Την ώρα που η Τουρκία βρίσκεται προ των πυλών, κυβέρνηση και δανειστές δίνουν την χαριστική βολή στην ήδη εξαθλιωμένη ελληνική κοινωνία.
Παιδιά λιποθυμούν από την πείνα, οικογένειες τρώνε επί εβδομάδες ρύζι, ζευγάρια κλέβουν πίτσες για να επιβιώσουν. Η ανεργία έχει φτάσει στο τρίτο χειρότερο ποσοστό της νεότερης ιστορίας. Η πανδημία έχει γονατίσει δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις της πραγματικής οικονομίας. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία βεβηλώνει και προαναγγέλλει εισβολή εντός των επόμενων εβδομάδων. Μέσα σε αυτό το χάος, μόνο δόλο υποκρύπτει η διαφαινόμενη συμφωνία κυβέρνησης – δανειστών για ανεξέλεγκτες κατασχέσεις πρώτης κατοικίας.
Που είναι η περιβόητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη;
Ματώσαμε για την Ευρώπη. Διαλύσαμε τον κοινωνικό ιστό για να παραμείνουμε στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης. Και ποιο είναι το αντάλλαγμα; Εν μέσω εθνικών απειλών και πανδημίας τι ακριβώς λάβαμε ως αλληλεγγύη; Τις ίσες αποστάσεις απέναντι στην Τουρκία και την πρόθεση να διαλύσουν τελείως την ελληνική κοινωνία ανοίγοντας την κερκόπορτα του ξεσπιτώματος των ελλήνων.
Αλήθεια, τι πραγματικά θέλουν οι Γερμανοί; Να κάνουν αυτό που δεν κατάφεραν στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; Να ξεριζωθούμε άπαντες και να λιμοκτονίσουμε; Ώστε να τους αφήσουμε τη χώρα απαλλαγμένη από έλληνες;
Φανταστείτε λοιπόν σε μία ελληνική κοινωνία πραγματικά διαλυμένη, με μοναδικό συνεκτικό κρίκο την αλληλεγγύη των ελλήνων και βασικό πυρήνα υπάρξης την οικογένεια η οποία επικεντρώνεται ιστορικά γύρω από την εστία, να στερούμαστε το βασικότερο των αγαθών. Την εστία.
Δεν είμαστε συνωμοσιολόγοι, αλλά αυτό παραπέμπει σε ένα ύπουλο και βρώμικο σχέδιο. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Και αυτός ο λαός έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου. Έχει ξεφορτωθεί κατακτητές και κατακτητές. Μην παίξετε άλλο με τον έλληνα. Θα χάσετε οικτρά.