Κώστας Γιαννουλόπουλος και Μάνος Τσαγκαράκης… Μάνος Τσαγκαράκης και Κώστας Γιαννουλόπουλος. «Δύο απ’ όλα» και καθημερινά οι δύο έμπειροι και μαχητικοί δημοσιογράφοι με το σπιρτόζικο χιούμορ δίνουν τα ρέστα τους στον ραδιοφωνικό σταθμό Ελλάδα 94,3.
Από τις 13.00 έως τις 15.00 ετοιμάζουν μια χορταστική ραδιοφωνική εκπομπή, σαν πίτα από ελληνικό σουβλάκι, και βάζουν μέσα από όλα: και ενημέρωση και ψυχαγωγία και «πινελιές» σάτιρας και ροκιές και γκολ, αλλά κυρίως πολύ πιπέρι και αλάτι πάνω στην πολιτική επικαιρότητα. Γιατί εκεί δεν χαρίζονται σε κανένα κέντρο εξουσίας. Εκεί το μόνο που τους νοιάζει είναι η φωνή του πολίτη!
Καθένας με τις δικές του… ώρες πτήσης στην ηλεκτρονική δημοσιογραφία -ο Κώστας Γιαννουλόπουλος επί χρόνια στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 και ο Μάνος Τσαγκαράκης με περγαμηνές στο αστυνομικό ρεπορτάζ του παλιού και ιστορικού Mega- συναντήθηκαν στη δυναμική «Espresso» και έγιναν φιλαράκια. Η παρεούλα έγινε και ραδιοφωνικό δίδυμο στο πιο ζεστό προς τον ακροατή σταθμό, τον Ελλάδα 94,3. Οταν τους ακούσεις, απλώς κολλάς και παραγγέλνεις καθημερινά «Δύο απ’ όλα», γιατί η ζωή θέλει και γέλιο αλλά κυρίως άποψη με επιχειρήματα!
Για ποιον λόγο να επιλέξει ένας ακροατής την εκπομπή «Δύο απ’ όλα»; Τι έχει η δική σας ραδιοφωνική εκπομπή που δεν έχει ο ανταγωνισμός; Ξέρετε ποιοι είναι οι ακροατές σας;
Πιστεύω ότι ο ακροατής θα επιλέξει να ακούσει την εκπομπή μας για να «σκάσει» λίγο το χειλάκι του. Ο κόσμος περνά δύσκολα, οι περισσότεροι είναι κλεισμένοι στο σπίτι και αναζητούν μια διέξοδο για να διασκεδάσουν, όσο αυτό είναι εφικτό. Εμείς προσπαθούμε ακριβώς αυτό, να του δώσουμε ένα ευχάριστο δίωρο, να κάνει την πλάκα του, να προβληματιστεί και εν τέλει να σκεφτεί. Όσον αφορά τον ανταγωνισμό, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω σαφή εικόνα τι «παίζει» σε άλλα ραδιόφωνα. Οσο για τους ακροατές, στην πραγματικότητα αποτελούν το τρίτο μέλος της παρέας μας. Παρότι η εκπομπή δεν έχει καλά καλά κλείσει τρεις μήνες στον αέρα, η ανταπόκριση από το κοινό είναι συγκινητική.
Τι θέλετε να δώσετε στον κόσμο που σας ακούει στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στην εργασία του; Ο κόσμος θέλει ακόμα ένα δελτίο ειδήσεων μέσα στα τόσα που ακούει και βλέπει κάθε μέρα ή μια εκπομπή με σχόλιο, έρευνα, άποψη, χιούμορ;
Το «Δύο απ’ όλα» είναι ένα ενημερωτικό μαγκαζίνο με μπόλικο χιούμορ και καυστικά σχόλια σε θέματα της επικαιρότητας. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, από τη στιγμή που φιλοξενείται σε έναν κατά βάση ειδησεογραφικό σταθμό.
Ως ραδιοφωνικοί παραγωγοί και δημοσιογράφοι, ταιριάζει η ιδιοσυγκρασία σας με το προφίλ του Ελλάδα 94,3; Ο συγκεκριμένος ραδιοφωνικός σταθμός είναι, όπως λέει και το σλόγκαν του, «η φωνή του κόσμου»;
Εμείς δεν αποτελούμε παρά έναν κρίκο στην αλυσίδα του Ελλάδα 94,3. Ο σταθμός αφουγκράζεται τα προβλήματα της καθημερινότητας, βγάζει τις μάσκες της ενημέρωσης και παρουσιάζει τις ειδήσεις έτσι όπως είναι, χωρίς πολλά πολλά φτιασίδια.
Τι σημαίνει για σένα το ραδιόφωνο ως μέσο; Εχει απήχηση, είναι άμεσο, μοντέρνο, γρήγορο, αθάνατο;
Το ραδιόφωνο είναι τεράστια υπόθεση. Γρήγορο, ζωντανό, άμεσο και πολύ «θερμό» μέσο. Σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, θα σου πω ότι είναι η ψυχοθεραπεία μου. Δηλαδή, αντί να πηγαίνω στους γιατρούς και να τα τρώω εκεί, κάνω εκπομπή, τα βγάζω από μέσα μου και «αδειάζω» καθημερινά. Και θα σου πω και τούτο: η καλύτερη στιγμή της μέρας είναι μόλις έχει τελειώσει η εκπομπή. Είναι η ώρα εκείνη που χαλαρώνεις, γνωρίζοντας ότι έχεις κάνει το καλύτερο που μπορούσες, κυρίως για σένα και στη συνέχεια για τον κόσμο που επιλέγει να σε ακούσει.
Εχεις προϊστορία στο ραδιόφωνο. Μίλησέ μας για τη διαδρομή σου στις ραδιοφωνικές συχνότητες. Πόσο έχει αλλάξει το ραδιόφωνο από τότε;
Τα οκτώμισι χρόνια στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 97,2 με τους «Αδιάβροχους» ήταν σίγουρα ένα success story. Η εκπομπή είχε αρχίσει το 2004 ως δίωρη στο πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου και εν τέλει «μετακόμισε» στο καθημερινό prime time, με αξιοσημείωτη επιτυχία και ανταπόκριση από την πλευρά του κοινού. Ωσπου το 2012 ο σταθμός αποφάσισε να μετατραπεί εν μια νυκτί σε μουσικό και εμείς βρεθήκαμε σπίτια μας.
Τι σας λένε οι ακροατές όταν επικοινωνούν μαζί σας για όσα περνάει η Ελλάδα έπειτα από δέκα χρόνια Μνημονίων; Τώρα με την πανδημία του Covid-19 και το επερχόμενο οικονομικό κραχ, ποιες είναι οι σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους; Ο κόσμος φοβάται, σηκώνεται από τον καναπέ, αγωνίζεται ή τον έχουν κυριεύσει η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα; Κακά τα ψέματα, ζούμε πρωτόγνωρα πράγματα…
Μόλις την περασμένη Δευτέρα έλεγα στην εκπομπή ότι υπό μια έννοια είμαστε τυχεροί ως γενιά που το ζούμε όλο αυτό. Τόσο η εποχή των Μνημονίων όσο και αυτή τώρα με την πανδημία δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, άρα κατά κάποιον τρόπο αποτελούμε κι εμείς ένα μικρό κομμάτι της όλης ιστορίας. Αυτό που λαμβάνουμε ως μήνυμα από τους ακροατές είναι η αγανάκτησή τους για όσα βιώνουν και, φυσικά, η αγωνία τους για το τι μέλλει γενέσθαι. Τον ακροατή μας τον προβληματίζουν από τα έργα ασφαλτόστρωσης στην οδό Κύπρου στην Κυψέλη έως το αν θα του δοθεί ένα κομμάτι από το κοινωνικό μέρισμα εν όψει Χριστουγέννων.
Ο ένας κόβει, ο άλλος ράβει στην παραγωγή σας. Κυρίως θα έλεγα ότι διαφωνείτε, αλλά αυτό μας αρέσει: η διαφορετικότητα που έχει από όλα… Σε τι βγάζεις το καπέλο στον Μάνο, με τι διαφωνείς, με τι συμφωνείς, τι σε κάνει έξαλλο ή θες να τον αγκαλιάσεις (αν και τώρα φιλιά και αγκαλιές κομένα);
Θα σου πω το εξής: ο Μάνος είναι Ολυμπιακός και αυτό από μόνο του αποτελεί σημαντικό αλλά όχι αξεπέραστο πρόβλημα. Πέρα από την πλάκα, το μεγάλο του πλεονέκτημα, εκτός από το γεγονός ότι είναι καταρτισμένος ως συνάδελφος, είναι ότι «κουβαλάει» δεκαετίες στο μάχιμο τηλεοπτικό ρεπορτάζ και μιλάει σωστά και την ελληνική γλώσσα. Μπορεί να σου κάνει εντύπωση αυτό, αλλά τα αυτιά μου έχουν ακούσει «τέρατα», απίστευτες «ελληνικούρες» από συναδέλφους στα ερτζιανά, και είναι κάτι που προσωπικά με ενοχλεί. Είναι πολύ σημαντικό ότι ο Μάνος, αν και μετράει… χιλιόμετρα στη δημοσιογραφία, δεν είχε κάνει ποτέ ραδιοφωνική εκπομπή, άρα του ήταν -θεωρητικά- δυσκολότερο να μπει στο κλίμα. Κι όμως, έπειτα από δύο μήνες, νομίζω ότι έχει ξεπεράσει και τις δικές του προσδοκίες. Πλέον μοιάζει σαν έτοιμος από καιρό.
Πόσο έχει βοηθήσει την πορεία σου στο ραδιόφωνο η βασική εργασία σου στην «Espresso»; Μια μάχιμη εφημερίδα, ένα brand name που πολλοί κατηγορούν, αλλά όλοι διαβάζουν, γιατί έχει είδηση, γκόσιπ, μαχητικό ρεπορτάζ, τους πιο δυνατούς και ευφάνταστους τίτλους της μιντιακής αγοράς, αλλά και πολλές μηνύσεις και αγωγές ως εύσημα.
Είναι τίτλος τιμής να δουλεύεις στην «Espresso». Μιλάμε για μια εφημερίδα που εδώ και 20 χρόνια πρωτοστατεί στον Τύπο, με τα θέματά της να συζητιούνται παντού, από τους πάγκους της λαϊκής αγοράς μέχρι τα υπουργικά γραφεία. Μην ξεχνάς ότι πολλοί ραδιοφωνικοί παραγωγοί στο παρελθόν έκαναν ολόκληρη καριέρα με το να ξεκοκαλίζουν καθημερινά την «Espresso», χωρίς όμως ποτέ να αναγνωρίσουν ότι το… σουξέ τους οφειλόταν και στα «καυτά» ρεπορτάζ της εφημερίδας μας.
Από ποιες άλλες πηγές ενημερώνεσαι; Ποιο μέσο έχει τη μεγαλύτερη διαδραστικότητα: το ίντερνετ, η τηλεόραση -σε πολλούς φαντάζει απαρχαιωμένη-, οι εφημερίδες, το ραδιόφωνο;
Βλέπω τηλεόραση με τις ώρες, έχω κόλλημα. Από τα δελτία ειδήσεων μέχρι το GNTM και τις αθλητικές μεταδόσεις. Κακά τα ψέματα, μπορεί η τηλεόραση να περνάει μαύρες μέρες, αλλά εγώ την προτιμώ.
Στον Ελλάδα 94,3 υπάρχει ένα μπουκέτο ραδιοφωνικών εκπομπών. Υπάρχουν όμως και δύο αστέρια των ερτζιανών, δύο μύθοι: Γιώργος Τράγκας, Κώστας Μυλωνάς… Καθένας, μια ιστορία. Τι έχεις να πεις για αυτά τα ονόματα; Πρωτοπόροι; Δάσκαλοι;
Τον Γιώργο Τράγκα τον θυμάμαι από τα πρώτα χρόνια του Σκάι. Μαχητικός, ανεξάρτητος και, εσχάτως, άκρως αιρετικός. Η εκπομπή του στον Ελλάδα 94,3 είναι… πανηγύρι, ένα ραδιοφωνικό ρεσιτάλ. Επίθεση κατά μέτωπο στα κακώς κείμενα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με ρεπορτάζ από αυτά που δεν συνηθίζεται να βγαίνουν προς τα έξω, αποκαλυπτικά και αιχμηρά. Αυτό που τελευταία μου αρέσει στον Τράγκα είναι ότι πλέον αφήνει και τον λόγο του πιο ελεύθερο. Ρίχνει on air τα μπινελίκια του, κάτι που προσωπικά, σαν ακροατή του, με κερδίζει. Οσο για τον Κώστα Μυλωνά, είναι από τις φωνές εκείνες που έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα τη γενιά μου. Με θυμάμαι στα τελευταία χρόνια του λυκείου αλλά και στα πρώτα ως φοιτητής να περιμένω να δείξει το ρολόι 23.00 για να συντονιστώ στην εκπομπή του με το γουόκμαν. Μου άρεσε η θεματολογία του, με κέρδισαν η φωνή και η σκέψη του. Ισως τελικά να ήμουν και «κρυφογκρούπι» του τώρα που το σκέφτομαι!
Ερωτικό μέσο το ραδιόφωνο. Η playlist, το να μην επιλέγει δηλαδή ο ραδιοφωνικός παραγωγός τα δικά του τραγούδια, αφαιρεί το όνειρο; Τι πρέπει να γίνει με το θέμα «μουσική»;
Μεγάλο κεφάλαιο αυτό που ανοίγεις… Με το θέμα «μουσική» εμείς στον Ελλάδα 94,3 δεν έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Ο σταθμός ανέκαθεν είχε μια ξεκάθαρη ροκ φιλοσοφία στις μουσικές επιλογές, κάτι που προσωπικά δεν με χαλάει καθόλου. Ίσα ίσα που ταιριάζει και στη ροκ εκπομπή που κάνουμε. Η playlist είναι μάστιγα για τον παραγωγό, αλλά γεμίζει τα ταμεία των σταθμών. Πραγματικά λυπάμαι τους παραγωγούς που αναγκάζονται να δουλέψουν με playlist, με τα τραγούδια που ο εκάστοτε σταθμός τούς επιβάλλει να ακούγονται.
Πόσες ώρες χρειάζεσαι για να ετοιμάσεις την εκπομπή; Είναι μια συνεχής μάχη η ενημέρωση. Τη βλέπεις και στον ύπνο σου;
Με την εκπομπή ασχολούμαι όλη τη μέρα, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά λόγω του στιλ της. Θέλουμε να μη μας ξεφύγει τίποτε από τα «θέματα ημέρας», με αποτέλεσμα να παρακολουθούμε τα πάντα και να ετοιμάζουμε τα ηχητικά που ακούτε στο «Δύο απ’ όλα». Από τα τηλεοπτικά προγράμματα μέχρι και την τελευταία ιστοσελίδα, προκειμένου να αλιεύσουμε μια είδηση ή μια ατάκα που θα αξίζει τον κόπο να ακουστεί την επόμενη μέρα στον αέρα του Ελλάδα 94,3. Και πρέπει να έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές, γιατί ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πότε θα «χτυπήσει» ο… μπουμπούκος Αδωνις ή ο Στέλιος Πέτσας.
Κώστα, οι δημοσιογράφοι κατηγορηθήκαμε ότι αποκρύψαμε σκάνδαλα πριν και μετά τα Μνημόνια. Έχεις κάνει την αυτοκριτική σου; Ο κόσμος μάς λέει «παπαγαλάκια», ρουφιάνους, ότι τα τσεπώνουμε… Πιστεύεις ότι έχει αποκατασταθεί η φήμη μας ή με την πανδημία επιχειρούμε και πάλι την απόκρυψη γεγονότων ή την τρομοκράτηση του κόσμου; Είμαστε στην πρώτη γραμμή του μετώπου, ελέγχουμε κάθε μορφή εξουσίας ή παίρνουμε τα πακέτα κάτω από το τραπέζι;
Το σύνθημα «Αλήτες – Ρουφιάνοι – Δημοσιογράφοι» προσωπικά δεν με τιμά. Προφανώς και το σινάφι μας έχει θέματα, λογικό είναι ο κόσμος να μας θεωρεί «παπαγαλάκια», αλλά και εμείς, ως κλάδος, θεωρώ ότι έχουμε δώσει δικαιώματα. Αυτό, βέβαια, συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη, δεν είναι ελληνικό προνόμιο. Από εκεί και πέρα, σε προσωπικό επίπεδο, δεν έχει χρειαστεί να κάνω καμία αυτοκριτική. Καταλαβαίνω ότι ίσως ακούγεται υπεροπτικό, αλλά ποτέ δεν έχω μετανιώσει για κάτι που είπα ή έγραψα και, προφανώς, δεν έχω τύψεις για οποιαδήποτε ατάκα ή οποιοδήποτε κείμενό μου στη μέχρι σήμερα πορεία μου.
Σε τι φάση είναι η ανθρωπότητα σήμερα; Πόλεμοι, τρομοκρατία, θρησκευτικός φανατισμός, προσφυγιά, καταστροφή του περιβάλλοντος… Υπάρχουν άξιοι ηγέτες στην Ελλάδα και παγκοσμίως, με όραμα; Η Ε.Ε. είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης ή των δύο ταχυτήτων και των Γερμανών, που λέει και ο Γιώργος Τράγκας;
Η Ευρώπη μοιάζει να είναι ξεκάθαρα το πιόνι της Ανγκελα Μέρκελ. Her Master’s Voice, θα έλεγα. Η κυρία χτυπάει το ντέφι και οι υπόλοιποι ηγέτες χορεύουν στον ρυθμό της, χωρίς, δυστυχώς, να μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους. Θα σου πω το εξής: εμείς οι Ελληνες πραγματικά τι μπορεί να περιμένουμε από τη Μέρκελ; Χείρα βοηθείας, για παράδειγμα, στο μεταναστευτικό ζήτημα; Μα πώς να τα βάλει με τους Τούρκους, όταν στο γερμανικό έδαφος ζουν εκατομμύρια μουσουλμάνοι; Επίσης, μη μας διαφεύγει και το εξής: οι Γερμανοί φημίζονται για τη μεθοδικότητά τους. Εδώ και δεκαετίες, λοιπόν, οι εταιρίες-κολοσσοί της Γερμανίας έχουν ρίξει τα δίχτυα τους σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, με αποτέλεσμα να τις εξουσιάζουν, έστω και διά της πλαγίας. Για να μη μιλήσω για τα τεράστια οικονομικά σκάνδαλα που αφορούν γερμανικές εταιρίες και τα οποία είτε κουκουλώνονται είτε περνάνε στα «ψιλά», σε περίπτωση που πιαστούν να παρανομούν. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό και το χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται να υπάρχει αντίπαλον δέος αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, για να τους βάλει στη θέση τους.
Από πού αντλείς δύναμη και τρέχεις όλη τη μέρα και τώρα, μέσα στην καραντίνα, με μάσκες και αντισηπτικά; Από την οικογένεια, από τους αναγνώστες, τους ακροατές, από τη μοναδική ελληνική φύση; Σκέφτεσαι ότι όλα είναι περαστικά; Είσαι φύσει και θέσει αισιόδοξος και βάζεις και μια ροκιά επανασταστική στο ραδιόφωνο;
Μαρία, γνωρίζεις πολύ καλά ότι, αν δεν είσαι ψώνιο με τη δουλειά σου, με οποιαδήποτε δουλειά σου, δεν προχωράς επαγγελματικά. Αυτό που προσωπικά μου δίνει δύναμη εν μέσω lockdown είναι η αίσθηση καθήκοντος που εμείς οι δημοσιογράφοι πρέπει να έχουμε απέναντι στην κοινωνία. Να ενημερώσουμε σωστά τον κόσμο, να τον προβληματίσουμε, αν χρειαστεί, και τελικά να τον διασκεδάσουμε. Σε πληροφορώ ότι αμέσως μετά το τέλος κάθε εκπομπής κάνω την αυτοκριτική μου. Τι είπα, τι δεν είπα και τι πρέπει να πω την επομένη, οριοθετώ τους στόχους μου και στο τέλος της χρονιάς «κάνω ταμείο». Αν το ταμείο είναι μείον, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα… Κατά τα λοιπά, ναι, είμαι πολύ αισιόδοξος, από εκείνους που προτιμούν να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο.
Αλήθεια, και το σουβλάκι σου «Δύο απ’ όλα» το παραγγέλνεις;
Χα χα, ναι! Πάντα δύο απ’ όλα, αλλά θα σου πω ένα μυστικό. Πριν από λίγους μήνες είχαμε μαζευτεί στο σπίτι μερικά φιλαράκια και κάποια στιγμή -είχε περάσει και η ώρα- λέμε: «Δεν παραγγέλνουμε;» Ενας από τους κολλητούς μού πρότεινε το εξής: «Βάλε και έξτρα κόκκινο πιπέρι στα σουβλάκια σου. Θα σου αρέσει». Ε, αυτό ήταν! Σε πληροφορώ ότι έκτοτε ζητώ σταθερά «Δύο απ’ όλα», αλλά με έξτρα καυτερό πιπέρι, και έχω βρει την υγειά μου!
