«Οχι στην τοξικότητα» λένε τον τελευταίο καιρό οι πολιτικοί της κυβέρνησης και οι επικοινωνιακοί – προπαγανδιστικοί βραχίονές της. Προσπαθούν να πείσουν τα εκατομμύρια των Ελλήνων που αντιδρούν στην απόπειρα συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών ότι η άσκηση κριτικής δημιουργεί τοξικό κλίμα. Επίσης, θέλουν να επιβάλουν την άποψη ότι «διχάζει» η επισήμανση των ύποπτων καθυστερήσεων, των σφαλμάτων και των περίεργων μεθοδεύσεων που γίνονται από δικαστικούς λειτουργούς σε αυτή τη μείζονος σημασίας υπόθεση.
- Η θέση μας/
Εφημερίδα Δημοκρατία
Η Δικαιοσύνη κρίνει και κρίνεται. Οι πολίτες αλλά και τα πολιτικά πρόσωπα δεν οφείλουν να σιωπούν όταν βλέπουν δικαστικούς λειτουργούς να ξεστρατίζουν και να προκαλούν με εξόφθαλμα άδικες αποφάσεις τους. Δεν είναι υπεράνω κριτικής όσοι υπηρετούν τη Δικαιοσύνη. Δεν είναι «τοτέμ» ο Αρειος Πάγος, για να λατρεύεται από την κοινή γνώμη και να απαγορεύεται κάθε αρνητική μνεία για την ηγεσία του, η οποία πλέον δεν χαίρει της εκτίμησης που κάποτε είχε.
Αλλωστε, τον τελευταίο καιρό αυτή η δικαστική εξουσία, που υποτίθεται ότι είναι ανεξάρτητη, ενώ εξαρτάται άμεσα από τις βουλές της κυβέρνησης, έχει δώσει πολλές αφορμές για να σχολιάζεται αρνητικά και να αμφισβητείται η ακεραιότητά της. Ουδείς μπορεί να λησμονήσει τη στάση της Δικαιοσύνης και τις αποφάσεις της σε σκάνδαλα και εγκλήματα, όπως η φούσκα του Χρηματιστηρίου, η Siemens, η Novartis, η «λίστα Λαγκάρντ», τα αναδρομικά των συνταξιούχων και ένα σωρό άλλες συναφείς υποθέσεις. Το αυτό ισχύει και για τη μαζική δολοφονία στα Τέμπη, όπου η απόπειρα κουκουλώματος των κυβερνητικών ευθυνών γίνεται με τη συνδρομή δικαστικών λειτουργών.
Δεν είναι τοξικότητα η αλήθεια, ούτε προκαλεί «διχασμό» και «ατμόσφαιρα πάνω και κάτω πλατείας» η προσπάθεια των συγγενών των θυμάτων να οδηγήσουν τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος στη Δικαιοσύνη. Οι Ελληνες στηρίζουν με πάθος αυτή την ιερή προσπάθεια. Γι’ αυτό είναι εντυπωσιακή η συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις για την υπόθεση των Τεμπών. Αυτό τρομάζει την κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να απονευρώσει το αυθόρμητο λαϊκό κίνημα με κατηγορίες περί τοξικότητας.
Στο σχολειο στα στοιχεια δημοκρατικου πολιτευματος εμαθα οτι οι θεσμοι πρεπει να σεβονται πρωτα το πολιτη και μετα ο πολιτης να σεβεται τους θεσμους ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ απ το λαο για το λαο ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ που εχουν και απαιτηση σεβασμου κιολας
Στη δημοκρατία όλοι έχουν ελεύθερα άποψη. Η διαφορετική γνώμη είναι θεμέλιος λίθος της. Όποιος στο όνομα οποιασδήποτε δικαιολογιας απορρίπτει αυτό το δικαίωμα, είναι φασίστας εξ ορισμού. Ακόμη και ο ορισμός του αντιφασιστα κρύβει βαθύ φασισμό για την ελεύθερη άποψη όσων αυτός θεωρεί φασίστες. Το ίδιο και από την άλλη πλευρά για όσους με τον όρο ακροαριστερος προσπαθούν να κόψουν το δικαίωμα της έκφρασης στους ιδεολογικους εχθρούς τους. Ο δημοκράτης ορίζεται μόνο από τον όρο του δημοκράτη. Δηλαδή της δύναμης της πλειοψηφία του λαού να ορίζει το κράτος που ζει. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού και το ζούμε με την φασιστική κυβέρνηση Μητσοτάκη και των αντίστοιχων καθεστωτων στην Ευρώπη.