Την ώρα που οι χριστιανοί όλου του κόσμου ετοιμαζόμαστε με κατάνυξη για την Ανάσταση του Κυρίου, ακόμα μία φορά κάποιοι επιμένουν με πείσμα να αμφισβητούν ότι ο Ιησούς Χριστός υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο. Ωστόσο, αποστομωτική απάντηση έρχεται να τους δώσει μια πληθώρα από αποδεικτικά στοιχεία που έφεραν στο φως αρχαίοι ιστορικοί και η αρχαιολογική σκαπάνη, επιβεβαιώνοντας όχι μόνο την παρουσία Του, αλλά και πολλά από όσα αναφέρουν τα Ευαγγέλια για τον Ιησού.
- Του Βασίλη Χονδρογιάννη – εφημερίδα Espresso
Το εντυπωσιακό είναι ότι υπάρχουν πολλές γραπτές αναφορές στον Ιησού ως ιστορικό πρόσωπο και μάλιστα από μη χριστιανούς ιστορικούς, είπε στη MailOnline ο δρ Λόρενς Μίκιτιουκ, καθηγητής εβραϊκών σπουδών του αμερικανικού πανεπιστημίου Purdue University. Ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος αναφέρεται στις προσπάθειες του αυτοκράτορα Νέρωνα να ρίξει το φταίξιμο για το κάψιμο από τον ίδιο της Ρώμης, «στους χριστιανούς». «Ο ιδρυτής αυτού του ονόματος, ο Χριστός, εκτελέστηκε επί βασιλείας του αυτοκράτορα Τιβέριου από τον επίτροπο Πόντιο Πιλάτο» γράφει ο ιστορικός, αποδεικνύοντας ότι οι Ρωμαίοι είχαν καταγράψει την ύπαρξη και τη Σταύρωση του Ιησού.
Ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος Φλάβιος, που γεννήθηκε τέσσερα χρόνια μετά την Ανάσταση του Ιησού, έγραψε την ιστορία των συγχρόνων του Ιουδαίων στα βιβλία «Ιουδαϊκή αρχαιολογία». Σε ένα από αυτά αναφέρει ότι ο αρχιερέας του Ναού της Ιερουσαλήμ, Ανανίας, προσπάθησε να εκτελέσει τον αδελφό του Ιησού, Ιάκωβο. Ο Ανανίας «κάλεσε τη συνέλευση των δικαστών και έφερε σε αυτή τον αδελφό του Ιησού – ο οποίος είναι γνωστός ως Μεσσίας, με το όνομα Ιάκωβος» αναφέρει ο ιστορικός, με τον δρα Μίκιτιουκ να σχολιάζει ότι το όνομα «Ιάκωβος» ήταν πολύ συνηθισμένο στην περιοχή, σε σημείο που ο ιστορικός ανέφερε το όνομα του Ιησού για να ξεχωρίσει τον αδελφό του από τους άλλους.
Πριν από περίπου δύο εβδομάδες η αρχαιολογική σκαπάνη πρόσθεσε άλλη μια απόδειξη για την αυθεντικότητα του Πανάγιου Τάφου του Ιησού στον Ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ. Ο κενός τάφος του Ναού, σύμφωνα με τη χριστιανική πίστη, είναι το σημείο στο οποίο τάφηκε και αναστήθηκε ο Ιησούς Χριστός. Αρχαιολόγοι του ιταλικού πανεπιστημίου Sapienza Università di Roma ανακάλυψαν ότι γύρω από τον Ναό υπήρχε κήπος, όπως αναφέρεται στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Σε ανασκαφές κοντά στον Ναό της Αναστάσεως κατάφεραν να βρουν ένα φυτό το οποίο υπήρχε στην περιοχή την εποχή που έζησε ο Ιησούς και δημιουργούσε έναν τεράστιο κήπο μέχρι τον Γολγοθά.
Ενα κουτί από ασβεστόλιθο ηλικίας 2.000 ετών, το οποίο έχει γίνει γνωστό ως «Οστεοφυλάκιο του Ιακώβου», έχει προκαλέσει συζητήσεις στην κοινότητα των αρχαιολόγων, καθώς φέρει την επιγραφή «Ιάκωβος, γιος του Ιωσήφ, αδελφός του Ιησού» και φαίνεται να επιβεβαιώνει ως ιστορικά πρόσωπα και τον Χριστό και τον ετεροθαλή αδελφό του Ιάκωβο. Από τη μία, υπήρχαν αυτοί που υπερασπίζονται την αυθεντικότητά του, ενώ, από την άλλη, αυτοί που την αμφισβητούν. Τον περασμένο Νοέμβριο όμως ο δρ Μπεν Γουιδέριγκτον της θεολογικής σχολής Asbury Theological Seminary στον Κεντάκι των ΗΠΑ δήλωσε ότι «η πιθανότητα αυτός ο συγκεκριμένος συνδυασμός των τριών ονομάτων να μην αναφέρεται στον φημισμένο Ιάκωβο τον Δίκαιο, τον πατέρα του Ιωσήφ και τον αδελφό του Ιησού είναι από ελάχιστη έως καμία».
Στην Επιγραφή του Αλεξαμένου ο ειδωλολάτρης Ρωμαίος που τη χάραξε σε τοίχο στον Παλατινό λόφο της Ρώμης, περίπου τον δεύτερο αιώνα μετά Χριστόν, επιβεβαιώνει την ιστορική ύπαρξη του Ιησού, παρόλο που τον χλευάζει. Για να χλευάσει έναν χριστιανό με το όνομα Αλεξάμενος, ο Ρωμαίος τον εμφάνισε να λατρεύει έναν εσταυρωμένο με κεφάλι αλόγου. Ο δρ Τζόναθαν Ριντ του αμερικανικού πανεπιστημίου University of La Verne σχολίασε στο δημοσίευμα ότι ο Ρωμαίος πίστευε ότι ο Αλεξάμενος θα έπρεπε να ντρέπεται που λάτρευε κάποιον που σταυρώθηκε σαν κοινός εγκληματίας σύμφωνα με το ρωμαϊκό δίκαιο, επιβεβαιώνοντας τη Σταύρωση του Ιησού.
Τη Σταύρωση του Χριστού αμφισβήτησαν πολλοί, με επιχείρημα ότι οι Ρωμαίοι πετούσαν σε ομαδικό τάφο τους σταυρωμένους και δεν επέτρεπαν στους συγγενείς τους να τους θάψουν, όπως αναφέρουν τα Ευαγγέλια ότι έγινε με τον Ιησού. Κι όμως, ένα καρφί που ανακαλύφθηκε το 1986 σε ανασκαφές στη βόρεια Ιερουσαλήμ κατέρριψε τον ισχυρισμό των αμφισβητιών. Ανακαλύφθηκε μια σειρά από τάφους, σε έναν από τους οποίους υπήρχε σκελετός με καρφωμένο σιδερένιο καρφί στη φτέρνα του ποδιού του. Η ανακάλυψη όχι μόνο επιβεβαίωσε τις λεπτομέρειες της Σταύρωσης του Ιησού, όπως αναφέρονται στα Ευαγγέλια, αλλά απέδειξε και ότι οι Ρωμαίοι επέτρεπαν την ταφή των σταυρωμένων.
Το 2017 οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην περιοχή του Ελ-Αράτζ στο Ισραήλ ό,τι απέμεινε από μια μικρή βυζαντινή εκκλησία στην οποία υπήρχε ψηφιδωτό με σαφή αναφορά στους Αποστόλους Πέτρο και Ανδρέα. Μάλιστα, κάτω από τον ναό ανακαλύφθηκε ένα ψαροχώρι της ρωμαϊκής εποχής, επιβεβαιώνοντας τα Ευαγγέλια και κάνοντας τους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι η εκκλησία χτίστηκε πάνω από το χωριό Βηθσαϊδά, στο οποίο γεννήθηκαν οι Απόστολοι Πέτρος και Ανδρέας.
Ενα μωσαϊκό που φτιάχτηκε το 230 μ.Χ. στο Ισραήλ επιβεβαιώνει ότι περίπου 200 χρόνια μετά τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Ιησού υπήρχαν άνθρωποι που πίστευαν και ότι υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο και ότι είναι ο Θεός. Στο μωσαϊκό που κοσμούσε τον πρώτο γνωστό χώρο προσευχής υπάρχει η παλαιότερη επιγραφή, που γράφει ότι «H θεοσεβής Ακέπτος προσέφερε την τράπεζα στον Θεό Ιησού Χριστό εις ανάμνησιν».
Τέλος, η Ιερά Σινδόνη, σύμφωνα με όσους πιστεύουν στην αυθεντικότητά της, απεικονίζει το σώμα του Ιησού, όπως αυτό αποτυπώθηκε στο σάβανο με το οποίο τυλίχθηκε κατά την ταφή μετά τη σταύρωση. Υπάρχουν πολλοί που αμφισβητούν ότι η Ιερά Σινδόνη είναι αυθεντική, αν και δυσκολεύονται να εξηγήσουν τις εντυπωσιακά ακριβείς λεπτομέρειες από τα σημάδια της σταύρωσης που έχουν αποτυπωθεί πάνω της.
