«Ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι δεν είχε γνώση των υποκλοπών. Ωστόσο, αυτό ήταν μια ακόμη υπονόμευση για να ομολογήσει ο Πρωθυπουργός ότι δεν έχει κανέναν έλεγχο στην ΕΥΠ της δικαιοδοσίας του».
Με αυτή τη διαπίστωση, το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας Anadolu, σχολιάζει στον υπότιτλο ανάλυσής του, το θέμα των υποκλοπών και των παράνομων παρακολουθήσεων που έχουν εκθέσει ανεπανόρθωτα την Κυβέρνηση Μητσοτάκη εντός κι εκτός συνόρων.
Και είναι μια ακόμη απόδειξη, του πόσο κακό έχει κάνει στη χώρα μας αυτή η ιστορία, η οποία έχει δώσει δικαίωμα ακόμα και στην Τουρκία να κάνει σχόλια…
Όπως γράφει ο Gursel Tokmakoglu, πρώην Αρχηγός Πληροφοριών της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, «η συλλογή πληροφοριών είναι ένα όπλο, επομένως πρέπει να χρησιμοποιείται σωστά. Εάν πρόκειται για όπλο, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί έγκαιρα. Ο νόμος πρέπει να είναι ο κύριος καθοριστικός παράγοντας, διαφορετικά πρέπει να πληρωθεί ένα τίμημα».
Στη συνέχεια, ο Τούρκος έκανε αναφορά στο σκάνδαλο των υποκλοπών στην Ελλάδα, γράφοντας ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης «περνάει δύσκολα» αυτές τις μέρες:
«Πρόσφατα είδαμε το πιο εμφανές παράδειγμα παράνομων υποκλοπών στην Ελλάδα. Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης περνάει δύσκολα αυτές τις μέρες σχετικά με τις παράνομες υποκλοπές. Σε αυτούς που ήταν υπό παρακολούθηση, περιλαμβάνονται πολιτικοί, επιχειρηματίες και μέλη του Τύπου. Σύμφωνα με τα ΜΜΕ, δύο από τα εξέχοντα πρόσωπα που τέθηκαν υπό παρακολούθηση είναι ο Έλληνας δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης και ο αρχηγός του αντιπολιτευόμενου κόμματος ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης».
Περιγράφοντας το ιστορικό του σκανδάλου στην Ελλάδα, το Anadolu αναφέρει:
«Τον Απρίλιο εντοπίστηκε spyware στο κινητό τηλέφωνο του Έλληνα δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη. Το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI) ζήτησε από τις ελληνικές αρχές να ερευνήσουν το πρόγραμμα spyware που εντοπίστηκε στο κινητό τηλέφωνο του Κουκάκη. Σύμφωνα με τη δήλωση της IPI, το 2021 το κινητό του Κουκάκη παρακολουθήθηκε με spyware που ονομάζεται «Predator» για 10 εβδομάδες. Μετά από αυτό το περιστατικό, ο πρόεδρος της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων υπέβαλε την παραίτησή του στον Μητσοτάκη με την αιτιολογία της «απροσεξίας στη διαδικασία συλλογής πληροφοριών».
Το σκάνδαλο μεγάλωνε στην Ελλάδα. Η επιχείρηση παρακολούθησης έγινε με απευθείας εντολή του Γενικού Γραμματέα του Πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη, ο οποίος είναι και ανιψιός του Μητσοτάκη, ανέφερε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Documento. Ο Δημητριάδης άφησε το πόστο του την ίδια μέρα με τον Κοντολέων. Εικαζόταν ότι είχε εμπορικές σχέσεις με την εταιρεία που πούλησε το «Predator» και τον ιδιοκτήτη του».
Και συνεχίζει το άρθρο με την παρακολούθηση στελεχών του κυβερνητικού μπλοκ:
«Παραδόξως, κατά το Documento, το πρώτο κύμα κατασκοπείας από το ισραηλινό κατασκοπευτικό λογισμικό Predator δεν στόχευε στελέχη της αντιπολίτευσης, αλλά εξέχοντα μέλη του κυβερνητικού μπλοκ υπό την ηγεσία του Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Στους κατασκοπευτικούς στόχους φέρεται να περιλαμβάνονται κορυφαία πρόσωπα όπως ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ο Υφυπουργός Άμυνας Νίκος Χαρδαλιάς, ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης, ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Αλέξανδρος Διακόπουλος».
Μετά την αναφορά στην υπόθεση του Νίκου Ανδρουλάκη και την παραδοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι ο Ευρωβουλευτής και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήταν υπό «νόμιμη επισύνδεση», το Anadolu παραθέτει και τις σχετικές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, αλλά και την επίσκεψη της ειδικής Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου στην Ελλάδα.
Ακολούθως ο Gursel Tokmakoglu εξηγεί τις υποκλοπές και τα χαρακτηριστικά τους, αλλά και την ισχύ των υπηρεσιών πληροφοριών, ενώ σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείο, σχολιάζει πως «μπορεί να ειπωθεί ότι Η ΕΥΠ βρίσκεται υπό τον έλεγχο άλλων υπηρεσιών πληροφοριών όπως η CIA»!
«Οι υπηρεσίες πληροφοριών πραγματοποιούν δραστηριότητες για να προστατεύσουν τις χώρες τους και να βοηθήσουν στην επίτευξη εθνικών στόχων, με νομικές αρχές στις αρμοδιότητες και τα συμφέροντά τους και με βάση τη λειτουργία του κράτους.
Ο χρόνος έναρξης και λήξης, ο στόχος και ο σκοπός της υποκλοπής σε μια αρχή ξένης υπηρεσίας και κατευθυνόμενη από το εξωτερικό, καθώς και η μέθοδος συλλογής δεδομένων που χρησιμοποιείται είναι άγνωστα. Αυτό το είδος υποκλοπής μπορεί να γίνει επ’ αόριστον σε περίπτωση που δεν εντοπιστεί, αποτραπεί ή δεν μπορούσαν να αναληφθούν ορισμένες νομικές ή διπλωματικές πρωτοβουλίες. Στην πραγματικότητα, αυτές οι υποκλοπές υπό την αιγίδα ξένων υπηρεσιών πληροφοριών αποτελούν ένδειξη εχθρότητας.
Η υποκλοπή είναι η πιο διαδεδομένη μορφή συλλογής πληροφοριών. Οι υπηρεσίες πληροφοριών ισχυρών χωρών όπως οι ΗΠΑ μπορεί να τολμήσουν να υποκλέψουν, παρόλο που δεν έχουν δικαιώματα. Σύμφωνα με μια ταξινόμηση που βασίζεται στην ισχύ, οι υπηρεσίες πληροφοριών όπως η CIA των ΗΠΑ, η Μοσάντ του Ισραήλ, η FSB της Ρωσίας, ή, η MSS της Κίνας έχουν «κυρίαρχα» χαρακτηριστικά σε σύγκριση με άλλες. Οι κυρίαρχες υπηρεσίες πληροφοριών χρησιμοποιούν την κυρίαρχη δύναμη των χωρών του, ενώ έχουν ανώτερα χαρακτηριστικά στον τομέα των πληροφοριών που πηγάζουν από τις παραδόσεις τους.
Όσοι ανήκουν στην άλλη ομάδα κινούνται προς τα κάτω στην κατάταξη. Αυτές είναι οι «αδύναμες», στις οποίες μπορεί να ενταχθεί η ελληνική υπηρεσία πληροφοριών. Μπορεί ακόμα και να ειπωθεί ότι Η ΕΥΠ βρίσκεται υπό τον έλεγχο άλλων υπηρεσιών πληροφοριών όπως η CIA».
Και καταλήγει:
«Ο κόσμος των πληροφοριών βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τον εαυτό του, σε καιρό ειρήνης, οι χώρες συγκεντρώνουν πληροφορίες η μία από την άλλη με διάφορους τρόπους. Ενώ το κάνουν αυτό, κάνουν χρήση των πιο πρόσφατων τεχνολογικών προϊόντων και μεθόδων. Οι ΗΠΑ είναι από αυτές που το κάνουν περισσότερο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς προσπαθούν να ακούσουν τους δικούς τους εχθρούς, θέλουν επίσης να διαμορφώσουν κάθε είδους εξελίξεις σε παγκόσμια κλίμακα σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα ακούγοντας τους συμμάχους τους σε παγκόσμια κλίμακα.
Μετά τις υποκλοπές από το εξωτερικό, εάν αποκαλυφθεί η επιχείρηση, οι αρμόδιες κυβερνήσεις και αρχές υποστηρίζουν ότι δεν γνώριζαν τη δραστηριότητα και δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για το περιστατικό.
Εάν οι εγχώριες υποκλοπές γίνονται για πολιτικούς σκοπούς, είναι παράνομο και αντιδημοκρατικό. Εάν οι πολιτικοί στη χώρα χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες πληροφοριών για το δικό τους συμφέρον, αυτό είναι απαράδεκτο. Εάν οι υπηρεσίες πληροφοριών μιας χώρας πραγματοποιούν υποκλοπές υπό την ευθύνη μιας συγκεκριμένης ομάδας που είναι φωλιασμένη στο κράτος, αυτό είναι επίσης απαράδεκτο».
