Ο κανόνας ότι «διορισμένες» κομματικές διοικήσεις σε κρατικούς φορείς έχουν ημερομηνία λήξεως επιβεβαιώνεται από την ίδια τη ζωή. Γι’ αυτό και όσοι επωφελούνται από τέτοιους διορισμούς συχνά κινούνται σαν να μην υπάρχει αύριο.
Το… αποχαιρετιστήριο πάρτι στην ΕΡΤ έχει αρχίσει εδώ και καιρό. Ενορχηστρωτής και διοργανωτής του δεν είναι άλλος από τον επικεφαλής του οργανισμού, τον περιβόητο Κωνσταντίνο Ζούλα, που πασχίζει αυτές τις ημέρες να ανανεώσει τη θητεία του στο πηδάλιο του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα, ποντάροντας στην «ειδική σχέση» που διατηρεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Προς το παρόν παραμένει άγνωστο αν ο κ. Ζούλας θα συνεχίσει να…παρτάρει ή θα βρεθεί κάποιος άλλος ακόμα πιο βολικός για τις ανάγκες της κυβέρνησης, αλλά και για την έξωθεν «εικόνα» του μαγαζιού που κατακλύζεται εδώ και καιρό από… κραυγές και ψιθύρους.
Φανταζόμαστε ότι δεν γνωρίζετε πως οι προμήθειες ενός μεγάλου κομματιού των υπηρεσιών που προσφέρονται στην ΕΡΤ αναθέτονται μέσω μιας διαδικασίας μητρώου και όχι μέσω διαγωνισμών. Και όμως αυτό είναι το σύστημα που καθιερώθηκε πριν από λίγα χρόνια και επιτρέπει σε όποιον διατείνεται ότι πληροί ορισμένες προϋποθέσεις να παρουσιάζεται στο Ραδιομέγαρο, να καταθέτει τα διαπιστευτήριά του και χωρίς πολλούς ελέγχους ή διατυπώσεις να γίνεται δεκτός μετά βαΐων και κλάδων.
Την ίδια στιγμή, στον ιδιωτικό τομέα για τις αντίστοιχες υπηρεσίες ζητούνται αυστηρές προδιαγραφές, τεχνικές και οικονομικές, που πρέπει να διαθέτουν οι εταιρίες, όπως εκτεταμένη προϋπηρεσία και πιστοποιητικά που να αποδεικνύουν την ασφάλιση εξοπλισμού και εργαζομένων. Αφήστε που στις κανονικές διαδικασίες ζητούνται ασφαλώς και εγγυητικές επιστολές για τη διασφάλιση της υλοποίησης ακόμα και μικρών έργων.
Στο βασίλειο της ΕΡΤ αυτά δεν ισχύουν.
Μια εταιρία για παράδειγμα ονόματι «BEESY(Μπίζι) Υποστήριξη Παραγωγών» συστήνεται στις 6/10/2022 και την αμέσως επομένη, στις 7/10/22, υποβάλλει αίτηση για το μητρώο υπηρεσιών της ΕΡΤ, που, όπως προκύπτει από την ανάρτηση στη Δι@ύγεια, φέρει αριθμό πρωτοκόλλου 125/7.10.22.
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι η συγκεκριμένη εταιρία, που λίγες εβδομάδες μετά γίνεται δεκτή στο μητρώο της ΕΡΤ, πρόλαβε εντός 24 ωρών να…χτίσει την απαραίτητη προϋπηρεσία και να παραδώσει διαπιστευτήρια καταλληλότητας ώστε να της δοθεί το δικαίωμα να υποβάλει τη σχετική αίτηση. Θαύματα γίνονται την εποχή του Μωυσή!
Ως εκ θαύματος, όμως, δύο από τους τέσσερις ομόρρυθμους εταίρους της παραπάνω εταιρίας απασχολούνται ήδη ως φυσικά πρόσωπα στην ΕΡΤ, με ξεχωριστή σύμβαση έργου, για την παροχή, ωστόσο, παρεμφερών υπηρεσιών!
«Μεθόδευση»
Επειδή είναι γνωστό ότι ζούμε σε συνθήκες πρωτοφανούς διαφάνειας και ευνομίας, θα μπορούσε κάποιος ανυποψίαστος να αναρωτηθεί ποιο είναι το πρόβλημα;
Το πρόβλημα, λοιπόν, στη συγκεκριμένη περίπτωση πολύ φοβούμαι πως ταιριάζει στην περιγραφή «σκόπιμη μεθόδευση κατάτμησης έργου με πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού». Τα φυσικά πρόσωπα κάνουν την ίδια δουλειά με την εταιρία τους, η οποία συμμετέχει στο μητρώο στο οποίο μετέχουν και άλλες εταιρίες που δεν έχουν όμως το προνόμιο να παίρνουν τις δουλειές από δύο «μπάντες».
Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο παράδοξο. Κάθε τρεις και λίγο η ΕΡΤ προκηρύσσει προτάσεις ενδιαφέροντος και αποσπά από τις άλλες εταιρίες -προμηθευτές του μητρώου με τις οποίες συνεργάζεται- προσωπικό το οποίο προσλαμβάνει με συμβάσεις έργου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως όλες οι συμβάσεις αυτές αφορούν εργαζομένους που νωρίτερα δούλευαν σε προμηθευτές της ΕΡΤ για λογαριασμό της ΕΡΤ!
Δημιουργείται επομένως η υπόνοια ότι δεν είναι και τόσο αθώες αυτές οι προκηρύξεις, καθώς στο τέλος δεν προσλαμβάνονται στις θέσεις αυτές άνθρωποι της ευρύτερης αγοράς αλλά μάλλον προεπιλεγμένοι, με στόχο, μεταξύ άλλων, να ναρκοθετηθεί και ο ανταγωνισμός.
Η πρακτική είναι ομολογουμένως ευρηματική για το βόλεμα ανθρώπων της… προεδρικής αυλής. Κουτός είναι ο εργαζόμενος που μετακομίζει στην ΕΡΤ με μια σύμβαση έργου να μην αποκτά ταυτόχρονα επιπλέον εισοδήματα, φτιάχνοντας μια δική του εταιρία στο άψε σβήσε, η οποία, χωρίς ουσιαστικές διαδικασίες ελέγχου, εντάσσεται στο περιβόητο «μητρώο»; Και στο τέλος να παίρνει δουλειές με το μαγικό ραβδί της ανάθεσης, παρακάμπτοντας εταιρίες και φορείς που έχουν εγγράψει πολύ σοβαρές υποθήκες εδώ και δεκαετίες στην αγορά;
Για όλα τα παραπάνω την τελική ευθύνη έχουν πάντα οι διοικούντες. Αλλά είναι μόνο αυτοί; Μήπως κάποια εισαγγελική Αρχή θα μπορούσε να ανιχνεύσει κάτι παραπάνω γύρω από τη διαδικασία λειτουργίας και των αναθέσεων σε υπεργολάβους μέσα από τα οργανογράμματα του οργανισμού;
Να διαπιστώσουμε, τελικά, και σε επίπεδο φυσικών προσώπων ποιος κάνει τι; Και ποιος διπλοπληρώνεται με τα χρήματα του Ελληνα φορολογουμένου για να κάνει την ίδια δουλειά;
«Άρωμα» καρτέλ στην τηλεοπτική αγορά: Τα «καυτά» ερωτήματα που πρέπει να απαντήσουν οι ταγοί της δημόσιας τηλεόρασης
Καλό θα ήταν, επίσης, ο εν λόγω εισαγγελικός λειτουργός της φαντασίας μας να έψαχνε μήπως ανιχνεύσει πρακτικές καρτέλ. Μήπως, δηλαδή, αυτοί που έχουν όλες τις παραπάνω φαεινές ιδέες τελικά ελέγχουν ευρύτερα την αγορά, διοχετεύοντας εργαζομένους της ΕΡΤ και σε άλλα κανάλια;
Δόξα τω Θεώ, αφορμές για έρευνα υπάρχουν, και πολλές. Δεν θα ανατρέξουμε στο αντεθνικό φιάσκο της Eurovision, με τους αυτοαποκαλούμενους «Τούρκους Δυτικοθρακιώτες» χορευτές και την αοιδό που θέλησε να κάνει πολιτική παρέμβαση διά… χασμουρητού, εκθέτοντας τη χώρα. Δεν θα μνημονεύσουμε τα περίεργα ταξίδια του κ. Ζούλα μετά της συμβούλου του, πρώην εξέχουσας πασιονάριας του Ποταμιού.
Θα προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε και το φοβερό εκείνο με εταιρία παραγωγής που ανέλαβε τηλεπαιχνίδι και δεν έδινε τα δώρα στους νικητές… Η ίδια αυτή εταιρία μετείχε απρόσκοπτα στο «μητρώο» με απλήρωτους εργαζομένους! Αλλά χρειάστηκε το θέμα να πάρει δημοσιότητα προτού απομακρυνθεί τελικώς από το μητρώο της ΕΡΤ.
Θα ρωτήσουμε, όμως:
- Γιατί δεν καταγγέλλονται όλα αυτά;
- Είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουν υπάρξει καταγγελίες;
- Είμαστε σίγουροι ότι οι τρόποι που τις αντιμετώπισε η ΕΡΤ αντιμετωπίστηκαν με τη δέουσα επιμέλεια;
- Εμείς απλώς ρωτάμε, και αφού η ΕΡΤ και ο πολυπράγμων πρόεδρός της δεν θα μπουν στον κόπο να απαντήσουν, μήπως είναι αρμοδιότητα άλλης Αρχής να διαπιστώσει τι ακριβώς γίνεται εκεί μέσα;
*πηγή: εφημερίδα «δημοκρατία»
