«Είναι δύσκολο για μια γυναίκα στα 50 να πάρει την απόφαση να χωρίσει» εκμυστηρεύτηκε η Δέσποινα Βανδή

Καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» ήταν η Δέσποινα Βανδή που μίλησε για όλα, τόσο για την καλλιτεχνική της πορεία, όσο και για τα προσωπικά της και τον σύντροφό της Βασίλη Μπισμπίκη.

Αμέσως μετά την προβολή ενός αφιερώματος για την πορεία της, συγκινημένη ανέφερε:  «Αυτό που με συγκινεί πάρα πολύ βλέποντας μία ανακεφαλαίωση διακρίνω την αθωότητα που είχα τότε, όχι μόνο στην δουλειά μου αλλά γενικότερα στις σχέσεις, στους ανθρώπους. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν ταξίδια, ατελείωτα, δεν είμαι ένας άνθρωπος μονοδιάστατος τελικά, είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει να καταπιάνομαι με διάφορα, να δοκιμάζομαι μέσα από αυτά, κρατώντας έτσι ψηλά τον πήχη του ενθουσιασμού για τη ζωή και για τα πράγματα, αγαπώντας το τραγούδι αφόρητα, δηλαδή αν μου έλεγες κόψε ένα πράγμα από αυτά δεν θα μπορούσα ποτέ να σταματήσω».

Για τα παιδιά της είπε: «Δεν είπα ποτέ το “Θεέ μου τα έχω όλα”. Όταν έκανα τα παιδιά μου, γιατί ήθελα πάρα πολύ να γίνω μάνα, ένιωσα ότι είχα πετύχει αυτό που ήθελα. Τα παιδιά μου τα ήθελα πάρα πολύ. Αγαπούσα πάντα τα παιδιά».

Αναφέρθηκε και στη συναυλία που ακύρωσε στο Τσεσμέ: «Ακόμη και όταν συνέβη αυτό που έγινε στο Τσεσμέ, ήταν λίγο αγριευτικό αλλά ήταν μία απόφαση που δεν χωρούσε τον παραμικρό ενδοιασμό. Εγώ έχω και φίλους Τούρκους και πολύ καλές συνεργασίες και δεν ήθελα την πολιτική χροιά που δόθηκε εκείνη την ημέρα στην συγκεκριμένη συναυλία. Και τους είχα πει δεν θα το ήθελα αυτό. Γιατί αυτό για τους φίλους γείτονες είναι σπουδαία προσωπικότητα για μας που είμαστε ποντιακής καταγωγής και όλοι οι Κεμαλιστές ήταν η αρχή μίας τεράστιας σφαγής.(..) Μου φαινόταν αδιανόητο, οι παππούδες μου ήταν από την Κερασούντα, ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω».

Η συζήτηση ήρθε και στο πολύκροτο διαζύγιο της με την τραγουδίστρια να λέει: «Από τα 50 μου και μετά αποφάσισα να γεμίσω την “άδεια” ψυχή μου. Δεν ήταν όντως άδεια, απλά αποφάσισα να γεμίσω τα κομμάτια που ήταν αδειανά. Η ζωή μου με τα δύο μου παιδιά γέμισε σε βαθμό τεράστιο. Τα παιδιά μου ήταν το πιο όμορφο πράγμα που έκανα. Από εκεί και πέρα όμως ήθελα να κάνω για τον εαυτό μου πράγματα, να γεμίσω άλλα κομμάτια της ψυχής μου. Και το πήρα απόφαση, γιατί είπα “οκ μου είναι γνώριμο αυτό που συμβαίνει και δεν θα αλλάξει κάτι”, το άγνωστο εκεί έξω είναι πολύ τρομακτικό, δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί, πολύ απλά θα στο πω όταν ερωτεύτηκα τον Βασίλη και αποφάσισα ότι πρέπει να αλλάξω στη ζωή μου, έλεγα “δεν μπορώ” ηθικά, γιατί σκεφτόμουν ότι δεν γινόταν.

Όσο ερωτευόμουν και ήταν ένας άνθρωπος που με έκανε και χαμογελούσα και φώτιζε το μέσα μου και το έξω μου, αποφάσισα να κλείσω ένα κύκλο ζωής, δεν ήξερα αν αυτός ο καινούριος κύκλος ζωής που άνοιγα, που θα με οδηγούσε και χωρίς να ξέρω που θα με οδηγήσει. Είναι δύσκολο για μία γυναίκα όταν είναι στα 50 να πάρει μία τέτοια απόφαση, ξέρεις πολλές φορές λες “έλα μωρέ ξέρω τον άλλο, με ξέρει, ξέρω τα χούγια του, μια μέρα θα είναι έτσι, μια μέρα θα είναι αλλιώς”, ναι όχι δεν θέλω, θέλω όλες οι μέρες να είναι καλές».

Για τον Βασίλη Μπισμπίκη είπε: «O Βασίλης ήρθε σε μια περίοδο που δεν έψαχνα καν αυτό που αναζητούσα, πραγματικά δηλαδή ήταν κεραυνός εν αιθρία όταν μου ήρθε. Αλλά ασφαλώς είχε λόγο που ήρθε. Τον είδα πρώτη φορά στο θέατρο, στην παράσταση “Άνθρωποι και ποντίκια”. Δεν το έπαθε όμως εκεί για να πω την αλήθεια. Μετά τον κάλεσα και εγώ κάπου που τραγουδούσα και, όταν τον είδα, είπα “Χριστέ μου” και πρώτη φορά με “βάρεσε” κατευθείαν. Χωρίς να γνωρίζω, δεν ήξερα καν ότι ήταν και εκείνος παντρεμένος και είχε παιδί. Δεν ήξερα τίποτα για τον Βασίλη, καθόλου. Αυτό που αποφάσισα να δίνω σημασία είναι στο παρόν μου. Προσπαθώ να συγκρατώ τον εαυτό μου να μην τρέχει μπροστά, γιατί η μεγάλη λύπη και η μεγάλη χαρά έχουν να κάνουν καθαρά με τις προσδοκίες οι οποίες έχουν να κάνουν σίγουρα με τον μέλλοντα χρόνο. Οπότε κοιτάζω αυτή τη στιγμή και δεν φτάνω ποτέ πάρα πολύ μακριά στον χρόνο. Δεν έχω και τόσο άλλωστε, να τα λέμε και αυτά, δεν είμαι και 25».