«Η Ελλάδα και το Ιράν έχουν μακραίωνους ιστορικούς δεσμούς. Οι πολιτικές τους σχέσεις βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο». Προφανώς η πολιτική της Αθήνας δεν υποστηρίζει πλέον την παραπάνω εισαγωγή, που εμφανίζεται στο κείμενο της επίσημης ιστοσελίδας του υπουργείου Εξωτερικών (www.mfa.gr), το οποίο αναφέρεται στις ελληνοϊρανικές σχέσεις. Φαίνεται, δε, πως η εξωτερική πολιτική της χώρας, πλην των ελληνοτουρκικών θεμάτων, είναι απόλυτα εξαρτημένο παρακολούθημα της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσινγκτον. Μερικοί αυτό το ονομάζουν «ανεξάρτητη και υπερήφανη εξωτερική πολιτική». Είναι, όμως;
- Από τον Νίκο Σταυρουλάκι
Η Ελλάδα κατάφερε μέσα σε τρεις μήνες, από την έναρξη του Ρωσοουκρανικού Πολέμου (24/02) μέχρι σήμερα, να διαταράξει τις σχέσεις της με δύο μεγάλες χώρες, τη Ρωσική Ομοσπονδία και την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, με τις οποίες συνδέεται -και εκ
των πραγμάτων θα συνεχίσει να συνδέεται- με μακραίωνους δεσμούς χιλιετιών, εκτός αν μέσα στα επόμενα χρόνια, με τις επιλογές της, επιτύχει να καταστεί ανιστόρητη, άθρησκη, επιλήσμων, δούλη κάθε λογής επιταγών της δυτικής ανοησίας.
Ο λόγος αυτή τη φορά για την κατάσχεση από τις ελληνικές Αρχές δεξαμενόπλοιου υπό ιρανική σημαία, το οποίο μετέφερε φορτίο ιρανικού αργού πετρελαίου μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα, έξω από την Κάρυστο, στην Εύβοια. Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Associated Press (27/05), το θέμα έγινε γνωστό την προηγούμενη ημέρα (26/05) από την κρατική τηλεόραση του Ιράν και το ιρανικό πρακτορείο IRNA, τα οποία ανέφεραν ότι η Τεχεράνη απαίτησε από την κυβέρνηση στην Αθήνα την επιστροφή πλοίου και φορτίου, σημειώνοντας πως το συμβάν οφείλεται σε πιέσεις που άσκησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ελλάδα πριν από έναν μήνα!
Μάλιστα, το πρακτορείο μετέδωσε ότι, πέραν των παραστάσεων προς την ελληνική πλευρά, στο ιρανικό ΥΠΕΞ εκλήθη ο επιτετραμμένος της ελβετικής διπλωματικής αποστολής στην Τεχεράνη (η Ελβετία εκπροσωπεί διπλωματικά τις Ην. Πολιτείες στο Ιράν, μετά τη διακοπή των διμερών σχέσεων), προς τον οποίο υπεβλήθη σχετικό διάβημα. Στο διάβημα, το
Ιράν αποκάλεσε την κίνηση των Ελλήνων «ευθεία καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και των διεθνών συμφωνιών».
Το γεγονός έγινε υποχρεωτικά γνωστό και στην Ελλάδα, εφόσον άρχισαν οι μεταδόσεις των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων, καθώς στη χώρα μας ουδείς επίσημος εκπρόσωπος είχε το θάρρος να γνωστοποιήσει το συμβάν. «Πάντα έτσι, στα μουλωχτά, να κάνουμε τις δουλίτσες μας και όποιος το μάθει το έμαθε…». Αυτό είναι το σύνθημα της νέας υπερήφανης Ελλάδας…
Αλλά τα πράγματα δεν τελείωσαν εδώ. Μία ημέρα αργότερα (28/05), σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε στο πρακτορείο Ελληνας επίσημος, μη κατονομαζόμενος, «λόγω της συμφωνίας δικαστικής συνδρομής με τις Ην. Πολιτείες, οι οποίες διατύπωσαν ανησυχία για την τύχη του φορτίου», το πετρέλαιο μεταφέρθηκε σε άλλο δεξαμενόπλοιο, έξω από το λιμάνι της Καρύστου. Το τηλεγράφημα καταλήγει με τη διαπίστωση ότι το περιστατικό επιδεινώνει ακόμα περισσότερο τις σχέσεις ΗΠΑ – Ιράν, που διεκόπησαν όταν ο προηγούμενος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απέσυρε, μαζί με τις άλλες ισχυρές χώρες, το 2018 τις Ην. Πολιτείες από τη συμφωνία του 2015 για τα πυρηνικά του Ιράν.
Η επιχείρηση κουκουλώματος από τα μέσα ενημέρωσης και η αλήθεια σε 16 λέξεις Μπροστά στο μπάχαλο που προκάλεσε στην ελληνική κοινή γνώμη η δημοσιοποίηση του συμβάντος από τα ξένα πρακτορεία, η ελληνική -κατευθυνόμενη εν κρυπτώ- βιομηχανία των media διέταξε τη δημιουργία σύγχυσης. Αλλες πληροφορίες έκαναν λόγο για κατάσχεση του δεξαμενόπλοιου ρωσικών συμφερόντων, με σημαία Λιβερίας, το οποίο μετέφερε ιρανικό πετρέλαιο, άλλες για ιρανικό δεξαμενόπλοιο που μετέφερε ρωσικό πετρέλαιο, το οποίο κατασχέθηκε λόγω των κυρώσεων.
Στο τέλος η επίσημη αιτιολογία βασίστηκε στην εξής γραμμή των 16 λέξεων: «Εχουμε συμφωνία δικαστικής συνδρομής με τις ΗΠΑ. Αυτή τη συμφωνία τηρήσαμε. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς»!
Και το ερώτημα είναι το εξής: Εάν όλα τα αιτήματα που υπάγονται στην ελληνοαμερικανική συμφωνία περί δικαστικής συνδρομής και από τις δύο πλευρές τηρούνται κατά το γράμμα της συμφωνίας ή ορισμένα τηρούνται περισσότερο… Το βέβαιο είναι ότι η
ελληνική κουτοπόνηρη μεθόδευση οδήγησε τις ελληνοϊρανικές σχέσεις στον γκρεμό.
Η Αθήνα:
-διέρρηξε τις σχέσεις της με την Τεχεράνη, λίγα χρόνια μετά την ολόθερμη στήριξη του Ιράν στην Ελλάδα την περίοδο της οικονομικής κρίσης, με την προμήθεια πάμφθηνου πετρελαίου για τις ανάγκες της χώρας,
-δημιούργησε εχθρότητα με μια αναδυόμενη πυρηνική δύναμη, μη εχθρική προς την Ελλάδα, σύμφωνα με τα γνωστά δεδομένα, -κατάφερε, με τον φανατισμό του νεοφώτιστου, να προκαλέσει ρήξη με δύο χώρες με τις οποίες διατηρεί ιστορικά μακραίωνες σχέσεις.
Το αποτέλεσμα φάνηκε ύστερα από ελάχιστες ώρες. Το Ιράν προχώρησε στην κατάσχεση δύο τάνκερ υπό ελληνική σημαία, που έπλεαν στον Περσικό Κόλπο, οδηγώντας τα στο λιμάνι του Μπαντάρ Αμπάς. Τα πλοία «Delta Poseidon» και «Prudent Warrior» είναι τώρα δεμένα στο ιρανικό λιμάνι και η Τεχεράνη απειλεί με κατάσχεση και τα άλλα 17 ελληνικών συμφερόντων δεξαμενόπλοια που πλέουν αυτή τη στιγμή στον Περσικό Κόλπο.
Και να σκεφθεί κανείς ότι μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι σχέσεις Ελλάδας – Ιράν ήταν άριστες, με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον. O A. Tσίπρας ως πρωθυπουργός είχε επισκεφθεί (Φεβρουάριος 2016) την Τεχεράνη, θέτοντας τις βάσεις για ακόμα πιο στενή συνεργασία των δύο χωρών. Κατά την επίσκεψη αυτή είχαν συναφθεί συμφωνίες στους τομείς εμπορίου, υπηρεσιών, γεωργικού τομέα, ενέργειας, υψηλής τεχνολογίας, επενδύσεων και φυσικά πολιτισμού. Είχε προηγηθεί ανταλλαγή επισκέψεων ΥΠΕΞ, του Ιρανού Ζαρίφ στην Αθήνα
(Μάιος 2015) και του Ελληνα Κοτζιά στην Τεχεράνη (Νοέμβριος 2015).
Ακολούθησαν και άλλες επισκέψεις, όπως του τότε γ.γ. Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας του ΥΠΕΞ Γ. Τσίπρα (Μάιος 2016) και του Ιρανού ΥΦΥΠΕΞ
Τακιτ-ε-Ραβάντσι στην Αθήνα (Ιούλιος 2016), καθιστώντας τις ελληνοϊρανικές σχέσεις υπόδειγμα εξομάλυνσης.
Ετσι κλείνει η «ενεργειακή κάνουλα» της Τεχεράνης
Στην παρούσα φάση, η ύπουλη πολιτική της Ουάσινγκτον έναντι της Ευρώπης, με την υποδαύλιση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία για ίδια συμφέροντα και με το πρόσχημα της διεύρυνσης της Δύσης και στο έδαφος της Ουκρανίας, χρησιμοποιώντας ένα ανδρείκελο στην εξουσία του Κιέβου, συμπαρέσυρε και τη χώρα μας σε αυτόν το ανομολόγητο οικονομικό ευρωαμερικανικό πόλεμο.
Η Ευρώπη υποφέρει επισιτιστικά και ενεργειακά από της αλλοπρόσαλλη πολιτική των ΗΠΑ και δεν μπορεί να το ομολογήσει. Το περιστατικό με την κατάσχεση του ιρανικού δεξαμενόπλοιου υπηρετεί, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς των φωστήρων στην Ουάσινγκτον, αυτόν τον σκοπό: τη διάρρηξη των σχέσεων Αθήνας – Τεχεράνης, ώστε η Ελλάδα να μην προστρέξει ξανά σε ενεργειακή βοήθεια στο Ιράν. Γιατί μόνο μία είναι
η ενεργειακή πηγή: το αμερικανικό LNG…