Η αλήθεια, τελικά, όσες προσπάθειες και να γίνουν για την απόκρυψή της, θα βγει κάποια στιγμή στην επιφάνεια. Και όταν συμβαίνει αυτό, αποκαλύπτονται όσοι έχουν επιχειρήσει να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη, όσοι έχουν παραβιάσει τη λογική με τα λεγόμενά τους.
Μόνο που στην περίπτωση της μυστικής διπλωματίας που ασκεί το Μέγαρο Μαξίμου, αυτό έγινε σχετικά γρήγορα και έπειτα από επικοινωνιακή παρέμβαση του πρωθυπουργού σε μεγάλες εφημερίδες της Εσπερίας.
Έχουν «παιχτεί» πολλά επεισόδια στο σίριαλ «τριμερής στο Βερολίνο», αλλά το τέλος (;) της σειράς το έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με το άρθρο του που δημοσιεύθηκε πριν από τρεις ημέρες (την Πέμπτη) ταυτόχρονα σε τρεις ευρωπαϊκές εφημερίδες – «The Times» (Βρετανία), «Frankfurter Allgemeine Zeitung» (Γερμανία) και «Le Monde» (Γαλλία).
Ο πρωθυπουργός παραδέχεται στο κείμενό του ότι διεξάγονται μυστικές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, με σαφή αναφορά στην τριμερή συνάντηση στο Βερολίνο, την οποία είχε «καρφώσει» ο Τούρκος ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου και τη διέψευδαν με μανία όλα τα κυβερνητικά στελέχη.
Διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους, προεξάρχοντος φυσικά του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα, τον οποίο διαψεύδει καθημερινά η πραγματικότητα. Ο πρωθυπουργός στο άρθρο ανέφερε επί λέξει: «Όταν το Βερολίνο προσφέρθηκε να μεσολαβήσει, καθίσαμε καλόπιστα για να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος. Καταφέραμε ακόμη και να καταλήξουμε σε “έγγραφη συμφωνία”. Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί τελικά η Τουρκία, αποκαλύπτοντας ανεπίσημες, αλλά απόρρητες συζητήσεις». Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, γράφει για μια συνάντηση, προγραμματισμένη και με γνωστή, τουλάχιστον στα τρία μέρη, ατζέντα. Να κρατήσουμε αυτό το δεδομένο και να πιάσουμε το νήμα από την αρχή.
Κυβερνητικά ψέματα
Δύο ημέρες μετά την αποφράδα της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, με απόφαση του πάσχοντος από αρρωστημένη μεγαλομανία Ερντογάν αρχίζει να ξεδιπλώνεται η «επιχείρηση Βερολίνο».
Παρασκευή 10 Ιουλίου έβγαλε την απόφαση ο «σουλτάνος» και προτού στεγνώσουν τα γράμματα στο όρντινό του, η Ελλάδα κάθισε στο τραπέζι του διαλόγου. Τη Δευτέρα 13 Ιουλίου η σύμβουλος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη Ελένη Σουρανή, ο εξ απορρήτων σύμβουλος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν Ιμπραχίμ Καλίν και ο διπλωματικός σύμβουλος της Μέρκελ Γιαν Χέκερ συναντήθηκαν στο Βερολίνο. Στην Ελλάδα κανείς δεν γνώριζε το περιεχόμενο, αλλά ούτε καν τη συνάντηση, την οποία γνωστοποίησε με δηλώσεις του την επομένη ο Τσαβούσογλου. Από το σημείο αυτό και μετά άρχισε ένα γαϊτανάκι διαψεύσεων και αστείων δικαιολογιών.
Πρώτος ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, με συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Star (14/7), προσπάθησε να πείσει ότι δεν επρόκειτο για διάλογο, αλλά για μια απλή πρωτοβουλία της Γερμανίας, ώστε να υπάρξει η αναγκαία αποκλιμάκωση στην περιοχή: «Είναι αυτονόητο ότι η γερμανική προεδρία έχει τη δυνατότητα να ζητά διευκρινίσεις απ’ όλες τις πλευρές και ευκταίο να υπάρχουν επαφές. Από εκεί και πέρα, όμως, αν η Τουρκία θέλει να το εμφανίσει ως διάλογο για να αποτινάξει την πιθανότητα των κυρώσεων σε βάρος της, θα πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο».
Αρκετοί, ακόμη και κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής συνέντευξης, τόνισαν το ύφος του Έλληνα ΥΠΕΞ, ο οποίος έμοιαζε σαν να ήθελε να αποποιηθεί τις ευθύνες του για τη συνάντηση που είχε αποκαλυφθεί, ενώ άλλοι έβγαλαν το συμπέρασμα ότι ίσως και να μην ήταν ενήμερος. Πρόβλημα, από όλες τις απόψεις, αν αναλογιστούμε ότι ο κ. Δένδιας μετείχε στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. μία ημέρα μετά τη συνάντηση -στην οποία, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, υπήρξε συμφωνία με τους Τούρκους- και ζήτησε κατάλογο με κυρώσεις κατά της Τουρκίας: «Δηλαδή, βαρύτατων κυρώσεων οι οποίες να δημιουργήσουν τεράστιο πρόβλημα στην τουρκική οικονομία».
Είναι δυνατόν να γνώριζε ότι έχουν ξεκινήσει συνομιλίες και έχουν καταλήξει μάλιστα σε συμφωνία και να έπραξε έτσι ο κ. Δένδιας;
Μία ημέρα μετά τον κ. Δένδια, στις 15 Ιουλίου, ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα της συνάντησης, λέγοντας ότι έγινε στο πλαίσιο της συνάντησης των ΥΠΕΞ της ΕΕ: «Σε υπηρεσιακό επίπεδο, θα πρέπει πάντοτε να υπάρχουν συνομιλίες και πάντοτε υπήρχαν. Αυτού του είδους οι συναντήσεις δεν προαναγγέλλονται, αλίμονο εάν συνέβαινε αυτό, και η συγκεκριμένη συνάντηση έγινε στο πλαίσιο της συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. που έγινε στη Γερμανία και στην ατζέντα της οποίας υπήρχε το θέμα των Ελληνοτουρκικών». Καθαρά υπηρεσιακή συνάντηση, από αυτές που δεν προαναγγέλλονται και φυσικά καμία λέξη για κείμενο συμφωνίας.
Αντίστοιχη αντιμετώπιση στο θέμα της τριμερούς του Βερολίνου και από τα συμπαθούντα τη γαλαντόμα κυβέρνηση Μητσοτάκη ΜΜΕ. Υποβάθμιση και ξανά υποβάθμιση. Μέχρι που ανέλαβε ο συνήθης ύποπτος Στέλιος Πέτσας να (απο)τελειώσει με την «πειθώ των εκατομμυρίων» που διαθέτει το… ανύπαρκτο θέμα της τριμερούς του Βερολίνου στις 16 Ιουλίου: «Ηταν προγραμματισμένη συνάντηση της διπλωματικής συμβούλου του πρωθυπουργού με τον Γερμανό ομόλογό της, ο οποίος κάλεσε και τον εκπρόσωπο του Τούρκου προέδρου, δεδομένου ότι είχαμε μπροστά μας σημαντικές συζητήσεις για τις ευρωτουρκικές σχέσεις αυτήν την εβδομάδα». Ηταν θέμα ευγένειας και επ’ ευκαιρία του Συμβουλίου των ΥΠΕΞ και για έναν… καφέ κάθισαν και οι τρεις στο τραπέζι.
Τόση φερεγγυότητα χαρακτηρίζει τους υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τυχαία συνάντηση, ενώ για συμφωνία ούτε υποψία. Και η ατζέντα, ευρωτουρκικές σχέσεις.
Μετά τον Τσαβούσογλου τους… κάρφωσε ο Καλίν
Τρεις ημέρες πέρασαν από τις δηλώσεις Πέτσα -άλλωστε τόσο διαρκούν… τα θαύματα- και «έσπασε τη σιωπή» του, στις 20 Ιουλίου, ο Ιμπραχίμ Καλίν, ο τρίτος της συνάντησης στο Βερολίνο. Και όσα διημείφθησαν στην τριμερή συνάντηση βγήκαν στο φως: «Στις 26 Ιουνίου, αν δεν κάνω λάθος, ο πρόεδρός μας είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Μητσοτάκη. Φυσικά πριν από αυτό είχαν προηγηθεί διεργασίες. Και μετά τη συνομιλία (με Μητσοτάκη) -στο πλαίσιο των εντολών που λάβαμε- ξεκινήσαμε κάποιες επαφές. Και στόχος μας εκεί ήταν να επιλύσουμε τα διμερή μας ζητήματά μας με αμοιβαίες διαπραγματεύσεις».
Ο Καλίν, λοιπόν, ο σύμβουλος του Ερντογάν, είπε τότε ότι η συνάντηση ήταν προγραμματισμένη. Αρχή διαλόγου και μάλιστα με συγκεκριμένη και γνωστή ατζέντα στους συμμετέχοντες. Αυτό αποκάλυψε σε όλες τις συνεντεύξεις του (ήταν αρκετές το επόμενο διάστημα) ο Ιμπραχίμ Καλίν, συζητούσαν στη βάση μιας πρότασης, που έδωσε σε Μητσοτάκη και Ερντογάν η Μέρκελ. Η συνάντηση επρόκειτο να γίνει στην Αθήνα, αλλά, όπως είχε αποκαλύψει ο Καλίν, προτιμήθηκε ουδέτερο έδαφος, λόγω Αγια-Σοφιάς, και συναντήθηκαν στο Βερολίνο, όπου, κατά τον Καλίν, συζήτησαν και συμφώνησαν: «Καταλήξαμε σε μια συμφωνία. Ακόμα και τα υπουργεία Εξωτερικών συμφώνησαν επί του κειμένου, ώστε να κάνουν μια κοινή δήλωση επί του θέματος. Μια ημέρα πριν από την ανακοίνωση η Ελλάδα δημοσιοποίησε ότι έκανε μια συμφωνία με την Αίγυπτο, οπότε διακόπηκαν οι συνομιλίες».
Ολα όσα έλεγε στις συνεντεύξεις του ο Καλίν επιβεβαιώθηκαν από το άρθρο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Ολα όσα έλεγαν οι υπουργοί πριν από δύο μήνες αποδείχθηκαν ψέματα. Προσπαθούσαν, προφανώς όχι οικεία βούληση, να πείσουν ότι το Μέγαρο Μαξίμου ή η κυβέρνηση δεν ασκεί μυστική διπλωματία.
Αυτό που μένει πλέον να απαντηθεί είναι τι περιείχε η συμφωνία στην οποία είχαν καταλήξει Αθήνα και Αγκυρα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Εστίας» στις 23 Ιουλίου, ο Καλίν είχε αποκαλύψει ότι στην ατζέντα του Βερολίνου υπήρχαν τα θέματα της αποστρατιωτικοποίησης νησιών του Αιγαίου ο διαμοιρασμός φυσικών πόρων της Μεσογείου, αμφισβητούμενα νησιά, γκρίζες ζώνες, μουφτείες Θράκης, τέμενος Αθηνών. Ολα αυτά, πάντως, είναι εκτός της εθνικής γραμμής της Ελλάδας και καλό θα ήταν να γνωρίζουμε αν η απάντηση της ελληνικής πλευράς, της κυρίας Σουρανή εν προκειμένω, στον κ. Καλίν ήταν η γνωστή. Οτι έχουμε μόνο μια διαφορά.
Εκτός εθνικής γραμμής ο Μητσοτάκης
Το άρθρο του Κυριάκου Μητσοτάκη αποκαλύπτει τη μυστική διπλωματία που ασκείται και διαψεύδει τα μέλη της κυβέρνησης, τα οποία στον δημόσιο λόγο τους προσπάθησαν να παραπλανήσουν τους πολίτες. Αποκαλύπτει όμως και τις αποστάσεις που παίρνει πλέον ο πρωθυπουργός από την εθνική γραμμή της Ελλάδας και τη διολίσθησή του στις θέσεις που έχει εκφράσει προσφάτως και το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά και η Γερμανία. Θέσεις οι οποίες μάλλον βολεύουν την Τουρκία. Στο άρθρο του ο πρωθυπουργός χαρακτηρίζει διεκδικούμενη την περιοχή μεταξύ του 28ου και του 32ου Μεσημβρινού. Είναι η περιοχή -να θυμίσουμε- που η Τουρκία δεσμεύει με συνεχείς NAVTEX εδώ και έναν μήνα. Είναι η περιοχή όπου αλωνίζει το «Oruc Reis» και διεξάγει έρευνες, συνοδευόμενο από τον τουρκικό στόλο. Στο άρθρο αναφέρεται επί λέξει: «Ο πρόεδρος Ερντογάν έστειλε το πολεμικό ναυτικό του για να στηρίξει μια προσπάθεια εξερεύνησης κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, στην οποία τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία διεκδικούν δικαιώματα και η οποία δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί».
Διεκδικούμενη περιοχή, αυτή που βρίσκεται μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου και Κρήτης. Αυτή η περιοχή που έμεινε εκτός της συμφωνίας που υπέγραψε η Ελλάδα με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση ΑΟΖ. Αυτή η θέση που εκφράζει ο Ελληνας πρωθυπουργός στο άρθρο του στις τρεις εφημερίδες δεν διαφέρει σε κάτι από αυτή που είχε εκφράσει αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στις 21/7/2020 και είχε προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις στην ελληνική κοινή γνώμη. Τέτοιες αντιδράσεις, που αναγκάστηκε να παρέμβει και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα για να διορθώσει τα πράγματα.
Από την Ισπανία οι νέες αποκαλύψεις
Τσαβούσογλου, Καλίν, άρθρο Μητσοτάκη σε εφημερίδες του εξωτερικού. Ολα τα μαθαίνουμε από πηγές εκτός Ελλάδας, λόγω του ιδιότυπου επικοινωνιακού σιωπητηρίου, στο οποίο βρίσκεται η Ελλάδα. Αυτήν τη φορά τα νέα αφορούν τα πανηγύρια, εντός Ελλάδας φυσικά, για την «περίοπτη νίκη» που πέτυχε ο λαοπρόβλητος πρωθυπουργός στην Ευρωμεσογειακή Διάσκεψη στην Κορσική. Αλλη εικόνα από τα εγχώρια ΜΜΕ δίνει η ισπανική εφημερίδα «El Pais», η οποία γράφει: «Ισπανία και Ιταλία, υποστηριζόμενες από την Πορτογαλία και τη Μάλτα, ενώθηκαν στη σύνοδο κορυφής του MED7, στην Κορσική, για να περιορίσουν τη διπλωματική επίθεση που ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ήθελε να εξαπολύσει ενάντια στην Τουρκία».
Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα, «η σύνοδος κορυφής στην Κορσική ολοκληρώθηκε μεν με μια σκληρή δήλωση που μιλά για κυρώσεις, αλλά πολύ πιο ήπια από εκείνη που ζήτησε η Γαλλία, η Ελλάδα και η Κύπρος».
Στην ισπανική εφημερίδα, η οποία επικαλείται διπλωματικές πηγές, αναφέρεται: «Η Ελλάδα και η Κύπρος, που υφίστανται σημαντική κλιμάκωση της έντασης από την Τουρκία, πίεσαν για ένα πιο σκληρό μήνυμα εναντίον της Αγκυρας, αλλά η Ισπανία και η Ιταλία είναι πολύ πιο επιφυλακτικές». Η Ισπανία και η Ιταλία είναι πιο κοντά σε αυτό το θέμα στις θέσεις της Γερμανίας, που τάσσεται υπέρ της επιδίωξης συμφωνίας με την Τουρκία, καθώς αποτελεί βασική χώρα για το Βερολίνο, γράφει η ισπανική εφημερίδα και προσθέτει: «Ο Μακρόν δεν κατάφερε να περάσει την ηχηρή θέση που ήθελε για κυρώσεις, ώστε να τη μεταφέρει στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κορυφής στις 25 Σεπτεμβρίου, όπου θα πραγματοποιηθούν οι πραγματικές διαπραγματεύσεις. Ετσι η απειλή των κυρώσεων έγινε πιο ήπια. Υπήρξε περισσότερο καρότο παρά ραβδί για την Αγκυρα».
