Ατμόσφαιρα βαθύτατης σήψης. «Εχουν ξεφύγει…» λένε κάποιοι σοβαροί και ψύχραιμοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Παραλογισμός, λαιμαργία, αλαζονεία και εγκληματικότητα.
Ολοι φοράνε μάσκες για τον ανύπαρκτο στατιστικά Covid-19, που πάνε ασορτί με τη βροχή διώξεων για «σύσταση εγκληματικών οργανώσεων», λασπομαχίες και δικογραφίες σε βάρος εισαγγελέων και γενικά λειτουργών της Θέμιδος.
- Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΤΡΑΓΚΑ
Ολη την ημέρα τα κανάλια και ορισμένες ιστοσελίδες, που χρηματοδοτούνται από το Μαξίμου για να είμεθα «εμείς ασφαλείς», μεταδίδουν και γράφουν ιστορίες λοιμωξιολογικού τρόμου για τα κρούσματα του Covid-19 που ανιχνεύονται στις πύλες της χώρας. Ούτε άνθρωποι πεθαίνουν ούτε εκατοντάδες πολίτες λιποθυμούν από πυρετό ούτε δεκάδες σωριάζονται στα συνοριακά φυλάκια από δύσπνοια ούτε γίνονται διακομιδές ασθενών του κορονοϊού με τα χαλασμένα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ ή τα ανύπαρκτα αεροσκάφη-φορεία που διαθέτει η Ελλάδα. Ωστόσο, η αγαπητή κυρία Κοσιώνη, ο κ. Στραβελάκης, οι άνθρωποι του Σκάι μάς θέλουν… τάβλα και περιγράφουν μία κατάσταση που θυμίζει αίθουσες νοσοκομείων με ακρωτηριασμένους και καμένους μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ.
Ο πυρετός, η έξαψη, τα «κύματα» της επιδημίας είναι στο μυαλό των λοιμωξιολόγων και στα κομπιούτερ των επιδημιολόγων. Ολων αυτών που ανιχνεύονται στη Δι@ύγεια, έχοντας πάρει για τις μελέτες τους εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από φαρμακοβιομηχανίες ή από το Ελληνικό Δημόσιο. Είναι στα σχέδια εκείνων που θέλουν να ελέγξουν από τώρα τις αντιδράσεις για το τσουνάμι της πείνας, της ανεργίας και των θανάτων που φέρνει η φτώχεια.
Θα ήταν πιο λογικό, πιο αληθινό, πιο ειλικρινές, τα κανάλια μας να μετέδιδαν όλη την ημέρα ρεπορτάζ για τους καρκίνους που έχουμε και τα καρδιαγγειακά. Σκεφτείτε ότι κάθε χρόνο ανιχνεύονται 70.000 Ελληνες με διάφορες μορφές νεοπλασίας και 32.000 συμπολίτες μας χάνουν τη μάχη με την επάρατη νόσο.
Αναλογιστείτε ότι κάθε χρόνο φεύγουν από δίπλα μας 40.000 Ελληνες από καρδιαγγειακά χωρίς ποτέ να τύχουν της προσοχής της κυρίας Κοσιώνη, του κ. Παπαχελά, του προσωπικού του Σκάι ή των ιστοσελίδων που έχουν αναλάβει τους ύμνους για την προσωπικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη και τις επιθέσεις εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του.
Ο τρόμος του κορονοϊού και του lockdown βολεύει στον έλεγχο των κοινωνικών αντιδράσεων απέναντι στην οικονομική ερήμωση, στη διεύρυνση των ανισοτήτων και των επικείμενων υποχωρήσεων στα εθνικά θέματα. Ο Covid-19 βολεύει στις εκπτώσεις που υφίστανται η δημοκρατία, η ελευθεροτυπία, το Σύνταγμα και η Δικαιοσύνη.
Ατμόσφαιρα βαθύτατης και προϊούσας σήψης επικρατεί επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θυμίζει αρκετά την κάθαρση του αμαρτωλού ’89. Μόνο που αυτή τη φορά δεν έχουμε πάμπερς. Εχουμε και τώρα αρχάγγελο-προστάτη της κάθαρσης, αλλά και της δημόσιας υγείας.
Οι πολίτες διαβάζουν καθημερινά πηχυαίους τίτλους με προϊόντα υποκλοπών, τηλεφωνικών συνδιαλέξεων ή κατ’ ιδίαν συνομιλιών. Διώξεις πολιτικών αντιπάλων. Ζόφος και πολιτική δυσοσμία. Διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και ενίσχυση όσων εγκωμιάζουν την κυβέρνηση για το ανύπαρκτο μέχρι στιγμής έργο της. Αυτό είναι ομίχλη-προπέτασμα για όσα τεκταίνονται στο παρασκήνιο, σε βάρος της εθνικής εδαφικής κυριαρχίας.
Είναι εμφανής η προσπάθεια να υπάρξει ένα αντίβαρο, να καλυφθεί η ορατή διά γυμνού οφθαλμού πενία εκατομμυρίων ανθρώπων από ένα σύννεφο ανησυχίας για τον Covid-19. Είναι πρόδηλη η προσπάθεια διάσπασης της προσοχής της κοινής γνώμης με την τηλεοπτική και διαδικτυακή έμφαση της αύξησης των «κρουσμάτων» και της επιστροφής του κ. Χαρδαλιά σε αρχικά εβδομαδιαία βάση, καθώς και με τη συχνότερη εμφάνιση των επιχορηγούμενων από πολυεθνικές λοιμωξιολόγων στα παράθυρα κυρίως των εκπομπών του Σκάι.
Λεπτομέρεια: Το Mega έχει διαφοροποιηθεί κάπως. Η διεύθυνση επέτρεψε στην πρωινή ζώνη του την εμφάνιση του αιρετικού καθηγητή της φαρμακολογίας κ. Κούβελα, ο οποίος έδωσε ένα ηχηρό χαστούκι στους «χρυσούς» συναδέλφους του, λέγοντας ότι «το περίφημο εμβόλιο είναι πολύ δύσκολο να έρθει στην αγορά και απαιτείται πολύς χρόνος για να είναι ασφαλές». Η διαφοροποίηση του Mega οφείλεται στην πολιτική-παρασκηνιακή συμμαχία Σαμαρά – Μαρινάκη και στην άφιξη του κ. Μιχελάκη στη λεωφόρο Συγγρού.
Πάντως, μην έχετε καμία αμφιβολία, όλοι οι υγειονομικοί κανόνες χρησιμοποιούνται σε υπερβολικό βαθμό για να αναχαιτιστούν οι αντιδράσεις που προκαλούνται από τη μοναδική καταστροφή της οικονομίας.
Μια αποικία-προτεκτοράτο μεγάλου κράτους ή ξένων δυνάμεων έχει πάντα τοποτηρητές. Εκλεγμένοι από τον λαό ή όχι, υπακούν και είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τις εντολές της προστάτιδας δύναμης. Ανάλογα με την υπακοή και την αφοσίωσή τους επιβραβεύονται και διατηρούνται στις καρέκλες τους.
Ολοι οι «γκαουλάιντερ» έχουν ημερομηνία λήξης. Ολοι ανανεώνονται, αφού υλοποιήσουν μια δέσμη εντολών και επιθυμιών της κατοχικής δύναμης. Συνήθως επιβραβεύονται με ένα περίβλημα ασφαλείας και ευμάρειας κατά την αποχώρησή τους ή φυλάσσονται στην πολιτική αποθήκη για να επιστρέψουν κάποια στιγμή και να χρησιμοποιηθούν από τις δυνάμεις κατοχής.
Η ατμόσφαιρα μιας αποικίας, όπως η δική μας, είναι ιδιαίτερα τοξική. Εμπεριέχει στοιχεία βαθύτατης πολιτικής σήψης, διαφθοράς και εγκληματικότητας. Σε όλες τις περιοχές του κόσμου υπάρχουν άγγελοι και δαίμονες. Εδώ, μεταπολιτευτικά και ειδικά επί Μνημονίου, ξεπεράσαμε κάθε όριο.
Πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους και τα προνόμιά τους, αναγνώρισαν πλήρως την ξένη κυριαρχία, αγωνίζονται ποιος θα την εξυπηρετήσει καλύτερα αλλά και συμπλέκονται για τη νομή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, γεννώντας ένα πρωτοφανές εγκληματικό περιβάλλον. Δεν ντρέπονται ούτε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν εμφανώς τη δικαστική εξουσία ή τις κρατικές υπηρεσίες προκειμένου να επιβάλλουν τη θέλησή τους.
Μια ματιά στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων αρκεί για να κατανοήσει κάποιος ότι βρίσκεται σε μια περιοχή που θυμίζει σίριαλ, το «Narcos», τις περιόδους Πάμπλο Εσκομπάρ και Ελ Τσάπο. Η όλη ατμόσφαιρα έχει στοιχεία από Μεξικό, Κολομβία και άλλες πολυσυζητημένες περιοχές της Νοτίου Αμερικής ή της Αφρικής.
Ειδικά την περίοδο του Μνημονίου παρακολουθούμε αδυσώπητες συγκρούσεις μεταξύ πολιτικοοικονομικών φατριών που έχουν ονοματεπώνυμο και διαπλέκονται με τους πολιτικούς φορείς. Τα τελευταία χρόνια περισσότερο ακούς και διαβάζεις για μέλη «εγκληματικών οργανώσεων» και συμμορίες αποτελούμενες από πολιτικούς, δικαστικούς και δημοσιογράφους παρά για γεγονότα του αστυνομικού δελτίου. Οι διώξεις σε βαθμό κακουργήματος μεταξύ πολιτικών αντιπάλων, όπως και οι κατηγορίες (συνήθως αναπόδεικτες) για χρηματισμούς, πιέσεις και εκβιασμούς, έχουν καπελώσει τις αιματηρές εκκαθαρίσεις μεταξύ μελών του υποκόσμου, το εμπόριο ναρκωτικών και τα ειδεχθή εγκλήματα της εποχής.
Η πείνα, η ανεργία, το σαθρό σύστημα υγείας, η μετανάστευση των νέων, η συρρίκνωση του Εθνους έχουν αντικατασταθεί στα δελτία ειδήσεων από τον Covid-19, τις επιθέσεις εναντίον των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης και ορισμένες υποθέσεις που τραβάνε αναπόφευκτα το κουτσομπολίστικο ενδιαφέρον, όπως αυτή της βιτριολίστριας. Ατμόσφαιρα ζόφου…
Εδώ που τα λέμε, λείπουν μόνο οι sicarios που χρησιμοποιούσε ο Παμπλίτο Εσκομπάρ ή ο Ελ Τσάπο. Για να ακριβολογώ, ούτε αυτοί λείπουν, αν διαβάσεις ντόπιες και ξένες ιστοσελίδες που αναφέρονται στις σχέσεις πολιτικών μας με αμφιλεγόμενα ή ύποπτα πρόσωπα, τώρα ή στο παρελθόν.
Ο δημοσιογραφικός κόσμος έχει μεγάλο μέρος ευθύνης για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα που υποχωρεί και βυθίζεται. Για την επιστροφή πολιτικού πυρετού του ’89. Στηρίζει άκριτα και άνευ οποιουδήποτε ελέγχου την παρούσα κυβέρνηση. Τα βρίσκει όλα ήρεμα, ομαλά και διαχειρίσιμα. Ασχολείται δήθεν και περισσότερο με την προστασία της υγείας του πληθυσμού, ενώ αποφεύγει επιμελώς (όπως ο διάβολος το λιβάνι) να αναφερθεί στο βιοτικό του επίπεδο, στη σταδιακή νέκρωση της οικονομικής ζωής, στις παρενέργειες του lockdown ή τις αυταρχικές ενέργειες του Μαξίμου. Θεωρεί τον Μητσοτάκη και την ομάδα του Μαξίμου αλάνθαστη και μοναδική και τη ραίνει, αντί με λουλούδια, με θετικές, αποθεωτικές δημοσκοπήσεις.
Αφήνει δηλαδή, όπως συμβαίνει σε όλες τις δικτατορίες, να παθητικοποιείται η κοινωνία και να εγκαταλείπεται απροστάτευτη απέναντι σε κυβερνητικά σχέδια που εξυπηρετούν μόνο μία συγκεκριμένη πολιτικoοικονομική ελίτ και τους ξένους. Με πρωταγωνιστή τον Σκάι, η τηλεόραση στην Ελλάδα δεν βλέπει πουθενά φτώχεια.
Οι συνάδελφοί μου στα δελτία ειδήσεων δεν κοιτάζουν προς την πλευρά των φαβέλων. Οι αριθμοί των ανέργων ή των λιμοκτονούντων έχουν θέση ελάχιστων δευτερολέπτων μέσα σε μία ανακοίνωση ή σε ένα ρεπορτάζ των δελτίων τους. Αντίθετα, εξυμνούν εύκολα τον Μπιλ Γκέιτς και τη Microsoft, την τηλεργασία με μικρότερες αποδοχές, τη φίμωση των ιδεών και αποκρύπτουν τις ευθύνες των Κινέζων για τη διασπορά του ιού, επειδή ανήκουν εφοπλιστικά σε εκείνους που εκσυγχρόνισαν τον στόλο τους με τη βοήθεια του Πεκίνου.
To delivery μεγάλων ποσών στα κανάλια και σε συγκεκριμένες ιστοσελίδες ήταν η καλύτερη προφυλακτική μάσκα που φόρεσαν οι TV περσόνες. Μάσκες όχι για προστασία από τον κορονοϊό. Φίμωτρα προστασίας για το καθεστώς Μητσοτάκη. Το Μαξίμου έχει κατορθώσει με εμφανή χρηματισμό-δωροδοκία να δημιουργήσει ένα τείχος προστασίας απέναντι σε έκνομες ενέργειές του. Ειδικά στην εργαλειοποίηση του lockdown για πολιτικούς λόγους.
Σύντομα ο κ. Μητσοτάκης θα θερίσει όσα έσπειρε και σπέρνει έως σήμερα με τις πολιτικές επιλογές του. Οι άνεμοι του μίσους μεταξύ της οικογένειας Μητσοτάκη και του Αντώνη Σαμαρά δυναμώνουν. Ηδη οι ιστοσελίδες του πρώην πρωθυπουργού ασκούν οξύτατη κριτική για τις επικείμενες υποχωρήσεις του πρωθυπουργού στα εθνικά θέματα.
Εδώ και καιρό ο Σαμαράς (όπως παλαιότερα) τα βρήκε με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Η σκιά του πρώην πρωθυπουργού σέρνεται ανάμεσα στα κτίρια της οδού Ιάσωνος στο λιμάνι του Πειραιά. Είτε πολιτικά είτε παραπολιτικά, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού έσμιξε πάλι με τον Αντώνη. Κάποια στιγμή ο Κυριάκος πρέπει να διαλέξει σε ποιους θα κάνει τα περισσότερα χατίρια.
Οπως πάντα, η αγία οικογένεια μπερδεύεται στο τέλος. Φτιάχνει ένα πολιτικό χάος, όπως το ’89. Εμφανίζεται αποκρουστική προς τον λαό, αλλά τα χαλάει και στη μοιρασιά με τους μεγάλους. Είναι η πιο «βουλιμική» στην Ευρώπη. Πάλι έχει ξεφύγει… Κάποιος Συμπιλίδης θα εμφανιστεί και θα πατήσει τη σκανδάλη…
Πηγή: εφημερίδα «δημοκρατία»
