Ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι Έλληνας πολιτικός. Ουδείς το αμφισβητεί. Έχει ελληνική συνείδηση, είναι χριστιανός ορθόδοξος και ομιλεί σωστά ελληνικά. Όσοι μετά την υπουργοποίησή του τον αποκάλεσαν «ξένο», είναι, απλώς, πολιτικοί κρετίνοι…
Ουδείς επίσης αμφισβητεί τις διοικητικές του ικανότητες. Όσοι επίσης στην πρόσφατη μετεγγραφή του διέγνωσαν «πενία στελεχών» στο κυβερνητικό κόμμα είναι γυμνοί ουσιαστικών επιχειρημάτων.
Ο Χρήστος Στυλιανίδης υπηρέτησε δύο Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας από την εξέχουσα θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ήταν η «φωνή» της Κύπρου επί ημερών Γλαύκου Κληρίδη και Νίκου Αναστασιάδη. Για να επιλέγεται στην ίδια θέση από δύο πολιτικές προσωπικότητες σημαίνει ότι διαθέτει συγκεκριμένες ικανότητες που συνάδουν με τις υποχρεώσεις του προσώπου εκείνου το οποίο καλείται να εκπροσωπεί την κυβέρνηση ενός κράτους. Η εκπροσώπηση κυβέρνησης και η διαχείριση της κοινής γνώμης σε δύσκολες στιγμές δεν είναι εύκολη υπόθεση, και για τον νέο υπουργό Πολιτικής Προστασίας της Ελλάδας, είναι μια δουλειά που ξέρει να κάνει καλά.
Υπό κανονικές συνθήκες, η πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού να εντάξει στο κυβερνητικό σώμα έναν προβεβλημένο Κύπριο πολιτικό κύρους θα μας έκανε όλους χαρούμενους και υπερήφανους. Θα υπενθύμιζε στους Ελλαδίτες ότι η Κύπρος κείται πλησίον, ενώ θα διέχεε πολιτική-πατριωτική αυτοπεποίθηση στους Έλληνοκυπρίους της Μεγαλονήσου, που βλέπουν σήμερα την Τουρκία να εφορμά εκ νέου στο λαβωμένο από την τουρκική κατοχή σώμα της, χωρίς η κατοχική δύναμη να αντιμετωπίζει σοβαρές αντιστάσεις.
Και μόνο το γεγονός της συμμετοχής ενός Κύπριου πολίτη – πολιτικού στο ελλαδικό Υπουργικό Συμβούλιο θα ήταν, έστω αμυδρό, σημάδι ότι η Ελλάδα δεν κείται μακράν. Ότι δεν αδιαφορεί εάν χάσει τον έναν της πνεύμονα, τη μαρτυρική Κύπρο. Ο άλλος είναι η Κρήτη, που ευτυχώς δεν κινδυνεύει ακόμα… Με τα δύο αυτά νησιά, που προσδίδουν τον απαραίτητο ζωτικό χώρο στον εθνικό κορμό, «αναπνέει» η Αθήνα στην Ανατολική Μεσόγειο. Τι δεν καταλαβαίνετε;
Αλλά, η υπουργοποίηση του Χρήστου Στυλιανίδη τώρα, μετά την αποτυχημένη πενταμερή για το Κυπριακό και τις σχετικές γερμανικές λοβιτούρες, σε μια κυβέρνηση που συμπεριλαμβάνει στους κόλπους της υπουργούς, όπως ο Ν. Δένδιας, ο Ν. Παναγιωτόπουλος και ο Άγγελος Συρίγος και μέχρι πρότινος υπουργούς όπως ο Αλκιβιάδης Στεφανής, ακούγεται παράδοξη… Εκτός εάν υποκρύπτει… ελιγμό των Δαναών!
Ο ρόλος του
Οι κινήσεις που έγιναν έκτοτε και οι δεδομένοι συσχετισμοί ισχύος υποχρέωσαν τελικά τη μέχρι τότε πανθομολογούμενη ελληνική υπεροχή στο διεθνές positioning ως προς το Κυπριακό σε άτακτη υποχώρηση… Δυστυχώς, ο Χρήστος Στυλιανίδης έχει «αυτοπροδοθεί» από τη μέχρι σήμερα πολιτεία του στο Κυπριακό, και όχι μόνον.
Ο λόγος της δημόσιας σφοδρής αμφισβήτησης στο πρόσωπό του είναι ότι, εκ των λεγομένων του, προφανώς, αφενός διακατέχεται από μια δυσεξήγητη έλξη προς τον τουρκικό παράγοντα και την Τουρκία, αφετέρου με βάση ανοιχτές, δικές του δημόσιες παραδοχές εργάσθηκε είτε ανέλαβε να εργασθεί ως επί χρήμασι «αγγελιοφόρος του σκότους».
Τα 50.000 αργύρια που παραδέχθηκε δημοσίως ότι διαχειρίστηκε για να προωθήσει το «Ναι» στο δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν, βαρύνουν μέχρι και σήμερα την πολιτική υπόσταση του ανδρός στην Ελλάδα και την Κύπρο.
«Τουρκόφιλος»
Όχι μόνο επί των ημερών κατά τις οποίες το Σχέδιο Ανάν «μπέρδευε» ακόμα και την Ουάσινγκτον, αλλά και αργότερα, ο Χρήστος Στυλιανίδης παρουσιάζει περίεργη υποταγή στην «αδελφή» Τουρκία. Πέραν του Σχεδίου Ανάν, χαρακτηριστική είναι η περίοδος της θητείας του ως Ευρωπαίου επιτρόπου για τη Διαχείριση Κρίσεων και την Ανθρωπιστική Βοήθεια, τοποθετημένου στη θέση αυτήν από την Κυπριακή Δημοκρατία, ως προς το προσφυγικό ζήτημα.
Για παράδειγμα, την περίοδο αυτήν, η «αγαπημένη» του Τουρκία ορθώς πίεζε την Ε.Ε. για να αποσπά πόρους. Ο ίδιος ως επίτροπος της Ε.Ε. εξέφραζε γνώμη για διάφορα ζητήματα, εντός ή και εκτός του χαρτοφυλακίου του. Οι επισκέψεις του ως επιτρόπου στην Τουρκία πολλές, και οι δηλώσεις του ακόμα περισσότερες… Ακόμα και στις Βρυξέλλες «κανόνιζε» ενημερωτικές συναντήσεις με Τούρκους δημοσιογράφους για να τους υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις της Κομισιόν έναντι της Τουρκίας…
Σε μία από αυτές τις συναντήσεις (09/12/17), ο επίτροπος της Ε.Ε. για την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων Χρήστος Στυλιανίδης τόνιζε πως η Τουρκία και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ανάγκη η μία την άλλη για να επιλύσουν τα κοινά τους προβλήματα. «Είμαστε στο ίδιο καράβι», ανέφερε χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τις ανταποκρίσεις των Τούρκων δημοσιογράφων.
Προφανώς, παρέκαμπτε, προς στιγμήν, το γεγονός ότι η «συνεπιβάτις» Τουρκία κατέχει παράνομα το 1/3 της δικής του πατρίδας. Συνηγορούσε, μάλιστα, στις τουρκικές απαιτήσεις, υπενθυμίζοντας ότι «στην Τουρκία υπάρχουν πάνω από 3.000.000 πρόσφυγες» (σιγά σιγά, από τότε, ο αριθμός αυτός με την τουρκική προπαγάνδα στο απόγειο έγινε 4.000.000) και προσέθετε ότι προσωπικά «εκτιμά τη γενναιοδωρία της Τουρκίας και του τουρκικού λαού, που ειδικά φιλοξενούν τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων στον κόσμο»…
Η συνάντηση του Χ. Στυλιανίδη με τους Τούρκους δημοσιογράφους πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Συντονισμού Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών της Κομισιόν, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που διοργάνωσε στις Βρυξέλλες η τουρκική αντιπροσωπία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σύμφωνα με τις ανταποκρίσεις, ο Χ. Στυλιανίδης σημείωσε ότι η συνεργασία Ε.Ε. – Τουρκίας προσέφερε συγκεκριμένα αποτελέσματα, προσθέτοντας ότι «η Τουρκία και η Ε.Ε. έχουν ανάγκη η μία την άλλη για να καταφέρουν να λύσουν τα κοινά τους προβλήματα».
Υπενθύμισε επίσης ότι «έχουν διατεθεί 2,9 δισεκατομμύρια ευρώ ως οικονομική βοήθεια, και αυτό αποτελεί δέσμευση της Ε.Ε.» σε σχέση με το προσφυγικό ζήτημα στην Τουρκία.
Ο Χ. Στυλιανίδης σημείωσε στους Τούρκους δημοσιογράφους πως η κοινή προσπάθεια Τουρκίας – Ε.Ε. έχει επιφέρει συγκεκριμένα σημαντικά αποτελέσματα: «Προσφέραμε υποστήριξη στους πρόσφυγες στη χώρα σας, με το πρόγραμμα του δικτύου κοινωνικής ασφάλειας έκτακτης ανάγκης της Ε.Ε. Χάρη σε αυτό, που είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα ανθρωπιστικής βοήθειας της Ε.Ε., καταφέραμε να βοηθήσουμε 1.100.000 πρόσφυγες στην Τουρκία. Παράλληλα, εφαρμόζουμε πρόγραμμα παροχής μετρητών, υπό όρους, για να στηρίξουμε την εκπαίδευση παιδιών. Μέχρι τώρα έχουμε βοηθήσει πάνω από 255.000 παιδιά».
Ο Κύπριος επίτροπος συμπλήρωσε με ικανοποίηση ότι «η Ε.Ε. και η Τουρκία πρέπει να αισθάνονται περήφανες για την επιτυχία αυτήν», για την οποία, ωστόσο, ο Τούρκος ΥΠΕΞ διατυπώνει (τότε και τώρα) συνεχή παράπονα.
Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έχει άλλη γνώμη από τον Χρήστο Στυλιανίδη. Μόλις πρόσφατα ενώπιον της Ολλανδής ομολόγου του στην Άγκυρα, ο Τσαβούσογλου κατηγόρησε εκ νέου την Ε.Ε. ότι δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Τουρκία.
Επίσκεψη στην Άγκυρα
Έξι μήνες νωρίτερα (07/06/17), ο Χρήστος Στυλιανίδης επισκέφθηκε την Άγκυρα. Φωτογραφήθηκε μαζί με τον τότε υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ομέρ Τσελίκ μπροστά στο πορτρέτο του Κεμάλ και πάλι απέδωσε τιμές στην Τουρκία. Κοινές δηλώσεις δεν έγιναν. Ωστόσο, ο Ομέρ Τσελίκ φρόντισε να «στολίσει» την Ε.Ε. και τον Κύπριο επίτροπο λίγο νωρίτερα, κάνοντας δηλώσεις μόνος του. Είπε ότι προσεγγίσεις όπως η αποτροπή της μετανάστευσης και ο περιορισμός των προσφύγων εκτός συνόρων δεν είναι ανθρωπιστικές ενέργειες, υπογραμμίζοντας ότι η μετανάστευση είναι ένα θέμα που χρήζει διαχείρισης.
Την ώρα που η Ελλάδα προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ του 2015, συζητώντας άκαρπα (τότε) τρόπους οχύρωσης του Έβρου και των νησιών, ο Τούρκος αξιωματούχος εγκαλούσε εμμέσως τη χώρα μας, λέγοντας: «Μην τοποθετείτε συρματοπλέγματα στα σύνορα, μη χτίζετε τείχη. Τα συρματοπλέγματα δεν αρμόζουν στον σύγχρονο κόσμο… Οι χώρες να γίνουν γέφυρα για τους πρόσφυγες». Ο Τσελίκ επέκρινε για μια ακόμη φορά την Ε.Ε., που δεν τηρεί τις υποσχέσεις της για τη βοήθεια (βλ. παράδες στην Τουρκία) προς τους Σύρους πρόσφυγες.
Και ο Χρήστος Στυλιανίδης, σε δικές του δηλώσεις, απαντούσε: «Θέλω για μια ακόμη φορά να επαινέσω από εδώ (σ.σ.: από την Τουρκία) την εκπληκτική γενναιοδωρία της Τουρκίας και τη φιλοξενία του τουρκικού λαού. Η Ε.Ε. θα συνεχίσει να προσφέρει κάθε δυνατή στήριξη για την κάλυψη των αναγκών των προσφύγων. Δεν είστε μόνοι».
Η θέση αυτή δεν είναι λανθασμένη, εξ ορισμού. Αλλά μια Τουρκία χωρίς… φρένα δεν σταματά να απαιτεί εν εξάλλω…
Απόψεις και για τα εσωτερικά της Τουρκίας
Ας αντιπαρέλθουμε τις γνωστές, διακινούμενες στα ΜΜΕ «κατηγορίες» των ημερών: ΕΛΙΑΜΕΠ, άνθρωπος του Σημίτη, ιδρυτής του ομίλου προβληματισμού, ΟΠΕΚ Κύπρου, εκσυγχρονιστής -παρότι είναι παιδί του κεντροδεξιού ΔΗΣΥ-, εκπρόσωπος του ενδοτισμού στην Κύπρο. «Κοντοπαρεάκι» με τη γνωστή σχολή της λήθης και του… «συνωστισμού» (Βερέμης, Ρεπούση, Δραγώνα, Φραγκουδάκη, Λιάκος). Αλλά και οι αντίστοιχες «φιλοφρονήσεις»: εργατικός, έντιμος (στηλίτευσε τα «χρυσά» διαβατήρια στην πατρίδα του), άριστος διαχειριστής και αποτελεσματικός. «Δίδυμος» του Μαργαρίτη Σχοινά.
Ωστόσο, ο Χρ. Στυλιανίδης δείχνει υπερβάλλουσα σπουδή να «κολακέψει» την Τουρκία. Σημειώνεται ότι σε άλλη επίσκεψή του στη γειτονική χώρα ο Ευρωπαίος επίτροπος, σε κοινές δηλώσεις με τον Ομέρ Τσελίκ, αναφέρθηκε σε εσωτερικό τουρκικό ζήτημα, τονίζοντας ότι «η Ε.Ε. είναι με το μέρος της Τουρκίας και της τουρκικής δημοκρατίας αναφορικά με την απόπειρα πραξικοπήματος της φετουλαχικής τρομοκρατικής οργάνωσης FETÖ», «καταπίνοντας» ολόκληρο το «ποίημα» Ερντογάν.
Εξέφρασε τα συλλυπητήριά του για τα θύματα, τονίζοντας ότι «η Ε.Ε. είναι δίπλα στους δημοκρατικούς θεσμούς της Τουρκίας». Φυσικά, μιλούσε ως επίτροπος. Αλλά ποιους δημοκρατικούς θεσμούς ποιας Τουρκίας; Να σημειώσουμε ότι ουδεμία ελληνική κυβέρνηση μέχρι σήμερα (από τότε που ο Ερντογάν αποφάσισε να αποκαλέσει «τρομοκράτη» τον πρώην μέντορά του Γκιουλέν) έχει χαρακτηρίσει το κίνημα Γιουλέν «τρομοκρατικό», όπως άλλωστε και η Ουάσινγκτον.
Υπό αυτές τις συνθήκες, τα σχεδιαζόμενα επόμενα βήματα στο Κυπριακό θα καταδείξουν εάν η υπουργοποίηση του Χρ. Στυλιανίδη στο ελληνικό cabinet θα έχει θετικές επιπτώσεις για την πατρίδα του…
Εγκαινίασε το πρόγραμμα «γκετοποίησης» της Αθήνας
Ο Χρήστος Στυλιανίδης, ως αρμόδιος επίτροπος της Ε.Ε. για την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων, δηλαδή ως καθ’ ύλην αρμόδιος για την αντιμετώπιση και της μεταναστευτικής κρίσης, ήταν αυτός που «εγκαινίασε» το πρόγραμμα «ΕΣΤΙΑ», που οδήγησε στη μαζική εγκατάσταση μεταναστευτικών πληθυσμών εντός του αστικού ιστού των μεγάλων πόλεων της χώρας μας.
Ήταν το 2017 που το πρόγραμμα ξεκίνησε να «τρέχει», συμβάλλοντας σημαντικά στην περαιτέρω γκετοποίηση ολόκληρων περιοχών στην Αθήνα – με χρήματα που είναι σημαντικό να σημειωθεί πως δόθηκαν με «γενναιοδωρία» από την Ε.Ε., προκειμένου οι μετανάστες και οι πρόσφυγες να παραμείνουν στην Ελλάδα, αντί να ταξιδέψουν στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Είχε μάλιστα τότε δηλώσει με περίσσιο στόμφο πως «ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή των προσφύγων στην Ελλάδα, με την αλλαγή του τρόπου χορήγησης βοήθειας από την Ε.Ε., και στόχος είναι να φύγουν οι “μετανάστες” από τους καταυλισμούς και να μεταφερθούν σε κανονικά καταλύματα». Φυσικά, η έμφαση δινόταν στο ότι οι πρόσφυγες θα ζούσαν στην Ελλάδα, εξυπηρετώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το αίτημα των υπόλοιπων χωρών που οδήγησε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Ο κ. Στυλιανίδης θεωρείται ότι ήταν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της τότε κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και των Βρυξελλών, που οδήγησε στην αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ των δύο πλευρών, οι οποίες πέρασαν από έντονες διακυμάνσεις λόγω και του Μεταναστευτικού. Είναι ξεκάθαρο ότι, σε μια περίοδο όπου αναμένεται το συγκεκριμένο ζήτημα να προκαλέσει συγκρούσεις, η παρουσία ενός ακόμη υπουργού υπέρ της «ενσωμάτωσης» σηματοδοτεί συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
Υποψήφιος και για Πρόεδρος;
Σύμφωνα, πάντως, με πληροφορίες, πριν από την τελευταία εξέλιξη ο Χρήστος Στυλιανίδης είχε βολιδοσκοπηθεί προκειμένου να κατέβει υποψήφιος με το αντίπαλο του ΔΗΣΥ, το αριστερό ΑΚΕΛ.
Ούτως ή άλλως, ως προς το Κυπριακό, το κόμμα στην Κύπρο, όπως αναφέρεται τελευταία στη Μεγαλόνησο, είναι ένα: το ΔΥΣΑΚΕΛ.
