Ιστορίες από το ξεκίνημα της καριέρας της και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε σε επαρχιακά νυχτερινά μαγαζιά αφηγήθηκε η Κατερίνα Στανίση. Οπως αποκάλυψε στο «Στούντιο 4», την περίοδο που έκανε τα πρώτα της βήματα στον χώρο του τραγουδιού ήταν «καθιερωμένο» οι ερμηνεύτριες να κρατούν συντροφιά στους καλούς πελάτες στο εκάστοτε μαγαζί. «Μας πλήρωνε ο άνθρωπος κάθε εβδομάδα.
Και, όπως τα έπαιρνα τα λεφτά, τα έστελνα στη μάνα μου, γιατί δεν είχαμε πουθενά να μείνουμε – μέναμε σε ξενοδοχείο. Εκατσα δύο χρόνια στη Λάρισα και μετά στον Βόλο. Εκεί έμαθα, αλλά αυτά ήταν πολύ λαϊκά… Ακριβώς το ίδιο που είδαμε στο “Αυτή η νύχτα μένει”… Κάθε καρυδιάς καρύδι, αλλιώς δούλευαν τότε» ανέφερε αρχικά η Κατερίνα Στανίση για το ξεκίνημα της καριέρας της σε νυχτερινά μαγαζιά της επαρχίας. «Δεν υπήρχε “αν ήθελες” να κάτσεις με τους πελάτες στα τραπέζια. Κάποιες τραγουδίστριες μπορεί να παρεξηγηθούν και να πουν τώρα “εγώ δούλευα στα μπουζούκια, αλλά δεν πήγαινα στα τραπέζια”. Ε, εγώ πήγαινα, αφού τότε τα κορίτσια έτσι δούλευαν, ρε παιδιά. Οχι ότι κάναμε και κάτι – πήγαινα γιατί κρατούσαμε συντροφιά» υποστήριξε η αοιδός, προσθέτοντας: «Αν έλεγες “όχι”, θα σε έδιωχναν. Ηταν υποχρεωτικό. Νόμιζα ότι έτσι ήταν η δουλειά… Δεν ήταν ευχάριστο, ήταν για να βγει το μεροκάματο».