Με τα χρέη των πολιτών και των επιχειρήσεων να έχουν γίνει «βουνό» τους τελευταίους μήνες, με φόντο το ξέσπασμα της ενεργειακής κρίσης και του υψηλού πληθωρισμού, το οικονομικό επιτελείο κάνει δεύτερες σκέψεις για να φέρει μια νέα ρύθμιση οφειλών.
Πέραν, φυσικά, της αναγκαιότητας ενός τέτοιου μέτρου, ο κυριότερος λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση αρχίζει να καλοβλέπει μία τέτοια πρωτοβουλία είναι και οι εκλογές. Στόχος είναι να ρυθμιστούν χρέη που έχουν «κοκκινίσει», καθώς το οικονομικό αδιέξοδο των φορολογουμένων έχει διογκωθεί μετά τα 10ετή Μνημόνια και την υγειονομική κρίση. Πέραν των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το κράτος που έχουν εκτοξευθεί πάνω από τα 113 δισ. ευρώ, το οικονομικό επιτελείο καλείται να αντιμετωπίσει και τον μεγάλο «πονοκέφαλο» των τραπεζών, καθώς έχουν αρχίσει να «κοκκινίζουν» και δάνεια, κυρίως τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά, μετά τις αλλεπάλληλες αυξήσεις επιτοκίων της ΕΚΤ που έχουν διογκώσει τις μηνιαίες δόσεις πληρωμής των δανείων. Παρά τις κυβερνητικές διαψεύσεις τις προηγούμενες εβδομάδες ότι δεν συζητείται καμία νέα ρύθμιση οφειλών, τις τελευταίες ώρες, σύμφωνα με πληροφορίες, στελέχη του οικονομικού επιτελείου επιβεβαιώνουν ατύπως τον σχεδιασμό μιας τέτοιας ρύθμισης, η οποία θα εφαρμοστεί προεκλογικά, ώστε να δώσει μια οικονομική ανάσα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Την ίδια ώρα, για διαφορετικούς λόγους, η κυβέρνηση προχωρεί σε νέες έκτακτες ρυθμίσεις οφειλών προς την Εφορία και τα Ταμεία. Οι νέες ρυθμίσεις -αναμένεται να ανακοινωθούν μέσα στον τρέχοντα μήνα- θα περιλαμβάνουν πολλές δόσεις για τα ληξιπρόθεσμα χρέη που έχουν αρχίσει να σωρεύονται ξανά σε Εφορία, δήμους και ασφαλιστικά ταμεία. Οι συζητήσεις έχουν ήδη αρχίσει, όμως οι τελικές αποφάσεις αναμένονται στα τέλη Φεβρουαρίου. Στόχος είναι το νέο πρόγραμμα δόσεων να τεθεί σε εφαρμογή τον Μάρτιο. Θα αφορά νέα χρέη, όχι όμως όσα έχουν δημιουργηθεί μέσα στο 2023, τα οποία θα πρέπει να έχουν εξοφληθεί εντελώς ή να έχουν μπει στην πάγια ρύθμιση με 24 ή έως 48 δόσεις. Στις συζητήσεις που έχουν γίνει στο οικονομικό επιτελείο εκτιμάται ότι το Δημόσιο έχει τα ταμειακά διαθέσιμα «σωσίβια» για να υποστηρίξει πολλές ρυθμίσεις.