Εκπνέει σήμερα, Παρασκευή 10/6, η προθεσμία για όσους ιδιοκτήτες ακινήτων επιθυμούν να προσφύγουν με ένδικα μέσα κατά των πράξεων Διοικητικού Προσδιορισμού του Ενιαίου Φόρου Ακινήτων.
Η ΠΟΜΙΔΑ δημοσίευσε αντιπροσωπευτικές επιστολές διαμαρτυρίας με απίστευτες αυξήσεις έως και 1088% επί των περυσινών φόρων, που προέρχονται κυρίως από την πρόσθετη φορολογία της ενότητας Γ του άρθρο 43 του Ν. 4916/2022 για το νέο ΕΝΦΙΑ 2022, η οποία προβλέπει πολλαπλάσια φορολόγηση περιουσιακών στοιχείων αξίας άνω των 400.000 ευρώ, ιδιαίτερα όταν αυτά είναι απρόσοδα αστικά οικόπεδα.
Ωστόσο, πέρα από το υπόδειγμα «ενδικοφανούς προσφυγής» που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της και είναι προσβάσιμο σε όλους, η ΠΟΜΙΔΑ έθεσε στη διάθεση των μελών της μέσα από τη σελίδα μελών της ιστοσελίδας της και δεύτερο, πιο εξειδικευμένο επεξεργάσιμο υπόδειγμα «ενδικοφανούς προσφυγής», με πλήρη ανάλυση της αντισυνταγματικότητας και των λόγων ακύρωσης των πράξεων διοικητικού προσδιορισμού του ΕΝΦΙΑ, και με λεπτομερείς περαιτέρω κατευθύνσεις.
Σε κάποια ακίνητα επιβλήθηκε πολλαπλάσιος φόρος!
Με τα εκκαθαριστικά του φετινού ΕΝΦΙΑ, σε πάμπολλες χιλιάδες ιδιοκτητών ακινήτων υπολογίστηκε πολλαπλάσιος φόρος σε σχέση με τα προηγούμενα έτη. Τα ακίνητα των ιδιοκτητών αυτών είχαν ένα, περισσότερα ή και όλα από τα εξής χαρακτηριστικά:
1. Βρίσκονται σε περιοχές σημαντικής αύξησης των αντικειμενικών αξιών
2. Η συνολική αξία της περιουσίας του φορολογούμενου υπερβαίνει τις 500.000€
3. Συμπεριλαμβάνουν δικαίωμα σε αστικό οικόπεδο με τιμή άνω των 150€/τ.μ.
4. Η συνολική αξία του καθενός δικαιώματος υπερβαίνει τις 400.000€ και η περιουσία του φορολογούμενου τις 300.000€
Η ανακοίνωση της ΠΟΜΙΔΑ
Η διάταξη της Ενότητας Γ. της παρ. 4 του άρθρου 43 του Ν. 4916/2022 για το νέο ΕΝΦΙΑ 2022, περί επιβολής πρόσθετου φόρου σε βάρος φορολογουμένων που είναι κάτοχοι ενός ακινήτου αξίας που υπερβαίνει τις 400.000 ευρώ σε σύγκριση με άλλους που είναι κάτοχοι περισσοτέρων ακινήτων, ίσης μεν αξίας με τους προηγούμενους, πλην όμως η αξία ενός εκάστου δεν υπερβαίνει τις 400.000 ευρώ, αποτελεί την ουσιαστική ‘μετεμψύχωση’ του δήθεν καταργηθέντος συμπληρωματικού φόρου, οδηγεί σε στοχευμένη υπερφορολόγηση των πολιτών, και προσκρούσει σε συγκεκριμένες συνταγματικές διατάξεις οι οποίες απαγορεύουν τις διακρίσεις μεταξύ των πολιτών ως προς την κατανομή των φορολογικών βαρών, και την αρχή της μεταξύ τους ισότητας, αλλά και την προστασία της οικογένειας και της περιουσίας της.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αντισυνταγματικής ανισότητας φορολογικής επιβάρυνσης μεταξύ φορολογουμένων με ισάξιες περιουσίες:
- O φορολογούμενος Α’ έχει 10 διαμερίσματα επί των οποίων έχει δικαίωμα πλήρους κυριότητας 100%, αξίας 100.000 ευρώ έκαστο (Τ.Ζ. 2.000 ευρώ, Σ.Ε. 1,50, τυπική επιφάνεια 79,37 τ.μ., μεσαίο κτίριο, μέσος όροφος Β’, 30 ετών) ήτοι συνολικής αξίας ΕΝΦΙΑ 10 x 100.000 ευρώ = 1.000.000 ευρώ
- Ο φορολογούμενος Β’ έχει στην ίδια περιοχή ένα κτίριο με δέκα διαμερίσματα χωρίς σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας επί του οποίου έχει δικαίωμα πλήρους κυριότητας 100% (Τ.Ζ. 2.000 ευρώ, Σ.Ε. 1,50, συνολική επιφάνεια 583,00 τ.μ., μεσαίο κτίριο, μέσος όροφος Γ’, 30 ετών) αξίας ΕΝΦΙΑ ομοίως 1.000.000 ευρώ
Κύριος φόρος (ενότητες Α’ και Β’):
Φορολογούμενος Α’: 10 x 296,61 ευρώ = 2.996,10 ευρώ – Φορολογούμενος Β’: 2.178,67 ευρώ.
Πλέον του παραπάνω φόρου, οι ως άνω φορολογούμενοι θα πληρώσουν φόρο επί της συνολικής αξίας ανά εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου (ενότητα Γ’) ως εξής:
Φορολογούμενος Α’: 0 ευρώ – Φορολογούμενος Β’: 2.700 ευρώ!
(ο οποίος επιβάλλεται βάσει κλίμακας όταν η αξία του 100% της πλήρους κυριότητας του ακινήτου υπερβαίνει τις 400.000 ευρώ και η συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας του φορολογούμενου υπερβαίνει τις 300.000 ευρώ).
Τέλος στο άθροισμα του φόρου (ενότητες Α’, Β’ και Γ’) θα επιβληθεί προσαύξηση φόρου 15% επειδή αμφότεροι οι φορολογούμενοι έχουν συνολική αξία ακίνητης περιουσίας 1.000.000 ευρώ, με συνέπεια ο συνολικός τελικός φόρος τους να διαμορφώνεται εξής:
Φορολογούμενος Α’: (2.996,10 ευρώ + 0 ευρώ) x 1,15 = 3.445,52 ευρώ.
Φορολογούμενος Β’: (2.178,67 ευρώ + 2.700 ευρώ) x 1,15 = 5.610,47 ευρώ
Συνεπώς ο έχων ένα εμπράγματο δικαίωμα καταβάλει φόρο κατά 63% περισσότερο από αυτόν που έχει 10 δικαιώματα ίσης συνολικής αξίας.