Κρυφές και φανερές μετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο η δυσαρέσκεια, η αποστασιοποίηση, η μετατόπιση στην αδιευκρίνιστη ψήφο και εν τέλει η πιθανή αναζήτηση άλλης κομματικής στέγης.
- Aπό τον Πάνο Σώκο
Η Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλουν την εκλογική τους νίκη το 2019 στη μεσαία τάξη, η οποία εγκατέλειψε τον ΣΥΡΙΖΑ και μετατοπίστηκε μαζικά προς τη Ν.Δ. που υποσχέθηκε φορολογική ελάφρυνση και εισοδηματική αποκατάσταση. Όμως δυόμισι χρόνια μετά, και με δεδομένο ότι η Ν.Δ. έχει πλέον μεγάλο κυβερνητικό παρελθόν και κρίνεται από τη δική της πολιτική, τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν εις βάρος της.
Στο Μέγαρο Μαξίμου βλέπουν έναν μόνιμο εφιάλτη τους τελευταίους μήνες και δεν είναι άλλος από την απώλεια -λόγω της ακρίβειας- της μεσαίας τάξης, καθώς κρυφές και φανερές μετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο η δυσαρέσκεια, η αποστασιοποίηση, η μετατόπιση στην αδιευκρίνιστη ψήφο και εν τέλει η πιθανή αναζήτηση άλλης κομματικής στέγης.
Οι επιτελείς του Μαξίμου, που ακολουθούν σαν ευαγγέλιο της δημοσκοπήσεις, δεν στέκονται μόνο στις διαρροές ψηφοφόρων προς το ΚΙΝ.ΑΛ. ή προς τα δεξιά της Ν.Δ., αλλά διερευνούν και την κοινωνική και οικονομική προέλευση αυτών των διαρροών και τα συμπεράσματά τους δεν είναι ενθαρρυντικά, καθώς δείχνουν ότι προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από τη μεσαία τάξη.
Τα μέτρα στήριξης
Στην ανακοπή αυτών των διαρροών αποσκοπούν και τα μέτρα οικονομικής στήριξης που εξαγγέλλονται κάθε λίγο και λιγάκι, μόνο που, όπως λένε στους διαδρόμους της Βουλής κοινοβουλευτικά στελέχη της Ν.Δ., τα μέτρα δεν έχουν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, είναι αποσπασματικά, δεν καλύπτουν τις οικονομικές απώλειες της μεσαίας τάξης, ενώ κανείς δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει η ενεργειακή κρίση.
Την ίδια στιγμή, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι υπουργοί καταφεύγουν σε κινδυνολογίες για δημοσιονομικό εκτροχιασμό και δεν χάνουν ευκαιρία να επισημαίνουν, σε μία προσπάθεια να πείσουν, ότι τα τελευταία δύο χρόνια η κυβέρνηση δαπάνησε μέσα στην πανδημία 42 δισ. ευρώ για στήριξη σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Όμως όσα και όποια μέτρα κι αν πάρει η κυβέρνηση, το παιχνίδι για την ώρα μοιάζει χαμένο ή, τουλάχιστον, είναι εκτός ελέγχου, καθώς αποδεικνύονται ανεπαρκή και τα απορροφά ο πληθωρισμός που μειώνει το πραγματικό εισόδημα. Όπως έδειξαν τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., ο γενικός δείκτης τιμών καταναλωτή αυξήθηκε κατά 6,2% τον Ιανουάριο, με τις αυξήσεις στην ενέργεια να βρίσκονται στα ύψη (φυσικό αέριο 154,8%, ηλεκτρικό ρεύμα 56,7%, πετρέλαιο 36%), αλλά και τα τρόφιμα να παρουσιάζουν αυξήσεις πάνω από τον μέσο όρο (ελαιόλαδο 15,4%, αρνίσιο και κατσικίσιο κρέας 12,6%, ζυμαρικά 7%, γαλακτοκομικά 6,3%).
Τα γκάλοπ
Την ίδια στιγμή οι μετρήσεις της κοινής γνώμης έχουν σημάνει συναγερμό στο Μαξίμου, καθώς ακόμα και στη δημοσκόπηση της ΜΑRC που δημοσιεύτηκε πριν από μερικές μέρες η ακρίβεια χαρακτηρίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα από το 47% των πολιτών, με την πανδημία να ακολουθεί με ποσοστό 24,2%. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το 82,5% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι τα μέτρα για την ακρίβεια που ανακοινώνει η κυβέρνηση είναι ανεπαρκή, ενώ το 58% των πολιτών πιστεύει πως θα μπορούσαν να δοθούν περισσότερα.
Επίσης η αύξηση στις τιμές του ρεύματος προβληματίζει το 55% και τη δεύτερη θέση παίρνει η αύξηση σε αγαθά, τρόφιμα και είδη σούπερ μάρκετ με 52%. Καύσιμα αλλά και πετρέλαιο θέρμανσης είναι στις επόμενες θέσεις με 40,8% και 37,4%, αντίστοιχα. Τέλος, όσον αφορά τη νέα χρονιά, οι πολίτες φαίνεται πως δεν βλέπουν θετικές εξελίξεις τόσο στα οικονομικά του νοικοκυριού τους όσο και στην οικονομία της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, το 48,3% πιστεύει πως τα οικονομικά του θα είναι χειρότερα και το 51,3% πιστεύει πως το ίδιο θα ισχύσει και για την οικονομία της χώρας.
Είναι ευρήματα-κόλαφος για την κυβέρνηση, γιατί προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα και, φυσικά, τη μεσαία τάξη, που είναι ο βασικός εκλογικός τροφοδότης της Ν.Δ.
Δεν έχει λύσεις
Η κυβέρνηση δείχνει να μην έχει λύσεις γι’ αυτή τη δύσκολη εξίσωση. Η δεύτερη αύξηση του κατώτατου μισθού που εξαγγέλθηκε για την 1η Μαΐου και η οποία αναμένεται να είναι 6% δεν θα καλύψει την απώλεια εισοδήματος και θα αποκαλυφθεί εύκολα και γρήγορα, καθώς το μεγάλο μέρος των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων δαπανάται στην κάλυψη των βασικών αγαθών, που λόγω της ακρίβειας υπολογίζεται πως έχουν αυξηθεί περίπου κατά 25%.
Επίσης, η μείωση του ΦΠΑ στα καταναλωτικά προϊόντα έχει απορριφθεί από το οικονομικό επιτελείο λόγω κινδύνου εκτροχιασμού του Προϋπολογισμού και σε αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση προτάσσει την καλή δημοσιονομική εικόνα προς τους εταίρους και τη μείωση των ελλειμμάτων όπως έχει πει και ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Α. Πατέλης.
Ανεπαρκή μέτρα έχουν αποδειχθεί και η παράταση των μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών και το πάγωμα της εισφοράς αλληλεγγύης στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμα, το κυβερνητικό αφήγημα περί επιτάχυνσης των μεταρρυθμίσεων, που συνήθως συγκινεί τη μεσαία τάξη, δεν είναι βέβαιο ότι θα φέρει αποτελέσματα, αφού δεν έχει άμεσα μετρήσιμα αποτελέσματα και επομένως είναι βέβαιο ότι το κύμα ακρίβειας ή θα οδηγήσει την κυβέρνηση σε αδιέξοδο ή θα την αναγκάσει τα πάρει μέτρα που σήμερα απορρίπτει, όπως είναι η μείωση των έμμεσων φόρων, όσο κι αν έχουν δημοσιονομικό κόστος, προκειμένου να μη χάσει την επαφή με τη μεσαία τάξη.
Νέος παίκτης στη σκακιέρα
Μέσα σε αυτό το κλίμα η κυβέρνηση βλέπει τη μεσαία τάξη να απομακρύνεται, τη στιγμή που εκτός του ΣΥΡΙΖΑ ένας ακόμα νέος παίκτης τη διεκδικεί, και αυτός ο παίκτης είναι το ΚΙΝ.ΑΛ. με τον νέο του αρχηγό, που δείχνει σημάδια ανάκαμψης και προσέλκυσης του μεσαίου χώρου.
Η μεσαία τάξη που καθορίζει τις περισσότερες φορές τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα είναι ένα ευμετάβλητο, συνεχώς μετακινούμενο, αλλά και απαιτητικό εκλογικό ακροατήριο, ιδίως από το 2010 και μετά, που έχει πληγεί σημαντικά πρώτα από την οικονομική κρίση και μετά από την πανδημία. Και φαίνεται ότι ακόμη μία φορά θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο εκλογικό αποτέλεσμα.
