Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσο δεν επιτυγχάνεται λύση στο Κυπριακό, η Τουρκία παγιώνει τις απειλητικές για την ασφάλεια του Ελληνισμού θέσεις της, προκειμένου να επιτύχει νομιμοποίηση της επεκτατικής πολιτικής της από τη διεθνή κοινότητα.
Από τον
Νίκο Σταυρουλάκι
Οσο ο χρόνος προσθέτει στο νησί έτη κατοχής τόσο η γεωπολιτική ανάταξη στην προ της εισβολής κατάσταση (status quo ante) δυσκολεύει -αν όχι χειροτερεύει-, «χωρίς επιστροφή» λένε οι απαισιόδοξοι.
Η Τουρκία, στη διάρκεια των ετών της κατοχής, έχει πραγματοποιήσει μικρά βήματα, που δεν υιοθετούνται από τη διεθνή κοινότητα μεν, αλλά δημιουργούν κρίσιμη διαπραγματευτική μάζα, που δυσκολεύει τη σύγκλιση των δύο πλευρών σκοπίμως. Από την εισβολή, στην ανακήρυξη «κράτους» και από αυτήν στην ανοιχτή απαίτηση για δύο κράτη, έχει διανύσει ανώδυνα 47 χρόνια διπλωματικής ανοχής στις παράνομες πράξεις της.
Νέα βάση και πρόσωπα
Ετσι, το Κυπριακό τίθεται ξανά σε κίνηση. Αποτελεί επιθυμία των άμεσα εμπλεκομένων, Αθήνας – Λευκωσίας, αλλά και της Αγκυρας, καθώς ευελπιστεί ότι τώρα θα μπορέσει να περάσει θέσεις που θα τη βοηθήσουν να δώσει ώθηση στα διχοτομικά της σχέδια. Μετά την αποτυχημένη πενταμερή της Γενεύης (26/4/21) και την άτυπη τριμερή της Ν. Υόρκης (27/9/21), στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ, άρχισε ήδη ακόμα μια προσπάθεια εκ μέρους του γ.γ. των Ην. Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες να ξαναβάλει το Κυπριακό «τρένο» σε τροχιά.
Ηδη ανακοινώθηκε (5/11) ο διορισμός του Καναδού διπλωμάτη Κόλιν Στιούαρτ στη θέση του επικεφαλής της UNFICYP. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Κύπρο, μέσα στις επόμενες εβδομάδες εκτιμάται ότι θα κλείσει και το θέμα διορισμού «ειδικού απεσταλμένου», δηλαδή του προσώπου που θα διαδεχτεί την Τζέιν Χολ Λουτ στη θέση της, ενώ γενικότερες ανακοινώσεις από πλευράς Ηνωμένων Εθνών που θα αφορούν στο Κυπριακό αναμένονται περί τα τέλη Νοεμβρίου.
Για το νέο «σπρώξιμο» του Κυπριακού, ο γ.γ. του ΟΗΕ Α. Γκουτέρες ενημέρωσε σε σύντομη συνομιλία τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στο περιθώριο της Συνόδου για την Κλιματική Αλλαγή, στη Γλασκόβη, την περασμένη εβδομάδα. Με την επανεκκίνηση στο Κυπριακό διά του διορισμού νέου «ειδικού απεσταλμένου» συμφωνούν και τα πέντε μόνιμα μέλη του Σ.Α. του διεθνούς οργανισμού. Για τη διαμόρφωση αυτού του κλίματος έχει εργαστεί εντατικά η Αθήνα το τελευταίο διάστημα.
Μέχρι τότε καθήκοντα «ειδικού απεσταλμένου» θα εκτελεί ο Κόλιν Στιούαρτ, καθώς, παράλληλα με τα καθήκοντά του ως επικεφαλής της ειρηνευτικής δύναμης, έχει χρισθεί από τον γ.γ. του ΟΗΕ και «αναπληρωτής ειδικός απεσταλμένος για το Κυπριακό». Ο Κ. Στιούαρτ διαδέχεται την Ελίζαμπεθ Σπέχαρ στην ίδια θέση και αναμένεται ότι θα αναλάβει καθήκοντα τέλος Νοεμβρίου με τη λήξη της θητείας της προκατόχου του. «Καναδός» διαδέχεται «Καναδή» στο ευαίσθητο πόστο του επιτηρητή της ειρήνης (!) στη Μεγαλόνησο. Στα χρόνια της τουρκικής κατοχής, η «επιτήρηση» της ειρήνης εκ μέρους του ΟΗΕ έχει «αποδώσει» δύο νεκρούς Ελληνοκυπρίους, τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού, στη Δερύνεια της Αμμοχώστου.
Κρίση και εκλογές
Ωστόσο, το αποτέλεσμα της νέας προσπάθειας δεν θα φανεί πριν από το επόμενο έτος, 2022. Η Τουρκία δημιούργησε σκόπιμα πολιτική κρίση στα Κατεχόμενα, με αφορμή ένα δήθεν «ροζ σκάνδαλο», για να μπορεί να επικαλεστεί «πολιτικές εξελίξεις», οι οποίες δεν επιτρέπουν τη λήψη αποφάσεων μέχρι τον σχηματισμό νέας «κυβέρνησης» στο ψευδοκράτος.
Οπως ανακοινώθηκε επίσημα, στις 23 Ιανουαρίου 2022 θα πραγματοποιηθούν τελικά οι πρόωρες «εκλογές» στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου. Το ανακοίνωσε ο λεγόμενος «πρόεδρος της Βουλής» του κατοχικού καθεστώτος Οντέρ Σενάρογλου σε δηλώσεις του την περασμένη Δευτέρα. Ο Σενάρογλου είπε ότι τα κοινοβουλευτικά κόμματα συμφώνησαν σε αυτήν την ημερομηνία. Είπε ακόμα ότι θα αλλάξει και ο «εκλογικός νόμος». Θα καταρτιστούν τροποποιήσεις στον υπάρχοντα «νόμο» προκειμένου να ενισχυθεί η «εκλογική» φωνή των Τούρκων εποίκων. Η Τουρκία δεν επιθυμεί ξανά κάποιον «Μουσταφά Ακιντζί» στον δρόμο της προς τη διχοτόμηση. Αυτόν τον στόχο υλοποιεί μέσω της ενίσχυσης του σώματος των εποίκων με δικαίωμα ψήφου. Ηδη μόνο την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκε η χορήγηση υπηκοότητας σε ακόμα 700 Τούρκους εποίκους. Ο ακριβής, συνολικός αριθμός αυτών που έχουν «δικαίωμα» να συμμετέχουν στις «εκλογές» είναι άγνωστος στη Λευκωσία.
Η «κυβέρνηση» του Ερσάν Σανέρ κατέρρευσε, λόγω αδυναμίας σύγκλησης της κατοχικής «Βουλής». Το πρόβλημα εξερράγη, όταν υπήρξε αδυναμία σύγκλησης του «Σώματος», καθώς προέκυψαν αιφνιδίως διαφωνίες στην εκλογική συμμαχία των τριών συνεργαζόμενων «κομμάτων». Ακολούθησε η αποκάλυψη των ροζ βίντεο με πρωταγωνιστή τον Ερσάν Σανέρ, ο οποίος αποσύρθηκε από την πολιτική. Αυτός «κάηκε» διά χειρός Ερντογάν. Επομένως, σύμφωνα με αξιόπιστες εκτιμήσεις, εξελίξεις θα πρέπει να αναμένονται στο πρώτο εξάμηνο του 2022, παρότι ως εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων στις συνομιλίες παρακάθεται ο εκάστοτε «πρόεδρος», επί του παρόντος ο αδιάλλακτος «εκλεγμένος» εγκάθετος του Τ. Ερντογάν στην Κύπρο Ερσίν Τατάρ.
Ηδη το θέμα των Τούρκων εποίκων έχει παράξει ουσιαστική αλλοίωση στα δημογραφικά δεδομένα της Μεγαλονήσου. Οι έποικοι έχουν πλέον απογόνους, οι οποίοι μάλιστα μετέχουν στα κοινά, παρότι θεωρούνται «ξένο σώμα» από τους Τουρκοκυπρίους. Οι έποικοι λειτουργούν ως το «μακρύ χέρι» της Τουρκίας, στο πλαίσιο της στρατηγικής του παρεμβατισμού, ακόμα και στα πολιτικά πράγματα του παράνομου προτεκτοράτου… Δεν της αρκεί η κατοχή.
Ο Τατάρ μοιράζει γη στα Κατεχόμενα
Πριν καν ανακοινωθεί επίσημα η ημερομηνία των «εκλογών» στα Κατεχόμενα, ο Ερσίν Τατάρ ανακοίνωσε «ρυθμίσεις»… κοιτώντας προς τους εποίκους. Είπε ότι «όσοι Τουρκοκύπριοι άφησαν τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές θα πρέπει να πάρουν περιουσίες στα Κατεχόμενα». Εκτιμάται ότι η μεθόδευση αφορά την προσφορά στέγης, καθώς η Τουρκία υλοποιεί ταυτόχρονα και υπογείως το πρόγραμμα συνεχούς αλλοίωσης του πληθυσμού στο υπό κατοχή τμήμα της Κύπρου. Στη μεθόδευση αυτήν διευκολύνεται, καθώς ουδείς θέτει ψηλά στην ατζέντα το ζήτημα των εποίκων.
Η πορεία αυτή δεν αποτελεί αιτία για την αποδοχή από την Αθήνα και τη Λευκωσία λύσης που θα νομιμοποιούσε (με άλλο τρόπο) τις γνωστές παρεμβατικές ορέξεις της Τουρκίας στην περιοχή. Ακόμα και η αποδοχή ενός μοντέλου «Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, στο οποίο η Τουρκία θα είχε υπογείως και καθ’ οιονδήποτε τρόπο λόγο, μέσω της «πολιτικής ισότητας» θα ήταν καταστροφική για το μέλλον του Ελληνισμού στην ανατ. Μεσόγειο.
