Βασικός εμπνευστής του μυθεύματος περί πολιτικής σκευωρίας γύρω από το σκάνδαλο Novartis, το οποίο κατέρρευσε με πάταγο μετά το απαλλακτικό βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του Ειδικού Δικαστηρίου, αλλά και γύρω από αυτό της «λίστας Λαγκάρντ» έχει αποδειχθεί πλέον πως ήταν ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Το δικό του πρόσωπο έχουν φωτίσει οι πρωτομάστορες της δήθεν σκευωρίας.
Το έχει αναφέρει απροκάλυπτα ο Ανδρέας Λοβέρδος στο βιβλίο του «Απόπειρα Δολοφονίας», στο οποίο περιγράφει πώς στήθηκε το «πλυντήριο» σκανδάλων που ονομάστηκε… σκευωρία. Ο βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ. επισημαίνει με τεράστια περηφάνια στο κακό λογοτεχνικά πόνημά του πως μετείχε σε συναντήσεις με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Γιάννη Στουρνάρα προκειμένου να στηθεί η Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, η οποία παρέπεμψε το θέμα στη Δικαιοσύνη. Το έχει αναφέρει, όμως, και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας στις απειλές που εκτόξευσε στον καθηγητή Νίκο Μανιαδάκη το 2018, προκειμένου να τον αποτρέψει από το να καταθέτει στις εισαγγελικές Αρχές για το σκάνδαλο Novartis, όταν ο τελευταίος διατηρούσε ακόμη το καθεστώς του προστατευόμενου μάρτυρα.
Ο διοικητής της ΤτΕ, σύμφωνα με όσα έχει πει ο Μανιαδάκης τόσο στους εισαγγελείς όσο και στον εκδότη του «Documento» Κώστα Βαξεβάνη, είχε πει με σαφήνεια πως Σαμαράς – Βενιζέλος – Γεωργιάδης ήταν μία τριάδα. Σε αυτή την τριάδα καθένας είχε τον ρόλο του: ο Βενιζέλος είχε αναλάβει να εμπνευστεί το νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα ψηφιζόταν όταν η Νέα Δημοκρατία θα έπαιρνε την εξουσία προκειμένου να στηθεί το σενάριο της σκευωρίας. Ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε τον ρόλο του… καρπαζοεισπράκτορα και του λαγού. Και, φυσικά, ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ο βασικός δημιουργός όλης της αρχιτεκτονικής τού σχεδίου.
Μάλιστα, το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου αποδέχεται πως ο Γιάννης Στουρνάρας, πράγματι εκτόξευσε απειλές εναντίον του Νίκου Μανιαδάκη, λέγοντάς του, όπως αναφέρουν οι δικαστές, ότι «ο ίδιος (Στουρνάρας) μαζί με δύο ακόμα πολιτικά πρόσωπα από τα ερευνώμενα για την υπόθεση είχαν αποφασίσει “να τσακίσουν” τόσο τους εισαγγελείς όσο και τους μάρτυρες».
Όλα αυτά έχουν πλέον αποκαλυφθεί. Υπάρχει, ωστόσο, ένα μεγάλο ερώτημα που μένει να απαντηθεί: τι ακριβώς ήθελε να «ξεπλύνει» ο Αντώνης Σαμαράς, μέσα στην κολυμπήθρα της σκευωρίας; Η προφανής -μόνο- απάντηση είναι: το όνομά του από το σκάνδαλο Novartis. Ήταν, όμως, μόνο αυτός ο στόχος του ή υπήρχε ένα μεγαλύτερο και πιο σκοτεινό σχέδιο και κίνητρο, για το οποίο και χρησιμοποιήθηκε ο πρωταγωνιστής της «λίστας Λαγκάρντ» Σάμπυ Μιωνής στην Προανακριτική της Βουλής, όπου ισχυρίστηκε ότι εκβιάστηκε;
Δεκάδες κρυφά εκατομμύρια
Μήπως, ο βαθύτερος στόχος του Αντώνη Σαμαρά ήταν να καλυφθούν μέσα στην σκιά της σκευωρίας τα δεκάδες κρυφά εκατομμύρια του στενότατου φίλου του Κωνσταντίνου Χαΐτογλου, τα οποία διαχειριζόταν το «κύκλωμα Μιωνή»; Μήπως γι’ αυτό κάλυψε και καλύπτει τις δραστηριότητες του Ελληνοϊσραηλινού επιχειρηματία; Και μήπως, προκειμένου να ικανοποιηθεί αυτός ο στόχος, έσυρε και έθεσε σε κίνδυνο και τον Γιάννη Στουρνάρα, που πίστεψε πως όλα έγιναν για να ξεπλυθεί απλά το σκάνδαλο Novartis και πλέον βρίσκεται ανεπανόρθωτα εκτεθειμένος;
Ο Ανδρέας Λοβέρδος, πάντως, στο βιβλίο του, στο οποίο εξηγεί πώς στήθηκε η σκευωρία να παρουσιαστεί μία… δήθεν σκευωρία, εισάγει το όνομα του πρωταγωνιστή της «λίστας Λαγκάρντ» Σάμπυ Μιωνή, συνδέοντάς το απόλυτα με αυτό του Αντώνη Σαμαρά. Συγκεκριμένα, αναφέρει πως έμαθε για την περίπτωση του επιχειρηματία από τον Αδωνι Γεωργιάδη, ενώ αργότερα άκουσε να συζητούν γι’ αυτόν και οι Γιάννης Πρετεντέρης (εφημερίδα «Τα Νέα»), Τάσος Καραμήτσος (εφημερίδα «Πρώτο Θέμα») και Χρήστος Ράπτης (σάιτ iefimerida).
Επισημαίνει, ωστόσο, πως την τελική επιβεβαίωση ότι ο Μιωνής δήθεν εκβιάστηκε (σ.σ.: ισχυρισμός που, όπως αναφέραμε, απορρίφθηκε απόλυτα από το Δικαστικό Συμβούλιο, μελετώντας τα πραγματικά στοιχεία του) την έδωσε ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς, στον οποίο απευθύνθηκε. Και κάπως έτσι βρέθηκε ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής να υφαίνει το ψευδές, όπως πλέον έχει επιβεβαιωθεί περίτρανα, αφήγημά του.
Η καταλυτική έκθεση της ΕΛ.ΑΣ. με τις κινήσεις λογαριασμών όπου συνδεόταν ο Μιωνής
Στις 4 Ιουνίου 2020 καλούνται στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής για τη δήθεν σκευωρία για να καταθέσουν τα μη πολιτικά πρόσωπα (ο εκδότης της «δημοκρατίας» Γιάννης Φιλιππάκης και οι δημοσιογράφοι Αλέξανδρος Τάρκας και Γιάννα Παπαδάκου), παρά το γεγονός ότι η κλήση φυσικών προσώπων σε κοινοβουλευτική επιτροπή που εξετάζει υπόθεση με βάση τη διαδικασία του άρθρου 86 του Συντάγματος είναι παράνομη.
Φυσικά, λίγες ημέρες αργότερα, στις 16 Ιουνίου, το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής επιβεβαιώνει με γνωμοδότηση πως η κλήση των μη πολιτικών προσώπων αντίκειται στο Σύνταγμα αλλά και στον νόμο, καθώς παραβιάζει το δικαίωμά τους στον φυσικό δικαστή αλλά και την αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Εν τω μεταξύ, στα φυσικά πρόσωπα έχει παραδοθεί η δικογραφία της Προανακριτικής Επιτροπής, έκτασης 200.000 σελίδων, για να διαφυλαχθεί η νομιμότητα της διαδικασίας που θα οδηγούσε στην άσκηση διώξεων κατά του εκδότη και των δύο δημοσιογράφων. Από τον φάκελο, όμως, είχε αφαιρεθεί με «μαγικό» τρόπο από τον βουλευτή της Ν.Δ. και πρόεδρο της Προανακριτικής Ιωάννη Μπουγά ίσως το πιο σημαντικό έγγραφο: μια έκθεση της ΕΛ.ΑΣ., έκτασης 1.346 σελίδων, η οποία συντάχθηκε από το Τμήμα Δίωξης Εγκληματικών Οργανώσεων και Διεθνικών Υποθέσεων στις 4 Ιανουαρίου 2019.
Τι περιείχε αυτή η έκθεση; Την αναλυτική καταγραφή των αριθμών και των κινήσεων των λογαριασμών με τους οποίους συνδέονταν ο Σάμπυ Μιωνής, ορισμένοι από τους 12 Έλληνες συνεργούς του και δύο ξένοι τραπεζίτες, αφενός για διακίνηση χρημάτων και αφετέρου προς όφελος της HSBC. Στην ίδια έκθεση αποκαλύπτεται για πρώτη φορά πως ο Θεσσαλονικιός επιχειρηματίας και επιστήθιος φίλος του Αντώνη Σαμαρά, Κωνσταντίνος Χαΐτογλου, το όνομα του οποίου υπήρχε έτσι κι αλλιώς στη «λίστα Λαγκάρντ» δίπλα σε ποσό ύψους 6.681.586 ευρώ, ήταν απολύτως διασυνδεδεμένος με τον Σάμπυ Μιωνή.
Αποκαλύπτει ακόμα, όπως έγραψε τον Ιούνιο του 2020 η «δημοκρατία», όταν τελικά, έπειτα από επίσημη επιστολή διαμαρτυρίας που έστειλε στην Προανακριτική, πήρε την έκθεση στα χέρια της, πως οι λογαριασμοί του επιχειρηματία στην HSBC ήταν στην πραγματικότητα τέσσερις κι όχι ένας. Συγκεκριμένα, πράγματι ένα ποσό μεταφέρθηκε, το 1991, από την Crédit Lyonnais προς την HSBC και αθροιζόμενο με άλλο υπόλοιπο, του 2001, υπάρχει σχεδόν αντιστοιχία με το αναφερόμενο στη «λίστα Λαγκάρντ».
Ωστόσο, το 2006, ακριβώς όταν εντοπίζεται και η ανάμειξη του «κυκλώματος Μιωνή», ένας λογαριασμός της οικογένειας Χαΐτογλου εμφανίζει 59.400.000 ευρώ! Και, όπως προκύπτει, ο Μιωνής ήταν ο άνθρωπος που έκανε τη διαχείριση και τις επενδύσεις όλου αυτού του ποσού μέσω των εταιριών CAPLAND (Γενεύη Ελβετίας), RFC EMERGING EQUITIES INC (Μονρόβια Λιβερίας), RFC EUROPEAN EQUITIES LIMITED (Τορτόλα των Βρετανικών Παρθένων Νήσων) και RFC GLOBAL EQUITIES LIMITED (επίσης στην Τορτόλα των Βρετανικών Παρθένων Νήσων).
Μάλιστα, το 2014, ο Μιωνής είχε υποβάλει και υπεύθυνη δήλωση προς τα ελεγκτικά όργανα που ήλεγχαν τον φίλο και στενό συνεργάτη του Αγγελο Μεταξά, στην οποία δήλωνε πως πράγματι αυτός ήταν ο δικαιούχος της εταιρίας RFG EUROPEAN QUITIES. Εξάλλου, σύμφωνα με την έκθεση της ΕΛ.ΑΣ., οι τραπεζικοί και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι που συνδέονται με τους λογαριασμούς Χαΐτογλου είναι τα ίδια ακριβώς πρόσωπα που συνδέονται με τους λογαριασμούς του Σάμπυ Μιωνή και του πρώην συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά, Σταύρου Παπασταύρου, και με τους λογαριασμούς πάρα πολλών εταιριών τους στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και σε άλλα εξωτικά μέρη του πλανήτη.
Σε ποιον διάδρομο του Μαξίμου έστριψε η τροχήλατη βαλίτσα;
Το φθινόπωρο του 2019 η «δημοκρατία» αποκάλυψε πρώτη φορά το πόρισμα με το οποίο οι εισαγγελείς Κατά της Διαφθοράς αρχειοθέτησαν την υπόθεση πιθανής εμπλοκής του Αντώνη Σαμαρά στο σκάνδαλο Novartis. Το σκεπτικό του πορίσματος αλλά και οι πληροφορίες που περιείχε ήταν τελείως διαφορετικά από τη ρητορική του πρώην πρωθυπουργού, που υποστήριζε ότι ουδέποτε συνάντησε ιδιωτικά τον αντιπρόεδρο της Novartis στην Ελλάδα, Κωνσταντίνο Φρουζή, αλλά μόνο δημόσια δύο φορές.
Από το πόρισμα μάθαμε, για παράδειγμα, ότι ο Αντώνης Σαμαράς είχε συναντήσεις κι ο ίδιος και οι άνθρωποι του περιβάλλοντός του με τον πρώην αντιπρόεδρο της ελβετικής φαρμακοβιομηχανίας Κωνσταντίνο Φρουζή.
Οι πληροφορίες αυτές μάλιστα δεν προέκυψαν μόνο από τους «μάρτυρες δημόσιου συμφέροντος», αλλά και από τα αρχεία της Novartis. Μάθαμε, ακόμη, ότι οι τραπεζικοί λογαριασμοί του Αντώνη Σαμαρά αλλά και των οικείων του ελέγχθηκαν στην πραγματικότητα μόνο για μία ημερολογιακή ημέρα (!) (την περίοδο από 01/04/2018 έως 02/04/2018), προκειμένου να βρεθούν στοιχεία για την πιθανότητα νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, κι έτσι δεν προέκυψε κανένα στοιχείο. Επόμενο ήταν ο ειδικός επιστήμονας να βγάλει το συμπέρασμα… πως «δεν προέκυψαν ασφαλή συμπεράσματα».
Το σημαντικότερο; Μάθαμε πως μία τροχήλατη βαλίτσα γεμάτη χρήματα μπήκε στο Μαξίμου. Απλά δεν επιβεβαιώθηκε «με ποιον συναντήθηκε τελικά ο Φρουζής» εκεί ούτε προέκυψε «η τελική τύχη των χρημάτων, δηλαδή εάν τελικά παραδόθηκαν, σε ποιον και για ποια ακριβώς αιτία», γι’ αυτό η υπόθεση αρχειοθετήθηκε.
«Από τις καταθέσεις της μάρτυρος Κελέση», γράφουν οι εισαγγελείς, «προέκυψαν ενδείξεις περί του ότι κλείστηκε ραντεβού του Κωνσταντίνου Φρουζή με τον τότε πρωθυπουργό μέσω της γραμματείας του πρωθυπουργικού γραφείου, ότι ο Κωνσταντίνος Φρουζής εισήλθε στο Μέγαρο Μαξίμου με το αυτοκίνητό του και ότι έφυγε από τα γραφεία της εταιρίας στη Μεταμόρφωση Αττικής, προκειμένου να μεταβεί στο ραντεβού, έχοντας τοποθετήσει μια τσάντα με χρήματα στον χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου του». Ωστόσο, όπως συνεχίζουν, επειδή «δεν προέκυψε με ποιον συναντήθηκε τελικά ο Φρουζής στο Μέγαρο Μαξίμου ούτε προέκυψε η τελική τύχη των χρημάτων», δεν δύναται να θεμελιωθούν ενδείξεις περί του ότι ο Αντώνης Σαμαράς έλαβε χρήματα.
Δεν ζήτησαν περαιτέρω έρευνα
Δυστυχώς, οι εισαγγελείς δεν ζήτησαν περαιτέρω έρευνα κατά παντός υπευθύνου, προκειμένου να εξακριβωθεί ποιος παρέλαβε τελικά τα χρήματα στο Μαξίμου.
Παρά το γεγονός, πάντως, πως το σχέδιο να στηθεί ένα αφήγημα περί σκευωρίας είχε αρχίσει να μπαίνει σε εφαρμογή από το 2018, όπως αποκάλυψε ο Γιάννης Στουρνάρας στον Νίκο Μανιαδάκη, ο Αντώνης Σαμαράς, φαίνεται πως επιδεικνύει ιδιαίτερο πάθος γι’ αυτό αμέσως μετά την έκθεση της ΕΛ.ΑΣ., τον Ιανουάριο του 2019.
Φυσικά, σίγουρα φαινόταν εξαιρετική ιδέα και να καλυφθεί η σχέση του Χαΐτογλου με το «κύκλωμα Μιωνή» και να απομακρυνθεί το δικό του όνομα από το σκάνδαλο Novartis.
Έτσι λίγους μήνες αργότερα ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γιάννης Αγγελής, που εν τω μεταξύ, όπως φαίνεται, έχει αποφασίσει να βοηθήσει τον πρώην πρωθυπουργό για να καλυφθεί ο ίδιος, μετά την αποκάλυψη ότι αρνήθηκε να πάρει στοιχεία από το FBI για το σκάνδαλο Novartis, ζητάει την ανάσυρση των μηνύσεων Σαμαρά – Βενιζέλου – Αβραμόπουλου, τις οποίες ο ίδιος είχε αρχικώς αρχειοθετήσει.
Και οι οποίες είχαν υποβληθεί κατά του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, των εισαγγελέων Κατά της Διαφθοράς και των προστατευόμενων μαρτύρων για τις έρευνες στο σκάνδαλο Novartis, που τους αφορούσαν. Αυτή η κίνηση πυροδοτεί την έρευνα στον Άρειο Πάγο, η οποία εν συνεχεία οδηγεί στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής.
Τώρα, όμως, μετά την απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου του Ειδικού Δικαστηρίου, οι πρωταγωνιστές του αφηγήματος της σκευωρίας βρίσκονται ανεπανόρθωτα εκτεθειμένοι. Κι ακόμη περισσότερο ο Γιάννης Στουρνάρας, που έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς το βούλευμα αποδέχεται πως απειλούσε τον Νίκο Μανιαδάκη. Όπως αποδέχεται και ως «δεμένες» με στοιχεία τις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων, γεγονός που θα μπορούσε να ανοίξει εκ νέου ακόμη και τις αρχειοθετημένες υποθέσεις κάποιων πολιτικών για το σκάνδαλο Novartis.
Μήπως, στην προσπάθειά του να κρύψει τα εκατομμύρια του καρδιακού φίλου του Κωνσταντίνου Χαΐτογλου, ο Αντώνης Σαμαράς άνοιξε τελικά μία πόρτα για να μάθουμε, επιτέλους, και σε ποιον διάδρομο μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου έστριψε η τροχήλατη;…
