρουσιάζει εκεί κάθε Δευτέρα βράδυ, στις 20.00, μια διαδραστική εμπειρία ψυχολογίας με τίτλο «Μέσα στο μυαλό σου». Πρόκειται για την εξερευνητική περιπλάνηση στο μυαλό ενός ζευγαριού που παίρνει σάρκα και οστά μέσα από μια θεατρική δράση, με τη συμμετοχή δύο ηθοποιών, της Ελευθερίας Κοντογεώργη («Η μάγισσα – Φλεγόμενη καρδιά») και του Μιχάλη Αρτεμισιάδη («Κάνε ότι κοιμάσαι ΙΙ»), υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Γιώργου Παπαπαύλου.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
O Dr. Λάγιος απευθύνει στους θεατές με διάφορες μεθόδους αλληλεπίδρασης κρίσιμα ερωτήματα για τη ζωή και τη λειτουργία των ατόμων ως ζευγάρια και εκείνοι, αφού παρακολουθήσουν τα θεατρικά σκετς που αφορούν τη γνωριμία δύο νέων ανθρώπων που οδηγείται σε ειδύλλιο, ανταλλάσσουν απόψεις πάνω σε θέματα για τις σχέσεις που δεν κουβεντιάζονται ανοιχτά με ιδιαίτερη ευκολία.
Τι κάνει ένας ψυχοθεραπευτής στο σανίδι;
Αλήθεια, αναρωτιέμαι κι εγώ (γέλια). Η παράσταση αυτή ως ιδέα υπήρχε καιρό στο μυαλό μου, αλλά τώρα βρήκα τον κατάλληλο παραγωγό και επιτέλους την κάναμε πράξη. Διότι ήθελε θάρρος αυτό, το να συνδυάσουμε δηλαδή ψυχοθεραπεία με θέατρο και αλληλεπίδραση με το κοινό. Είναι κάτι εντελώς καινούργιο για τα ελληνικά δεδομένα. Ευτυχώς, τα Αθηναϊκά Θέατρα, συγκεκριμένα ο Διονύσης Παναγιωτάκης βρήκε αυτό το θάρρος κι έτσι φτιάξαμε μια πολύ ωραία παράσταση-εμπειρία, ώστε να μπορεί ο κόσμος που έρχεται να συμμετέχει και να βλέπουμε τι γίνεται στο μυαλό ενός ανθρώπου που χάνει τον έλεγχο της ζωής του μέσα σε μια σχέση.
Θα έλεγες πως υποδύεσαι τον εαυτό σου επί σκηνής ή κάνεις απλά έναν ρόλο;
Οπως είμαι στην πραγματικότητα, έτσι είμαι και πάνω στη σκηνή. Απλά παίζω κιόλας, γιατί έχω γράψει ένα σενάριο στο οποίο δείχνω πως ένας ψυχοθεραπευτής μπορεί να έχει κι αυτός τα δικά του θέματα και να τα μεταφέρει στη θεραπεία. Ομως, είμαι ο εαυτός μου στην παράσταση και αυτό προσπαθώ να δείξω και στους θεατές, ότι πρέπει να είναι ο εαυτός τους σε οτιδήποτε κι αν κάνουν, είτε στην προσωπική είτε στην επαγγελματική ζωή τους.
Εχοντας πάρει πια το βάπτισμα του πυρός στην υποκριτική, θα έπαιζες μελλοντικά και σε κάποια άλλη παράσταση;
Μόνο αν έπαιζα τον ψυχοθεραπευτή πάλι (γελάει). Μόνο σε αυτή τη συνθήκη.
Τι feedback έχεις πάρει μέχρι στιγμής από τον κόσμο που έρχεται και συμμετέχει διαδραστικά στο «Μέσα στο μυαλό σου»;
Πολύ θετικό. Στη αρχή όλοι έρχονται με μια περιέργεια, χωρίς να ξέρουν τι είναι αυτό που θα δουν. Και τελικά, επειδή το ζουν, καταλαβαίνουν ότι πέρα από κάτι διαφορετικό, είναι και κάτι που σου δίνει τροφή για σκέψη μετά. Αισθάνονται καλύτερα όσοι μοιράζονται, όσοι βλέπουν ότι υπάρχει εκεί πέρα μια αλήθεια.
Είναι αυτή η παράσταση μια ομαδική ψυχοθεραπεία; Ρωτώ γιατί πέρα από το χιούμορ που προφανώς κάνουν κάποιοι, υπάρχουν και εξομολογήσεις, δηλαδή μοιράσματα εμπειριών από θεατές.
Είναι πολύ σημαντικό να μοιραζόμαστε γενικά, είναι από μόνο του σαν ψυχοθεραπεία αυτό. Και με έναν φίλο μας όταν μοιραζόμαστε είναι ψυχοθεραπευτικό, πολύ περισσότερο δε όταν το μοίρασμα γίνεται με αγνώστους και ακουμπάμε πολύ ευαίσθητα θέματα που κι εγώ τα έχω ζήσει ή τα έχω δει μέσα σε συνεδρίες και πάνω σε αυτά έχω πατήσει και έχω φτιάξει αυτή την παράσταση. Γιατί ξέρω πως ακόμα και οι θεατές που δεν μιλάνε μόνο και μόνο που βρίσκονται εκεί είναι μια μορφή group therapy.
Χρειάζονται ψυχοθεραπευτή και οι ψυχοθεραπευτές ή τα καταφέρνετε μόνοι σας μια και υπάρχουν η γνώση και η εμπειρία;
Είναι σίγουρο ότι χρειαζόμαστε, αλλά είναι και υποχρεωτικό. Οσοι τουλάχιστον έχουν ήθος έχουν και ψυχοθεραπευτή αλλά και επόπτη, όπως κι εγώ. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε κάποιος να βλέπει κι εσένα, πώς σε επηρεάζουν όλα αυτά τα περιστατικά, πώς είσαι εσύ γενικά. Ασχέτως από τη δουλειά, μας επηρεάζουν κι εμάς προσωπικά μας θέματα, κάτι που εξηγώ κιόλας με κωμικό τρόπο στην παράσταση, δείχνοντας πως εγώ μπορεί να έχω μια σχέση τοξική και να μπαίνω σε συνεδρία με νεύρα. Επίσης πέρα από την προσωπική θεραπεία, είναι αναγκαία και η εποπτεία για το αν τελικά τα έχω σκεφτεί όλα όπως πρέπει. Είναι μια σύνθετη διαδικασία το να μπαίνεις μέσα σε ένα θεραπευτικό περιβάλλον και να είσαι όπως πρέπει.
Σε τι ποσοστό κάνουν σήμερα ψυχοθεραπεία οι Ελληνες; Εχει μπει για τα καλά στη ζωή τους;
Εχει αυξηθεί πάρα πολύ το ποσοστό. Οι γυναίκες είναι μέσα σε αυτό πολύ περισσότερο από τους άντρες, δηλαδή το 80% είναι γυναίκες που κάνουν ψυχοθεραπεία. Δεν είμαστε βέβαια όπως στην Αμερική, που εκεί αν δεν κάνεις ψυχοθεραπεία θεωρείσαι παράξενος. Εδώ τώρα έχει αρχίσει να φεύγει το ταμπού και ξέρουμε όλοι πως πρέπει να προσέχουμε και την ψυχική μας υγεία. Πλέον έχουμε αποδείξει ότι είναι ένα με τη σωματική υγεία.
Μέχρι πότε θα είστε στο θέατρο «Αλίκη» με την παράσταση «Μέσα στο μυαλό σου»;
Θα είμαστε εκεί κάθε Δευτέρα, στις 20.00, μέχρι το τέλος Ιανουαρίου. Σκεφτόμαστε αν θα αλλάξουμε τη θεματολογία της θεατρικής δράσης από τις αρχές Φεβρουαρίου, γιατί βγαίνει και το καινούργιο μου βιβλίο που πρωταγωνίστρια είναι η Ολίβια, η ηρωίδα της παράστασης. Οπότε θα μπορούσε να συνεχιστεί αυτό το θεατρικό ταξίδι με το ζευγάρι μας πλέον να είναι σε άλλη φάση, αυτή της συμβίωσης!
Ο διακεκριμένος ψυχοθεραπευτής μιλά για ανθρώπινες σχέσεις και σεξ
Οταν λιγοστέψει ή τελειώσει το σεξ, τελειώνει και η σχέση;
Εάν δεν υπάρχει ερωτική επιθυμία, όχι μόνο σαν πράξη αλλά και σαν εγκεφαλική διεργασία, φεύγει το κομμάτι που μας κάνει να είμαστε σε σχέση. Αν όμως φύγει και για τους δυο γενικά, δηλαδή βρίσκονται σε σχέση και δεν έχουν την ανάγκη να κάνουν συχνά σεξ, δηλαδή υπάρχει αυτή η συμβατότητα, τότε δεν είναι πρόβλημα. Το ζευγάρι καθορίζει αν είναι πρόβλημα η έλλειψη σεξουαλικής δραστηριότητας ή όχι. Μπορεί η συντροφικότητα και η συναισθηματική σύνδεση να είναι τόσο ισχυρές που να υπερκαλύπτουν όλα τα υπόλοιπα. Αυτό με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρχει σεξουαλική επιθυμία για άλλους. Διότι, αν υπάρχει, τότε κάτι «πνίγουμε» πάλι.
Πόσο διατεθειμένοι είναι οι Ελληνες να βάλουν λίγη ποικιλία στην ερωτική τους ζωή προκειμένου να τονώσουν την επιθυμία τους;
Ελάχιστα και το λέω γιατί βλέπω ότι ακόμη και σε νέους ανθρώπους εξακολουθεί να υπάρχει σεξουαλική ντροπή. Υπάρχουν ταμπού και στερεότυπα. Ερχονται σε μένα και μου λένε την αλήθεια τους για το τι φαντασιώνονται, τι θα ήθελαν να κάνουν, αλλά δεν τα λένε στους συντρόφους τους. Ενας λόγος που υπάρχει απιστία είναι γιατί ντρέπονται να τα πουν στο ταίρι τους και τα κάνουν εκεί που μπορούν να εκφραστούν πιο ελεύθερα, ίσως ακόμη και να πληρώσουν γι’ αυτό.
Είναι σύνηθες να παλεύει κάποιος να μένει σε μια σχέση που έχει τελειώσει;
Τέλεια ερώτηση. Εγώ συνήθως τους χωρίζω. Οταν υπάρχουν κάποια πράγματα που θέλουν ρύθμιση σε ένα ζευγάρι, εννοείται ότι θα προσπαθήσω να τους βρω τρόπους για να είναι μαζί. Κατά βάση, όμως, προσπαθούν με το ζόρι να είναι μαζί, γιατί αλλιώς θεωρείται αποτυχία γι’ αυτούς, για τους γονείς τους, τους φίλους τους και όταν τελικά καταλήγουν να συνεχίσουν τη ζωή τους με έναν άλλον άνθρωπο και να είναι πραγματικά ευτυχισμένοι, τότε λένε πάντα την εξής ατάκα: «Ειλικρινά θα μπορούσα να είχα χωρίσει πολλά χρόνια νωρίτερα». Οπότε η απάντηση είναι ότι μένουν πολύ παραπάνω από όσο πρέπει.
Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών που έρχονται σε σένα προσπαθώντας να αποφασίσουν για τη σεξουαλικότητά τους, αν θέλουν δηλαδή να είναι σε σχέση με άντρα ή με γυναίκα;
Ναι, και επειδή υπάρχει κι εκεί πολύ μεγάλο ταμπού, έχω πολλούς παντρεμένους οι οποίοι βρίσκονται σε σχέσεις με το ίδιο φύλο αλλά δεν το αποκαλύπτουν και μένουν σε αυτό το μυστικό, σε αυτό το ψέμα, φοβούμενοι ότι δεν θα τους αποδεχτεί ο κύκλος τους ή τα παιδιά τους. Εγώ πάντα τους λέω ότι πρέπει να πουν την αλήθεια, γιατί δεν είναι καθόλου ντροπή κάτι με το οποίο έχουμε γεννηθεί και επιθυμούμε να μην μπορούμε να το απολαύσουμε όσο θέλουμε.
Πηγή: Espresso
