Μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Ευλαμπία Ρέβη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου όπου αναφέρθηκε για τα παιδικά της χρόνια και την ζωή της στην Κέρκυρα από την οποία όπως εκμυστηρεύτηκε, δεν ήθελε να φύγει.
«Μεγάλωσα στην Κέρκυρα μέχρι 18 ετών. Το δημοτικό σχολείο ήταν μονοθέσιο, δηλαδή ένας δάσκαλος για έξι τάξεις. Στην τρίτη δημοτικού άλλαξα σχολείου και εκεί αγάπησα τα γράμματα.
Έχω άλλες τρεις μεγαλύτερες αδελφές εκ των οποίων έχει μείνει μία και είναι καθηγήτρια. Μάλιστα, την είχα και εγώ στις Πανελλαδικές. Είναι τεράστια ευλογία να μεγαλώνεις και να έχεις αδέλφια. Πόσο μάλλον να έχεις αδελφές που έχουν βιώσει περισσότερα, είναι οι καλές μου νεράιδες και θα μου πουν την αλήθεια! Ο μπαμπάς μου ήταν δάσκαλος και η μαμά μου αγρότισσα. Έχω μεγαλώσει σε οικογένεια με αντιθέσεις αλλά είναι πολύ ωραίο. Κι αυτό με έκανε και εμένα και τις αδελφές μου ότι μπορούμε να στύψουμε την πέτρα.
Δεν ήθελα να φύγω από την Κέρκυρα, την λατρεύω. Είχα έρθει στην Αθήνα και είχα πάθει σοκ γιατί ήταν “τσιμεντούπολη”. Δεν ήθελα να έρθω στην Αθήνα, δεν με απασχολούσε αυτό! Ήταν μια φίλη στο σχολείο που όταν μαλώναμε τραγουδούσε το “χοντρό μπιζέλι”. Αλλά έχουμε την τάση τα παιδιά να τα λύνουμε μεταξύ μας. Αλλά όταν το είχα πει, η κολλητή μου μού είπε “κοίτα τι μου θύμισες τώρα”. Μπορεί και εγώ να έχω υπάρξει σκληρή γιατί είχα πληγωθεί. Εμείς ήμασταν μετά όλα τα παιδιά αγαπημένα. Ζούμε και στην εποχή της τεχνολογίας και οι δημοσιογράφοι μπορεί να τα διογκώνουμε τα πράγματα. Οπότε κάθε σχολείο πρέπει να έχει έναν ειδικό. Αλλά τα θυμάμαι όμορφα τα σχολικά χρόνια. Μεγαλώσαμε σε ένα σπίτι και μας έλεγαν ότι “πηγαίντε, ανοίξτε τα φτερά σας” αλλά η μόρφωση και η παιδεία ήταν αδιαπραγμάτευτο στο σπίτι. Ο μπαμπάς μου δεν ήταν αυστηρός καθόλου.
Ήμουν στο Πανεπιστήμιο και έκανα πρακτική στο Πρώτο Θέμα και έμεινα έξι χρόνια. Έχω κάνει αυτή την μετάβαση και έχω πάει στο Έθνος. Ήταν μια από τις πιο όμορφες δουλειές που έχω κάνει. Με αγκάλιασαν, με βοήθησαν, μου έδωσαν συμβουλές και για το ντύσιμο. Όταν ο κ. Σαββίδης αγόρασε και το ΟΡΕΝ μας είπαν στο Έθνος αν θέλουμε να κάνουμε και ένα δοκιμαστικό. Το συζήτησα με τον άντρα μου και μου είπε να κάνω. Έκανα ένα δοκιμαστικό και τους άρεσα!», είπε η δημοσιογράφος του OPEN για την μέχρι τώρα πορεία της.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης αναφέρθηκε στις πιο δύσκολες στιγμές που βίωσε ως δημοσιογράφος ενώ αναφέρθηκε και στην στιγμή που λύγισε on air όταν είδε έναν ηλικιωμένο άντρα να μην εγκαταλείπει το σπίτι του στην Εύβοια, ενώ οι φλόγες είχαν «τυλίξει» το νησί.
«Η τηλεόραση είναι ενδιαφέρουσα, κοιτάω και τα νούμερα τηλεθέασης. Όταν ξεκινάς κάτι καινούργιο, χρειάζεται προσπάθεια, υπομονή και επιμονή. Δεν με επηρεάζει μια μέρα κακή αλλά θα με επηρεάσει αν δεν μου αρέσει αυτό που κάνω. Θέλει χρόνο για να το μάθει το κοινό. Φέτος με τον Σπύρο βγαίνουμε και να κάνουμε ρεπορτάζ και ο κόσμος το αγκάλιασε και το στηρίζει. Εγώ πιο πολύ νιώθω δημοσιογράφος παρά παρουσιάστρια. Η πιο δύσκολη στιγμή μου ήταν το Μάτι, η εκτέλεση του Καραϊβάζ γιατί ήμουν εκεί, είμαι αστυνομική συντάκτρια στο Έθνος και η Θεσσαλία που πήγαμε φέτος. Όταν ανεβήκαμε ψηλά και είδαμε όλη την έκταση μέσα στις πλημμύρες ήταν πολύ δύσκολα.
Όταν συνέβη αυτό στην Εύβοια με τον κ. Θανάση δεν θα τον άφηνα μόνο του. Ήμουν κοντά του και ηθικά και οικονομικά. Είχα, όμως, ένα πρόβλημα με την οικογένεια που δεν ήθελε να αναφέρομαι δημόσια σε εκείνον. Ήταν ένας ταλαιπωρημένος άνθρωπος. Έπαιξε πολύ το ρεπορτάζ αυτό αλλά θεωρώ ότι ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. Ήταν κάτι αυθόρμητο αλλά αληθινό. Προφανώς νιώθουμε και βλέπεις ότι οι συμπολίτες σου είναι σε απόγνωση, επηρεάζεσαι. Όταν έγινε αυτό ένιωσα άσχημα γιατί σαν δημοσιογράφος δεν είχα αφήσει να φανεί το συναίσθημα», αποκάλυψε στην εκπομπή «The 2Night Show».